Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟ
ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ!
Η κρίση χτυπά τον
αναπτυγμένο καπιταλισμό στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δείχνοντας ότι η
περιβόητη προστασία της ΟΝΕ, αφορά μόνο τα κέρδη των τραπεζών και του κεφαλαίου
και όχι το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων.
Η κρίση αυτή δεν είναι
γέννημα «παρασιτικών» τμημάτων του καπιταλισμού, ούτε μια συνήθη κρίση του
καπιταλιστικού συστήματος αλλά ούτε και κρίση μόνο της νεοφιλελεύθερης
διαχείρισης.
Είναι αποτέλεσμα της
τρομακτικής υπερσυσσώρευσης πλούτου σε λίγα χέρια (το 8% του πληθυσμού κατέχει
το 90%), της μεγαλύτερης από ποτέ εκμετάλλευσης των εργαζομένων, της κρίσης
κερδοφορίας, της ασυδοσίας της αγοράς, της γιγάντωσης τραπεζών και
χρηματιστηρίων, όλων των αντιδραστικών αλλαγών που εφαρμόστηκαν από
νεοφιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές και κεντροαριστερές κυβερνήσεις σε όλο τον
κόσμο.
Είναι τελικά κρίση του
ίδιου του συστήματος, των μηχανισμών και των αξιών του, μια κρίση στην οποία
«οι ισχυροί» θα απαντήσουν με μεγαλύτερο βάθεμα της εκμετάλλευσης των
εργαζομένων και της νεολαίας και με ακόμη πιο επικίνδυνη αντιδραστική μετάλλαξη
του συστήματος.
Τα αλλεπάλληλα μνημόνια με την οικονομική
ένεση των τραπεζών με εκατοντάδες δις, τις ιδιωτικοποιήσεις, την αύξηση των ορίων
συνταξιοδότησης, τη καθήλωση των μισθών, το μοίρασμα της φτώχειας, την απλήρωτη
εργασία, τη παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, την ανεργία, τη
μείωση των κοινωνικών κονδυλίων, τη συμμετοχή στους ενδοϊμπεριαλιστικούς
ανταγωνισμούς αποτελούν κομμάτια της απάντησης της νέας συγκυβέρνησης
ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, που βρίσκεται σε αγαστή σύμπνοια με τους τραπεζίτες και τους
βιομηχάνους, την Ε.Ε και το ΔΝΤ.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Η πολιτική αυτή μας οδηγεί
στη βαρβαρότητα και τη συνεχή επιδείνωση των όρων ζωής μας στη χώρα μας και
φυσικά και στην Πρέβεζα. Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες μιας μεγάλης επίθεσης σε
βάρος των εργασιακών και κοινωνικών μας δικαιωμάτων. Η αντεργατική πολιτική που
εφαρμόστηκε επί ΠΑΣΟΚ συνεχίζεται και αναβαθμίζεται ακόμη περισσότερο από την
νέα κυβέρνηση. Η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ αποτελεί το πολιτικό προσωπικό των
επιχειρηματικών συμφερόντων και των τραπεζών
Οι συνέπειες όλων αυτών
είναι ορατές και αισθητές:
1) Ακρίβεια- ανεργία(μέσο όρο 5000 εγγεγραμμένοι) που τσακίζει
κόκαλα.
2) Τα μεροκάματα και οι μισθοί έχουν μειωθεί.
3) Η εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων τείνει να αποτελέσει είδος
προς εξαφάνιση, με τον συνδικαλισμό στον καθαρά ιδιωτικό τομέα να είναι σχεδόν
στην «παρανομία» (βλ. εμποροϋπάλληλοι, ιδιωτικοί υπάλληλοι, εργαζόμενοι σε
super market, στις ιχθυοκαλλιέργειες, στις βιοτεχνίες, στις ιδιωτικές τράπεζες,
ΦΟΠΕΝ στη βιομηχανική ζώνη κτλ.)
4) Οι εργοδότες εκμεταλλευόμενοι αυτή την κατάσταση τρομοκρατούν
και προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρέπει να αισθάνονται «προνομιούχοι» όσοι
έχουν ένα μεροκάματο, μια δουλειά.
5) Η μερική απασχόληση εντείνεται ραγδαία με πολλούς χώρους
εργασίας να αντιμετωπίζουν συνεχή και χρόνια προβλήματα απλήρωτης εργασίας(βλ
ΕΑΣ, συνεταιρισμοί, εργαζόμενοι στο τουρισμό κ.ά) .
6) Αρκετοί νέοι από φτωχά στρώματα αδυνατούν να προχωρήσουν στις
σπουδές τους. Το περιεχόμενο της
εκπαίδευσης είναι προσανατολισμένο στις ανάγκες του κεφαλαίου και της αγοράς
και όχι στην ολόπλευρη ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας.
7) Η ποιότητα των υπηρεσιών υγείας και περίθαλψης που προσφέρονται,
εξαρτώνται από το είδος της ασφάλισης που έχεις (…αν έχεις) και από το πόσο
«βαριά» είναι η τσέπη σου. Το Νοσοκομείο της πόλης μας και κτιριακά και από
πλευρά ποιότητας και ποσότητας υπηρεσιών υγείας που προσφέρει είναι πίσω από
τις σημερινές ανάγκες της τοπικής κοινωνίας, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των
εργαζομένων σε αυτό. Τα προγράμματα προληπτικής ιατρικής είναι ανύπαρκτα στη
Περιοχή.
Απέναντι σε αυτή την
κατάσταση το επίσημο συνδικαλιστικό κίνημα αδυνατεί να αρθρώσει ένα επιθετικό
λόγο.
Αδυνατεί να συνεγείρει, να
ξεσηκώσει και να ενώσει τους εργαζόμενους. Έχει αποδεχθεί τη λογική της αγοράς.
Δεν αμφισβητεί τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής. Έχει αποδεχθεί τη λογική
της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Πρόκειται για λογικές που, δυστυχώς,
κυριαρχούν στη συνείδηση των εργαζομένων και που συνθέτουν μια πραγματικότητα
την οποία χρησιμοποιεί και επικαλείται η συνδικαλιστική γραφειοκρατία των
ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ για να δικαιολογήσει την συμβιβαστική πολιτική της. Έχουν αποδεχθεί
το ρόλο του «κοινωνικού εταίρου» , της «θεσμικής» παρέμβασης με αποτέλεσμα στα
μάτια ειδικά των νέων εργαζόμενων, τα συνδικάτα να φαντάζουν σαν μία ακόμη
δημόσια υπηρεσία!!!
Σε αυτή τη λογική κινήθηκε το απερχόμενο
Διοικητικό Συμβούλιο του Εργατικού Κέντρου,
το οποίο ακολούθησε το εορτολόγιο του προεδρείου(ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΣΥΝ) στη ΓΣΕΕ.
(δυστυχώς η παράταξη του ΣΥΝ συνεχίζει να συμμετέχει στο προεδρείο της ΓΣΕΕ)
Κριτήριο της διοίκησης των
ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ στάθηκε ο «θεσμικός ρόλος» του Εργατικού Κέντρου, ο «κοινωνικός
διάλογος», με την πλήρη αποθέωση της γραφειοκρατικής λειτουργίας (π.χ.
υποβάθμιση των συνελεύσεων, της επαφής με τα σωματεία, τους χώρους
δουλειάς ακόμη και της λειτουργίας του
ίδιου του Δ.Σ., μετατροπή των σωματείων σε εκλογικούς μηχανισμούς).
Το ΠΑΜΕ από την άλλη
θεωρεί σωματεία μόνο σε όσα έχει απόλυτη πλειοψηφία, τα οποία τα έχει μετατρέψει σε εκλογικούς μηχανισμούς,
για να του βγούνε τα «κουκιά», στα
πλαίσια της «ταξικής» δήθεν ανατροπής των συσχετισμών.
ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΤΟ
ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ
ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
Οι μεγάλες όμως φετινές
απεργιακές κινητοποιήσεις και οι καταλήψεις που χτυπήθηκαν άγρια από την
κυβέρνηση(ΜΑΤ, χημικά, συλλήψεις ,τραυματίες με αποκορύφωμα τη δολοφονία
συνδικαλιστή) αποτελούν παρακαταθήκη για το εργατικό κίνημα, για την
σφυρηλάτηση της ενότητας μας και την συμμετοχή μας στα συνδικάτα. Η συμμετοχή πολύ κόσμου στις κινητοποιήσεις
ήταν αποτέλεσμα της δράσης πρωτοβάθμιων
σωματείων δημόσιου και ιδιωτικό τομέα στην οποία συμβάλλαμε με όλες μας τις
δυνάμεις.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Ένα ΝΕΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
είναι ανάγκη να μπει στη ζωή μας.
- Ένα κίνημα που θα διαμορφώνει τις θέσεις του, τις προτάσεις του και τις μορφές πάλης μέσα από την πιο πλατιά δημοκρατία, μέσα από τις γενικές συνελεύσεις, κόντρα στις λογικές των «ειδικών». Που θα χρησιμοποιεί διαδικασίες αντίθετες με τα όργανα και τη γραφειοκρατία του υποταγμένου συνδικαλισμού, που θα είναι μακριά και έξω από τη λογική της κομματικής καταγραφής, των κεντροαριστερών, κεντροδεξιών και διαπαραταξιακών προεδρείων αλλά και των άσφαιρων από τα «πάνω» χωροταξικών διαχωρισμών που δε συμβάλλουν στην προοπτική νίκης του κινήματος. Ο διαχωρισμός από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία σε μορφή και περιεχόμενο ή θα γίνει από τους ίδιους τους εργαζόμενους ή θα εγκλωβίζεται σε μια αδιέξοδη κομματικοκεντρική λογική διαμαρτυρίας με το βλέμμα στο κοινοβούλιο και εχθρό όποιον έχει άλλη λογική (βλ. ηγεσία του ΠΑΜΕ).
- Ένα κίνημα που τα αιτήματά του, ως αποτέλεσμα συζήτησης και συνδιαμόρφωσης των ίδιων των εργαζομένων, θα καθορίζονται με βάση τις ανάγκες μας, ως άνθρωποι, ως εργαζόμενοι και όχι με βάση το τι χαρακτηρίζεται ως «ώριμο» και «εφικτό».
- Ένα κίνημα που θα στηρίζεται στη λογική της σύγκρουσης με την κυρίαρχη πολιτική, ένα απειλητικό εργατικό κίνημα που θα αποσπά κατακτήσεις.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Ένα τέτοιο κίνημα
χρειάζεται:
- συνδικάτα ανεξάρτητα από το κράτος και την εργοδοσία, πλήρη εξαρτημένα από τα συμφέροντά μας.
- συνδικάτα κλαδικά και επιχειρησιακά που θα δέχονται όλους τους εργαζόμενους (ανεξαρτήτως συμβάσεως εργασίας), τους άνεργους και τους συνταξιούχους.
Οι ελπιδοφόροι
«συντονισμοί πρωτοβάθμιων σωματείων» που έχουν δημιουργηθεί σε Αθήνα, Θεσ/νίκη
και Γιάννενα πρέπει να επεκταθούν σε όλη τη χώρα και να συμβάλλουν στην ταξική
ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος.
Εμείς ως ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΡΕΒΕΖΑΣ (ιδιωτικού και δημόσιου τομέα), μια συλλογική
εργατική κίνηση, για ένα τέτοιο εργατικό κίνημα και για τέτοια συνδικάτα παλεύουμε
γιατί μόνο έτσι μπορούμε να νικήσουμε.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΛΗΣ- ΑΙΤΗΜΑΤΑ
Κανένας μόνος του στη
κρίση. Κανένας εργαζόμενος ανασφάλιστος, καμιά παραβίαση ωραρίου.
Εντατικοποίηση των ελέγχων στους χώρους δουλειάς. Εφαρμογή των συλλογικών
συμβάσεων παντού. Δίνουμε τη μάχη για τον ταξικό προσανατολισμό των σωματείων.
Συμβάλλουμε στο συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων, συνδικαλιστών, εργαζομένων.
Στήνουμε νέα σωματεία όπου δεν υπάρχουν. Στηρίζουμε έμπρακτα εργασιακούς χώρους
με χρόνια προβλήματα.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ
ΤΟΥΣ.
- Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Κάτω τα χέρια από τις ΣΣΕ. Να καταργηθεί το άρθρο 37.
- 5ήμερο- 7ωρο-35ωρο και 5ήμερο- 6ωρο-30ωρο στα βαρέα και ανθυγιεινά. Να καταργηθούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
- Να διευρυνθούν τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα με βάση τις σύγχρονες ασθένειες της εποχής μας.
- Να καταργηθούν όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι . Σύνταξη στα 30 χρόνια δουλειάς (όρια 60 για τους άνδρες, 55 για τις γυναίκες) με παράλληλη στήριξη της μητρότητας.
- Πάγωμα των τιμών σε όλα τα βασικά είδη πρώτης ανάγκης. Κατάργηση του ΦΠΑ σε αυτά. Μείωση των τιμολογίων των ΔΕΚΟ κατά 30% για μισθωτούς και συνταξιούχους.
- Απαγόρευση κάθε κατάσχεσης και πλειστηριασμού για χρέη από πρώτη κατοικία. Νέες εργατικές κατοικίες τώρα.
- Να σταματήσει η φορολογική επιδρομή. Όχι στα χαράτσια. Άμεση ριζική αύξηση του αφορολόγητου των μισθωτών και συνταξιούχων με ταυτόχρονη αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου.
- Ταμείο ανεργίας στο 80% του βασικού μισθού χωρίς προϋποθέσεις. STOP στις απολύσεις.
- Ανατροπή της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων- μετοχοποιήσεων. Έξω οι πρώην ΔΕΚΟ από το χρηματιστήριο.
- Να επιστραφούν τα κλεμμένα στα ταμεία. Να πληρώσουν το κράτος και οι εργοδότες. Να λογοδοτήσουν αυτοί που έκλεψαν.
- Δημοκρατία και αξιοκρατία στους χώρους δουλειάς. Εργατικός Έλεγχος παντού.
- Ίσα δικαιώματα ανεξαρτήτου φυλής, θρησκείας και εθνικότητας.
- Πραγματικά δημόσια και δωρεάν παιδεία και υγεία.
- Σύνταξη και δουλειά για όλους τους απολυμένους.
- Δημοκρατικοί παραγωγικοί συνεταιρισμοί μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων με ουσιαστική κρατική στήριξη για την παραγωγική ανασυγκρότηση της περιοχής με κριτήριο τις ανάγκες του λαού. Ουσιαστική συμμετοχή-έλεγχος από τους συνεταιριζόμενους αγρότες και τους εργαζόμενους σε αυτούς.
ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ
- για παλλαϊκό-πανεργατικό ξεσηκωμό για να φύγουν οι κυβερνήσεις και η τρόικα, της Ε.Ε και του ΔΝΤ. Να πληρώσουν τη κρίση αυτοί που τη δημιούργησαν.
- για αταλάντευτη στάση απέναντι στην εργοδοσία και τους μηχανισμούς της.
- για την ταξική ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος. Όλοι η εξουσία στις συνελεύσεις της βάσης και στις μαζικές διαδικασίες κόντρα στην συνδικαλιστική αριστοκρατία.
Γνωρίζουμε τις αδυναμίες
και τις ανεπάρκειες μας, οι οποίες μπορούν να διορθωθούν μόνο μέσα από τη
συλλογική μας δράση . Σας καλούμε να υπερψηφίσετε το συνδυασμό μας. Να
συγκροτήσουμε «επιτροπές αγώνα-κοινής δράσης εργαζομένων-ανέργων» για την
παρέμβασή μας στα συνδικάτα της περιοχής αλλά και στην δημιουργία νέων
συνδικάτων.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
Ο αγώνας για την
αναδιανομή του πλούτου και την καλυτέρευση της ζωή μας εντάσσεται σε ένα
συνολικό πολιτικό αγώνα για την ανατροπή της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ με
αγώνες, τη διαγραφή του χρέους, την έξοδο από το ευρώ ,την ΟΝΕ και τη Ε.Ε, με το πέρασμα στο δημόσιο των τραπεζών των
μεγάλων στρατηγικών επιχειρήσεων και υποδομών καθώς και των επιχειρήσεων που
κλείνουν, χωρίς αποζημίωση και αναλογική φορολόγηση των κερδών του συσσωρεμένου
πλούτου.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Παλεύουμε με ταξική
ενότητα για ένα νέο εργατικό κίνημα, αναγκαίο όρο για συλλογικό αγώνα απέναντι
στην κρίση και στους διαχειριστές της, για την ήττα και την ανατροπή της
διαρκούς αντεργατικής τρομοκρατικής εκστρατείας του κεφαλαίου και των
κυβερνήσεων του, για τον κλονισμό της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ ΤΟΥ
ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
και συνεργαζόμενοι
