Μετά από απόφαση της
γενικής συνέλευσης των μελών της στις 20/4/2012, η ΕΓΕΣΥΚ παρίσταται στην σημερινή ημερίδα με
την ανάγνωση της παρακάτω ανακοίνωσης:
Η σημερινή κατάσταση της
δημοσίας υγείας περιγράφεται τραγική ενώ η αυριανή προοιωνίζεται εφιαλτική. Τα
όρια της ασφαλούς λειτουργίας του νοσοκομείου που με αυτοθυσία υπερασπίζονται όλοι οι εργαζόμενοι,
καταρρέουν μη αντέχοντας την αδιάκοπη
επίθεση που δέχεται η δημόσια υγεία εδώ και δεκαετίες από ανάλγητες
πολιτικές.
Θλιβεροί υπερασπιστές της διάλυσης συνωστίζονται σε
τηλεοράσεις και συσκέψεις σαν αυτή την σημερινή, για να ενημερωθούν δήθεν για
τα προβλήματα της υγείας στο νομό. Γνωρίζουν όμως καλά ποια είναι τα
προβλήματα. Είναι αυτά που δημιούργησαν
και δεν έλυσαν χρόνια τώρα, οι ίδιοι και οι πολιτικές που στήριξαν από όποια
θέση διαχειρίστηκαν την εξουσία.
Ποιες άραγε πληροφορίες θα
πάρουν από την αυτή την ημερίδα οι πρώην
ΔΥΠΕΑΡΧΕΣ για τον οργανισμό του νοσοκομείου που τον σχεδίαζαν με
αντιεπιστημονικά κριτήρια στο γόνατο?
Ποια συμπεράσματα θα
βγάλει άραγε η διοίκηση του νοσοκομείου που ακόμα και την διακομιδή των ασθενών
με πλωτά μέσα την επιτυγχάνει με
αυθαίρετα, παράνομα και δικτατορικά
«εντέλλεσθε» ειδικευόμενων γιατρών που πληρώνουν από την τσέπη τους το
εισιτήριο του καραβιού?
Γιατί έχουν ανάγκη
πληροφόρησης για την υποχρηματοδότηση του νοσοκομείου οι βουλευτές και οι
πολιτευτές των κομμάτων που
διαχειρίστηκαν την εξουσία, όταν
επέλεξαν οι μεν με την ψήφο τους
να στηρίξουν βάρβαρες πολιτικές και οι άλλοι με την επιλογή τους να συνταχτούν με αυτές?
Ακόμα και στις απαντήσεις
που θα δώσουν στα αμείλικτα ερωτήματα είναι προβλέψιμοι : « Όλα αυτά έγιναν για
να σωθεί η πατρίδα».
Όμως τους υπενθυμίζουμε
πως πατρίδα δεν είναι οι τράπεζες που
πασχίζουν να σώσουν. Πατρίδα είναι και ο ασθενής που δεν μπορεί να νοσηλευτεί
σε ένα διαλυμένο σύστημα υγείας, πατρίδα είναι και ο κακοπληρωμένος ως
απλήρωτος γιατρός που υποχρεώνεται να ειδικευτεί στις νέες συνθήκες
χειρουργείου εκστρατείας που του
επιβάλλουν οι προαναφερόμενοι σωτήρες.
Απευθυνόμενοι σ’
αυτούς που μεθοδικά αρχικά υπονόμευσαν και κατόπιν
βίαια διέλυσαν το σύστημα υγείας, τους δηλώνουμε πως οι γιατροί δεν
είμαστε ούτε εξ ορισμού αμνήμονες άλλα
ούτε άτομα μειωμένης αντίληψης και κρίσης.
Θα μας βρουν απέναντί τους τόσο προεκλογικά όσο και
μετεκλογικά στους μεγάλους αγώνες που θα γεννήσει η εμμονή τους στην διάλυση της δημόσιας υγείας και η
γενικευμένη αλλεργική τους αντίδραση στις λέξεις «δημόσιο» και «κοινωνικό».
