Δήλωση
του Παύλου Αντωνόπουλου εκπροσώπου των Παρεμβάσεων στο ΔΣ της ΟΛΜΕ
Συνάδελφοι,
το τι σημαίνει Δανειακή σύμβαση, νέο μνημόνιο και PSI θεωρώ ότι όλοι τα γνωρίζουμε. Έφτασε η στιγμή που ο καθένας από εμάς τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους αλλά και τους μαθητές και φοιτητές πρέπει να πάρει τη μεγάλη απόφαση. Να τους διώξουμε! Κυβέρνηση, Τρόικα, ΕΕ, ΔΝΤ. Να γυρίσουμε σελίδα. Να πάρει ο λαός στα χέρια του τις τύχες του. Την παραγωγή του, τον πλούτο του. Να διαγράψει το χρέος και να διώξει τους τοκογλύφους από τη χώρα. Να ξαναφτιάξει όνειρα κι οράματα, να δώσει μέλλον στη νεολαία.Για να τους διώξουμε όμως πρέπει να γίνει από όλους μας αντιληπτό ότι δεν μπορεί να γίνει με ανάθεση. Κανείς δεν θα το κάνει για εμάς. Πρέπει να βγούμε στους δρόμους. Όλοι; Η απάντηση είναι εύκολη. Ναι, όλοι! Γίνεται? Σίγουρα όχι! Πάντα υπάρχουν οι προσκυνημένοι. Πάντα υπάρχουν οι φοβισμένοι, τα ανθρωπάκια. Υπάρχουν κι οι ανήμποροι. Όλοι οι άλλοι μπορούμε. Κι επαρκούμε. Είμαστε ο λαός.
το τι σημαίνει Δανειακή σύμβαση, νέο μνημόνιο και PSI θεωρώ ότι όλοι τα γνωρίζουμε. Έφτασε η στιγμή που ο καθένας από εμάς τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους αλλά και τους μαθητές και φοιτητές πρέπει να πάρει τη μεγάλη απόφαση. Να τους διώξουμε! Κυβέρνηση, Τρόικα, ΕΕ, ΔΝΤ. Να γυρίσουμε σελίδα. Να πάρει ο λαός στα χέρια του τις τύχες του. Την παραγωγή του, τον πλούτο του. Να διαγράψει το χρέος και να διώξει τους τοκογλύφους από τη χώρα. Να ξαναφτιάξει όνειρα κι οράματα, να δώσει μέλλον στη νεολαία.Για να τους διώξουμε όμως πρέπει να γίνει από όλους μας αντιληπτό ότι δεν μπορεί να γίνει με ανάθεση. Κανείς δεν θα το κάνει για εμάς. Πρέπει να βγούμε στους δρόμους. Όλοι; Η απάντηση είναι εύκολη. Ναι, όλοι! Γίνεται? Σίγουρα όχι! Πάντα υπάρχουν οι προσκυνημένοι. Πάντα υπάρχουν οι φοβισμένοι, τα ανθρωπάκια. Υπάρχουν κι οι ανήμποροι. Όλοι οι άλλοι μπορούμε. Κι επαρκούμε. Είμαστε ο λαός.
Δεν
αρκεί μια απεργία. Ούτε μια πανεργατική 48ωρη. Χρειάζεται πολιτική γενική
απεργία διαρκείας μέχρι να τους διώξουμε. Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Δεν είμαστε ραγιάδες. Πρέπει να
προχωρήσουμε σε καταλήψεις παντού. Κι όπως αυτοί δεν υπολογίζουν Σύνταγμα και
νόμους, ηθική και λογική, έτσι κι εμείς πρέπει να υπερβούμε ότι μας εμποδίζει.
Να υπερβούμε τις «ηγεσίες» των συνδικάτων που μπαίνουν ανάχωμα στον αγώνα μας.
Που δεν εμπνέουν και γίνονται πρόσχημα για αδράνεια. Σάββατο και Κυριακή όλοι
στους δρόμους. Κι αν δεν φύγουν μέχρι την Κυριακή, τη Δευτέρα συνεχίζουμε.
Κλείνουμε τα πάντα. Με αποφάσεις και χωρίς. Και συνεχίζουμε μέχρι να φύγουν.
Ούτε βήμα πίσω.
Η
υπεράσπιση της ζωής μας, των δημοκρατικών μας δικαιωμάτων, της δουλειάς μας,
του δημόσιου πλούτου, της παιδείας, της υγείας επαφίενται στον πατριωτισμό μας.
Και πρέπει να τα υπερασπιστούμε με κάθε μέσον!
