Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

Ποιοι εκκόλαψαν το "αυγό το φιδιού";


Διαβάσαμε από την ιστοσελίδα iatropedia:

Ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος μετά το σοκαριστικό περιστατικό με την 22χρονη Ρωσίδα ιερόδουλο φορέα του Aids, μιλά στο iatropedia αποκλειστικά για τα όσα είχε πει και προειδοποιήσει σχετικά με την αύξηση της νόσου και τη λαθρομετανάστευση, και όπως λέει “δεν είχε εισακουστεί”.

“Αυτά που έλεγα τόσο καιρό και δεν άκουγε κανένας, τώρα δυστυχώς επιβεβαιώθηκα. Είχα προειδοποιήσει στους πιο υψηλούς τόνους ότι το Aids αυξάνεται δραματικά στη χώρα μας και ότι ένα μέρος του προβλήματος προκύπτει από τη λαθρομετανάστευση και την αδήλωτη πορνεία” σημειώνει χαρακτηριστικά στο iatropedia ο Ανδρέας Λοβέρδος.


Γράφει λοιπόν ο ψυχίατρος και από το 2005 διευθυντής της Διεύθυνσης Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού και υποψήφιος με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ Γιώργος Νικολαΐδης

"Εδώ και λίγες ημέρες η ελληνική κοινωνία εμβρόντητη παρακολουθεί την δημόσια διαπόμπευση μιας Ρωσίδας ασθενούς που πάσχοντας από AIDS συνελήφθη να εξασκεί το «αρχαιότερο επάγγελμα» σε οίκο ανοχής στο κέντρο της Αθήνας. Μάλιστα, η όλη επιχείρηση καλύφθηκε από πλήθος σχετικών ρεπορτάζ των κυρίαρχων ΜΜΕ και από διθυραμβικές δηλώσεις της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Υγείας, αλλά και μεγαλοστελεχών του ΚΕΕΛΠΝΟ και της Ελληνικής Αστυνομίας. Το πρωτοφανές αυτό «λυντσάρισμα» της δυστυχούς αυτής κοπέλας κορυφώθηκε με τη δημοσιοποίηση φωτογραφιών και των προσωπικών της στοιχείων αλλά και με την απαγγελία εναντίον της βαρύτατων ποινικών κατηγοριών ως εάν να ήταν serial killer. Ο «εχθρός», λοιπόν, της Ελληνικής κοινωνίας επιτέλους εντοπίστηκε, συνελήφθη και θα τιμωρηθεί σκληρά: όλοι μπορούν τώρα πια να κάνουν την δουλειά τους (ότι και αν αυτό σημαίνει) ήσυχοι ότι οι αρχές επαγρυπνούν, η δημόσια υγεία και ασφάλεια δεν κινδυνεύουν και οι μετανάστες που σπέρνουν εκτός από την ανεργία και την αρρώστια στους νεοέλληνες θα κυνηγηθούν και θα τεθούν πλέον σε καραντίνα…

... Είναι γνωστό από παλαιά πως σε περιόδους που αυξάνεται η φτώχια και η κοινωνική ανισότητα, αυξάνεται νομοτελειακά και η πορνεία. Είναι επίσης γνωστό ότι στις ίδιες περιόδους αυξάνεται και η νόσηση από ασθένειες συμπεριλαμβανόμενου του AIDS. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι οι χώρες που σήμερα κατ’ εξοχήν ενδημεί η νόσος είναι οι χώρες του τρίτου κόσμου που η εξαθλίωση πάει «πακέτο» με την αρρώστια. Είναι, επίσης, γνωστό ότι ένα μεγάλο μέρος της μεταδοτικότητας του ιού του AIDS οφείλεται στη εξάπλωση της χρήσης ενδοφλέβιων ναρκωτικών και μάλιστα χωρίς στοιχειώδεις προφυλάξεις υγιεινής. Είναι τέλος, γνωστό, ότι η χρήση ναρκωτικών αυξάνεται επίσης κατακόρυφα σε κοινωνίες που βυθίζονται στην κοινωνική εξαθλίωση και πετάνε μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού τους στον Καιάδα του κοινωνικού αποκλεισμού.
  • Ποιος, όμως, τα δημιούργησε όλα αυτά στην Ελλάδα του 2012;
  • Ποιος έριξε τόσο κόσμο στην ανέχεια, στην ανεργία, στην απελπισία.
  • Ποιος, λοιπόν, είναι ο σε τελική ανάλυση πραγματικός υπεύθυνος για την νομοτελειακή αύξηση των κρουσμάτων και πορνείας και χρήσης ναρκωτικών και εξάπλωσης των φορέων που πάσχουν από AIDS;
  • Ποιος άλλος από εκείνους που σήμερα δείχνουν με το δάχτυλο την συγκεκριμένη κοπέλα, ποιος άλλος από τις κυβερνήσεις των Μνημονίων και τα τσιράκια τους, ποιος άλλος από τον ίδιο το Λοβέρδο, και τα μεγαλοστελέχη του Υπουργείου Υγείας, της Αστυνομίας και του ελεγχόμενου μηχανισμού μαζικής αποβλάκωσης;

Στην περίπτωση, μάλιστα, του Υπουργού Υγείας το θράσος περισσεύει υποτιμώντας κατάφορα την ίδια τη νοημοσύνη και την μνήμη του Ελληνικού λαού:
  • Είναι αυτός που μόλις πριν λίγους μήνες περιέκοψε την χρηματοδότηση των προληπτικών προγραμμάτων κατά του AIDS το 2012 κατά 49% (!) σε σχέση με το 2011.
  • Είναι ο ίδιος που είναι υπεύθυνος για την πλήρη απαξίωση και ουσιαστικά κατάργηση μέσω της υποχρηματοδότησης προγραμμάτων ενάντια στην ουσιοεξάρτηση είτε στεγνών είτε υποκατάστασης (οι επιχορηγήσεις του 2012 στο ΚΕΘΕΑ και στον ΟΚΑΝΑ είναι μειωμένες κατά 20% και 33% αντίστοιχα σε σχέση με τους ήδη κουτσουρεμένους του 2011).
  • Είναι αυτός που αποφάσισε την περικοπή το 2012 την επιχορήγηση για νοσηλείες οικονομικά αδυνάτων στα δημόσια νοσοκομεία κατά 46% σε σχέση με το 2011 αφήνοντας τους όποιους Έλληνες ή μετανάστες ανυπεράσπιστους απέναντι στην οποιαδήποτε νόσο, ακάλυπτους θεραπευτικά, συμβουλευτικά και υποστηρικτικά.
Πώς, λοιπόν, σήμερα, αυτός επαίρεται για το κατάντημα που η πολιτική του έχει οδηγήσει την κοινωνία;
Πώς σήμερα επαναλαμβάνει το κρεσέντο φασίζουσας νοοτροπίας και ρητορικής που είχε εκπέμψει και προ λίγων εβδομάδων μαζί με τον έτερο Καππαδόκη Χρυσοχοϊδη προσπαθώντας να φορτώσει στις πλάτες των μεταναστών τα αποτελέσματα της ίδιας της πολιτικής του;
Πόσο χαμηλά είναι διαθεμένοι όλοι αυτοί να φτάσουν ταυτιζόμενοι στην ουσία με την ρητορική και την πρακτική των νεοναζί της Χρυσής Αυγής αδιαφορώντας για κάθε έννοια αστικοδημοκρατικής ελευθερίας και ποδοπατώντας κάθε ίχνος κοινωνικού δικαιώματος;"


Γιατί λοιπόν το κατεστημένο, ο Βενιζέλος, ο Σαμαράς , ο Λοβέρδος , οι καναλάρχες και οι δημοσιογράφοι τους , τα καθεστωτικά ΜΜΕ, χτυπούν δημαγωγικά το στήθος τους, χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την εμφάνιση του φιδιού;
Αφού οι ίδιοι  με τις πολιτικές τους και τη νοοτροπία τους , με τις απόψεις τους , το ίδιο το σύστημα που υπηρετούν  και η κρίση του, τα Μνημόνιά τους  εκκόλαψαν το αυγό του φιδιού.
Και τώρα εξακολουθούν να το ταΐζουν...
Για να μεγαλώσει και να το αξιοποιήσουν απέναντι  στο  λαϊκό κίνημα στο νέο και ενδιαφέρον τοπίο που αναμφισβήτητα θα προκύψει μετά τις εκλογές.

Ήδη όμως το φίδι πρώτα δαγκώνει τα χέρια που είναι κοντά του, αυτά που   το εκκόλαψαν και το εξέθρεψαν.
Αν έχουν απορίες ας ρωτήσουν τους εναπομείναντες γραφικούς κομματάρχες τους στην επαρχία , ποιοι  κομματικοί χώροι φουσκώνουν τα δημοσκοπικά ποσοστά του.

Έξω η Ευρωζώνη από το... ευρώ!



Με το δικό του και ιδιάιτερο τρόπο, αλλά και με στοιχεία ο Γ.Δελαστίκ αποκαλύπτει ένα ακόμη μύθο.

Του Γ. Δελαστίκ από το "ΕΘΝΟΣ"


Αν εφαρμόζονταν αυστηρά τα κριτήρια, η Ευρωζώνη αυτή τη στιγμή αντί για 17 θα είχε... 3 μέλη και θα ήταν εκτός ευρώ Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία!

Σκάει στα γέλια για τη φαιδρότητα των Ευρωπαίων ή γίνεται έξω φρενών εναντίον τους για την προκλητικά εχθρική στάση τους κατά της Ελλάδας, όποιος τύχει να ρίξει μια ματιά στα συνολικά στοιχεία του ελλείμματος και του χρέους των κρατών της Ευρωζώνης και της ΕΕ για το έτος 2011, που δημοσιοποίησε η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία, η Γιούροστατ, την περασμένη εβδομάδα.

Υποτίθεται ότι οι Έλληνες υφίστανται όλη αυτή τη λεηλασία των εισοδημάτων τους, την τραγική υποβάθμιση του βιοτικού τους επιπέδου και τον ατιμωτικό εξευτελισμό της υπαγωγής της χώρας μας σε καθεστώς ξένης επικυριαρχίας και εθνικής υποτέλειας, επειδή η Ελλάδα δεν πληροί τα κριτήρια δημοσιονομικής πειθαρχίας της ΕΕ. Έχει δηλαδή έλλειμμα μεγαλύτερο του 3% του ΑΕΠ της και δημόσιο χρέος υψηλότερο του 60% του ΑΕΠ, όπως ορίζουν τα περιβόητα κριτήρια του Μάαστριχτ. 

Όπως είναι λογικό, ο ανενημέρωτος Έλληνας υποθέτει ότι σχεδόν μόνο εμείς παραβιάζουμε αυτούς τους δείκτες, άντε και οι Ιρλανδοί και οι Πορτογάλοι, που έχουν κι αυτοί υπαχθεί σε ταπεινωτικό καθεστώς Μνημονίου. 
Λάθος! Μεγάλο λάθος! 
Βάσει των επίσημων στοιχείων της Γιούροστατ για το 2011 και λαμβάνοντας υπόψη τον μέσο όρο του ελλείμματος και τον μέσο όρο του δημόσιου χρέους των 17 χωρών - μελών της, θα έπρεπε να αποβληθεί από το ευρώ ολόκληρη η... Ευρωζώνη!!! 

Το έλλειμμά της βρισκόταν στο 4,1% του ΑΕΠ της, σαφώς πέρα δηλαδή από το υψηλότερο ανεκτό όριο του 3%. Τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα με το δημόσιο χρέος της Ευρωζώνης, το οποίο ανήλθε το 2011 στο 87,2% του ΑΕΠ της - εξαιρετικά μεγαλύτερο δηλαδή από το 60% που ορίζει το Μάαστριχτ ως ανώτατο επιτρεπτό όριο. Εξω ολόκληρη η Ευρωζώνη από το ευρώ, λοιπόν, όχι μόνο η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία. Ας μη μείνουμε όμως στα γενικά στοιχεία. 

Η λεπτομερέστερη εξέταση των δεδομένων οδηγεί κι αυτή σε πολύ διασκεδαστικά συμπεράσματα.

Από τις 17 χώρες - μέλη της Ευρωζώνης, μόνο 5 (!) έχουν δημόσιο χρέος μικρότερο του 60% του ΑΕΠ τους. Θεωρητικά μιλώντας, αν αποβάλλονταν από το ευρώ όσες χώρες έχουν χρέος πάνω από 60% του ΑΕΠ τους, στην Ευρωζώνη θα απέμεναν οι εξής πέντε χώρες... γίγαντες της παγκόσμιας οικονομίας: Εσθονία, Σλοβακία, Σλοβενία, Λουξεμβούργο και Φινλανδία!

Θα είχαν αποβληθεί δηλαδή από το ευρώ η... Γερμανία (!), αφού έχει χρέος 81,2% του ΑΕΠ της, η Γαλλία (85,8%), η Ιταλία (120,1%), η Ισπανία (68,5%) και πάει λέγοντας.

Δυστυχώς στην Ευρωζώνη δεν θα έμεναν ούτε καν οι 5 προαναφερθείσες χώρες, αν έπρεπε επιπλέον να αποβληθούν και οι χώρες που ναι μεν έχουν χρέος κάτω του 60%, αλλά ενδεχομένως το έλλειμμά τους ξεπερνάει το 3% του ΑΕΠ. Βάσει των στοιχείων της Γιούροστατ για το 2011, θα έπρεπε όντως να αποβληθούν από την 5μελή Ευρωζώνη τόσο η Σλοβενία, της οποίας το έλλειμμα ανήλθε στο 6,4%, όσο και η Σλοβακία (4,8%).
Τρεις (!) λοιπόν μόνο χώρες θα απέμεναν στην Ευρωζώνη αν εφαρμόζονταν αυστηρά τα δύο κριτήρια του ελλείμματος και του χρέους. 
Τρεις χώρες - και ποιες τρεις: η Εσθονία, το Λουξεμβούργο και η Φινλανδία!
Τρεις χώρες με συνολικό πληθυσμό κάπου 7 εκατομμύρια κατοίκους από... 320 εκατομμύρια που έχει σήμερα!

Είναι όντως να απορεί κανείς γιατί αυτοί οι πανάθλιοι Έλληνες πολιτικοί, ιδίως των κυβερνητικών κομμάτων, δεν αξιοποιούν αυτά τα επίσημα στοιχεία της Γιούροστατ για να βγουν δημοσίως και να καταγγείλουν ότι είναι εντελώς απαράδεκτο να συμπεριφέρεται η Ευρωζώνη και οι ηγετικές της δυνάμεις με πρώτη τη Γερμανία με τόσο εχθρικό, ληστρικό και ταπεινωτικό τρόπο απέναντι στην Ελλάδα, όταν ολόκληρη η ζώνη του ευρώ βρίσκεται σε ανάλογη κατάσταση! Όταν ούτε η ίδια η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία -ακόμη και η Βρετανία που βρίσκεται οικειοθελώς εκτός Ευρωζώνης- δεν είναι σε θέση να εκπληρώνουν τα κριτήρια του Μάαστριχτ! Γιατί δεν αποστομώνουν με τον τρόπο αυτόν τους εταίρους της Ευρωζώνης για την επαίσχυντη στάση τους απέναντι στη χώρα μας;
Αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι οι Έλληνες πολιτικοί... δεν γνωρίζουν ανάγνωση για να διαβάσουν αυτά τα στοιχεία. Αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι έχουν τόσο αβυσσαλέα άγνοια. Το γεγονός όμως ότι δεν αναφέρουν τίποτα γι' αυτά μας οδηγεί στην υποψία ότι υπηρετούν άλλα σχέδια, άλλους στόχους ανομολόγητους και γι' αυτό σιωπούν.

Όλεθρος
Όπου Μνημόνιο και... «Τιτανικός»
Άθλια κατάσταση επικρατεί σε όλη την Ευρωζώνη. Στις χώρες όμως όπου επιβάλλεται από την ΕΕ και το ΔΝΤ καθεστώς Μνημονίου, οι συνθήκες και τα μακροοικονομικά μεγέθη επιδεινώνονται ραγδαία. Η Ιρλανδία το 2007 είχε οριακό πλεόνασμα 0,1% αντί για έλλειμμα και το δημόσιο χρέος της ανερχόταν μόλις στο 25% του ΑΕΠ της. Με το που ξέσπασε η κρίση και μπήκε υπό καθεστώς μνημονίου, το έλλειμμά της έφτασε πέρυσι στο 13,1% (το μεγαλύτερο στην ΕΕ) και το χρέος της εκτινάχθηκε στο 108,2% του ΑΕΠ (το τρίτο μεγαλύτερο των 27 χωρών). Όσο για την Πορτογαλία, αυτή το 2007 είχε έλλειμμα 2,6% και χρέος 63,6%. Πολύ κοντά στο όριο του 60% το χρέος, κάτω από το 3% το έλλειμμα. Με το μνημόνιο όμως το 2011, το έλλειμμα ανήλθε στο 4,2% και το χρέος εκτινάχθηκε στο 107,8%.


ΠΟΣΟ ΑΠΕΧΟΥΜΕ;

 ΠΟΣΟ ΑΠΕΧΟΥΜΕ;


                                                                   ΓΚΟΥΑΝΤΑΝΑΜΟ
ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑ

Δελτίο Τύπου του Κοινωνικού Ιατρείου Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης της Θεσσαλονίκης, προσφέρει εδώ και 6 μήνες,  σε καθημερινή βάση, σε όλους ανεξαιρέτως τους ανασφάλιστους και τους κοινωνικά αποκλεισμένους, Έλληνες και μετανάστες,  πρωτοβάθμια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς καμιά απολύτως δική τους οικονομική επιβάρυνση. Στο χρόνο αυτό της λειτουργίας του έκανε μια κρίσιμη διαπίστωση:  οι ανασφάλιστοι που  πάσχουν από σοβαρά νοσήματα, δυνητικά επικίνδυνα για τη ζωή τους εάν μείνουν χωρίς δευτεροβάθμια περίθαλψη, δεν έχουν καμιά πρόσβαση σ΄αυτήν.
Η απόσυρση του κράτους από την στοιχειώδη ευθύνη, που είχε αναλάβει το 1983, με την ίδρυση του ΕΣΥ,  να καλύψει ακόμα και τις πιο βασικές υγειονομικές ανάγκες μεγάλου τμήματος των κατοίκων της χώρας έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία της δυνητικά εγκληματικής αυτής συνθήκης. Το έλλειμμα  στην υγεία των ανασφάλιστων και των αποκλεισμένων του ΕΣΥ συγκεκριμενοποιείται τώρα σε πλήθος προσωπικών τραγωδιών, με ακραία μορφή αυτούς που διατρέχουν θανάσιμο κίνδυνο αν μείνουν χωρίς δευτεροβάθμια περίθαλψη και οι οποίοι ήδη διώχνονται από τα νοσοκομεία.

Η υπεράσπιση της υγείας των ασθενών είναι ωστόσο  άμεση υπόθεση όλων των εργαζομένων στα νοσοκομεία και στα κέντρα υγείας. Είναι υπόθεση όλων των οργανώσεων των γιατρών, όπως η ΕΝΙΘ, η ΕΥΝΑΠ, οι Ιατρικοί Σύλλογοι, των οργανώσεων  των νοσηλευτών  και των διοικητικών, τοπικών και πανελληνίων. Όλοι είναι συμμέτοχοι και συνυπεύθυνοι γι΄αυτήν.                     

 Όσον αφορά τη νομιμότητα, ο  Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας, Νόμος 3418 του 2005,  ο οποίος αποτελεί και τον άξονα λειτουργίας των νοσοκομειακών μονάδων, ξεκαθαρίζει εντελώς το θέμα. Ενδεικτικά αναφέρουμε το άρθρο 4, σύμφωνα με το οποίο: ο γιατρός έχει σαν αποκλειστικό του μέλημα την υγεία των ασθενών και προάγει την ίση πρόσβαση τους στις υπηρεσίες υγείας και «οφείλει να αποφεύγει τη διακριτική μεταχείριση που προκύπτει από εκπαιδευτικές, νομικές, οικονομικές, κοινωνικές, γεωγραφικές και άλλες διαφοροποιήσεις.

Στο άρθρο 15 του ίδιου νόμου αναφέρεται: Ο γιατρός που βρίσκεται σε σύγκρουση καθηκόντων αντιμετωπίζει τη σύγκρουση αυτή με βάση την επιστημονική του γνώση, τη σύγκριση των έννομων αγαθών που διακυβεύονται, τον απόλυτο σεβασμό της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας.

Το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης έχει θέσει ως  καθήκον στον εαυτό του να διεκδικεί από το ΕΣΥ ή από όποιον άλλο θεσμό χρειαστεί, την κάλυψη των ανασφάλιστων. Το θέμα των σε κίνδυνο ανασφάλιστων έχει, εκτός από την καθαρά ανθρώπινη,  μια νομική , κοινωνική και πολιτική πλευρά την οποία θα προσπαθήσει να αναδείξει σαν θέμα που αφορά πρώτιστα όλους όσους εργάζονται στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας περίθαλψης, οι οποίοι πρέπει , όπως ταιριάζει σε ελεύθερους ανθρώπους, να μην δεχτούν να υπηρετήσουν την απάνθρωπη πολιτική της κυβέρνησης. Να μην δεχτούν να συρρικνωθούν σε επίορκους, παράνομους,  ασυνείδητους  και αμελείς έως εγκλήματος απέναντι στους ασθενείς τους. Να μην δεχτούν παρεμβάσεις στο έργο της περίθαλψης γενικά αλλά ιδιαίτερα στην περίπτωση των βαριά ασθενών.

Η προάσπιση του δικαιώματος στην υγεία , σε τελική ανάλυση, αφορά όλη την κοινωνία. Όχι μόνο γιατί συνιστά, μαζί με τη σίτιση και τη στέγη, τη βασική συνθήκη ύπαρξης μιας κοινωνίας, αλλά και γιατί  ο καθένας μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπος με το σοβαρό αυτό πρόβλημα  ανά πάσα στιγμή. Αφορά λοιπόν , εκτός από τους ασθενείς , και  όλους τους υγιείς.

Το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης πιστεύει ότι όλοι χρειάζεται να ξεπεράσουμε το φόβο, να ενωθούμε και να αντιμετωπίσουμε μαζί την απάνθρωπη αυτή συνθήκη.

Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης                                  30-4-2012

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΙΑΤΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ : χώροι αλληλεγγύης και ανατροπής


Τα τελευταία δύο χρόνια, από την είσοδο της Ελλάδας στο ΔΝΤ και την εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής, γινόμαστε μάρτυρες μιας ολοένα και μεγαλύτερης εξαθλίωσης ενός μεγάλου τμήματος της κοινωνίας.
 Μιας εξαθλίωσης που είναι αποτέλεσμα της ραγδαίας και βίαιης επιδείνωσης του βιοτικού επιπέδου της πλειοψηφίας των πολιτών,  με την ανεργία επίσημα να ξεπερνά το 21%, εμπορικά καταστήματα και επιχειρήσεις να κλείνουν κάθε μέρα, με τη δραματική μείωση μισθών και συντάξεων, με την απώλεια της ασφαλιστικής δυνατότητας, με την  αύξηση των αστέγων, με την επιδείνωση των δεικτών υγείας και την κατακόρυφη αύξηση των αυτοκτονιών ( 2000 αυτοκτονίες μέσα σε 2 χρόνια).

 Στον χώρο της υγείας η πολιτική των μνημονίων που εφαρμόζεται τα τελευταία δύο χρόνια έχει ως άμεση συνέπεια:
- Την  ραγδαία αύξηση του αριθμού των συνανθρώπων μας, που λόγω της απώλειας της ασφαλιστικής τους κάλυψης χάνουν το δικαίωμα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Αριθμός που στο άμεσο μέλλον αναμένεται να  αυξηθεί δραματικά.
- Την  ουσιαστική κατάργηση της δωρεάν υγείας, ακόμη και για ασφαλισμένους πολίτες, την καταβαράθρωση του ΕΣΥ, με συγχωνεύσεις και κλείσιμο νοσοκομείων και κλινικών, την  τεράστια  περικοπή των δαπανών για την υγεία.

 Σαν πρώτο βήμα έμπρακτης απάντησης σ αυτήν την πολιτική, γιατροί, αλληλέγγυοι και ευαισθητοποιημένοι πολίτες, ιδρύσαμε, τον τελευταίο χρόνο,  σε πολλές πόλεις της Ελλάδας Κοινωνικά Ιατρεία Αλληλεγγύης,  τα οποία προσφέρουν δωρεάν πρωτοβάθμια ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη σε όλους τους ανασφάλιστους πολίτες, μετανάστες και Έλληνες.
 Σ΄αυτούς τους κοινωνικούς χώρους αλληλεγγύης,  στα ΚΙΑ, σε όλη την Ελλάδα γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες των συνεπειών αυτής της ανάλγητης και απάνθρωπης πολιτικής που καταργεί το καθολικό και δημόσιο δικαίωμα στην υγεία.
Ασθενείς που η εφαρμοζόμενη πολιτική  τους έχει στερήσει τον γιατρό και το φάρμακο, ασθενείς που αδυνατούν να υποβληθούν σε κλινικές εξετάσεις,  ασθενείς σοβαρά πάσχοντες που δεν έχουν το δικαίωμα να νοσηλευτούν.

Τα παραδείγματα είναι τραγικά:

.Κορίτσι 8 ετών με παραπεμπτικό από δημόσιο νοσοκομείο για μαγνητική εγκεφάλου(υποψία καρκίνου στον εγκέφαλο) με γονείς άνεργους και ανασφάλιστους.
.Βρέφη υποσιτισμένα επειδή οι άνεργοι και ανασφάλιστοι γονείς τους έκαναν οικονομία στην δοσολογία του βρεφικού γάλακτος
.Άστεγοι που για να εισαχθούν σε ξενώνα φιλοξενίας έπρεπε να έχουν πιστοποιητικά από γιατρούς και να κάνουν εξετάσεις για ηπατίτιδα και Aids.
.Ασθενείς που πάσχουν από καρκίνο και δεν έχουν χρήματα για τη συνέχιση των θεραπειών.
.Δεκάδες μεσήλικες με χρόνια νοσήματα (υπέρταση, σακχαρώδης διαβήτης. στεφανιαία νόσος κ.α.), που αίφνης έμειναν χωρίς ιατρική τακτική παρακολούθηση και χωρίς φάρμακα.
.Έγκυες χωρίς καμία δυνατότητα για ιατρικό έλεγχο καθ΄όλο το διάστημα της κύησης.

Αυτά αποτελούν υγειονομική βόμβα που απειλεί ολόκληρη την κοινωνία και όχι οι κυνηγημένοι απόκληροι, τους οποίους η συγκεκριμένη πολιτική σκοπεύει να εγκλείσει σε στρατόπεδα συγκέντρωσης...

Όλοι εμείς, γιατροί και αλληλέγγυοι πολίτες, καταγγέλλουμε την εφαρμοζόμενη πολιτική στον χώρο της υγείας  που θέτει σε  κίνδυνο τη ζωή των ανθρώπων και συνοδεύεται - σε όσες χώρες εφαρμόστηκε - με μείωση κατά 10 χρόνια του μέσου όρου ζωής και αύξηση της βρεφικής - παιδικής και μητρικής θνησιμότητας. 

Όλοι εμείς, γιατροί και αλληλέγγυοι πολίτες των ΚΙΑ, θεωρούμε πως είναι χρέος ολόκληρης της κοινωνίας ο αγώνας για τη διασφάλιση του δημόσιου αγαθού της υγείας.

 Γι αυτό και ζητούμε από εσάς  να στηρίξετε με κάθε τρόπο την λειτουργία των  ΚΙΑ ώστε όλοι μαζί να διεκδικήσουμε, έμπρακτα, με συγκεκριμένες δράσεις και ενέργειες το δικαίωμα στην δωρεάν  περίθαλψη όλων των πολιτών και ένα καθολικά δημόσιο δωρεάν ΕΣΥ..

  Θεωρούμε την ανάγκη κατεπείγουσα.

     Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης
                                                       Ρεθύμνου
                                                       Αγίου Νικολάου Κρήτης
                                                       Πρέβεζας
                                                       Δράμας
                                                       Δήμου Ελληνικού Αττικής


Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Αποτυχία και επιτυχία...


Αποτυχία σε όλα!

Θα αυξηθούν τα δημόσια έσοδα, μας έλεγαν οι κυβερνήσεις Γιωργάκη και Βενιζέλου - Σαμαρά, όταν έλιωναν τον κόσμο στην πιο άγρια φορολογία που έχει γνωρίσει ποτέ αυτή η χώρα, σε βαθμό που η Ελλάδα της τουρκοκρατίας με τα χαράτσια του σουλτάνου να μοιάζει με ...φορολογικό παράδεισο συγκρινόμενη με την Ελλάδα του Παπαδήμου.
Έλεγαν ψέματα. Ασύστολα ψέματα. Τα έσοδα του προϋπολογισμού το έτος 2008 ήταν 94,8 δισ. ευρώ και παρά τη ληστρική φορολόγηση από την ΕΕ και το ΔΝΤ των Ελλήνων, το 2011 αντί να αυξηθούν ...έπεσαν στα 88 δισεκατομμύρια!


Θα αυξηθούν οι εξαγωγές, μας έλεγαν όταν λεηλατούσαν μισθούς και συντάξεις. Παραμύθια! Τον Φεβρουάριο του 2012, όπως ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ, οι ελληνικές εξαγωγές αυξήθηκαν μόλις κατά ...0,7% σε σύγκριση με το Φεβρουάριο του 2011, παρόλο που όπως ανακοίνωσε ο ΟΟΣΑ, μέσα στο 2011 τα εισοδήματα των Ελλήνων μειώθηκαν κατά το εφιαλτικό ποσοστό του 25,3%! Το ακόμα χειρότερο είναι ότι παρά τη γενική μηδαμινή αύξηση, οι εξαγωγές προς την ΕΕ ...μειώθηκαν τον Φεβρουάριο σε σχέση με τον περυσινό κατά ...20%!!!

Φτώχυναν οι Έλληνες, μείωσαν και τις εξαγωγές! Ωραία πολιτική!

Θα πλημμυρίσει η Ελλάδα από τουρίστες, μας έλεγαν καθώς μας ρήμαζαν τα εισοδήματα.
Είναι ψεύτες! Τον Φεβρουάριο του ’12 ήρθαν 12,5% λιγότεροι Γερμανοί τουρίστες στην Ελλάδα από τον Φεβρουάριο του ’11. Το χειρότερο όμως είναι ότι ξόδεψαν 61,2% ...λιγότερα!!! Δεν φτάνει που ήρθαν λιγότεροι, ήρθαν και ...«μπατιροτουρίστες»! Σε λίγο θα μας στέλνουν και γερμανούς ...ζητιάνους!

 Σωθήκαμε! Αποτυχία σε όλα τα μέτωπα, αν φυσικά πιστέψουμε τις ψεύτικες διακηρύξεις τους.

Ο στόχος της πολιτικής τους όμως είναι ένας και μοναδικός: Nα φτωχύνουν τους Έλληνες και τίποτα άλλο. Στον τομέα αυτόν σημειώνουν τεράστια επιτυχία, οφείλουμε να ομολογήσουμε.

Πηγή: ΠΡΙΝ

Αυτός ήθελε και θέλει να μας ...σώσει!

Μας τον επέβαλε, ως δοτό πρωθυπουργό το μαύρο μέτωπο ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ -ΕΕ-ΔΝΤ .
Ο πρωθυπουργος των χαρατσιών και της φοροληστείας των φτωχών στρωμάτων..και των προνομίων και της φορολογικής ελάφρυνσης του κεφαλαίου.

Μας παρουσιάστηκε σαν ο εκλεκτός  του κεφαλαίου και των επικυρίαρχών μας.

Ζήτησε και ζητά να σκύψουν το κεφάλι  και να αποδεχτούν οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι τα βάρβαρα , αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησής  του.
Να βγάλουν το σκασμό οι άνεργοι..
Να κάνουν τον "αμερικάνο" οι νεολαίοι.
Φλερτάρει με την ιδέα να συνεχίσει το πρωθυπουργιλίκι του εφ' όσον το μαύρο μέτωπο υφαρπάσσει την ψήφο του ελληνικού λαού.

Κυρίες και Κύριοι ο Παπαδήμ(ι)ος , όπως τον παρουσιάζει η εφημερίδα "Παρόν"




Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Delirium tremens*


Σε τέτοια κατάσταση βρίσκεται το δικομματικό μπλοκ (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) και οι  νταβατζήδες των ΜΜΕ .

Όπως είχαμε γράψει και ΕΔΩ , οι κρυφές δημοσκοπήσεις που διεξάγουν τόσο τα κόμματα όσο και οι αστικοφυλλάδες επιβεβαιώνουν το τέλος της εποχής του δικομματισμού όπως τον γνωρίσαμε.

Η δημοσκοπική κατάρρευση των άλλοτε δυο μεγάλων πυλώνων του αστικού συστήματος εξουσίας στη χώρα μας (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) είναι πολύ, μα πολύ χειρότερη από όσο αφήνουν να εννοηθεί τα αυριανά (Κυριακάτικα)  πρωτοσέλιδα των εφημερίδων που πρόσκεινται  είτε στο ΠΑΣΟΚ είτε στη ΝΔ και μη αναστρέψιμη πλέον.

Γι αυτό και την τελευταία  εβδομάδα η μια προβοκάτσια  θα διαδέχεται την άλλη!

Προσέξτε την αγωνία  των νταβατζήδων των ΜΜΕ 
 είτε αυτή εκφράζεται ανοιχτά..
 είτε συγκαλυμμένα..
 τα χτυπήματα κάτω από τη μέση, και την ανοιχτή κινδυνολογία:







 *Τρομώδες παραλήρημα

Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

ΑΠΟΦΑΣΗ Δ.Σ. ΕΝΩΣΗΣ ΙΑΤΡΩΝ ΕΣΥ ΛΕΣΒΟΥ


Συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό, η επίθεση της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου στα υπολείμματα της δημόσιας υγείας. Στο στόχαστρο βρίσκεται τώρα η εφημέρευση των νοσοκομείων ιδίως της επαρχίας.

Το νοσοκομείο της Μυτιλήνης δεν θα μπορεί να εφημερεύει μετά τις 20 Μαΐου. Ο υπουργός υγείας ψήφισε νόμο που απαγορεύει την καθημερινή εφημεριακή κάλυψη του νοσοκομείου. Καταργεί τις πρόσθετες εφημερίες που καλύπτουν επείγουσες ανάγκες των κλινικών. Μειώνονται ακόμα περισσότερο οι πιστώσεις του νοσοκομείου για τις εφημερίες σε ένα κονδύλι που από την αρχή του έτους έχει μειωθεί 3 φορές !!! Οι έγγραφες δεσμεύσεις της ΥΠΕ και του Υπουργείου πως θα συνεχίσουν να εγκρίνουν κονδύλια για τις πρόσθετες εφημερίες και το 2012 ήταν ψεύτικες. Τα προγράμματα εφημεριών που εκτελέστηκαν τους μήνες Ιανουάριο, Φεβρουάριο, Μάρτιο πετσοκόβονται κατά 32% καθώς μειώθηκε το κονδύλι και έγινε κατά 12% φθηνότερη η εφημερία.Κόβονται αναδρομικά από τον Ιανουάριο οι πρόσθετες εφημερίες που οι γιατροί πιστεύοντας τους απατεώνες του υπουργείου εκτέλεσαν !!

Το Δ.Σ. του νοσοκομείου μας αναγνωρίζει ότι χρωστά εφημερίες που νόμιμα έκαναν οι γιατροί, τροποποιεί όμως τα προγράμματα και τα κουρεύει 32% για να πληρωθούν –πράξη αμφιβόλου νομιμότητας- προσπαθώντας να μπλοκάρει μελλοντική δικαστική διεκδίκηση

Τα νοσοκομεία αδυνατούν πλέον να εφημερεύσουν με ασφάλεια, όπως και η ίδια η πολιτική ηγεσία του υπουργείου παραδέχεται. Οι λύσεις που προτείνονται  (προσλήψεις γιατρών με μπλοκάκι, απογευματινά ιατρεία από γιατρούς του ΕΟΠΥΥ)  είναι μπαλώματα άνευ ουσίας

Η ΜΕΘ, η καρδιολογική, η πνευμονολογική, η παιδιατρική, η χειρουργική, η ορθοπεδική, η ΩΡΛ, η οφθαλμολογική, η ουρολογική, η μονάδα τεχνητού νεφρού, η ψυχιατρική, τα ΤΕΠ δεν θα καλύπτονται από εφημερεύοντα ειδικό γιατρό αρκετές μέρες το μήνα. Αντίστοιχα προβλήματα θα αντιμετωπίσουν τα Κέντρα Υγείας. Το νοσοκομείο με το νέο πρόγραμμα εφημεριών και την ελλιπή στελέχωση θα ακροβατεί καθημερινά μεταξύ ζωής και θανάτου  εκθέτοντας σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές.

Δύσκολοι καιροί  περιμένουν τους ασθενείς. Η συμμορία των προσκυνημένων που λυμαίνεται τη χώρα εξαφανίζει κάθε έννοια αξιοπρέπειας, υπονομεύει τη δημοκρατία, είναι υπεύθυνη για τους θανάτους που θα συμβούν από τη εγκατάλειψη των νοσοκομείων και την κατάργηση του κράτους πρόνοιας.

Δε θα γίνουμε συνένοχοι στο έγκλημα. Με όποιο τρόπο μπορούμε θα υπερασπίσουμε την ασφαλή εφημέρευση του νοσοκομείου, την αξιοπρέπειά μας, την υγεία των πολιτών. Μόνο ο κοινός αγώνας υγειονομικών και λαού μπορεί να αποτρέψει την καταστροφή. ·

Καταθέτουμε ασφαλή προγράμματα εφημεριών για όσες μέρες ο νόμος προβλέπει για όλους τους γιατρούς με βάση τη Β’ Ζώνη·

Να καθορίσει το επιστημονικό συμβούλιο με επιστημονικά και όχι λογιστικά κριτήρια την ασφαλή εφημέρευση του νοσοκομείου·

Να πληρωθούν άμεσα και χωρίς περικοπές οι δεδουλευμένες εφημερίες του Ιανουαρίου, Φεβρουαρίου, Μαρτίου και οι πρόσθετες από τον Οκτώβριο·

Να συνεχίσουμε την επίσχεση εργασίας μετά τις εκλογές με νέα γενική συνέλευση  πιο μαζικά και πιο οργανωμένα·

Ενημερώνουμε τους φορείς και την δικαστική εξουσία για την επικινδυνότητα των προγραμμάτων εφημέρευσης·

Να καλυφθούν όλες οι κενές οργανικές θέσεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού·

Παλεύουμε για δημόσιο, δωρεάν, ποιοτικό σύστημα υγείας για όλους

ΝΕΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 30/04/12 ΣΤΙΣ 12.00

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                            Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΑΝΔΡΕΑΔΗΣ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ                          ΠΑΥΛΗΣ ΣΤΡΑΤΗΣ

Πηγή: Α.Ρ.Σ.Ι.

Οι ‘’τρείς κόσμοι’’ και το ερώτημα της αριστεράς σε αυτές τις εκλογές



υποψήφιος με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην εκλογική περιφέρεια ΑΤΤΙΚΗΣ

Ας δούμε λίγο τα εκλογικά διλλήματα, έξω από τον κύκλο των πολιτικών προγραμμάτων, εκλογικών σλόγκαν, επικοινωνιακών κινήσεων και όλων αυτών που ο κόσμος δεν τα παίρνει και πολύ στα σοβαρά αυτές τις μέρες. 

Πως βιώνουμε  τα πολιτικά ερωτήματα της στιγμής, στον κοινωνικό και πολιτικό προσωπικό μας περίγυρο; 

Οι απαντήσεις στο παρόν της καπιταλιστικής κρίσης και της κοινωνικής καταστροφής, δεν μπορεί και δεν  είναι άσχετες από την διαδρομή του κάθε ανθρώπου, ούτε αποσυνδέονται από το σχεδίασμα του μέλλοντος που ο καθείς κάνει. Άλλωστε, ως γνωστό, αυτή είναι η διαφορά του ανθρώπου, από άλλα έξυπνα ζώα.

Τρείς κόσμοι, διπλανοί και διαφορετικοί

Υπάρχει ένα  μεγάλο πλήθος που αποτελεί τον κόσμο της αριστεράς. 
Αυτοί οι οποίοι,  τόσα χρόνια τώρα, η πλειοψηφία τους έξω από οργανώσεις, έκαναν  χίλια μύρια σχετικά και άσχετα  για να ζήσουν. Όλοι αυτοί οι αριστεροί, είχαν και έχουν στο μυαλό τους και την καρδιά τους, την αποτυχία των σοσιαλιστικών εγχειρημάτων. Στην πλάτη τους, κουβαλούσαν και κουβαλούν   την αγωνία της επιβίωσης της οικογένειας τους. Σήμερα νοιώθουν πως οφείλουν να συμβάλλουν στην απάντηση στον κοινωνικό κανιβαλισμό του κεφαλαίου.

Υπάρχει ο κόσμος που χρόνια περιστρέφεται γύρω από ΠΑΣΟΚ  και ΝΔ. 
Σε μία νύχτα βρέθηκαν στο παρελθόν  στο Δημόσιο, στις ΔΕΚΟ  ή σε μια  καλή ή ‘’μαύρη και άραχνη’’  δουλειά  στον ιδιωτικό τομέα. Στο πρόγραμμα, το σεμινάριο, τη σύμβαση, την επιτροπούλα,  την επιδότηση. Γνωστά όλα αυτά.  Ήταν οι πρώτοι, χωρίς να είναι οι μόνοι,  οι οποίοι,  πιο σίγουροι και  με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη για  το λαμπρό παιχνίδι, έτρεξαν στο χρηματιστήριο. Πήραν δάνειο και μάλιστα μεγάλο. Και φυσικά καλό αυτοκίνητο, στοιχείο κοινωνικού κύρους. Αρκετοί από αυτούς σχολίαζαν για τους αριστερούς: ‘’Κρίμα για σας, τόσο λαμπερά μυαλά να αυτοκαταδικάζεστε’’… Θεωρούσαν πως η πολιτική ιδεολογική αναζήτηση και στράτευση στον κοινωνικό αγώνα ήταν αχρείαστα, αλλά και εμπόδιο καριέρας. Πίστευαν δε βαθειά ότι είχαν λύσει και το πρόβλημα της επιβίωσης. Ανέφελοι… Τώρα καταρέει ο υπαρκτός καπιταλισμός στο κεφάλι τους. Τους γδέρνει η ΕΕ των ονείρων τους. Πάει το βόλεμα, πέταξε...

Ανάμεσα στους πρώτους και τους δεύτερους, υπάρχει μια τεράστια μάζα εργαζομένων, ανέργων, φτωχών,  ακόμη πιο ανήμπορων, χωρίς καν τη δυνατότητα  συναισθηματικής αλληλο-στήριξης, που είχαν και έχουν οι αριστεροί και ιδιαίτερα οι οργανωμένοι μεταξύ τους. Σε μια κατασκευαστική, 12 ώρες δουλειά. Στη βιομηχανία, της σιγής νεκροταφείου.  Στο τρεχαλητό του εμπορίου. Στην φθίνουσα γεωργία και τον ξεφτισμένο τουρισμό.  Στο δημόσιο στα 40-50 μετά από 2-3 διαγωνισμούς. Στις  δουλειές του ποδαριού. Στο παραπαίον μαγαζάκι. Πολλοί στην ανεργία. Όταν χτυπούσε το τηλέφωνο αργά το βράδυ έλεγες ‘’ωχ, κάποιος πέθανε’’. Τώρα, είσαι σίγουρος πως κάποιος απολύθηκε. Και αυτός ένας θάνατος είναι. Ο θάνατος του ζωντανού.  Πολλοί από αυτόν τον κόσμο,  ήταν,  χρόνια τώρα, τυλιγμένοι σε μια βουβή αξιοπρέπεια. Άλλοι φοβισμένοι και μέσα στη ντροπή για το φόβο τους. Σε αυτούς βάραινε πάντα και βαραίνει  η επιβίωση, η αναδουλειά, η ανηφόρα της ζωής. Τα ερωτήματα της αριστεράς ήταν κατά βάση ξένα. Το πολύ πολύ να την στήριζαν συνδικαλιστικά. Τώρα υπάρχει αγωνία και ανα-θυμούνται αχνά πράγματα που έλεγε η αριστερά.

Η συνάντηση στην έρημο της  σημερινής καταστροφής

Να που τώρα αυτοί οι τρεις κόσμοι ενώνονται στην καταβύθιση. Ισοπεδώνονται  από την χούντα της ΕΕ, ΔΝΤ και ελληνικής ολιγαρχίας. 
1, 5 εκατομμύριο άνεργοι, φτώχεια, κατήφεια, ξενιτειά.

Η παλιά παρέα της αριστεράς, ξανάσμιξε. Με αραιά μαλλιά και αρκετή  κούραση. Αλλά και σφρίγος και ελπίδα. Μαχητικότητα και προβληματισμό για την αναγκαία αντικαπιταλιστική απάντηση. Παρούσα σε χίλια δυο μέτωπα και από διαφορετικούς δρόμους. Ακόμη και εκείνη η παλιά αριστερή στράτευση, ακόμη και αν απορρίφτηκαν στην πορεία  οι κομματικοί φορείς της, είχε κάτι το βαθύτερο, το ουσιαστικό…

Αλλά και οι υποτίθεται βολεμένοι, τρέχουν πανικόβλητοι. Έχω  φίλους μου του βαθέος ΠΑΣΟΚ, της γενιάς μου, να ζητούν να τους βοηθήσω να βρουν δουλειά.

Είδα με τα μάτια μου, ‘’ήσυχους’’ πρώην συναδέλφους μου, τον ένα μαζί με το παιδί του, με μαντήλια και μαλόξ στο Σύνταγμα, να με ρωτάνε ‘’γιατί δεν κάνουμε ντου να τους τελειώσουμε’’;

Σήμερα λοιπόν, σε αυτή την κατάσταση, τι κάνουμε; 
Η ζωή μας είναι ενιαία και δεν μπορεί κανείς να αποσπαστεί από την πορεία του,  όσο και αν αλλάζει απόψεις και προσανατολισμούς. 
Είμαστε υποχρεωμένοι να  στοχαστούμε όλοι μας  πάνω στην διαδρομή μας. Ακριβώς για να αποφασίσουμε για το παρόν και το μέλλον μας.

Οι τρείς στάσεις ζωής

Απλά είναι τα πράγματα και έχουν δοκιμαστεί από όλους μας. 
Τρείς είναι οι στάσεις που μπορούν να υπάρξουν.

Προσκόλληση και γλείψιμο στα κόμματα εξουσίας και την εργοδοσία στον ιδιωτικό τομέα; 
Καταστροφικό για την προσωπική αξιοπρέπεια όσων το επιλέγουν. 
Χωρίς αντίκρισμα έτσι και αλλιώς σήμερα.   
Η εξουσία δαγκώνει. Τα κόμματα της δεν υπόσχονται τίποτα, μόνο απειλούν.
 Οι επιχειρήσεις μεταμορφώνονται αντιδραστικά σε ότι  αφορά τα εργασιακά ή/και εξαφανίζονται από το χάρτη. 
Ανεύθυνη στάση  εν τέλει απέναντι στο μέλλον και τα παιδιά μας.

Αδιαφορία, ησυχία, αδράνεια, δισταγμός, δικαιολογίες, αναστολές, αναβολές;  
Κριτικάρουμε τα πάντα και δεν κάνουμε τίποτα; 
Φοβόμαστε τον εργοδότη, αλλά κριτικάρουμε κυρίως τον συνδικαλιστή που προσπαθεί. 
Βρίζουμε τον καπιταλισμό, αλλά τσιμουδιά και κλαρίνο στον εργοδότη μας. Λούφα το πρωί, προβληματισμένοι ή/και επαναστάτες το βράδυ. 
Αποφεύγουμε να κοπιάσουμε, να διαβάσουμε, να συζητήσουμε, να ερμηνεύσουμε τον κόσμο του κεφαλαίου, την παράλογη λογική του, τις πολιτικές του, αλλά μας φταίει κυρίως  ο κομμουνιστής που  ‘’δεν τα λέει απλά’’.  Ψηφίζουμε, αλλά δεν συμμετέχουμε. 
Θέλουμε ‘’να γίνει χαμός’’, αλλά δεν απεργούμε. 
Είναι γνωστό το σχήμα: ‘’μα δε βλέπω να κινείται ο κόσμος… παρά μόνο λίγοι’’.  
Και εμείς τι κάνουμε άραγε; 
Γνωστός ο στίχος ‘’πάντα για άλλους μιλάμε’’. Κακά τα ψέματα. 
Η πολιτική είναι θυγατέρα των κοινωνικών και ταξικών συσχετισμών. 
Και η στάση μας πάντα βοηθάει σε αυτούς. 
Να που τώρα δεν έχουμε το εργατικό κίνημα που θα έπρεπε. 
Το κίνημα των επιστημόνων και των καλλιτεχνών, που θα έπρεπε να είναι ταγμένο με το λαό και το μέλλον του σε αυτό τον τόπο. 
Να που δεν μπορούμε να ανατρέψουμε την επίθεση και να τους πετάξουμε στη θάλασσα. 
Έχει ευθύνη σε αυτό και αυτή η στάση.

Συλλογικότητα, οργάνωση, αναζήτηση. Όλοι για όλους και όλα για όλους.  Είναι ο άλλος δρόμος, η άλλη στάση
Όχι μόνο γιατί αυτό θα δώσει δύναμη στο προσωπικό μας ‘’συμφέρον’’ για μια αξιοπρεπή απασχόληση με καλό μισθό και κοινωνικές καλύψεις. Αλλά και γιατί αυτός είναι ο δρόμος για μια κοινωνία αλληλεγγύης, πολιτισμού, ισότητας και δικαιοσύνης.   
Μπορεί και πρέπει η κοινωνία ολόκληρη να στηρίζεται πάνω στις αρχές της κοινωνικής ιδιοκτησίας, της απολαβής  αλλά και προσφοράς για τις δημόσιες πολιτικές. 
Η αλήθεια είναι σκληρή. Αν δεν οργανωθούμε και δεν ξεσηκωθούμε, θα μας λιώσουν. 
Στην εποχή των μεγαλύτερων δυνατοτήτων για πλήρη απασχόληση, λιγότερη δουλειά, χρόνο για πολιτισμό, κοινοκτημοσύνη των αγαθών.

Και η αριστερά που είναι μέσα σε όλα αυτά;

Είναι παρούσα και στις τρείς στάσεις ζωής. Όχι πάντα με τον ίδιο τρόπο.

Θα ξεκινήσουμε από την πάλαι ποτέ ‘’συστημική’’ παρέα του περίγυρου  μας.  
Δεν είναι έξω από εμάς. Είναι συνάδελφοι,  συγγενείς, συντοπίτες.    
Μας απευθυνόταν ως τώρα,  για να περηφανευτεί για ότι κατάφερε ‘’εύκολα’’. Μας πρόσφερε, υποκριτικά ή ειλικρινά,  δυνατότητα ‘’εξυπηρέτησης’’. 
Μας περιγελούσε καμιά φορά στην εποχή των παχιών αγελάδων.

Ασφαλώς υπήρχε και  υπάρχει η ‘’αριστερά’’ που ζήλεψε αυτό το δρόμο. 
  
Το βόλεμα, την προσκόλληση στους πάνω. Που θα ήθελε να αποδείξει ότι όχι απλά μπορεί να συμμετέχει σε αυτό το παιχνίδι της (μικρο) εξουσίας, της (μικρο) διαχείρισης, του βολέματος, αλλά ότι θα μπορούσε να το κάνει και καλύτερα.  Δήλωνε και δηλώνει πως δεν είναι κομπλεξική, αλλά διαλλακτική και ρεαλιστική.   
Είναι η αιώνια συστημική αριστερά και αυτή δε περιορίζεται στην ανεκδιήγητη ΔΗΜΑΡ. Να χωθούμε κάπου, να παίξουμε ρόλο. Ακόμη και με τον Καμμένο...

Υπάρχει όμως και η λεγόμενη ‘’αδιάλλακτη’’ αριστερά. Αυτοί που επιμένουν: Όχι ρε μάγκες! 
 Η αριστερά καθορίζεται με όρους ταξικούς, κοινωνικούς. Είναι  με τους εργαζόμενους, τους φτωχούς και το κίνημα τους. Ενάντια στην πολιτική εξουσία του  κεφαλαίου αλλά και καθημερινά ενάντια στον εργοδοτικό δεσποτισμό. 
Η αριστερά είναι ‘’χρήσιμη’’ αν έχει αυτό το σκοπό και ρόλο. Αλλιώς υπάρχουν τα αστικά κόμματα εξουσίας για να εκφράσουν μια χαρά την υποταγή, την διαχείριση, τα ψευτο-μερεμέτια, τον ευτελισμό της αξιοπρέπειας.

Η άλλη παρέα, αυτή των πρώην ‘’ησύχων’’,  των πολλών, αυτές τις μέρες περικυκλώνει την αριστερά
‘’Κάντε κάτι επί τέλους. Ενωθείτε. Βρείτε λύση’’. Και χαίρονται οι κομμουνιστές και αριστεροί.

Υπάρχει η αριστερά που φοβάται αυτή τη στροφή. Τη  θεωρεί αγκάλιασμα θανάτου. Βαθμολογεί, κρίνει, επικρίνει. Δε βλέπει και την δική της ευθύνη για την απολιτικότητα του κόσμου. Για την αποστροφή που υπάρχει προς τον ‘’σοσιαλισμό που γνωρίσαμε’’. Για την καχυποψία που ξεχειλίζει ότι και ‘’εσείς όταν σας δόθηκε ευκαιρία το βάλατε το δάχτυλο στο μέλι’’.  Αυτή η αριστερά αρνείται να βηματίσει με τον κόσμο που την κοιτάει. Δεν πάει απλά σε άλλη πλατεία. Βαδίζει συχνά ανάποδα και ακυρώνεται.

Υπάρχει και η αριστερά που δεν αγωνιά να μετατρέψει την στροφή  του κόσμου, σε συνειδητό πολιτικό ρεύμα ανατροπής. Κολακεύει τη λογική της ανάθεσης και την πολιτική άγνοια, την θεωρεί αρετή. Βρίσκει δικαιολογία για τη δική της πολιτική ανεπάρκεια. ‘’Τι να συζητάμε τώρα για τον καπιταλισμό ή την ΕΕ. Αυτά είναι θεωρητικολογίες. Να ενωθούμε στα απλά πράγματα’’.  Αυτο-εκπληρούμενη προφητεία… Τρέμει στην ιδέα ότι πρέπει να αναιρέσει το παρελθόν της και να ξεφύγει από τα λάθη της.  Αυτή η αριστερά δεν ανησυχεί για το πώς θα ανασκευάσει δημιουργικά και αγωνιστικά την τάση ανάθεσης του κόσμου σε μεσσίες και κοινοβουλευτικά θαύματα. Αντίθετα τρελαίνεται από το γεγονός ότι οι πρώην ‘’ήσυχοι’’ απευθύνονται σε αυτήν για να αναλάβει το ρόλο του μεσσία. 

Υπάρχει  όμως και η αριστερά που απλώνει το χέρι, ανοίγει τα αυτιά και τα μάτια, χαίρεται με το ξανασμίξιμο του κόσμου, χωρίς να  χαϊδεύει αυτιά την στάση της ανάθεσης, της αυταπάτης για εύκολους δρόμους.  
 Έχουμε, εδώ και τώρα, την ανάγκη για  μια αριστερά της ανατροπής. 
Δεν παραπέμπουμε στη Δευτέρα Παρουσία είτε μιας νέας Σοβιετικής Ένωσης, που γελοιοποίησε στην εξέλιξη της  το συναρπαστικό ξεκίνημα του  κομμουνισμού, είτε μιας νέας ‘’κοινωνικής και δημοκρατικής’ Ευρωπαϊκής ένωσης, που αποτελεί σύντομο, μακάβριο ανέκδοτο.

Και τι συζητάει η ‘’παρέα της αριστεράς’’ όταν είναι μεταξύ της;  
 Ε, εδώ που τα λέμε, λέει και τα δικά της. ‘’Κοίτα να δεις πως ανεβαίνει η Χρυσή Αυγή από το πουθενά’’. ‘’Τι έγινε τελικά στη Γαλλία με τη Λεπέν, αλλά και το Μελανσόν που προσφέρει γη και ύδωρ στον Ολάντ, σε κλάσμα δευτερολέπτου;’’

Σε στιγμές επαναστατικής κρίσης, αριστερά σημαίνει: ανατρεπτική άμεση πρόταση, αντικαπιταλιστικό και  αντι- ΕΕ πρόταγμα, επαναστατική στρατηγική.

Καμιά δραπέτευση στη Δευτέρα Παρουσία δεν σώζει. Ο δρόμος της ‘’ευκολίας’’ και των εκλογικών περιπάτων είναι μόνο στα μυαλό μας.

Αριστερά των εργαζομένων, των ανέργων, των φτωχών-Αριστερά  της ανατροπής

Θέλουμε μια άλλη αριστερά, ανατρεπτική και εργατική. Εδώ και τώρα, ανατροπή, για να ζήσουμε χωρίς χρέος, ευρώ, ΕΕ και άλλους δυνάστες.Των συλλογικών κοινωνικών συμφερόντων και αναγκών, στο πλαίσιο μιας άλλης σχέσης του ανθρώπινου πολιτισμού με το περιβάλλον, έξω και ενάντια στον καπιταλισμό, τις ολοκληρώσεις του, τον ιμπεριαλισμό.

Μια επαναστατική αριστερά, τόσο για το τσάκισμα του καπιταλιστικού τέρατος, όσο και στην καινοτόμο ασυμβίβαστη σκέψη της, προς ότι θυμίζει καταπίεση και ανελευθερία. Μια αριστερά  των απελευθερωτικών αξιών, για μια άλλη ζωή, σε μια εργατική κοινωνική δημοκρατία.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν επιδιώκει αύξηση του μεριδίου της ως μια ‘’τρίτη αριστερά’’.

 Επιδιώκει την ανατροπή των συσχετισμών στη κοινωνία προς ένα μεγάλο κίνημα ανατροπής εδώ και τώρα, που θα σημαδεύει σωστά τους ενόχους και θα κοιτάει σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση.  Έχουμε πεποίθηση, πως αυτό δεν αποτελεί κομματική εργολαβία, αλλά κοινωνική ανάγκη.

Στοχεύει στην ανατροπή της νυσταλέας ηττοπαθούς κατάστασης στην αριστερά, στην προοπτικής μιας συνολικής ενωτικής αναμόρφωσης της σε επαναστατική κατεύθυνση.

 Ξεφεύγουμε από τη μίζερη συζήτηση και αναδιάταξη των συσχετισμών μέσα μόνο και κυρίως στον ‘’κόσμο της αριστεράς’’
Με την συζήτηση και στους ‘’τρείς κόσμους’’ θα τα καταφέρουμε. 
Πυκνώνουν τα μηνύματα που φανερώνουν ότι επιλέγουν πλέον την ΑΝΤΑΡΣΥΑ τμήματα εργαζομένων και νέων, που δεν είχαν ως τώρα επιλογή καμία εκδοχή της αριστεράς. Βρίσκουν σε αυτή ένα σαφή αντικαπιταλιστικό λόγο, μια καθαρή  αντι ΕΕ στόχευση, αγωνιστικότητα ενάντια στην χούντα των μνημονίων και ειλικρίνεια χωρίς δημαγωγίες.

Οι εκλογές και το αποτέλεσμα τους, μπορούν να βοηθήσουν, να δώσουν ένα δυνατό σήμα, με την αποφασιστική ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το σπάσιμο του φασιστικού εμποδίου και την είσοδο στη Βουλή.

Για να τα αναποδογυρίσουμε όλα και εκεί, από την επόμενη μέρα.

Δεν είναι ζήτημα αριθμητικής, αλλά πολιτικής δυναμικής και προοπτικής.

Η ψήφος, η στήριξη, η στράτευση με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ο μοχλός για τον άλλο δρόμο. Αυτόν που μπορούν να ορίσουν  και να επιβάλλουν, μόνο τα εκατομμύρια του οργανωμένου λαού.  
 Για αυτόν που,  πλέον, συζητούν και οι ‘’τρείς κόσμοι’’…


Μην τολμήσετε !


·      Της  ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

·        Να μου στείλετε ραβασάκια αγάπης και στοργής στην διεύθυνση του σπιτιού μου ή στο ηλεκτρονικό μου γραμματοκιβώτιο

·        Να με επισκεφτείτε σπίτι ή στο χώρο της εργασίας μου για να με παρακαλέσετε να σας ψηφίσω

·        Να μου πουλήσετε μαθήματα πατριωτισμού εσείς που δεν ξέρετε από πού κρατεί η σκούφια σας και πόσο οι πρόγονοι σας ήταν δοσίλογοι ,με κουκούλα ή με κοστούμι στην γερμανο-κρατούμενη Ελλάδα. Εγώ τουλάχιστον μπορώ ,ανά πάσα ώρα και στιγμή να αποδείξω τις θυσίες και τις αναπηρίες των δικών μου στον αγώνα της απελευθέρωσης της Ελλάδας

·        Να με διακόψετε τις στιγμές χαλάρωσης, που ακόμα έχω  στην  διάθεσή μου, πριν να γυρίσω στον αγώνα της καθημερινότητας μου. Δεν έχετε το δικαίωμα να μου στερείται την μουσική και την ψυχαγωγία με τα ανούσια προεκλογικά σας παραμύθια.

·        Να μου χαλάσετε το γλέντι που κάνω με τους φίλους μου στην ταβέρνα της γειτονιάς μου ή στο παραλιακό καφενείο που πήγα να χαρώ τις ελεύθερες μου ώρες για να πουλήσετε  την εικόνα του φίλου που νοιάζεται για τον λαό

·        Να θεωρήσετε a priori, τον εαυτό σας, αξιόπιστο και το πλέον κατάλληλο άτομο να με ενημερώσει για το χάλι της χώρας μου.

·        Να  μου πουλήσετε το προσωπείο του πλέον κατάλληλου να κυβερνήσει αυτό τον τόπο επειδή πάθατε επιλεκτική αμνησία και ξεχνάτε ότι τα τελευταία 30 χρόνια κυβερνήσατε εναλλάξ την χώρα και την καταντήσατε έτσι

·        Να με πληροφορήσετε ,δήθεν εμπιστευτικά ,για το ποιος φταίει για αυτό και να βγάλτε τον εαυτό σας έξω από τον λογαριασμό. Ας προσέχατε με ποιους βαδίσατε ,με ποιόν βάλατε υποψηφιότητα και ποια θα είναι η γραμμή πλεύσεως του κόμματος σας


Ανακοίνωση της Ένωσης Γιατρών ΕΣΥ Κέρκυρας στην ημερίδα του Ενιαίου Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου Κέρκυρας


                                                                           ΚΕΡΚΥΡΑ 25/04/12
                                ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Μετά από απόφαση της γενικής συνέλευσης των μελών της στις 20/4/2012,  η ΕΓΕΣΥΚ παρίσταται στην σημερινή ημερίδα με την ανάγνωση της παρακάτω ανακοίνωσης:

Η σημερινή κατάσταση της δημοσίας υγείας περιγράφεται τραγική ενώ η αυριανή προοιωνίζεται εφιαλτική. Τα όρια της ασφαλούς λειτουργίας του νοσοκομείου που με αυτοθυσία  υπερασπίζονται όλοι οι εργαζόμενοι, καταρρέουν μη αντέχοντας την αδιάκοπη  επίθεση που δέχεται η δημόσια υγεία εδώ και δεκαετίες από ανάλγητες πολιτικές.

Θλιβεροί  υπερασπιστές της διάλυσης συνωστίζονται σε τηλεοράσεις και συσκέψεις σαν αυτή την σημερινή, για να ενημερωθούν δήθεν για τα προβλήματα της υγείας στο νομό. Γνωρίζουν όμως καλά ποια είναι τα προβλήματα. Είναι αυτά που  δημιούργησαν και δεν έλυσαν χρόνια τώρα, οι ίδιοι και οι πολιτικές που στήριξαν από όποια θέση διαχειρίστηκαν την εξουσία.

Ποιες άραγε πληροφορίες θα πάρουν από την αυτή την ημερίδα  οι πρώην ΔΥΠΕΑΡΧΕΣ για τον οργανισμό του νοσοκομείου που τον σχεδίαζαν με αντιεπιστημονικά κριτήρια στο γόνατο?

Ποια συμπεράσματα θα βγάλει άραγε η διοίκηση του νοσοκομείου που ακόμα και την διακομιδή των ασθενών με πλωτά μέσα την επιτυγχάνει  με αυθαίρετα, παράνομα και  δικτατορικά «εντέλλεσθε» ειδικευόμενων γιατρών που πληρώνουν από την τσέπη τους το εισιτήριο του καραβιού?

Γιατί έχουν ανάγκη πληροφόρησης για την υποχρηματοδότηση του νοσοκομείου οι βουλευτές και οι πολιτευτές  των κομμάτων που διαχειρίστηκαν την εξουσία, όταν  επέλεξαν  οι μεν με την ψήφο τους να στηρίξουν βάρβαρες πολιτικές και οι άλλοι με την  επιλογή τους να συνταχτούν με αυτές?

Ακόμα και στις απαντήσεις που θα δώσουν στα αμείλικτα ερωτήματα είναι προβλέψιμοι : « Όλα αυτά έγιναν για να σωθεί η πατρίδα».

Όμως τους υπενθυμίζουμε πως πατρίδα δεν είναι  οι τράπεζες που πασχίζουν να σώσουν. Πατρίδα είναι και ο ασθενής που δεν μπορεί να νοσηλευτεί σε ένα διαλυμένο σύστημα υγείας, πατρίδα είναι και ο κακοπληρωμένος ως απλήρωτος γιατρός που υποχρεώνεται να ειδικευτεί στις νέες συνθήκες χειρουργείου  εκστρατείας που του επιβάλλουν οι προαναφερόμενοι σωτήρες.

Απευθυνόμενοι σ’ αυτούς  που μεθοδικά  αρχικά υπονόμευσαν  και κατόπιν  βίαια διέλυσαν το σύστημα υγείας, τους δηλώνουμε πως οι γιατροί δεν είμαστε  ούτε εξ ορισμού αμνήμονες άλλα ούτε άτομα μειωμένης αντίληψης και κρίσης.

Θα μας βρουν  απέναντί τους τόσο προεκλογικά όσο και μετεκλογικά στους μεγάλους αγώνες που θα γεννήσει η εμμονή  τους στην διάλυση της δημόσιας υγείας και η γενικευμένη αλλεργική τους αντίδραση στις λέξεις  «δημόσιο» και «κοινωνικό».