Το ΦΕΚ με την απόφαση που καθορίζει προϋποθέσεις, κριτήρια και διαδικασίες πρόσβασης στο σύστημα φαρμακευτικής περίθαλψης ανασφαλίστων και οικονομικά αδυνάτων πολιτών

Για να το ανακτήσετε ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Η κωμικοτραγική ιστορία του φαρμάκου

 Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα atpreveza

 Γράφει ο Σπύρος Μπρίκος , Ιατρός Βιοπαθολογος

Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί σε αρκετά Πανεπιστήμια στο America...μια αναθεώρηση του όρκου του Ιπποκράτη, που σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Baltimore Sun», οφείλεται στη δυσπιστία τους στο ότι ο όρκος δεν αναφέρεται μονάχα στο σώμα, αλλά και την ψυχή του ανθρώπου. Η προσαρμογή του όρκου στις "σύγχρονες ανάγκες" της αμερικάνικης κοινωνίας είναι και ο κινητήριος μοχλός της αναθεώρησής του, αναφέρει το ίδιο δημοσίευμα.

 Δεν χρειάζεται να είσαι γιατρός αγαπητέ αναγνώστη για να καταλάβεις ότι η διάσπαση του θεμελιακού πυρήνα της Ιπποκρατικής ιατρικής, που είναι η ολιστική (ψυχοσωματική ) προσέγγιση και ερμηνεία της ανθρώπινης ύπαρξης, γίνεται με σκοπό να απαλλάξει τους σύγχρονους γιατρούς - υπηρέτες ενός βίαιου οικονομικού συστήματος των Η.Π.Α, από το βασικό ,ανθρώπινο και ηθικό πάνω απ' όλα χρέος τους απέναντι στον ασθενή.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το φάρμακο. Ακολουθεί και αυτό τις "σύγχρονες ανάγκες" . 

Στη φαρμακολογία του τρίτου έτους της ιατρικής σχολής μία από τις βασικότερες γνώσεις για το τι είναι φάρμακο ήταν η εξής : " Το φάρμακο αποτελεί τη μία από τις τρεις κορυφές ενός τριγώνου. Στις άλλες δύο βρίσκονται ο άνθρωπος και το περιβάλλον του ". Και η θεμελιακή αυτή γνώση πάει περίπατο σύμφωνα με τις " σύγχρονες " πάντα " ανάγκες ". 

Οι " σύγχρονες ανάγκες " που καθορίζουν την πορεία του φαρμάκου ακούνε στις λέξεις "τζίρος", "πατέντα", "θεραπευτικά πρωτόκολλα" και φυσικά είναι μακριά από τις λέξεις  "άνθρωπος" , "νόσος" και "θεραπεία ".

Το άρθρο αυτό θα μπορούσε να τελειώσει εδώ βάσει ουσίας , αλλά καλό θα ήταν να παραθέσουμε κάποια κωμικοτραγικά δεδομένα για να μπορέσουμε να στηρίξουμε τους ισχυρισμούς μας.

H TEVA είναι ίσως η μεγαλύτερη στον κόσμο φαρμακοβιομηχανία φθηνών γενόσημων, που παράγει υπό ανεξέλεγκτες συνθήκες στα εργοστάσια της στην Ινδία , στο Πουέρτο Ρίκο , στο Ισραήλ. Το σκάνδαλο της Teva που είχε απασχολήσει τα αμερικάνικα μέσα Los Angeles Times , USA Today , αφορούσε το αντικαταθλιπτικό φάρμακο Budeprion ( εκλεκτικός αναστολέας της επαναπρόσληψης σεροτονίνης SSRs ). Το 2006 η TEVA πήρε την άδεια από το FDA ( Αμερικάνικος Οργανισμός Φαρμάκων ) για την κυκλοφορία του Budeprion στην αγορά.  Ιατροί ύστερα από την κυκλοφορία του φαρμάκου ανέφεραν συμπτώματα έντονων πονοκεφάλων των ασθενών, καθώς και μειωμένη δραστικότητα στην αντικαταθλιπτική αγωγή ( returning depression ). To FDA ζητά από την εταιρεία να κάνει μελέτη βιοδιαθεσιμότητας του φαρμάκου και η Teva το αρνείται. Ύστερα από χρόνια ( φανταστείτε το 2010 ) ο FDA αποφασίζει να διεξάγει μόνος του έρευνα .Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το συγκεκριμένο φάρμακο αδυνατεί να κρατήσει για πολλή ώρα τη δραστική ουσία στο αίμα .Το αποτέλεσμα είναι τα υποθεραπευτικά επίπεδα του φαρμάκου.

Το Μάρτη του 2010 , η TEVA προχώρησε στην εξαγορά της γερμανικής εταιρείας παραγωγής φαρμάκων Ratiopharm ,καταβάλλοντας το ποσό των 5 δις δολαρίων. Η Ratiopharm είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος όμιλος παραγωγής φαρμάκων generic της Γερμανίας.

Στην Ελλάδα η εταιρεία TEVA ξεκίνησε την εμπορική της δραστηριότητα το 2008 και φέρεται ως ο βασικός διακινητής γενόσημων στην ελληνική αγορά. Ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Κωνσταντίνος Φιτσώρος, σε συνέντευξή του ( ΒΗΜΑ - 1.7.2012 ) εξηγεί ότι η μητρική εταιρεία για περισσότερο από 10 χρόνια πριν από την εγκατάστασή της στην Ελλάδα προμήθευε και συνεχίζει να προμηθεύει και σήμερα κάποιες από τις μεγαλύτερες ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες γενοσήμων με δραστικές ουσίες φαρμάκων, καθώς και με έτοιμα φάρμακα. Όλα αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα έχουν διακινηθεί περισσότερα από 3 εκατομμύρια δισκία και στείρες δόσεις των φαρμάκων της μητρικής εταιρείας TEVA.

Η εταιρεία TEVA έχει παρ'  όλα αυτά τον δικό της πολιτικάντη Dealer , καθώς και την ελληνική κυβέρνηση των άμεσων συμφερόντων της. Στο ''άλλο άκρο'' ( αντιπολιτευτικό ) βρίσκονται οι υπερασπιστές της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας ( της βιομηχανίας που προμηθεύονταν και προμηθεύεται εν μέρει δραστικές ουσίες , έτοιμα φάρμακα από τη " φτηνιάρικη " και ανεξέλεγκτη ξένη φαρμακοβιομηχανία ). Αυτή ναι αποτελεί μια αλά Ελληνικά - πολιτικά καλοστημένη θεωρία των άκρων. 

Για να δούμε όμως καλύτερα τι γίνεται με την ελληνική φαρμακοβιομηχανία.

Είναι αυτονόητο ότι δεν μπορεί να υπάρχει ελληνική εταιρεία σε οποιονδήποτε κλάδο που να μην έχει διασύνδεση με πολυεθνικές , που να μην έχει συμμαχίες με ξένους κολοσσούς. Το ίδιο ισχύει και στο Φάρμακο. Ελληνικές βιομηχανίες όπως DEMO, PHARMATEN , ELPEN , κ.α ,συνάπτουν διεθνείς συνεργασίες, επεκτείνουν τις παραγωγικές τους δυνατότητες, δημιουργώντας πιθανές ευνοϊκές συνθήκες για εξαγωγές και συγχωνεύσεις. H συνεργασία της Φαμάρ με τη Glaxo για την παραγωγή τεσσάρων μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων, το ένα εκ των οποίων μάλιστα θα τροφοδοτεί την παγκόσμια αγορά. Συνολικά η Φαμάρ εξάγει το 70 % της παραγωγής της, ενώ μέσω των 11 εργοστασίων της ( 4 σε Ελλάδα και 7 στο εξωτερικό ) αποτελεί τον τρίτο μεγαλύτερο ανεξάρτητο παραγωγό για τις εταιρείες φαρμάκου στην Ευρώπη και τον Πέμπτο διεθνώς , παράγοντας φάρμακα για λογαριασμό 150 πολυεθνικών.

"Αξίζει πολλών χειροκροτημάτων" η ελληνική φαρμακοβιομηχανία για τον τζίρο που παράγει σε ετήσια βάση όπως μας λένε τα νούμερα . Όμως κανένας πολιτικάντης Dealer του Α ή του Β συμφέροντος δεν μας είπε ότι ακόμα και ένας έλληνας βιομήχανος μπορεί να μην νοιάζεται για το αν ο έλληνας ασθενής διαθέτει το απαραίτητο χρηματικό ποσό για την αγορά του φαρμάκου του. Ο τζίρος του έλληνα φαρμακοβιομήχανου δεν προσφέρεται για τη θεραπεία του έλληνα καρκινοπαθή , του έλληνα ασθενή του AIDS ,αλλά πηγαίνει στην τσέπη του απευθείας.

Η ελληνική πολιτική κοινοβουλευτική "σύγκρουση" για το φάρμακο απέκρυψε το βασικότερο όλων. Ότι το Φάρμακο είναι εμπόρευμα. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο. Πίσω του κρύβονται "Αθέμιτες πρακτικές και προβλήματα ανταγωνισμού μεταξύ πρωτοτύπων και γενοσήμων " αναφέρει η Μελέτη της Τράπεζας Πειραιώς( παράξενο ε ; )...

Οφείλουμε ,λόγω της παραπάνω κωμικοτραγικής ιστορίας το φαρμάκου , να υπερασπιστούμε το φάρμακο σαν κοινωνικό αγαθό. Ένας Ενιαίος Κρατικός Φορέας έρευνας , παραγωγής , και διάθεσης φαρμάκων, υγειονομικού και αναλώσιμου υλικού θα βοηθούσε προς αυτή την κατεύθυνση. Στο πολιτικό θέατρο των προηγούμενων ημερών κανείς δεν μίλησε για την ανάγκη δημιουργίας Δημόσιας Φαρμακοβιομηχανίας που θα διεξάγει την έρευνά της στον ελληνικό πληθυσμό σε ένα οργανωμένο Εθνικό Σύστημα Υγείας  ( Επιστήμονες έχουμε πολλούς , το ίδιο και εργατικά χέρια ).

Κλείνοντας ,χρέος του κάθε υγειονομικού είναι ο ασθενής και η ιατρική. Οι "πατέντες" των πρωτότυπων φαρμάκων προστατεύουν τα κέρδη των εταιρειών τους και όχι την επιστήμη. Όταν χρειάστηκε πολλάκις να " σπάσει " η πατέντα του πρωτοτύπου λόγω επαπειλούμενων μαζικών θανάτων από AIDS στην Αφρική, οι εταιρείες αρνήθηκαν και συνηγόρησαν στο θάνατο και όχι στη ζωή.

O Salk όμως, εφευρέτης του εμβολίου της πολιομυελίτιδος, όταν οι εταιρείες του μίλησαν για πνευματικά δικαιώματα, αυτός απάντησε ότι το εμβόλιο σώζει ζωές, δεν είναι εμπόρευμα, και πως κάτι τέτοιο θα έμοιαζε σαν να πατεντάρει κανείς τον ίδιο τον Ήλιο...

Μείωση τιμών φαρμακων στο υπουργείο...αύξηση των τιμών για τον ασφαλισμένο στο φαρμακείο

Ευάγγελου Γ. Συγκούνα

Ογκολόγου-Ακτινοθεραπευτή

Επειδή ακούμε πολλά τις τελευταίες ημέρες περί μείωσης των τιμών των φαρμάκων με την κυβέρνηση να πανηγυρίζει από την μία, από την άλλη οι ασφαλισμένοι που ακούνε στα δελτία των 20:00 όλες αυτές τις μειώσεις και ελπίζουν πως την επ’ αύριο στο ταμείο του φαρμακείου θα πληρώσουν λιγότερα (λογικά σκεπτόμενος κάποιος όταν ακούει για μείωση στην τιμή που φαρμάκου…), απογοητεύονται και τελικά διερωτώνται πως γίνεται ενώ η κυβέρνηση εξαγγέλλει όλες αυτές τις μειώσεις ο ασφαλισμένος τελικά να πληρώνει 30-40-50 % πάνω τα φάρμακά του από ότι πλήρωνε προ των μειώσεων!!!

Ελληνικό και αυτό παράδοξο;;;…δεν θα το έλεγα!!!Επικοινωνιακό τρικ;;..ίσως.. Σίγουρα όμως πρόκειται για μια ακόμη κοροϊδία σε βάρος του καθένα από εμάς. Και για να καταλάβουν όσοι δεν γνωρίζουν να εξηγήσω γιατί συμβαίνει αυτό:

Όταν το υπουργείο μιλάει για μείωση, αναφέρεται στην τιμή στην οποία ο ΕΟΠΥΥ αυθαίρετα καθορίζει πως θέλει να πληρώσει ένα συγκεκριμένο φάρμακο ή καλύτερα για να είμαστε πιο ακριβείς μια θεραπευτική ομάδα φαρμάκων, χωρίς βέβαια αυτή η τιμή να έχει καμία σχέση με την τιμή του φαρμάκου, την τιμή δηλαδή που έχει το φάρμακο στο ράφι του φαρμακοποιού. Είναι δηλαδή πολύ πιο κάτω από την πραγματική τιμή και σε αρκετές κατηγορίες ακόμη και από την χαμηλότερη τιμή που υπάρχει στην αγορά των γενοσήμων..υπάρχουν τιμές δηλαδή που δίνει το υπουργείο οι οποίες είναι τόσο χαμηλές ώστε δεν αντιστοιχεί κανένα απολύτως σκεύασμα ακόμα και εάν ψάξει κάποιος να δει ποιο είναι αυτό!!

Είναι σαν να πουλάει ο μανάβης μήλα με 1 ευρώ το κιλό και εσύ να του λες εγώ σου δίνω 0.60..Και καλά μέχρι εδώ!!Θα μπορούσεςστο συγκεκριμένο παράδειγμα να κάνεις κάποιο παζάρι και να φτάσεις σε μια καλή συμφωνία και για τους δύο.. Μόνο που στην περίπτωση του φαρμάκου αυτό αφορά μονομερώς τον έμμεσο αγοραστή(υπουργείο,ασφαλιστικό φορέα), άμεσα τον άμεσο αγοραστή (ασφαλισμένο) και καθόλου τον πωλητή (φαρμακοβιομηχανίες). Δεν υπάρχει δηλαδή καμία μείωση του φαρμάκου από τις φαρμακοβιομηχανίες ούτε καν κάποια διαπραγμάτευση σε αυτή την κατεύθυνση αλλά αυθαίρετα το κράτος χωρίς να λαμβάνει υπόψιν την αγορά του φαρμάκου, χωρίς να κάνει τίποτα για να την επηρεάσει και χωρίς να λαμβάνει καθόλου υπόψιν του την οικονομική κατάσταση των ασφαλισμένων μειώνει όσο θέλει και όσες φορές θέλει την δική του συμμετοχή στην αγορά των φαρμάκων (και στην δική του ευθύνη που του αναλογεί για την οποία ο ασφαλισμένος έχει πληρώσει μια ολόκληρη ζωή και συνεχίζει να πληρώνει) μεταθέτοντας την διαφορά κόστους στον ασφαλισμένο.

Και για να δώσω ένα παράδειγμα: Το υποτιθέμενο φάρμακο (Χ) για την αρτηριακή υπέρταση που χρησιμοποιεί ο κύριος Παπαδόπουλος κοστίζει στο φαρμακείο 50 ευρώ. Η τιμή που δίνει το υπουργείο (τιμή αναφοράς όπως λέγεται) είναι 20 ευρώ. 

Εδώ μπορούν να συμβούν τρία τινά:

Α)Το φάρμακο του κυρίου Παπαδόπουλου είναι πρωτότυπο οπότε πληρώνει το 25% από τα 20 ευρώ που είναι η τιμή που του δίνει το ταμείο του (δηλαδή 5 ευρώ) συν όλη την διαφορά από τα 20 ως τα 50 ευρώ δηλαδή άλλα 30 ευρώ. Σύνολο 35 ευρώ. (πρό των μειώσεων και το καθορισμού των τιμών αναφοράς πλήρωνε το 25% του φαρμάκου του που κόστιζε πάλι 50 ευρώ δηλαδή 12,5 ευρώ!!! Πληρώνει δηλαδή τώρα 22,5 ευρώ παραπάνω!!

Β) ο κ. Παπαδόπουλος επιλέγει κάποιο γενόσημο  φάρμακο (αντίγραφο) αντί να πάρει το φάρμακο του που ήταν πρωτότυπο και το γενόσημο αυτό κοστίζει 20 ευρώ. Στην περίπτωση αυτή δεν θα πληρώσει τίποτε πέραν της συμμετοχής του (25% της τιμής αναφοράς ,δηλαδή 5 ευρώ) πολλές φορές όμως ίσως πάρει ένα φάρμακο αμφιβόλου αξίας και αποτελεσματικότητας ή ακόμη και επικίνδυνο!!! (έχουν αναφερθεί πάρα πολλά περιστατικά σοβαρών παρενεργειών σε πολλές χώρες, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει πως δεν υπάρχουν αξιόλογα και αξιόπιστα γενόσημα φάρμακα ειδικά τα ελληνικής κατασκευής!!)

Γ) τρίτο ενδεχόμενο: ψάχνει το γιατρός να του αλλάξει το φάρμακο με κάποιο φθηνό (στα 20 ευρώ που δίνει το υπουργείο) αλλά δεν υπάρχει στην λίστα κανένα φάρμακο σε αυτή την τιμή και το φθηνότερο γενόσημο ξεκινά από τα 30 ευρώ. Τότε θα έχει επιλέξει ένα γενόσημο για το οποίο θα πληρώσει 5 ευρώ την συμμετοχή του (25% της τιμής αναφοράς) συν 10 ευρώ αυθαίρετα όλα την διαφορά έως τα 30 αφού παρόλο που το ταμείο δίνει 20 ευρώ δεν αντιστοιχεί αυτό το ποσόν σε κανένα σκεύασμα που κυκλοφορεί στην αγορά. Σύνολο δηλαδή 15 ευρώ και με…γενόσημο!!

Αυτή λοιπόν είναι η πραγματικότητα με την αγορά του φαρμάκου και εάν σε αυτή την πραγματικότητα προσθέσουμε τα χιλιάδες φάρμακα καθημερινής χρήσης τα οποία είναι πλέον εκτός λίστας και αγοράζονται εξ ολοκλήρου από τον ασφαλισμένο, εάν προσθέσουμε και το άθλιο κατασκεύασμα του ΕΟΠΥΥ το οποίο μη προσφέροντας βιώσιμη αμοιβή στα ιατρεία τα έχει οδηγήσει σε κατάργηση, αλλά ακόμη και τα 5 ευρώ στο Νοσοκομείο είναι πολλά για κάποιον σήμερα που θέλει να γράψει ένα φάρμακο αξίας έως 10 ευρώ και θα προτιμήσει να το αγοράσει κατευθείαν από το φαρμακείο (σκεφτείτε πόσα γλιτώνει έτσι ο ασφαλιστικός φορέας) και τέλος προσθέστε και το 15% συμμετοχή όλων πλέον ανεξαιρέτως πάθησης σε εξετάσεις ακόμα και για χρόνιους πάσχοντες που έχουν πολύ τακτική ανάγκη ακριβών εξετάσεων, και βγάλτε το τελικό συμπέρασμα για το πόσο μας κοστίζει σήμερα η υγεία μας, για το κατά πόσο παραμένει «κοινωνικό αγαθό» και φυσικά ποιος είναι για μια ακόμη φορά το κορόϊδο στην όλη υπόθεση!!!

Νέος θετικός κατάλογος συνταγογραφούμενων φαρμάκων

Δημοσιεύτηκε  σήμερα σε ΦΕΚ ο νέος θετικός κατάλογος συνταγογραφούμενων φαρμάκων    (ΦΕΚ 2477/ΤΕΥΧΟΣ Β/ 3 Οκτωβρίου 2013)

Για να τον ανακτήσετε ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Ο θετικός κατάλογος συνταγογραφούμενων φαρμάκων

Για να ανακτήσετε τον κατάλογο και την απόφαση ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Όπως αναφέρει η απόφαση:

Μεταξύ των φαρμακευτικών σκευασμάτων της δραστικής ουσίας και της συγκεκριμένης περιεκτικότητας που έχει συνταγογραφηθεί, ο φαρμακοποιός οφείλει να χορηγεί εκείνο, η λιανική τιμή του οποίου συμπίπτει με την ασφαλιστική τιμή του και είναι το φθηνότερο.

Σε περίπτωση κατά την οποία επιλεγεί φαρμακευτικό σκεύασμα η λιανική τιμή του οποίου είναι μεγαλύτερη από την ασφαλιστική, η προκύπτουσα διαφορά επιμερίζεται κατά 50% στον ασθενή και κατά 50% στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ.

Έρχεται το μεγάλο χαράτσι στα φάρμακα!

Πόσο θα πληρώνουμε συμμετοχή από την επόμενη εβδομάδα

  

Δεν φθάνουν όλα τα άλλα, από την επόμενη εβδομάδα οι Έλληνες ασθενείς θα πληρώνουν και νέες συμμετοχές στα φάρμακα καθώς θα εφαρμοσθεί η λεγόμενη ασφαλιστική τιμή στα σκευάσματα. Τι επιβαρύνσεις θα υπάρχουν.

 Της Δήμητρας Ευθυμιάδου

Για λίγες ημέρες ακόμη οι Έλληνες ασθενείς μπορούν να προμηθευτούν τα φάρμακά τους με τις ισχύουσες συμμετοχές και τιμές καθώς στις 26 Μαρτίου αναμένεται να ισχύσει η λεγόμενη ασφαλιστική τιμή στη θετική λίστα φαρμάκων, η οποία θα περιλαμβάνει τα φάρμακα που θα αποζημιώνονται από τα ασφαλιστικά ταμεία.

Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Ότι οι συμμετοχές των ασθενών θα προσαρμοστούν στις νέες τιμές των φαρμάκων ενώ θα πρέπει πλέον να πληρώνουν και τη διαφορά εάν το φάρμακο που θα προμηθεύονται θα είναι ακριβότερο από το ποσό που θα καλύπτει ο ΕΟΠΥΥ.

Ειδικότερα ο Οργανισμός θα αποζημιώνει μόνο την ασφαλιστική τιμή ενός σκευάσματος (ανώτατη τιμή που έχει δοθεί) και αν το φάρμακο είναι ακριβότερο τότε ο ασφαλισμένος θα είναι υποχρεωμένος να πληρώνει και το 50% της διαφοράς.

 Για παράδειγμα εάν ένα σκευάσματα έχει ασφαλιστική τιμή 5 ευρώ ενώ στο ράφι πωλείται έναντι 10 ευρώ, τότε ο ασθενής θα πρέπει να καταβάλει το 25% της γνωστής συμμετοχής αλλά και το 50% από τα 5 ευρώ της διαφοράς που προκύπτει μεταξύ των 5 ευρώ και των 10 που είναι η λιανική.

Οι γιατροί θα πρέπει να ενημερώνουν τους ασφαλισμένους για τη διαφορά της τιμής υποστηρίζει ο αρμόδιος αναπληρωτής υπουργός Υγείας Μάριος Σαλμάς χωρίς ωστόσο να υπολογίζει ότι το ιατρικό σώμα έχει δηλώσει ότι θα χορηγεί ένα σκεύασμα με βάση την αποτελεσματικότητά του και όχι την τιμή.

Μπορεί το συγκεκριμένο μέτρο να απαλύνει λίγο τα οικονομικά προβλήματα του ΕΟΠΥΥ, θα επιβαρύνει όμως για άλλη μια φορά τις τσέπες των ασφαλισμένων που θα πρέπει πλέον να πληρώνουν πολύ περισσότερα για να αγοράσουν τα φάρμακά τους.