Ολοταχώς προς σκηνές Αργεντινής στο νησί της Αφροδίτης

Αν ο κυπριακός λαός δεν αποφασίσει  άμεσα και κυρίαρχα την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα και την εκμετάλλευση περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων για τη σωτηρία του ίδιου του λαού, το  ορατό και άκρως  πιθανό ενδεχόμενο είναι να εκτυλιχθούν στους δρόμους  οι εικόνες  της Αργεντινής του 2001.

Γράφει ο Μάκης Γεωργιάδης

Η μέρα που ξημερώνει για την Κύπρο  είναι στην κυριολεξία  ζοφερή. Είναι η ζοφερή αποτύπωση της χρεωκοπίας  του τραπεζικού πυλώνα ο οποίος κατασπαράζει βουλιμικά  και ακόρεστα όχι απλώς τις καταθέσεις και τους κόπους χιλιάδων πολιτών αλλά στην κυριολεξία ανθρώπινες ζωές.

Αυτό που αξίζει να επισημανθεί εξ αρχής είναι πως,  παρά  το γεγονός ότι για το θέμα αυτό δε γίνεται καμία συζήτηση, ούτε καν νύξη, συζητάμε για της επιπτώσεις της κρίσης και της χρεωκοπίας που προκαλεί ο καπιταλισμός.  Δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί απλώς σαν μια τραπεζική κρίση, όπως δεν είναι  μια κρίση δημοσίου χρέους η περίπτωση της Ελλάδας.

Παραγνωρίζεται κι αποσιωπάται το γεγονός ότι καπιταλισμός χωρίς χρέος και χωρίς τράπεζες δεν μπορεί να υπάρξει. Αν αυτή η παραδοχή είναι σαφής για τους έστω και κατ΄ ελάχιστο κατέχοντες την πολιτική οικονομία, και όχι απαραιτήτως από μαρξιστική  σκοπιά, δεν σημαίνει ότι όλος ο κόσμος  αντιλαμβάνεται έτσι την πραγματικότητα.

Μιλώντας την περασμένη Τετάρτη με ανθρώπους οι οποίοι  ζουν και εργάζονται στην Κύπρο τα τελευταία χρόνια,  η πρώτη επισήμανση στην οποία προέβαιναν ήταν  ότι: «ευτυχώς εδώ δεν έχουμε φαινόμενα Αργεντινής». Ίσως  οι σκέψεις και οι διαπιστώσεις αυτές βασίζονταν σε μια παραδοχή η οποία ξεκινούσε από τη βάσιμη υπόθεση ότι αργά ή γρήγορα θα επέρχονταν μια συμφωνία  μεταξύ δανειστών και κυπριακής κυβέρνησης η οποία έστω και με δυσβάσταχτους όρους θα επέτρεπε στο νησί να συνεχίσει  να πορεύεται  σε μία «κανονικότητα».

Μόνο που προϊόντος του χρόνου  αυτή η «κανονικότητα» είναι πλέον ανεπιστρεπτί χαμένη.  Με τις τράπεζες κλειστές για δέκα ημέρες και άγνωστο ακόμη πώς και πότε θα ανοίξουν όσες απομείνουν από την αναδιάρθρωση, με το όριο αναλήψεων στα αυτόματα μηχανήματα στα 100  ευρώ και από τα καταστήματα όταν ανοίξουν στα 700 και με προωθούμενο «κούρεμα» των καταθέσεων μεταξύ 50 και 60% στην Τράπεζα Κύπρου η χρεωκοπία δεν είναι ένα πιθανό ενδεχόμενο. Είναι μια παρούσα και σε δυναμική εξέλιξη κατάσταση στο νησί.

Τόσο η κυπριακή ελίτ όσο και μεγάλο τμήμα της ελληνικής ολιγαρχίας, τζoγάρισε  για χρόνια στο τραπεζικό σύστημα με τις υψηλές αποδόσεις, τη φορολογική ασυλία και τα «θαλασσοδάνεια»  τα οποία όσο ήταν φορέας και μοχλός της «ανάπτυξης».

Τότε καμία ευρωπαϊκή επιτροπή και κανένα θεσμικό όργανο  της ΕΕ  δεν  ανησυχούσε για το «μαύρο χρήμα» και τον υπερτροφικό τραπεζικό τομέα.

Τότε όλα ήταν μέλι γάλα και  οι «ισχυρές» οικονομίες τύπου Σημίτη  αποθεώνονταν από τους ίδιους που σήμερα καταριούνται με περισσή ευκολία το αμαρτωλό και «σπάταλο» παρελθόν, αλλά και την  «κακή» και «παράλογη» τρόικα η οποία ωστόσο μπορεί να έχει και δίκιο σε αυτά που λέει και πάνω από όλα είναι ο «μονόδρομος» της σωτηρίας!  Ωστόσο  όλοι οι απολογητές της τότε και της τωρινής κατάστασης, «ξεχνάνε» να αναφέρουν  ποιοι θα πληρώσουν το λογαριασμό.

Το ζήτημα ωστόσο που πλέον επιτακτικά τίθεται είναι πρωτίστως η σωτηρία του κυπριακού λαού. Σε αντίθεση με την κυρίαρχη  απολογητική φιλολογία, δεν απειλούνται απλώς οι καταθέσεις των Ρώσων ολιγαρχιών του πλούτου. Με τα όσα έως τώρα έχουν συμβεί είναι άμεσος και ορατός  κίνδυνος  για τους πολίτες του νησιού σε απλά ζητήματα καθημερινής επιβίωσης.

Δέκα ημέρες μετά από την σύνοδο της ευρωομάδας  και έπειτα από το «όχι» της κυπριακής Βουλής,  όλοι συνειδητοποιούν  ότι το τοπίο πλέον στην Κύπρο θα  είναι σκηνικό ολοκληρωτικής καταστροφής. Αυτό είναι 100% σίγουρο  ότι θα συμβεί εντός  ευρωζώνης εφόσον επιτευχθεί η όποια συμφωνία.  Η καταστροφή που ο ίδιος ο καπιταλισμός προκαλεί  κατά τρόπο αδίστακτο  είναι γεγονός το οποίο έχει γίνει ήδη αισθητό στην Κύπρο. Αν ευοδωθούν οι επιδιώξεις της τρόικας, οι επιπτώσεις θα είναι ακόμη πιο δραματικές τόσο στο άμεσο όσο και στο μακρινότερο μέλλον.

Οι άμεσες απώλειες στο ΑΕΠ που  μπορεί να εκτιναχτούν  πάνω από 30%, η απώλεια δεκάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας, το «κούρεμα» και οι απώλειες που μοιραία θα έχουν ασφαλιστικά ταμεία και δημόσιοι οργανισμοί δεν αγγίζουν τους Ρώσους ολιγαρχίες και το «πλυντήριο» που για χρόνια κατηγορείται ότι είχε στήσει η Κύπρος. Οι επιπτώσεις δεν είναι στα αριθμητικά μεγέθη,  αλλά στις ζωές δεκάδων χιλιάδων  ανθρώπων

Αν γνωρίζει κάποιος τους σχεδιασμούς και τις επιδιώξεις  της τρόικας και της κυπριακής κυβέρνησης, δεν γνωρίζει  από την άλλη πλευρά την αντίδραση του λαϊκού παράγοντα. Η πραγματικότητα λέει ότι η κατάσταση είναι οριακή με την λειτουργία της αγοράς να έχει παραλύσει σε συνθήκες  πρωτόγνωρες για χώρα μέλος του ευρώ.

Το «κούρεμα» των καταθέσεων θα έχει ακόμη μεγαλύτερες επιπτώσεις σε μια παραλυμένη αγορά καθώς χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα πληγούν και θα κλείσουν συνεπεία της ανύπαρκτης ρευστότητας.

Τα δεσμευμένα κεφάλαια και ουσιαστική δήμευση  γιγαντιαίων ποσών εντείνει τον πανικό και τις τάσεις φυγής κεφαλαίων, εταιρειών ακόμη και φυσικών προσώπων και η Κύπρος είναι πλέον αντιμέτωπη με μια ανθρωπιστική κρίση  μεγαλύτερη ίσως κι από της Ελλάδας, όπου το ενδεχόμενο αδυναμίας προμηθειών  βασικών καταναλωτικών αγαθών είναι απολύτως ορατό  ακόμη και σε συνθήκες «διάσωσης».

Ούτως ή άλλως οι σκηνές από το παρελθόν της Αργεντινής ακόμη κι αν δε συμβούν άμεσα είναι μια άκρως πιθανή και υπαρκτή προβολή στο μέλλον ειδικά  από τη στιγμή που η τρόικα θα αρχίσει τις τακτικές αξιολογήσεις των λοιπών επιδόσεων  στους στόχους που θα θέτει το μνημόνιο.

Στην πραγματικότητα η χρεωκοπία είναι μέσα στο ευρώ και μέσα στο μνημόνιο. Η μοναδική  ορατή εναλλακτική λύση  με ασφαλώς μεγάλο κόστος είναι η αυτόβουλη ετυμηγορία του κυπριακού λαού να κατευθυνθεί στην επιλογή της αποχώρησης από το ευρώ και την ίδια την ΕΕ. Το ενδεχόμενο εξώθησης σε  άτακτη χρεωκοπία και  ουσιαστική έξωση από το ενιαίο νόμισμα θα είναι  απολύτως καταστροφικό.

Το ενδεχόμενο αυτό δε συζητήθηκε στο Eurogroup  της 24–25ης Μαρτίου  και  το ουσιαστικό περιεχόμενο της συζήτησης πάνω σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο   ήταν πως θα αποτύχει πάση θυσία  το παράδειγμα της Κύπρου ώστε να λειτουργεί αποτρεπτικά για κάθε επίδοξο «λιποτάκτη» της ευρωζώνης.

Η αδήριτη αναγκαιότητα που προκύπτει είναι η σωτηρία και η προστασία των εργαζόμενων και του λαού και αυτό  δεν έχει άλλο δρόμο από μια κυρίαρχή  εθνική πολιτική της  Κύπρου με άξονα το εθνικό νόμισμα και την αξιοποίηση πόρων, κεφαλαίων και περιορισμών μετακίνησης προς όφελος αυτού του λαού.

Μισά και ανολοκλήρωτα «όχι» οδηγούν σε τραγικά πισωγυρίσματα και ακόμη πιο επώδυνες καταστάσεις, εν πολλοίς  μη αναστρέψιμες στο μέλλον. Η ώρα του λαού για να μιλήσει έχει έρθει πριν μιλήσει η ανεξέλεγκτη βία και το χάος που οι ίδιοι οι καπιταλιστές προκάλεσαν με τις πολιτικές τους…

XXIV – III – 2013

Πηγή: BΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

Αρχή του τέλους της Κυπριακής Δημοκρατίας

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Κόλαφος για την Κυπριακή Δημοκρατία κι αρχή του τέλους της θα αποδειχθεί η προσφυγή στον Μηχανισμό Διάσωσης, την οποία επιζητούν επιμόνως οι Βρυξέλλες, παρότι αποδεδειγμένα πλέον υφίστανται κι άλλες πηγές εύρεσης δανειακών κεφαλαίων.

Η δανειοδότηση της Κύπρου από τον Μηχανισμό Διάσωσης με την ταυτόχρονη επιβολή αιματηρών προγραμμάτων λιτότητας που αποτελούν απαρέγκλιτο όρο κι αναγκαίο συνοδευτικό θα προκαλέσει μια άνευ προηγουμένου όξυνση του κοινωνικού ζητήματος και διάρρηξη του κοινωνικού συμβολαίου.

 Μια ματιά σε ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία την τελευταία διετία είναι αρκετή: Ραγδαία αύξηση της ανεργίας, επέκταση της φτώχειας, αρνητικοί ρυθμοί μεγέθυνσης του ΑΕΠ και διάψευση κάθε προσδοκίας ανάκαμψης της οικονομίας ή ταχείας επιστροφής στις αγορές. 

Εφιάλτης χωρίς τέλος με την μια δανειοδότηση να διαδέχεται την άλλη καθώς η λιτότητα τροφοδοτεί μια αρνητική σπείρα ύφεσης, φτώχειας, πτώσης των δημοσίων εσόδων και δημοσιονομικής απόκλισης που επιχειρείται να αντιμετωπιστεί με νέα μέτρα τα οποία αναπαράγουν το αδιέξοδο. Κι όλα αυτά για χάρη μιας τράπεζας!

Τα διακυβεύματα για την Κύπρο ωστόσο είναι πολύ πιο σημαντικά, καθώς άπτονται των εθνικών θεμάτων. Η υποβάθμιση και η εθνική ταπείνωση που θα ακολουθήσουν την οικονομική κατοχή θα αποδειχθούν κερκόπορτα για την επιβολή ενός νέου φιλοτουρκικού Σχεδίου Ανάν ή την επαναφορά του προηγούμενου που με συντριπτική πλειοψηφία απέρριψε ο κυπριακός λαός. 

Μια Κυπριακή Δημοκρατία που θα εκλιπαρεί για «δάνεια διάσωσης» περιφερόμενη από το Βερολίνο στις Βρυξέλλες κι από ‘κει στην Φρανκφούρτη, όπως κάνουν και οι τέσσερις χώρες που έχουν υπαχθεί μέχρι στιγμής στον Μηχανισμό (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία και εσχάτως Ισπανία), που θα βρει το σθένος να αντισταθεί σε νέα σχέδια διχοτόμησης και νομιμοποίησης της παράνομης τουρκικής κατοχής; Επίσης που θα βρει την απαραίτητη ενότητα; Όταν η κυβέρνηση θα είναι κόκκινο πανί για τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα (κι εδώ μάρτυρας είναι ο πρόωρος πολιτικός θάνατος όσων κυβερνήσεων στην ΕΕ επιβάλλουν μέτρα λιτότητας) με ποιους όρους θα δημιουργήσει το αρραγές μέτωπο που απαιτείται για την ανάσχεση της απειλής;

Γι’ αυτό τον λόγο η προσφυγή πρέπει να αποφευχθεί με κάθε τρόπο κι οι συστάσεις των κοινοτικών αξιωματούχων, φιλικές ή απειλητικές, να βρουν τη θέση που τους αξίζουν: στις ελληνικές καλένδες!

(http://www.philenews.com/AssetService/Image.ashx?t=2&pg=56069&)

Καταγγελία-σοκ από το γιο του νεκρού διοικητή: "Είχε προειδοποιήσει "!

Ο Πλοίαρχος Ανδρέας Ιωαννίδης, διοικητής της ναυτικής βάσης, είναι μεταξύ των 12 νεκρών της σημερινής φονικής έκρηξης στη βάση" Ευάγγελος Φλωράκης".

Ο Νικόλας Ιωαννίδης γιος του αποθανόντος Διοικητή του Ναυτικού, Ανδρέα Ιωαννίδη μιλώντας στο ΡΙΚ αποκάλυψε πράγματα που φαίνεται πως οι υπεύθυνοι γνώριζαν αλλά αδιαφορούσαν:

 ''Αυτό που συνέβη σήμερα στο Μαρί ήταν μια έκρηξη στα θεμέλια του κράτους μας. Ο πατέρας μου έκανε επανειλημμένες εκκλήσεις για το συγκεκριμένο θέμα. Χθες είχαν πληροφορίες ότι είχαν φουσκώσει τα κιβώτια, τα οποία για 1,5 χρόνο βρίσκονταν κάτω από τον ήλιο. Ο πατέρας μου κλήθηκε να πάει όταν ξεκίνησαν οι μικρο-εκρήξεις και πήγε ''πρώτος'' εκεί. Είναι μεγάλη ντροπή για αυτό το κράτος που ακόμα δεν έχουν παραιτηθεί όλοι τους.”

Επίσης, στην συγκλονιστική μαρτυρία του στην τηλεόραση του ΡΙΚ πρόσθεσε «ότι τόσο ο πατέρας του, όσο και άλλοι αξιωματικοί του ναυτικού, τόνιζαν συνεχώς την ανάγκη καταστροφής ή απομάκρυνσης των πυρομαχικών που φυλάγονταν στη ναυτική βάση, αλλά , όπως είπε, οι προειδοποιήσεις τους " έπεσαν στο κενό".

  

Ο κ. Ιωαννίδης είπε επίσης ότι ο πατέρας του είχε αναφέρει ότι την τελευταία εβδομάδα επικρατούσε μεγάλη ανησυχία στη βάση, γιατί την περασμένη Δευτέρα είχε σημειωθεί μικρή έκρηξη, που δημιούργησε οπή στα εμπορευματοκιβώτια.

  

Ειδικά χθες, υπήρχαν πληροφορίες ότι είχαν φουσκώσει τα εμπορευματοκιβώτια και τα ξημερώματα άρχισαν μικρές εκρήξεις με αποτέλεσμα να σημειωθεί η τραγωδία.

  

Εξ άλλου, σύμφωνα με πληροφορίες του ΡΙΚ, ο διοικητής της βάσης είχε αποστείλει επιστολές προς το Υπουργείο Άμυνας, επισημαίνοντας τους σοβαρούς κινδύνους από τα εμπορευματοκιβώτια με την πυρίτιδα.

  

Το δε ΚΥΠΕ, επικαλούμενο στρατιωτική πηγή, μετέδωσε ότι τις τελευταίες ημέρες λόγω των υψηλών θερμοκρασιών σημειώνονταν αναφλέξεις στα κιβώτια που περιείχαν την πυρίτιδα. Σύμφωνα με την ίδια πηγή σε σύσκεψη αποφασίσθηκε τα κιβώτια ραντίζονται με νερό. Ωστόσο, πρόσθεσε η εν λόγω πηγή, σήμερα το πρωί, σημειώθηκε μεγαλύτερη ανάφλεξη και ακολούθησε πυρκαγιά. Κλήθηκε πυροσβεστικό όχημα για να κατασβέσει τη φωτιά, ύστερα, όμως, από μιάμιση ώρα σημειώθηκε η φονική έκρηξη.
  

Τα χατίρια τελικά στους Αμερικανούς έφεραν τον όλεθρο. Οικογένειες βούτηξαν στο πένθος για να γίνει η κυβέρνηση του ΑΚΕΛ αρεστή σε ΗΠΑ και ΝΑΤΟ. Βλέπεις το αντίτιμο της πρόσδεσης στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς είναι το αίμα. Συχνά το δικό σου…

Όλα πλέον αποκαλύπτουν την ενοχή των 98 κατασχεμένων κιβωτίων, σε συνδυασμό με την Εγκληματική Αμέλεια της Κυπριακής Κυβέρνησης και της ηγεσίας της Εθνικής Φρουράς.

Για μια ακόμη φορά ο Κυπριακός λαός ζει μια Τραγωδία, μόνο που ο εχθρός ήταν Εντός των Πυλών! Είναι ο εσωτερικός εχθρός, το αστικό κατεστημένο που μπροστά στο κέρδος και τις στρατηγικές συμμαχίες με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις δεν λογαριάζει την ανθρώπινη ζωή.

Σύμφωνα ,με απόρρητα έγγραφα που βγήκαν στη δημοσιότητα από το wikileaks, αυτά ζητήθηκε να δεσμευτούν από τις ΗΠΑ. Οι κυπριακές αρχές τα δέσμευσαν πριν από ένα χρόνο όμως κανείς δεν είχε σχέδιο για το τι θα γίνουν αυτά τα κιβώτια. Για ένα χρόνο παρέμεναν στη Ναυτική Βάση.

 Ήταν δηλαδή δημόσιος κίνδυνος. Και το γνώριζαν.

 ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ