Μυστικά (γκάλοπ) και ψέματα

του Ηλία Κ. από το  "ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ"

Είναι πασίγνωστο ότι τα γκάλοπ είναι πρώτα και κύρια εργαλεία χειραγώγησης και κατά δεύτερο λόγο μέτρησης της κοινής γνώμης. 

Είναι ωστόσο πολυέξοδα: μόνον οι έχοντες, και έχοντες λόγους, μπορούν να τα πληρώσουν. Υπάρχουν εταιρίες που την ίδια περίοδο δίνουν διαφορετικά αποτελέσματα σε διαφορετικούς πελάτες!

Το «φύλλο συκής» της απαγόρευσης δημοσιοποίησης δημοσκοπήσεων την τελευταία εβδομάδα δίνει ωστόσο τη δυνατότητα στον καθένα να έχει τη δική του σφυγμομέτρηση χωρίς το παραμικρό έξοδο. Γράφοντας στην αρχή τη φράση: «Σύμφωνα με τις τελευταίες κρυφές δημοσκοπήσεις που έχουμε υπόψη μας…», μπορεί ο καθένας να ξεφουρνίσει όποια «στοιχεία» τον εξυπηρετούν. Τα γκάλοπ των φτωχών…

Μερικά από τα σχετικά δημοσιεύματα πατάνε ίσως σε μια πραγματικότητα, την οποία όμως διαστρέφουν και διαστρεβλώνουν με διάφορους τρόπους. Αυτό ούτως ή άλλως γίνεται «τον καλό καιρό», με τις «επίσημες δημοσκοπήσεις», πόσο μάλλον τώρα που ο καθένας γράφει δωρεάν ό,τι τον συμφέρει.

Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν, ότι κάποια από τα γκάλοπ που βλέπουν λαθραία το φως της δημοσιότητας είναι ανακατεμένα με προγενέστερα στοιχεία, που απλώς αξιοποιούνται μετά την υποκριτική «απαγόρευση».

Κάποια άλλα, αναφέρονται μόνο σε συγκεκριμένες εκλογικές περιφέρειες, χωρίς σύγκριση με τα αντίστοιχα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών, δημιουργώντας ωστόσο εντυπώσεις για γενικότερες τάσεις του εκλογικού σώματος.

Αυτά, και μια σειρά άλλα τεχνικά τερτίπια οδηγούν τον κόσμο στο συμπέρασμα ότι όλοι οι δημοσκόποι είναι απατεώνες και όλες οι δημοσκοπήσεις διαβλητές. 

Δεν είναι έτσι τα πράγματα, άντε όμως να το αποδείξεις με τόσα που βλέπουμε γύρω μας…

Χωρίς να φανούμε αναντίστοιχοι με τα παραπάνω, θα αναφέρουμε μερικά από τα ποιοτικά στοιχεία που αναδεικνύουν τελευταίες μετρήσεις:

• Το ποσοστό της αποχής πέφτει σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις.

• Το κύριο χαρακτηριστικό είναι η μεγάλη  ρευστότητα λόγω του αυξημένου αριθμού των αναποφάσιστων.

• Ο δικομματισμός πέφτει εντυπωσιακά, κάτω και από τα προβλεπόμενα όρια. Πώς εξηγείται όμως η ηρεμία που επικρατεί στο μνημονιακό στρατόπεδο; Έχει μήπως ήδη  βρεθεί κυβερνητική  λύση ευρύτερης στήριξης που εξασφαλίζει ποσοστό μεταξύ 40 και 50% (περίπου στο μέσον…);

• Η λύση της ευρύτερης συγκυβέρνησης, προφανής «πολιτικά», γίνεται ίσως τελικά μονόδρομος και «αριθμητικά».

• Κατάταξη των δύο πρώτων κομμάτων, η γνωστή. Το ένα λίγο πάνω, το άλλο σαφώς κάτω του 20%.

• Η τρίτη, τέταρτη και έκτη θέση ανήκει στα τρία κοινοβουλευτικά κόμματα που αναφέρονται στην Αριστερά. Τα δύο πρώτα από αυτά πατάνε πάνω από το 10%.

• Η μάχη για την μεταξύ τους πρωτιά θα δικαιώσει άραγε – έστω αναδρομικά…- τις δημοσκοπήσεις όλων των προηγούμενων εκλογικών αναμετρήσεων;

• Το τρίτο στη μεταξύ τους κατάταξη κόμμα εξασφαλίζει άνετη κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, μακριά όμως από τα δημοσκοπικά του ποσοστά της τελευταίας περιόδου και …σαφώς κάτω από τη βάση!

• Το κόμμα που για πρώτη φορά διεκδικεί «πρωτιά» στο χώρο τα Αριστεράς έχει ιδιαίτερο ρεύμα –κάτι που εξηγείται πολιτικά- και εκτινάσσει τα ποσοστά του αυξάνοντάς τα στο 250% περίπου!

• Ο άλλος από τους δύο φιναλίστ στο εσωτερικό «ντέρμπι» της Αριστεράς που καλείται να υπερασπιστεί για άλλη μια φορά τον τίτλο του, είχε ξεκινήσει ψηλότερα από το «αντίπαλο»  ψηφοδέλτιο, παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα.

• Την πέμπτη θέση έχει κατοχυρώσει νεοπαγές κόμμα της Δεξιάς που με κέντρο το 8% και διάστημα εμπιστοσύνης +/- 2% κάνει εντυπωσιακή είσοδο στην εννεακομματική ή δεκακομματική επόμενη Βουλή.

• Το πιο ακραίο από τα δεξιά κόμματα μπαίνει τελικά για πρώτη φορά στη Βουλή, όχι όμως με τα ποσοστά που διαδίδονται. Είναι λογικό, όταν ένα κόμμα εικοσαπλασιάζει περίπου το ποσοστό του να το συναντάς συχνά στην πρόθεση ψήφου στον περίγυρο, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι θα πάει τόσο ψηλά όσο δείχνει στον απλό πολίτη που τρομάζει από τη αιφνιδιαστική δυναμική του. Δυναμική που εύλογα είναι μεγαλύτερη στις μικρές κυρίως ηλικίες. Αναμένεται να δούμε αν τελικά θα έχει ενδιαφέρουσα εκρηκτική…συγκατοίκηση στα βουλευτικά έδρανα!

• Για πρώτη φορά μεταπολιτευτικά η ελληνική εξωκοινοβουλευτική Αριστερά κινδυνεύει να  γίνει …φτωχότερη, καθώς μία συνιστώσα της φαίνεται να εξασφαλίζει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Το ρεύμα που παρουσίασε – με ανοδική τάση των ποσοστών μεγαλύτερη στην επαρχία- παραμένει υψηλό αντέχοντας στο χρόνο και, πατώντας στη δυναμική που δημιούργησε ένας αφανής περίγυρος, αν «αντέξει» στις πιέσεις που και αυτός ο χώρος δέχεται, «βλέπει» Βουλή.

•  Άλλο ψηφοδέλτιο, μονοθεματικό στον τίτλο του, φαίνεται να εξασφαλίζει και κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.

• Τέλος, κόμμα με πρόσφατη κυβερνητική εμπειρία, βρέθηκε στην κόψη του ξυραφιού αφού για διάφορους λόγους από τη δεξαμενή του αντλούν τρία άλλα δεξιά –τουλάχιστον- κόμματα. Κατά πάσα πιθανότητα θα μπει στη Βουλή, έστω και οριακά.

• Το φιλελεύθερο κόμμα που «δίχασε» πολιτικές οικογένειες δεν φαίνεται να εξασφαλίζει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Ομοίως δυσοίωνες οι προβλέψεις για διασπάσεις άλλου μεγάλου κόμματος.

Το «επάγγελμα» του δημοσκόπου πάντως, ακροβατεί μονίμως στο γνωστό δίλημμα με την κότα και το αυγό.  Έχει σχέση με Στατιστική ,Πολιτικές Επιστήμες, μαγειρική, με οικονομικές παραμέτρους και περισσότερο με το επάγγελμα του βροχοποιού παρά με του μετεωρολόγου.