«Δαναΐδες», από τον John William Waterhouse, 1904.
Αφού τσάκισαν τα λαϊκά εισοδήματα (μεγάλες αυξήσεις σε ΦΠΑ και άλλους φόρους κατανάλωσης, δραστικές μειώσεις σε μισθούς, συντάξεις, κλπ), αφού διέλυσαν κάθε έννοια κοινωνικής ασφάλισης , αφού περιέκοψαν δραστικά κάθε δημόσια δαπάνη για την Υγεία και Παιδεία με πρόσχημα δεσμεύσεις απέναντι στην τρόικα για μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος κάνουν τώρα το λογαριασμό του επταμήνου.
Και τι διαπιστώνουν;
Στο μεν διάστημα του επταμήνου Γενάρη - Ιούλη, σε σχέση με το αντίστοιχο επτάμηνο του 2009, τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού σημείωσαν αύξηση κατά 4,1% έναντι προβλεπόμενου στόχου 8,1% ,οι δαπάνες - λόγω των σφαγιαστικών μέτρων που ελήφθησαν - υποχώρησαν κατά 11,3%,οι τόκοι εξυπηρέτησης του κρατικού χρέους διατηρήθηκαν στα ίδια περσινά επίπεδα, το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού διαμορφώθηκε στα 14.474 εκατ. ευρώ έναντι 21.470 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο διάστημα του 2009. Εμφάνισε δηλαδή πτώση κατά 32,5%, έναντι κυβερνητικού στόχου για μείωση του ελλείμματος κατά 40% για ολόκληρο το 2010..
Τον Ιούλιο έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού σημείωσαν υποχώρηση 7%, οι δαπάνες σημείωσαν αύξηση κατά 8,5% και οι τόκοι αποπληρωμής του κρατικού χρέους κατά 37,4%.
Μα λογικό δεν ήταν ;
Όταν η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων κατακρημνίστηκε στα τάρταρα , όταν οι φορολογικές απαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο δίνουν και παίρνουν;
Από πού θα αντλήσουν έσοδα;
Μα φυσικά από τα αιώνια θύματα. Την εργαζόμενη πλειοψηφία .
Ήδη οι εξελίξεις αυτές αξιοποιούνται από την κυβερνητική προπαγάνδα αλλά και τα ΜΜΕ για την προετοιμασία της κοινής γνώμης και των εργαζομένων, για ένα νέο μπαράζ αντιλαϊκών μέτρων. (Βλέπε ενιαίο μισθολόγιο Δημοσίων Υπαλλήλων , νέες αυξήσεις ΦΠΑ σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, νέες περικοπές δαπανών σε Υγεία, Παιδεία κλπ).Τα οποία θα οδηγήσουν σε νέα αποτυχία επίτευξης των στόχων του μνημονίου τους.
Μοιάζουν με τις Δαναΐδες που καταδικάστηκαν μετά τον θάνατό τους και την κάθοδό τους στον Άδη να μεταφέρουν και να ρίχνουν αιώνια νερό σε ένα πιθάρι με τρύπες! Μόνο που σε αντίθεση με τις Δαναΐδες το κάνουν συνειδητά εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της τάξης τους.
Οι εργαζόμενοι να δούμε πότε θα δουν τα δικά τους ταξικά συμφέροντα!
Ο Ποδηλατόδρομος της Πρέβεζας αποτελεί ένα χώρο αναψυχής για τους Πρεβεζάνους .
Εκατοντάδες είναι οι κάτοικοι που απολαμβάνουν καθημερινά την ποδηλατάδα μαζί με τα παιδιά τους ή και τον περίπατο και το Jogging.
Μάλιστα μια καλή ώρα για τέτοιες δραστηριότητες τώρα το καλοκαίρι είναι κατά το σούρουπο ή και λίγο μετά, καθώς υποχωρεί η ζέστη.
Δυστυχώς όμως εδώ και τουλάχιστον ένα μήνα ο ποδηλατόδρομος μετά το σούρουπο βυθίζεται στο σκοτάδι καθώς εκατοντάδες λαμπτήρες φωτισμού δεν λειτουργούν.
Μάλιστα παρατηρείται το φαινόμενο εναλλαγής κάθε βράδυ των λιγοστών λειτουργούντων λαμπτήρων.
Επειδή ακριβώς αυτό μας βάζει σε υπόνοιες ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου γνωρίζουν το πρόβλημα και μάλλον είναι συνειδητή επιλογή τους( από δω βρήκαν να κάνουν περικοπές δαπανών;), τις καλούμε να αποκαταστήσουν άμεσα τον πλήρη φωτισμό του ποδηλατοδρόμου κατά τη νύχτα.
Η αντίθεσή μας στο θεσμό των ιδιωτικών απογευματινών ιατρείων μέσα στο ΕΣΥ είναι δεδομένη και έχει πολλάκις καταγραφεί από το παρόν ιστολόγιο.
Ζητάμε την άμεση κατάργησή τους όπως και την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής και ιδιωτικής δραστηριότητας μέσα στα Δημόσια Νοσοκομεία.
Έχει όμως σημασία να παρακολουθήσουμε το πώς το Υπουργείο Υγείας χειρίζεται το θέμα της αμοιβής όσων γιατρών συμμετέχουν σε αυτό το θεσμό , καθώς αυτοί οι χειρισμοί είναι και προανάκρουσμα όσων θα ακολουθήσουν, με τελικό στόχο η κυβέρνηση να έχει μερικά κορόιδα- υγειονομικούς που θα εργάζονται υπερωριακά, θα μαζεύουν ζεστό χρήμα από τον "κοσμάκη", το οποίο θα αξιοποιεί το κάθε ίδρυμα και η κάθε ΥΠΕ για να μπαλώσει κάποιες ανάγκες .
Όπως λοιπόν προκύπτει από το με αριθμ. πρωτ. 2/23956/0022 έγγραφο του Γενικού Λογιστηρίου (22η Διεύθυνση Μισθολογίου) οι αμοιβές των νοσοκομειακών γιατρών από τα απογευματινά ιατρεία πρέπει να περικόπτονται κατά 12% από 1/1/10 και κατά 8% από 1/6/10 (σύνολο 20%) σε εφαρμογή διατάξεων του νόμου 3833/2010.
Αν λοιπόν σκεφτούμε ότι τα χρήματα αυτών των επισκέψεων στα απογευματινά ιατρεία βγαίνουν άμεσα από την τσέπη των πολιτών και ότι από αυτά μέχρι τώρα ένα 40% παρακρατείται από το οικείο νοσοκομείο, βγαίνει το συμπέρασμα ότι θα έχουμε και μια επιπλέον παρακράτηση 20% .Άρα η συνολική παρακράτηση θα είναι τώρα της τάξης του 60%.
Αν υπολογιστεί ότι το υπόλοιπο θα φορολογηθεί με συντελεστή περίπου 40% βγαίνει το συμπέρασμα ότι ο γιατρός θα λάβει περίπου το 25% των χρημάτων που καταβάλλει ο πολίτης.
Κλείσιμο-συγχωνεύσεις νοσοκομείων και κέντρων υγείας, μεγάλη υποβάθμιση των υπηρεσιών σ’ αυτά, εντατικοποίηση της εργασίας γιατρών και εργαζομένων, πληρωμή από τους ασθενείς μέρους του κόστους εξέτασης και νοσηλείας, ακόμα και απολύσεις προσωπικού.
Αυτά θα είναι τα άμεσα αποτελέσματα του πρόσφατα ψηφισμένου από τη Συμβουλευτική της Τρόϊκας (Βουλή) Νόμου Αναβάθμισης του ΕΣΥ και ολοήμερης λειτουργίας των νοσοκομείων. Πιστή στις παραδόσεις εμπλοκής του ΔΝΤ σε χώρες-θύματα, η «ελληνική» κυβέρνηση προχωρά στην άμεση διάλυση των –ταλαιπωρημένων από χρόνια- δομών της Δημόσιας Υγείας.
Ήδη έχει προϊδεαστεί το φιλοθεάμον κοινό: το thinktank του υπουργείου και πιθανός νέος υπουργός υγείας καθηγητής του LondonSchoolofEconomicsΜόσιαλος έχει τοποθετηθεί δημόσια περί ανάγκης περιορισμού του κόστους λειτουργίας του ΕΣΥ με αλλαγή χρήσης μονάδων ή και κλείσιμο δομών.
Ο νέος νόμος θα οδηγήσει στην ταχεία διολίσθηση των νοσοκομείων στο χάος προκειμένου να οδηγηθούμε στις ανωτέρω «λύσεις».
Μιλούν για ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων όταν με το ζόρι κρατιέται η πρωινή λειτουργία με το υπάρχον ανεπαρκέστατο προσωπικό.
Μιλούν για τιμολόγηση ιατρικών πράξεων και νοσηλείας και σύναψη συμβάσεων με ταμεία και ασφαλιστικές εταιρείες όταν τα ταμεία «δεν έχουν σάλιο» και η είσπραξη θα γίνεται απ’ ευθείας από τον πολίτη.
Μιλούν για κάλυψη του εφημεριακού έργου των νοσοκομείων με εφημεριακό επίδομα για τους γιατρούς και κυνήγι εσόδων από άγρα ασθενών προκειμένου να πληρωθούν οι παραπανίσιες υποχρεωτικές εφημερίες από τα έσοδα της «ολοήμερης» λειτουργίας. Καταργείται επισήμως η έννοια της υπερωριακής απασχόλησης και το κράτος παύει να πληρώνει τις υπερωρίες.
Μιλούν για εξορθολογισμό δαπανών και πάταξη της διαφθοράς όταν χαρίζουν στους απατεώνες –κατά την κα Υπουργό και πρώην Γραμματέα του Υπ. Ανάπτυξης που υπέγραφε άμεσες αναθέσεις το 2003- προμηθευτές 6.5 δις ευρώ.
Μιλούν για μεταφορά πελατείας από τον ιδιωτικό στο δημόσιο τομέα –έτσι απλά- όταν χρηματοδότησαν μαζί με τους προηγούμενους τα μεγαθήρια της Ιδιωτικής Υγείας -άραγε ποιος θυμάται το κράξιμο της ιδιότυπης συγχώνευσης Ερυθρού και Ε Ντυνάν που χρέωναν στον Ερυθρό υλικά και πράξεις νοσηλείας που γίνονταν στο διπλανό μαγαζί;
Τέλος, μιλούν για ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας πετώντας στην κυριολεξία τα Κέντρα Υγείας στους Καλλικρατικούς Δήμους χωρίς πόρους με άμεσο αποτέλεσμα το κλείσιμο των περισσοτέρων απ’ αυτά.
Η ΟΕΝΓΕ (Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών) κήρυξε πενθήμερη απεργία 19-23/7, τις μέρες που ψηφίζονταν το έκτρωμα της «αναβάθμισης» του ΕΣΥ γνωρίζοντας πως ήταν δύσκολες οι συνθήκες αντιμετώπισης αυτής της εξέλιξης μέσα στο κατακαλόκαιρο, ιδιαιτέρως απουσία κινηματικής κατάστασης όχι μόνο στους νοσοκομειακούς γιατρούς.
Οι κραδασμοί που θα δημιουργηθούν από Σεπτέμβρη με την εφαρμογή του νόμου θα οδηγήσουν σε πρωτόγνωρες καταστάσεις τα νοσοκομεία και τους εργαζόμενους σ’ αυτά.
Ήδη η στάση πληρωμών που έχει επιβληθεί εδώ και μήνες στις εφημερίες των γιατρών, οι μαζικές συνταξιοδοτήσεις εργαζομένων, η καθημερινή έλλειψη υλικών και το μίγμα αδιαφορίας και αυταρχισμού που επιδεικνύουν οι ΔΥΠΕ και οι Διοικήσεις για τα τρανταχτά προβλήματα λειτουργίας (πχ έλλειψη καρδιολόγου στη Ζάκυνθο, παιδιάτρου στη Δυτική Μακεδονία, αξονικοί που δε λειτουργούν, αδυναμία διενέργειας ακόμα και γενικής αίματος στο Αττικόν είδαμε) οδηγούν σε γρήγορες και απρόβλεπτες εξελίξεις.
Το στοίχημα για το συνδικαλιστικό κίνημα των γιατρών είναι με τις ενέργειές του να κατορθώσει από τη μια να ενώσει και να οργανώσει γι άλλη μια φορά το κομμάτι των γιατρών που ζουν από το μισθό τους και να αγωνιστούν με τους εργαζόμενους παρά την προδοτική στάση της ηγεσίας της ΠΟΕΔΗΝ που δεν έχει βγάλει άχνα -ως άλλος Παναγόπουλος- για το μπλοκάρισμα των μέτρων και απ’ την άλλη να επαναφέρει σαν πλαίσιο διεκδίκησης στο μαζικό κίνημα την υπεράσπιση της Δημόσιας και Δωρεάν Υγείας, ένα από τα σημαντικότερα αγαθά που στηρίζουν την κοινωνική συνοχή.
Και θα κριθούμε απ’ το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας.
Τάσος Γιακουμής
μέλος Γενικού Συμβουλίου ΟΕΝΓΕ
* Στις 25 Αυγούστου συνεδριάζει εκ νέου το ΓΣ της ΟΕΝΓΕ για εκτίμηση της κατάστασης και εξαγγελία κινητοποιήσεων.
Μέρες που ’ναι, ας γράψουμε κάτι δροσερό, θαλασσινό. Πολύ θα το δούνε, λιγότεροι θα το διαβάσουν. Να μη χαλάσουμε τη ραστώνη του Αυγούστου. Είμαστε σε διατεταγμένη υπηρεσία. Οφείλουμε να είμαστε χαλαροί, νωχελικοί κι ευχάριστοι, ανάλογοι με τη διάθεση που δημιουργεί η θάλασσα του θέρους, ακόμη κι όσοι δεν είμαστε αρκετά κοντά της. Οι διακοπές -πολλές, λίγες, φανταστικές- δεν είναι μόνο δικαίωμα, αλλά και υποχρέωσή μας. Διακόπτουμε για να ξεχάσουμε τι σημαίνει ότι είμαστε σε λειτουργία. Όχι για να ξεχάσουμε τις παραγωγικές μας δεξιότητες και τις κοινωνικές μας αδεξιότητες, αλλά για να σβήσουμε όλα εκείνα που μας χαλάνε. Όπως το σφουγγάρι τον γραμμένο πίνακα.
Είπα σφουγγάρι, και ήρθε στον νου μου η είδηση της εβδομάδας. Τι γνώμη έχετε για το σφουγγάρι; Κείται ασάλευτο στον βυθό, κολλημένο στο ενδιαίτημά του, δεν απαιτεί τίποτα εκτός από τον λίγο ζωτικό χώρο που χρειάζεται για την ανάπτυξή του, δεν διαμαρτύρεται όταν το κόβεις, άβουλο περιμένει να καταλήξει σ’ αυτό που θεωρούμε μοναδικό προορισμό του: στην άκρη ενός μαυροπίνακα, δίπλα στις κιμωλίες ή τους μαρκαδόρους. Στα πορσελάνινα σκεύη ενός πολυτελούς spa όπου τα πάντα είναι φυσικά και οικολογικά, στο μπάνιο ενός βρέφους για να χαϊδέψει και να ποτίσει απαλά το τρυφερό του δέρμα. Το σφουγγάρι δεν διαμαρτυρήθηκε καν όταν έγινε περιττό από τα δεκάδες τεχνητά υποκατάστατα που υπόσχονται καλύτερα αποτελέσματα, ποικιλία χρωμάτων και υλικών, αντοχή στις κακουχίες του ανθρώπινου πολιτισμού, μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Όπως ακριβώς δεν διαμαρτυρόταν την εποχή που οι Καλύμνιοι σφουγγαράδες αποψίλωναν τις υποθαλάσσιες αποικίες του, αφήνοντας σε κάθε βουτιά κι ένα κομμάτι της ζωής τους στον βυθό. Καμιά φορά κι ολόκληρη. Βαρύ τίμημα στην υπηρεσία της καθαριότητας.
Στην είδηση της εβδομάδας τώρα. Αν νομίζετε ότι ο άνθρωπος διαφέρει πολύ από το σφουγγάρι, κάνετε λάθος. Από το σφουγγάρι μάς χωρίζουν μόλις 2.500 γονίδια (έχει 18.000, έχουμε 20.500). Είναι εξ ίσου ζώον με μας (κι όχι φυτό, όπως μας παραπλανά η ακινησία του), είναι πολύ αρχαιότερο από μας (υπάρχει πάνω από 630 εκατομμύρια χρόνια) κι είναι ένα είδος-κλειδί για τη μετάβαση της ζωής από τους μονοκύτταρους στους πολυκύτταρους οργανισμούς. Κοινώς, μπορεί να μας αποκαλύψει πώς και γιατί κι εμείς, τα ευφυή σπονδυλωτά, και τα σφουγγάρια, τα χαζά και άβουλα ασπόνδυλα, δεν μείναμε απλές και αόρατες αμοιβάδες. Οι επιστήμονες που αποφάσισαν να δουν με στοργή και συμπάθεια τον σπόγγο πιστεύουν ότι και ο άνθρωπος και το σφουγγάρι έχουν ένα κοινό πρόγονο που αποκόπηκε από την ασάλευτη και αδιάφορη ζωή των μονοκύτταρων οργανισμών και «αποφάσισε» να εξελίσσεται, να διαιρείται, να διασπάται, να αναπτύσσεται, να εξειδικεύεται και να πολλαπλασιάζεται με την ποικιλία μορφών και στάσεων που εμείς αποκαλούμε σεξ. Πότε έγινε αυτό; Πριν από 600-700 εκατομμύρια χρόνια, λένε οι επιστήμονες, υπήρξε ένα κρίσιμο «παράθυρο» στον χρόνο, 100 έως 200 εκατομμυρίων ετών, στη διάρκεια του οποίου αναδύθηκαν οι βασικές διαστάσεις της πολυκυτταρικής ζωής.
Φαίνεται ότι έχει βάση η προαιώνια διαμάχη επιστημόνων και φυσιοδιφών για το αν το σφουγγάρι είναι ζώο ή φυτό, και αν δεν υπήρχε ο Μπομπ ο Σφουγγαράκης τα περισσότερα παιδιά θα πίστευαν ότι ο σπόγγος δεν διαφέρει σε τίποτα από τα φύκια. Ζώο ή φυτό; Ζωόφυτο, αποφάσισαν κάποιοι, επισημαίνοντας ότι η μόνη ζωική ουσία στο ασάλευτο και άβουλο σφουγγάρι είναι η κολλώδης βλέννα που γεμίζει τους πόρους και τις τρύπες του. Αυτή που ο άνθρωπος μετά μανίας αφαιρεί από τον σπόγγο για να τον καταστήσει απόλυτα αδρανή και τελικά χρήσιμο.
Αλλά αυτή τη ζωική ουσία, αυτή που εξελίσσεται σε κίνηση, κοινωνικότητα, βούληση, πόσο σίγουροι είμαστε ότι εμείς, η κορυφή της ζωικής αλυσίδας, που κρίνουμε και αποφασίζουμε για την ύπαρξη όλων των άλλων κρίκων της, πως τη διαθέτουμε σε κρίσιμη επάρκεια; Καμιά φορά αναρωτιέμαι αν τα 2.500 επιπλέον γονίδια που διαθέτουμε σε σχέση με το ταπεινό σφουγγάρι κάνουν πράγματι τη διαφορά. Έχετε αναρωτηθεί αν θυμίζουμε κι εμείς τις αποικίες σφουγγαριών που περιμένουν ασάλευτες τους τρομακτικούς ολετήρες τους, κάτω από τα σιδερένια σκάφανδρα και τις άτρωτες στολές τους, να τις θερίσουν, να τις αποκόψουν, να τις ξεζουμίσουν από ζωή, να τις αποξηράνουν από ύπαρξη για να γίνουν μικρά, ασήμαντα αντικείμενα δίπλα στην ντουζιέρα;
Φαντάζεστε τους τροϊκανούς, όχι με τα ατσαλάκωτα κοστούμια τους, αλλά κρυμμένους πίσω από τις ογκώδεις στολές των σφουγγαράδων, να περπατούν με βαρύ βηματισμό στον βυθό ψάχνοντας για σφουγγάρια, να σταματούν σε μια συστάδα ασάλευτης ζωής και να κόβουν, να κόβουν, να κόβουν…Κόψτε μερικές δεκάδες χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους… Μονιμότητα; Τι είναι αυτό; Πουλήστε τη μισή ΔΕΗ. Κόψτε λίγο ακόμη από συντάξεις. Υψηλοί είναι οι μισθοί σας, θέλουν ψαλίδισμα. Τι χρειάζεστε τις δημόσιες μεταφορές; Ξέρετε τι χρωστάτε; Κι έτσι σιγά σιγά αποψιλώνεται ο κοινωνικός βυθός από όλα τα σταθερά στοιχεία του, το τοπίο του αλλάζει, η ισορροπία του διαταράσσεται, μια αλυσίδα είναι όλα εδώ κάτω, ένας κρίκος να λείψει δεν ξέρεις τι θα γίνει. Αλλά δεν γίνεται τίποτα. Δεν είναι παράξενο; Οι άνθρωποι-σφουγγάρια απορροφούν ατάραχοι όλους τους κραδασμούς, όλες τις ανατροπές, παρακολουθούν ακίνητοι το τοπίο να αλλάζει, σαν να μην τους αφορά ή σαν να είναι σίγουροι ότι από κάποιο θαύμα της φύσης, παρά την καταστροφή, όλα θα επανέλθουν στην προτέρα κατάσταση. Αλλά εδώ δεν είναι ο βυθός της θάλασσας, δεν είναι η δύναμη της φύσης, είναι οι ανθρώπινες βουλήσεις που καθορίζουν τα πράγματα στον κοινωνικό βυθό. Τίποτα δεν εγγυάται αποκατάσταση όταν εξευμενισθούν οι αγορές, όταν οι μεγάλοι άρπαγες χορτάσουν ζωική ουσία, όταν ο κοινωνικός ιστός θα έχει μεταμορφωθεί σε νεκρά φύση.
Στο μεταξύ οι άνθρωποι-σφουγγάρια ρουφάνε άπληστα τη βρόμα του κόσμου, την ξερνάνε αδιαμαρτύρητα στην αποχέτευση της ζωής, που γίνεται όλο και πιο τελματωμένη, μικρή και ασήμαντη.
Τι ακριβώς μας έχει συμβεί; Αυτή θα παραμείνει η θεμελιώδης απορία μου. Ποιος μας αφαίρεσε τα νεύρα, τα ανακλαστικά, το ταμπεραμέντο που κάνουν δύσκολη τη ζωή στις εξουσίες; Ποιος μας έπεισε ότι έχουμε γίνει ασήμαντα ασπόνδυλα, τρωτά κι αδύναμα μπροστά στη δύναμη των σφουγγαράδων; Θα μείνω με την απορία, πιθανότατα μέχρι να διαψευστεί η μελαγχολία και η ηττοπάθειά μου από μια απρόσμενη έκρηξη των σπόγγων.
Σας υποσχέθηκα κάτι δροσερό, της θάλασσας και της εποχής. Όπως το κόβω τώρα, βγήκε κάτι χλιαρό, σαν τα νερά που προτιμούν τα σφουγγάρια. Ίσως υπάρχει μια χαιρεκακία εκ μέρους μου σ’ αυτό. Βλέπετε, αν συλλάβει κανείς την πραγματικότητα μέσα από τα πρωτοσέλιδα των αθηναϊκών εφημερίδων, θα φανταστεί μια κοινωνία σε αναβρασμό, μια κυβέρνηση βραχυκυκλωμένη, μια τρόικα φοβισμένη και διακριτική. Αλλά, μια βόλτα στην Αθήνα αποδεικνύει ότι αυτή η πραγματικότητα μετά βίας ξεπερνά λίγα οικοδομικά τετράγωνα πέριξ του Συντάγματος. Η υπόλοιπη πραγματικότητα λιάζεται στις παραλίες, τσαλαβουτάει στο νερό, πνίγει τον πόνο της στα κοκτέιλ και ρουφάει -σαν το σφουγγάρι- τους μύθους της ανάκαμψης που με τόσο ενθουσιασμό υιοθετούν οι αγορές. Πού θα πάει, θα ’ρθει κι η σειρά μου να αποκτήσω την αταραξία των ανθρώπων-σφουγγαριών, να ρουφήξω θαλασσινό νερό και να σβήσω όλη την ασκήμια του μαυροπίνακα – έστω και για λίγο. Κι ύστερα, θα επιστρατεύσω τα 2.500 γονίδια που κάνουν τη διαφορά του ανθρώπου από το σφουγγάρι.
Διαβάστε πρώτα σχετική προηγούμενη ανακοίνωση της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Ηπείρου-Ε.Ι.Ν.Η.(κλικ εδώ).
"Μια κάποια λύση" δρομολογείται μετά τις παρεμβάσεις της ΟΕΝΓΕ και της Ε.Ι.Ν.Η. σε σχέση με τη στελέχωση με ιατρικό προσωπικό του αναισθησιολογικού τμήματος του Νοσοκομείου Πρέβεζας, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες μας οι δυο επικουρικοί αναισθησιολόγοι γιατροί που τοποθετήθηκαν πρόσφατα από την 6η ΥΠΕ στο Νοσοκομείο «Χατζηκώστα» των Ιωαννίνων, θα καλύπτουν εναλλάξ και ανά βδομάδα το Νοσοκομείο Πρέβεζας.
Εντύπωση όμως προκάλεσε ένα σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας «Νέοι Αγώνες Ηπείρου» σχετικά με το θέμα (κλικ εδώ).
Για να τοποθετήσουμε όμως τα πράγματα στη σωστή τους βάση και να μην δημιουργείται στους αναγνώστες λαθεμένη εικόνα θα αναφέρουμε τούτα:
Εδώ και τρία περίπου χρόνια, μετά την σοβαρή ασθένεια και τον πρόωρο χαμό μιας επιμελήτριας αναισθησιολογίας που υπηρετούσε στο Νοσοκομείο Πρέβεζας, υπήρχαν συνεχείς πιέσεις στην πολιτική ηγεσία για την συμπλήρωση της στελέχωσης του αναισθησιολογικού τμήματος του Νοσοκομείου Πρέβεζας με μόνιμο αναισθησιολόγο γιατρό.
Αντί γι αυτό η εκάστοτε πολιτική ηγεσία επέλεγε την προσωρινή κάλυψη του τμήματος, κατά διαστήματα, με ένα επικουρικό αναισθησιολόγο., ενώ κατά μεγάλα χρονικά διαστήματα το νοσοκομείο έμενε με δυο γιατρούς με 15 εφημερίες έκαστος!
Επίσης, κατά διαστήματα, (όταν δεν υπήρχε επικουρικός) η 6η ΥΠΕ αποσπούσε για ορισμένες ημέρες αναισθησιολόγους από νοσοκομεία όμορων νομών για την ενίσχυση της κάλυψης του τμήματος.
Η κατάσταση όμως χειροτέρεψε, όταν ό ένας από τους μόνιμους γιατρούς του τμήματος (διευθυντής) δρομολόγησε τη διαδικασία συνταξιοδότησής του και ήδη κάνει χρήση των αδειών του και μετά από αυτές αποχωρεί από το Νοσοκομείο.
Υπήρξαν διαστήματα που ο μοναδικός μόνιμος αναισθησιολόγος κάλυπτε επί 21 ημέρες (21 εφημερίες) το νοσοκομείο!!!
Το ίδιο διάστημα δρομολογήθηκαν οι διαδικασίες προκήρυξης μιας θέσης επιμελητή Β΄( υπέβαλαν τα δικαιολογητικά τους δυο γιατροί) οι οποίες όμως ακόμη βρίσκονται στη φάση εξέτασης των δικαιολογητικών .Τουτέστιν, ακόμα και με τις πιο γρήγορες διαδικασίες η θέση θα καλυφθεί … στο τέλος του χρόνου.
Παράλληλα το νοσοκομείο υπέβαλε επανειλημμένα αίτημα για κάλυψη με επικουρικό προσωπικό.
Σχετικά με το δημοσίευμα τώρα.
Θα συμφωνήσουμε όλοι ότι οι ανάγκες στελέχωσης των νοσηλευτικών ιδρυμάτων στη χώρα μας είναι μεγάλες και ότι οι εκάστοτε εφαρμοζόμενες πολιτικές από τις κυβερνήσεις χειροτερεύουν τα πράγματα .
Ας το αντιληφθούμε άπαντες .Η υποστελέχωση των δημόσιων νοσοκομείων και το μαράζωμά τους είναι πολιτική επιλογή. Όπως πολιτική επιλογή είναι και η πλήρης ιδιωτικοποίηση των όποιων «δημόσιων» δομών υγείας υπάρχουν στη χώρα μας.
Άρα το μόνο αίτημα που πρέπει συντονισμένα να προβάλλεται από όλη την κοινωνία και τους φορείς της είναι η άμεση και με σύντομες διαδικασίες κάλυψη όλων των κοινωνικά αναγκαίων θέσεων υγειονομικών σε όλα τα δημόσια νοσηλευτικά ιδρύματα της χώρας μας και η ακύρωση κάθε διαδικασίας «ιδιωτικοποίησης» αυτών. Αυτό τουλάχιστον και τίποτε λιγότερο.
Ταυτόχρονα όμως θα πρέπει να αξιολογούνται και οι ανάγκες του κάθε ιδρύματος όταν γίνεται κάποια ενέργεια έστω και προσωρινού «μπαλώματος» της κατάστασης με επικουρικό προσωπικό.
Οι ανάγκες του κάθε νοσοκομείου δεν μπορεί να καθορίζονται μόνο από τον όγκο δουλειάς ούτε από τον αριθμό των κλινών που έχει.. Διότι παντού υπάρχουν …άνθρωποι που έχουν ανάγκη περίθαλψης και επίσης παντού υπάρχουν εργαζόμενοι που έχουν και όρια σωματικής και ψυχικής αντοχής.
Το θέμα λοιπόν δεν τίθεται στη βάση σύγκρουσης και αντιπαλότητας των νοσοκομείων Χατζηκώστα Ιωαννίνων και Πρέβεζας ούτε και των εργαζομένων σε αυτά.
Αλλά πώς να το κάνουμε βρε αδερφέ:
Όταν έχεις ένα νοσοκομείο με 7 μόνιμους ειδικευμένους αναισθησιολόγους , 3 ειδικευόμενους και τώρα επιπλέον 2 επικουρικούς ειδικευμένους αναισθησιολόγους και από την άλλη πλευρά έχεις ένα νοσοκομείο με 1 μόνο ειδικευμένο αναισθησιολόγο για να καλύψει κατακαλόκαιρο ένα νοσοκομείο σε ένα νομό με πολύ μεγάλη τουριστική επιβάρυνση …. ε, διάβολε ακόμη και με «IQ μπιφτεκιού» μπορείς να κάνεις μια στοιχειώδη ιεράρχηση!
Σε σκάνδαλο που απειλεί ανθρώπινες ζωές εξελίσσεται η στελέχωση του Αναισθησιολογικού τμήματος του ΓΝ Πρέβεζας, στο οποίο υπηρετεί μόνο ένας (!) γιατρός αναισθησιολόγος.
Παρά τις πολύμηνες παρεμβάσεις της ΕΙΝΗ της ΟΕΝΓΕ, του Ι.Σ. Πρέβεζας και της Διοίκησης του Νοσοκομείου στην 6η ΥΠΕ και το Υπουργείο Υγείας , αντί να λυθεί το πρόβλημα του Νοσοκομείου Πρέβεζας , υπεγράφη χθες ο διορισμός δυο επικουρικών γιατρών αναισθησιολόγων στο Αναισθησιολογικό τμήμα του ΓΝ Χατζηκώστα Ιωαννίνων!
Η Διοίκηση της 6ης ΥΠΕ και η Υπουργός Υγείας είναι οι μόνοι υπεύθυνοι όπου, μεσούσης της θερινής περιόδου, αρνούνται την παροχή επείγουσας περίθαλψης σε τραυματίες, ή ασθενείς που απαιτούν άμεση διασωλήνωση για να κρατηθούν στη ζωή, ακυρώνουν την πρωινή τακτική λειτουργία των χειρουργείων του Νοσοκομείου Πρέβεζας.
Την ύστατη αυτή στιγμή απαιτούμε να ακυρωθεί ο προκλητικός, ρουσφετολογικός διορισμός των επικουρικών γιατρών του Νοσοκομείου Χατζηκώστα και να τοποθετηθούν στο Νοσοκομείο Πρέβεζας .
Απαιτούμε να ολοκληρωθούν στο συντομότερο διάστημα οι διαδικασίες πρόσληψης και διορισμού των αναισθησιολόγων για το νοσοκομείο Πρέβεζας, που εκκρεμούν εδώ και ένα χρόνο.
Εκδόθηκαν τα οριστικά αποτελέσματα της προκήρυξης 7Κ/2009 (ΦΕΚ 457/29.12.2009, τεύχος προκηρύξεων ΑΣΕΠ για την πλήρωση με σειρά προτεραιότητας 1354 θέσεων τακτικού προσωπικού κατηγορίας Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (ΤΕ) σε φορείς του υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και στα νοσοκομεία Αρεταίειο και Αιγινήτειο .
Τα αποτελέσματα έχουν καταχωριστεί στην ιστοσελίδα του ΑΣΕΠ.(κλικ εδώ) Ο πίνακας διοριστέων απεστάλη στο Εθνικό Τυπογραφείο για δημοσίευση. Τώρα για το πότε θα διοριστούν; Ε, όποτε δεήσουν στην κυβέρνηση να εγκρίνουν τα συγκεκριμένα κονδύλια για τη μισθοδοσία τους.Και βέβαια αυτές οι θέσεις είναι ελάχιστες σε σχέση με τις ανάγκες και οι μισές από τους φετινούς συνταξιοδοτούμενους.
Για τα Νοσοκομείο Πρέβεζας και τα ΚΥ του νομού αναφέρονται 5 άτομα :
Ο νόμος για την «αναβάθμιση του ΕΣΥ» μπορεί να ψηφίστηκε από το Τμήμα Διακοπών της Βουλής μέσα στο καλοκαίρι αλλά οι ανατροπές που θα επιφέρει θα γίνουν αντιληπτές από το Φθινόπωρο και μετά.
Ίσως να μην έχει γίνει κατανοητό αλλά πρόκειται για ένα νόμο που τόσο η φιλοσοφία του όσο και τα πρακτικά ζητήματα που εισάγει σε επιμέρους άρθρα του έχουν την σφραγίδα των γενικότερων ανατροπών και προσαρμογών που επιβάλλει η νέα φάση στην οποία έχει εισέλθει το καπιταλιστικό σύστημα στην Ελλάδα.
Πυρήνας του νόμου είναι η επέκταση και γενίκευση της περίφημης και ψευδεπίγραφης ολοήμερης λειτουργίας των νοσοκομείων.
Δεν είναι μόνο η αίσθηση του εισπρακτικού χαρακτήρα του θεσμού.
Με αυτήν στην ουσία ενθαρρύνεται η μετατροπή των δημόσιων νοσοκομείων σε επιχειρηματικές μονάδες με κριτήρια λειτουργίας ιδιωτικοοικονομικά,ενθαρρύνεται το κυνήγι "πελατών" και των περιστατικών που φέρουν ζεστό χρήμα.
Μέσα από τη φιλοσοφία του νόμου γίνεται προσπάθεια να εμπεδωθεί από ευρύτερα στρώματα υγειονομικών , ότι αν θέλουν να λειτουργήσουν ( και να μην κλείσουν ή συγχωνευθούν) οι χώροι εργασίας τους , αν θέλουν να πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους , αν θέλουν να συντηρηθούν οι κτιριακές υποδομές των χώρων εργασίας τους , αν θέλουν να έχουν στην καθημερινή πράξη τους τον απαραίτητο ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, αν θέλουν να βελτιώσουν το εισόδημά τους τότε δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά…το πρωί καλόγρια και το βράδυ πόρνη.
Είναι ενδεικτικό ότι στην εφαρμογή του θεσμού της ολοήμερης λειτουργίας, δηλαδή της γενίκευσης και επέκτασης των ιδιωτικών απογευματινών ιατρείων, καλούνται να συμμετέχουν και να γίνουν συνένοχοι όλοι.
Μέχρι και τα Επιστημονικά Συμβούλια των νοσοκομείων:
«Με απόφαση του Διοικητή της οικείας Υγειονομικής Περιφέρειας, μετά από εισήγηση του Διοικητικού Συμβουλίου (Δ.Σ.) του Νοσοκομείου, βάσει πρότασης του Επιστημονικού Συμβουλίου του, καθορίζονται οι τομείς της Ιατρικής Υπηρεσίας, στους οποίους είναι δυνατή η λειτουργία πέραν του τακτικού ωραρίου» αναφέρει στο άρθρο 1 ο νέος νόμος.
Μέσα από την φιλοσοφία του νόμου γίνεται προσπάθεια να εμπεδωθεί από ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας και των εργαζομένων ότι αν θέλουν περίθαλψη, από τις «δημόσιες» δομές υγείας, δεν έχουν παρά να προσαρμοστούν στη φιλοσοφία και πρακτική των γιγαντιαίων αλυσίδων των super-markets:CashandCarry!
Μέσα από τη φιλοσοφία του νόμου γίνεται προσπάθεια να εμπεδωθεί από όλη την κοινωνία ότι ενίσχυση των νοσοκομείων από το Δημόσιο και τον Κρατικό Προϋπολογισμό…τέλος!
Η φιλοσοφία και η αίσθηση που αποπνέει στα βασικά του άρθρα ο νέος νόμος είναι ότι στο χώρο της Υγείας βρισκόμαστε σε φάση ανατροπών ανάλογης εμβέλειας με αυτές των πρόσφατων αντιασφαλιστικών νόμων που ψηφίστηκαν από τη Βουλή.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το επόμενο διάστημα επίκεινται και νέες νομοθετικές ρυθμίσεις στο χώρο τη Υγείας που θα αλλάξουν , σε βάρος της εργαζόμενης πλειοψηφίας , το τοπίο.
Τι άλλο μπορεί να σημαίνει το προστεθέν εδάφιο στο νόμο:
«Με προεδρικά διατάγματα, που εκδίδονται μετά από πρόταση των Υπουργών Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Οικονομικών και του κατά περίπτωση συναρμόδιου Υπουργού, μπορεί να ιδρύονται Νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ.. Με όμοια προεδρικά διατάγματα μπορεί να συγχωνεύονται, να μετατρέπονται ή να καταργούνται ολικά ή μερικά τα Νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ..»
Ένα επίσης σημείο που δεν του δόθηκε ιδιαίτερη βαρύτητα είναι ότι η Βουλή ψήφισε ένα νόμο, που τα ουσιαστικά πρακτικά ζητήματα των επιμέρους άρθρων του παραπέμπονται σε προεδρικά διατάγματα , υπουργικές αποφάσεις και κοινές υπουργικές αποφάσεις.
Πρακτικά εξουσιοδοτήθηκε εν λευκώ η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και η κυβέρνηση. Δεν απέχει από τη πραγματικότητα αυτό που ελέχθη , δηλαδή ότι χρειάζεται 30 κανονιστικές πράξεις για να εφαρμοστεί. Χρειάζεται 15 υπουργικές αποφάσεις, 11 κοινές υπουργικές αποφάσεις και 4 Προεδρικά Διατάγματα!!!
Σημείο και αυτό των καιρών της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας μας.
Οι εργαζόμενοι, το κίνημα των υγειονομικών έχουν από τον Σεπτέμβρη πολλή δουλειά μπροστά τους!
Στο Προσχέδιο Νόμου «Αναγέννηση της Επιθεώρησης Εργασίας και άλλες συναφείς διατάξεις για τον έλεγχο της αγοράς εργασίας και της ασφάλισης» και συγκεκριμένα με το άρθρο 6, προβλέπεται η δυνατότητα άσκησης της ειδικότητας Ιατρικής της Εργασίας σε ιατρούς που έχουν «αυτοεκπαιδευθεί» κατά την εκτέλεση καθηκόντων γιατρού εργασίας σε μια επιχείρηση για 75 ώρες!
Επιβεβαιώνοντας περίτρανα ότι δεν υπάρχει από την κυβέρνηση κανένα ενδιαφέρον για την υγιεινή και ασφάλεια στην εργασία, παρά μόνο μια στενά νομότυπη εφαρμογή διαδικασιών χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο.
Να σημειώσουμε ότι η Ιατρική της Εργασίας είναι μια ιατρική ειδικότητα η οποία καθιερώθηκε στη χώρα μας το 1986 με το Π.Δ.213/86, το οποίο στο άρθρο 1 ορίζει το χρόνο ειδίκευσης στη συγκεκριμένη ιατρική ειδικότητα στα 4 χρόνια.
Να θυμίσουμε ότι Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Ν.1579/1985 «Κύριες και συναφείς ιατρικές ειδικότητες - Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας» απαγορεύεται όχι μόνο η άσκηση, αλλά και η χρησιμοποίηση «περισσοτέρων από έναν τίτλων ιατρικών ειδικοτήτων»;
Να ερωτήσουμε αν στο μέλλον η κυβέρνηση θα προβλέπει με ανάλογο νομοθέτημα τη δυνατότητα άσκησης άλλης ειδικότητας (πχ της χειρουργικής) σε οποιαδήποτε γιατρό μετά από «αυτοεκπαίδευση» 75 ωρών ;
Πριν λοιπόν, εκτός των άλλων, γελάσει και το παρδαλό κατσίκι ανά την οικουμένη, καλό θα ήταν να αποσύρουν άμεσα τουλάχιστον το επίμαχο άρθρο από το νομοσχέδιό τους.
Σχετική ανακοίνωση εξέδωσε και η Ελληνική Εταιρεία ιατρικής της Εργασίας και Περιβάλλοντος
H αρχαία Κασσώπη υποδέχεται το κοινό σε μία και μοναδική μουσική συναυλία με τους Γιάννη Αγγελάκα και Νίκο Βελιώτη στις 26 Ιούλη, ημέρα Δευτέρα και ώρα 9μ.μ. Την εκδήλωση διοργανώνουν η Κίνηση Φίλων του Ποδηλάτου Πρέβεζας, η Κινηματογραφική Λέσχη Πρέβεζας, ο σύλλογος “Επί σκηνής” και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καμαρίνας.
Της συναυλίας θα προηγηθεί για όσους επιθυμούν, ξενάγηση στον χώρο από τους αρχαιολόγους της 33ης Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων
Η αρχαία Κασσώπη βρίσκεται στους πρόποδες του ιστορικού Ζαλόγγου και απέχει 22 χλμ από την Πρέβεζα και 35 χιλ από την Πάργα.
Οι διοργανωτές υπόσχονται μια μοναδική νύχτα με Πανσέληνο παρέα με τους Λύκους λάιβ.
Εισιτήρια στην τιμή των 15 Ευρώ, προπωλούνται στο Πνευματικό κέντρο του Δήμου Πρέβεζας (τηλ.26820 - 25325) και από τους διοργανωτές της συναυλίας.
Η ίδια η Υπουργός Υγείας αποκάλυψε την Τρίτη 20 Ιουλίου 2010 στη Βουλή ότι τα προηγούμενα χρόνια ο Οργανισμός Περίθαλψης Ασφαλισμένων στο Δημόσιο (ΟΠΑΔ) πλήρωνε κατά προτεραιότητα τον ιδιωτικό τομέα υγείας ενώ άφηνε απλήρωτες τις αντίστοιχες πράξεις στα Δημόσια Νοσοκομεία.
Ανέφερε κατά λέξη η Υπουργός:
«Όσον αφορά επίσης, τον πολύπαθο ΟΠΑΔ που ξέρετε αυτή τη στιγμή πόσα προβλήματα αντιμετωπίζει, ήδη ο διοικητής του ΟΠΑΔ έχει στα σκαριά την πρώτη προγραμματική συμφωνία που θα υπάρχει με την ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων, γιατί ξέρετε τι ανακαλύφθηκε στον ΟΠΑΔ με τα τόσα προβλήματα; Ότι κατά προτεραιότητα είχε πληρώσει τα προηγούμενα χρόνια τον ιδιωτικό τομέα της υγείας όπου μάλιστα ταλαιπωρούνταν και πολλές φορές οι ασφαλισμένοι για να δουν με ποιους όρους θα πάνε και δεν πλήρωνε για τις αντίστοιχες πράξεις τα δημόσια νοσοκομεία».
Είχαμε από αυτό εδώ το ιστολόγιο εκφράσει την αντίθεσή μας στο θεσμό των απογευματινών ιδιωτικών ιατρείων μέσα στα Νοσοκομεία όταν ακόμη τότε κάποιοι ... πρωτοπορούσαν στην εφαρμογή του στα Νοσοκομεία .
Τον θεωρούσαμε θεσμό που εμπορευματοποιούσε ακόμη περισσότερο το αγαθό της υγείας αλλά και «ιδιωτικοποιούσε» την ίδια την περίθαλψη.
Εκμαύλιζε τους ίδιους τους λειτουργούς υγείας.
Από την ίδια θέση αρχής δεν συμμετείχαμε ποτέ στη λειτουργία τους.
Από την ίδια θέση αρχής είμαστε αντίθετοι και στην περιβόητη «ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων» τουλάχιστον έτσι όπως την αναγγέλλει μέσω του πρόσφατου νομοσχεδίου «Για την αναβάθμιση του ΕΣΥ» η κυβέρνηση.
Την επιβεβαίωση όμως της καταλήστευσης των ταμείων και των ίδιων χρηστών των υπηρεσιών υγείας, μέσω των απογευματινών ιατρείων, την έδωσε η ίδια η κυβέρνηση
Από τη συζήτηση στη Βουλή την Τρίτη 20 Ιουλίου 2010 αναφέρουμε αποσπάσματα από την τοποθέτηση της Υπουργού Υγείας.
«…Το 2009 οι επισκέψεις συνολικά στο Εθνικό Σύστημα Υγείας –αυτό αφορά και νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας- ανήλθαν στα δεκαοχτώ εκατομμύρια. Συγκλονιστικός αριθμός που αποδεικνύει πρώτα από όλα ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας είναι εδώ και παρά τα προβλήματα στηρίζει τον ελληνικό λαό.
Απ’ αυτά τα δεκαοχτώ εκατομμύρια τα πέντε εκατομμύρια πήγαν στα Κέντρα Υγείας.
…Από αυτά δε τα 18 εκατομμύρια επισκέψεις στο Εθνικό Σύστημα Υγείας –και το καταθέτω αυτό στα Πρακτικά- πεντακόσιες χιλιάδες πήγαν στα απογευματινά ιατρεία, όπως λειτουργούσαν, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς σύστημα και χωρίς τους όρους και τις ασφαλιστικές δικλείδες που βάζουμε εδώ…
…Θα σας πω και τα αντίστοιχα ποσά, γιατί μπαίνει το ερώτημα πώς θα σταθεί η ολοήμερη λειτουργία. Από τα 12,5 εκατομμύρια, λοιπόν, που πήγαν στην τακτική λειτουργία των νοσοκομείων, τα έσοδα μέσω του τρίευρου -που μην το ειρωνεύεσθε το τρίευρω, είναι αυτό το οποίο βοηθάει και στη λειτουργία των νοσοκομείων. Και ξέρετε ότι αυτοί που έχουν βιβλιάρια πρόνοιας, εξαιρούνται και από αυτό, δεν έχουν αυτό το τρίευρω- ήταν περίπου στα 20 εκατομμύρια. Από τις πεντακόσιες χιλιάδες των απογευματινών ιατρείων ήταν 40 εκατομμύρια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.»
Ιδού λοιπόν η αποκάλυψη της καταλήστευσης των ταμείων και των εργαζομένων
Οι πεντακόσιες χιλιάδες των απογευματινών ιατρείων με τα σαράντα εκατομμύρια ξέρετε τι σημαίνει; Ότι ο καθένας απ’ αυτούς τους πεντακόσιες χιλιάδες έχει καταβάλει κατά μέσο όρο 80 ευρώ για την επίσκεψή του.
Το Ταμείο δηλαδή ή ο ίδιος ο εργαζόμενος από τα 3 ευρώ που καταβάλει το πρωί για μια τακτική επίσκεψη , το απόγευμα δίνει 80 ευρώ!!!
Ή όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα μήνες κοσκινίζει και δέκα πατέντες προσλήψεων εφευρίσκει.
Μια από τις «καινοτομίες», περί της οποίας έκανε και σχετικό ντόρο η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και που νομοθετεί το συζητούμενο αυτές τις μέρες στη Βουλή νομοσχέδιο «για την αναβάθμιση του ΕΣΥ», είναι και η δυνατότητα εφαρμογής νέας διαδικασίας πρόσληψης μόνιμου νοσηλευτικού και άλλου προσωπικού (πλην ιατρών).
Οι περίφημοι κυλιόμενοι πίνακες του ΑΣΕΠ.
Σύμφωνα με το άρθρο 7 του νομοσχεδίου η πρόσληψη τακτικού προσωπικού διαφόρων κλάδων εργαζομένων σε φορείς παροχής υπηρεσιών υγείας και πρόνοιας ΜΠΟΡΕΙ να διενεργείται ΚΑΙ βάσει «Ετήσιου Κυλιόμενου Πίνακα Κατάταξης»
Πώς υποτίθεται ότι θα λειτουργήσει αυτό το σύστημα;
Tον Οκτώβριο κάθε έτους, το ΑΣΕΠ θα καλεί τους ενδιαφερόμενους για την πλήρωση θέσεων να υποβάλουν αίτηση συμμετοχής στην Προκήρυξη για την Κατάρτιση Ετήσιου Κυλιόμενου Πίνακα Κατάταξης Υποψηφίων, ανά κατηγορία και κλάδο ή ειδικότητα. Πώς θα γίνεται η προκήρυξη Η προκήρυξη θα περιλαμβάνει:
α) τα γενικά και ειδικά προσόντα διορισμού ανά κατηγορία και κλάδο ή ειδικότητα, β) τα κριτήρια κατάταξης,
γ) τον τρόπο κατάταξης των υποψηφίων,
δ) τις ειδικές κατηγορίες υποψηφίων,
ε) τις περιπτώσεις εντοπιότητας και ό,τι άλλο προβλέπεται από τις ισχύουσες διατάξεις.
Επίσης, με την προκήρυξη ορίζονται: η διαδικασία υποβολής των αιτήσεων, τα απαιτούμενα για τη συμμετοχή των ενδιαφερομένων δικαιολογητικά, καθώς και ο τρόπος και ο χρόνος υποβολής τους.
Μετά την επεξεργασία των αιτήσεων και την εξέταση τυχόν ενστάσεων, το ΑΣΕΠ καταρτίζει και κυρώνει τον οριστικό Ετήσιο Κυλιόμενο Πίνακα Κατάταξης, τον οποίο στη συνέχεια αναρτά στο διαδικτυακό του τόπο και τον αποστέλλει για δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Στον Πίνακα καταχωρίζονται ανά υποψήφιο η κατηγορία των προσόντων του (κύρια ή επικουρικά), καθώς και τα βαθμολογούμενα κριτήρια και οι ιδιότητες.
Μόνον οι νέοι υποψήφιοι οφείλουν να καταθέτουν δικαιολογητικά στις επόμενες προκηρύξεις. Όσοι έχουν ενταχθεί σε έναν πίνακα, περιλαμβάνονται αυτοδικαίως και στους επόμενους Ετήσιους Κυλιόμενους Πίνακες Κατάταξης. Σε περίπτωση μεταβολής των προσόντων ή των ιδιοτήτων τους οι υποψήφιοι υποβάλλουν στην επόμενη προκήρυξη νέα αίτηση, προσκομίζοντας μόνο τα απαιτούμενα προς απόδειξη της μεταβολής δικαιολογητικά.
Το ΑΣΕΠ θα εκδίδει - έως τρεις φορές το χρόνο - «Προκήρυξη Πλήρωσης Θέσεων» στο ΕΣΥ
Δικαίωμα συμμετοχής στη διαδικασία πλήρωσης των θέσεων αυτών θα έχουν μόνο όσοι υποψήφιοι έχουν ενταχθεί στον εκάστοτε ισχύοντα Ετήσιο Κυλιόμενο Πίνακα Κατάταξης. Ο πίνακας διοριστέων καταρτίζεται βάσει της σειράς που θα έχουν οι υποψήφιοι στον κυλιόμενο πίνακα, σε συνδυασμό πάντοτε και με τη δήλωση προτιμήσεων τους και περιλαμβάνει αριθμό διοριστέων ίσο με τον αριθμό των θέσεων που προκηρύχθηκαν.
Επί της ουσίας;
Μα αν η κυβέρνηση και το Υπουργείο ήθελαν πραγματικά να κάνουν προσλήψεις θα… τις είχαν κάνει. Κάλλιστα μπορούσαν να επιταχυνθούν όλες οι γραφειοκρατικές διαδικασίες (προκήρυξης-επιλογής- διορισμού) και σήμερα χιλιάδες υγειονομικοί να κάλυπταν κενές θέσεις αιχμής στα νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας.
Όμως επειδή ούτε πολιτική βούληση για μόνιμες προσλήψεις προσωπικού έχουν (αντιθέτως μάλιστα έχουν αποφασίσει μεγάλης κλίμακας αριθμητική συρρίκνωση των εργαζομένων στο χώρο της Δημόσιας Υγείας), ούτε κονδύλια έχουν εντάξει για τέτοιες διαδικασίες, μας δουλεύουν ψιλό γαζί εφαρμόζοντας κατά κόρο... κυλιόμενες υποσχέσεις προσλήψεων( κατά τα πρότυπα Αβραμόπουλου) και εισάγοντας προς νομοθέτηση κάθε τόσο και μια νέα πατέντα προσλήψεων!
ΥΓ: Παρεμπιπτόντως η 31 Ιουλίου πλησιάζει! (κλικ εδώ)
Το αντι- ασφαλιστικό πέρασε. Οι συντάξεις μετατράπηκαν σε ΕΚΑΣ (και μάλιστα χρυσοπληρωμένο), που θα δίδονται «πλήρεις» κάπου εκεί κοντά στο μέσο προσδόκιμο επιβίωσης .
Οι εργασιακές σχέσεις …ελαστικοποιήθηκαν.
Η αναβάθμιση του ΕΣΥ( πλήρης ιδιωτικοποίηση, απλήρωτη εργασία, εντατικοποίηση της εργασίας, συγχωνεύσεις μεγάλης κλίμακας, απολύσεις, μηδενικές προσλήψεις κλπ, κλπ)…anteportas.
Οι αντιστάσεις της κοινωνίας περιορίστηκαν σ’ ένα ελάχιστο σε σχέση με την ένταση των μέτρων.
Η «πίκρα της ήττας» έχει μεταφερθεί στις παραλίες με ξαπλώστρες , φραπέ γλυκό με γάλα , άντε και καμιά μπύρα παγωμένη.
Οι προσαρμογές στη συλλογική συνείδηση έχουν ήδη γίνει.
Οι εργαζόμενοι φαίνεται να έχουν «αποφασίσει».
Θα ζήσουν με μικρότερο μισθό, περισσότερους φόρους, λιγότερες κοινωνικές παροχές, περισσότερες ώρες εργασίας (πολλές φορές απλήρωτης), λιγότερες ευκαιρίες για δουλειά, ίσως χωρίς σύνταξη…Αλλά… θα ζήσουν! Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Ειδικά στην Ελλάδα…
Άντε το πολύ πολύ και στις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση να ρίξουμε μια ψήφο διαμαρτυρίας.
Το αντελήφθη αυτό η σύμπασα αριστερά και με επικεφαλής το μεγαλύτερο σχηματισμό της έχει αποδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου, τουλάχιστον για το γκολ της τιμής. Ελάτε τώρα …Τα γνωρίζετε.
«Αυξήσαμε τα ποσοστά μας», «σε ένα βαθμό εκφράστηκε η δυσαρέσκεια στην κυβερνητική πολιτική», «μια μερίδα εργαζομένων εμπιστεύτηκε το κόμμα μας» κλπ κλπ.
Γνωστά και τετριμμένα.
Και έξω θα λυσσομανάει ο νέος κοινωνικός και εργασιακός μεσαίωνας.
Το «μπαμ» που πολλοί περίμεναν με το μαζικό κοινωνικό ξεσηκωμό δεν ήλθε και αν θέλετε και την άποψή μας δεν υπάρχουν καν σημάδια ότι θα έλθει. Τουλάχιστον στο εγγύς μέλλον. Όντως η Ελλάδα δεν είναι Αργεντινή, ούτε η Αργεντινή είναι Ελλάδα.
Δουλεύουν καλά τα διάφορα «κοινωνικά αμορτισέρ» (shockabsorbers) στη χώρα μας.
Τα μόνα «μπαμ» που άκουσα ήταν το σκάσιμο του μπροστά αριστερού ελαστικού μιας χαμηλωμένης μαύρης BMWκαι ο μεταλλικός κρότος της λαμαρίνας καθώς το όχημα προσέκρουσε πάνω σε ένα ευκάλυπτο στη παραλία. Δυο νεαροί προσπαθούσαν με σπιναρίσματα να κάνουν «το κομμάτι τους» μπροστά σε μερικές καλλίπυγες νεαρές. Φθηνά τη γλίτωσαν.
Όχι τίποτε άλλο , αλλά ποιος είχε την όρεξη να «τρέχει» μεσημεριάτικα με τέτοιο καύσωνα!
Συμπέρασμα: και στραβός είν’ ο γιαλός και στραβά αρμενίζουμε.
Τουτέστιν: δεν φταίει μόνο η ξεπουλημένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία.
ΥΓ: Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός!
