Μέσα από το λάκκο των λεόντων, γράφει ...ο Δανιήλ από την εφημερίδα
Τα τελευταία χρόνια συντελείται στη χώρα μας, μια εκτροπή
συντάγματος και θεσμών! Πληθώρα νόμων, διαταγμάτων και μνημονίων ψηφίζονται «εν
μία νυκτί», χωρίς να έχουν την όποια... εναρμόνιση με το σύνταγμα, το οποίο οι
ίδιοι επικαλούνται ότι υπερασπίζονται!
Φτάσαμε στο σημείο να έχουμε πρωθυπουργό
ένα διορισμένο τραπεζίτη...
Ας μην έχουμε όμως άλλες αυταπάτες. Τη δημοκρατία
τους, που τόσα χρόνια προσπαθούσαν να μας πείσουν πόσο σημαντική είναι «για το
καλό μας», όταν έφτασαν στο σημείο να μην εξυπηρετεί τους σκοπούς τους, οι
ίδιοι την κατάργησαν «πραξικοπηματικά»!
Πλέον μιλάμε για καθεστώς έκτακτης
ανάγκης, που σκοπό έχει να ψηφίζονται και να εφαρμόζονται όλα αυτά τα μνημόνια
και τα έκτακτα μέτρα... Επειδή σημαντική μερίδα της κοινωνίας αντιστέκεται στη
νέα κατοχή, το καθεστώς χρειάζεται μια καινούργια εναλλακτική που θα του δώσει
μία ακόμα ανάσα για να προχωρήσει στο καταστροφικό του έργο.
Το δίλημμα εκλογές
ή ολοκληρωτισμός άρχισε να εμφανίζεται στα ΜΜΕ!
- Οι εκλογές, ανέκαθεν αποτελούσαν βαλβίδα αποσυμπίεσης της
όποιας κοινωνικής δυσαρέσκειας, δίνουν πολύτιμο χρόνο στο σύστημα. Για το
υπάρχον καθεστώς αποκτούν ακόμα πιο καίρια σημασία, καθώς θα δώσουν ένα τόνο
«δημοκρατίας» στο τσαλακωμένο του πρόσωπο. Αν σκεφτούμε ότι τα μέτρα που έχουν
ήδη ψηφιστεί, είναι δεσμευτικά για όλες τις κυβερνήσεις που θα προκύψουν,
αντιλαμβανόμαστε ότι οι εκλογές δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση λύση! Το παλιό
σύνθημα «αν οι εκλογές άλλαζαν κάτι, θα ήταν παράνομες» παραμένει επίκαιρο όσο
ποτέ! Η αλλαγή φρουράς απλώς θα παρατείνει τη ζωή του καθεστώτος, αλλάζοντας
απλώς τις φάτσες τους. Θα πλασαριστούν και διάφορα σχήματα (και αριστερών
αποχρώσεων) που θα φαντάζουν ανανεωμένα και έτοιμα να δώσουν «λύσεις», αλλά
στην πραγματικότητα θα κατευνάσουν τα πνεύματα, θα γεννήσουν ξανά φρούδες
ελπίδες ότι μπορεί κάποιος να μας σώσει, αδρανοποιώντας την αγωνιστική διάθεση
του κόσμου για ολική ανατροπή!
- Ο ολοκληρωτισμός αποτελεί το έσχατο χαρτί του συστήματος.
Μπορεί να προκύψει μετά το τέλος της παράτασης που θα προσφέρουν οι εκλογές, ή
εάν αυτές δεν πραγματοποιηθούν, αποτελεί απλά τη μετεξέλιξη του υπάρχοντος. Και
δεν εννοούμε μόνο στρατιωτική δικτατορία, αλλά οποιοδήποτε καθεστώς θα
στηριχτεί στον απόλυτο έλεγχο και την απόλυτη καταστολή της κοινωνίας, με όλα
τα μέσα. Όχι ότι αυτό δε συμβαίνει ήδη, αλλά η διαφορά είναι ότι η κλίμακα
είναι μικρότερη και ότι ακόμα παίζουν το παιχνίδι της «κοινωνικής συναίνεσης»
μέσω προσφιλών πολιτικών προσώπων και εργατοπατέρων...
Ο πόλεμος κοινωνίας - κράτους έχει σημάνει την έναρξη πολλών
διεργασιών που σίγουρα δεν έχουμε ξαναζήσει. Δεν είναι μόνο που καταργούν τα
κεκτημένα δεκαετιών και ότι τα «μέτρα» είναι
αντισυνταγματικά, αλλά ότι μιλάμε για μαζική εξαθλίωση του μεγαλύτερου
μέρους της κοινωνίας! Αυτό το σύστημα μαστίζει τον πλανήτη εδώ και πολλά χρόνια,
με σκοπό, οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι... Την
εξαθλίωση τη ζούνε μέχρι να πεθάνουν, οι κάτοικοι της Νότια Αμερικής, της
Αφρικής και της Ασίας, για να μπορεί ο δυτικός κόσμος να καταναλώνει, και τώρα
ήρθε η ώρα να τη ζήσουμε και εμείς και τα παιδιά μας!
Το ζήτημα που πρέπει να σκεφτούμε όλοι είναι αν θέλουμε να
περιμένουμε να χρεοκοπήσουμε ή αν θα επιταχύνουμε τις διαδικασίες ανατροπής.
Γιατί αν περιμένουμε, σημαίνει ότι θα έχουμε φτάσει σε ένα τέτοιο επίπεδο
εξαθλίωσης, που θα επικρατεί μιζέρια, κανιβαλισμός και συσσωρευμένη οργή που αν
ξεσπάσει, θα βρεθούμε σε πραγματικά χαοτικές καταστάσεις που σίγουρα δεν θα
οδηγήσουν πουθενά. Γι’ αυτό το λόγο θα πρέπει να υπάρχουν ήδη δομές ή να
σχηματιστούν άμεσα, έτσι ώστε να χρησιμοποιηθούν σαν βάση για να αποτραπεί ο
κανιβαλισμός... Δομές που θα οργανώσουν συσσίτια, λαϊκές συνελεύσεις,
νοσοκομειακή περίθαλψη, την ίση διανομή τροφίμων και καυσίμων, την
ηλεκτροδότηση, το νερό, τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους... Κάτι που γίνεται με
τη συνδρομή όλων μας και κυρίως των εργαζομένων, που πιθανόν να αποφασίσουν
να λειτουργήσουν τους χώρους εργασίας
τους, αυτοοργανωμένα προς όφελος της κοινωνίας!
Ας θυμηθούμε ένα παλιό σύνθημα: «να καταστρέψουμε αυτό το
σύστημα γιατί αλλιώς θα μας καταστρέψει αυτό»! Αυτό σημαίνει πως μπορούμε να
οικοδομήσουμε όλοι μαζί, χωρίς εκπροσώπους, μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και
με συλλογική λύση των προβλημάτων μας μέσω των συνελεύσεων γειτονιάς, την
ισότιμη αναδιανομή του πλούτου και την αυτοοργανωμένη διαχείριση των
εργοστασίων και γενικά των χώρων εργασίας...
