Σάββατο 18 Αυγούστου 2012

Mea culpa


          
                               Της  ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

 Mea culpa = Η χριστιανική προσευχή ομολογίας αμαρτιών της Καθολικής Εκκλησίας που ανάγεται περί τον 16ο αιώνα στην οποία ενώπιον Θεού και ανθρώπων ομολογείται συνεχόμενα τρεις φορές: mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa. 

 Φταίω! 
Αφέθηκα στις λίγες έως και ελάχιστες πληροφορίες που μου παρείχανε τα ΜΜΕ. Δεν έψαξα στο βάθος. 
Πίστεψα, ότι η τρόικα (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ)  ιδρώνει για να μας βοηθήσει να βγούμε από την κρίση ενώ αυτοί μας ρίξανε στον λάκκο με τα φίδια. 
Είχα την πίστη ότι αυτοί που βγήκανε στο πολιτικό στίβο το κάνανε για να μας σώσουν και όχι για να προκόψουνε οι ίδιοι. 
Αφέθηκα στις δηλώσεις και στις προθέσεις των τριών συγκυβερνητών. Υποτίμησα  τις εξαγγελίες για μέτρα συρρίκνωσης των εισοδημάτων μας  Συγχώρεσα την προχειρότητα ,δικαιολόγησα την άγνοια και δεν πονηρεύτηκα όταν είδα τους  διαχειριστές της κρίσης (ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ.)να  υπόσχονται την λύση σήμερα και αύριο να το ξελένε. 
Δεν απόρεσα όταν τους είδα να αναιρούνε τις  προεκλογικές τους υποσχέσεις. Ήμουνα τόσο εύπιστη που δεν  χρησιμοποίησα καθόλου την λογική μου για να καταλάβω ότι με κοροϊδεύουν. 
Δεν ενοχλήθηκα όταν είδα τους ευρωπαίους να μας χλευάζουν και να  μας ειρωνεύονται.
Δεν αντέδρασα όταν είδα τις ίδιες φάτσες να μας κυβερνούν.
Ενέδωσα στο παιχνίδι της υπερκατανάλωσης και του πλαστικού χρήματος και απλώθηκα πέρα από το πάπλωμα μου. 
Ξεπέρασα τον προϋπολογισμό του σπιτιού μου, μπήκα στα τραπεζικά δάνεια. Γέλασα όταν άκουσα ότι η φοροδιαφυγή αποτελεί ένα πάγιο καθεστώς στην Ελλάδα. 
Δεν συγκεντρώθηκα  όταν άκουσα τα στατιστικά στοιχεία της Ελλ
άδας όχι μόνο για την ανεργία αλλά και για την δημοσιονομική μεταρρύθμιση. Δεν πόνεσα  αρκετά όταν είδα ότι η Αθήνα  γέμισε άδεια καταστήματα και αυξήθηκε ο αριθμός των συνανθρώπων μου που τρέχουν στα συσσίτια.
Έκλεισα τον εαυτό μου σε ένα άτυπο γυάλινο πύργο ,το σπίτι μου, και κώφευσα  στον πόνο και στις κραυγές των άλλων. 

Είμαστε μιμητικά όντα. Παρασύρθηκα από τους διπλανούς μου. Αφέθηκα στην αδράνεια και την ηττοπάθεια  που τελευταία χαρακτηρίζει πολλούς Έλληνες Συμμορφώθηκα  στις υποδείξεις και έσκυψα το κεφάλι. Λάθος έκανα  που σταμάτησα να ελπίζω σε μια καλύτερη ζωή..
    
Ζούμε σε έναν κόσμο που το ψέμα κυριαρχεί. Η κυρία Μέρκελ θαυμάζει τον Καναδά που δεν ζει με δανεικά ξεχνώντας ότι και η χώρα της χρωστάει. Ο κύριος Ομπάμα  δηλώνει την συμπάθεια του απέναντι στους έλληνες αμελώντας ότι και η χώρα του χρωστάει.( Οι ΗΠΑ 14,392,451,000,000 $  97% του ΑΕΠ , η Γερμανία 4,713,000,000,000 $,143% του ΑΕΠ,  η Γαλλία 4,698,000,000,000 $ ,188% του ΑΕΠ, ο Καναδάς 1,009,000,000,000  $ δηλαδή το  75% του ΑΕΠ και η Ελλάδα 532,900,000,000 $,165% του ΑΕΠ.(Rank Country External debt 6-12/2010 ).
              

Mea culpa!
Αναγνωρίζω το  λάθος και την  σειρά λαθών επιλογής  μου και  έχω το σθένος να το ομολογήσω δημόσια. Φταίω επειδή υποτίμησα τόσο την έκταση όσο και το βάθος κρίσης που ταλανίζει την χώρα μου. Σταυρώστε με ή ρίξτε με στην πυρά. Περαστικά μου !