Του Μιχαήλ Γ. Λουκά από την εφημερίδα «Τοπική
Φωνή»
Κάποιοι, κάποτε, με την
ιδιότητα των μελών ενός συμβουλίου (νομαρχιακού και δημοτικού) ή με εκείνη της
κομματικής παρέας, αποφάσισαν να επέμβουν στο απείρου κάλλους φυσικό περιβάλλον
της Πρέβεζας με «έργα» που τα χαρακτήρισαν «αναπτυξιακά».
Προφανώς, αυτοί που έλαβαν
τις αποφάσεις για το κατ’ ευφημισμό «αλιευτικό καταφύγιο» στον Παντοκράτορα και
την πολυδιαφημιζόμενη «ανάπλαση της Κυανής Ακτής», ή δεν ενδιαφέρονται για την
καταστροφή και υποβάθμιση περιοχών αξεπέραστης φυσικής ομορφιάς ή έχουν
παντελώς εσφαλμένες αντιλήψεις περί του περιβάλλοντος.
Ακόμη και αν υπάρχουν οι
λεγόμενες περιβαλλοντικές μελέτες, αυτές μόνο πολύ χονδρικά μπορούν να
εκτιμήσουν την πολυπλοκότητα των περιβαλλοντικών αλληλεπιδράσεων. Άλλωστε,
ποιοί μελετητές μπορούν να ισχυρισθούν ότι το έργο δε θα θίξει ανεπανόρθωτα το
κάλλος της ακτογραμμής του Παντοκράτορα και δε θα υποβαθμίσει ποιοτικά και
αισθητικά την ευρύτερη περιοχή;
Σήμερα, παγκοσμίως, εκεί
όπου η φύση σμίλευσε την ομορφιά, οι ανθρώπινες επεμβάσεις είναι πολύ μικρές
και περιορισμένες και γίνονται μόνο μετά από πολύ σκέψη και μόνο εφόσον κριθούν
απολύτως αναγκαίες.
Π.χ., ποιός εγκέφαλος κ.
Δήμαρχε σκέφθηκε να κατασκευάσει διάδρομο με πλάκες κατά μήκος της πλαζ της
Κυανής Ακτής, όταν παράλληλα και σε απόσταση μερικών μόνο μέτρων, υπάρχει
δρόμος κάτω από τους ευκαλύπτους που χρησιμοποιείται από πεζούς, ποδηλάτες και
αυτοκίνητα;
Έχετε δει κ. Δήμαρχε
παλαιές φωτογραφίες της Κυανής Ακτής, για να αντιληφθείτε πως ήταν και πως την
κατάντησαν σήμερα οι επεμβάσεις αλλά και η αδιαφορία των δημοτικών μας
αρχόντων;
Οι φωτογραφίες αυτές
μιλούν εύγλωττα για τις απαιτούμενες μικρές επεμβάσεις, που βρίσκονται, από
κάθε άποψη, εντός των δυνατοτήτων του Δήμου.
Όσον αφορά στο «αλιευτικό
καταφύγιο», πίστευα, αφελώς, ότι οι αρμόδιοι θ’ αντιληφθούν ότι δεν έχουμε το
δικαίωμα να καταστρέψουμε αυτό που τόσο απλόχερα μας χάρισε η φύση και μας
εμπιστεύθηκε την προστασία του.
Πίστευα ότι θα είχαν
κατανοήσει ότι σήμερα περιοχές που έχουν ευνοηθεί από τη φύση δεν τις πλημμυρίζουμε
με μπετόν, αλλά αντίθετα φροντίζουμε για τη διατήρηση και την προβολή της
φυσικής ομορφιάς.
Το 2001, ο δημοσιογράφος
κ. Σταματόπουλος, σε αφιέρωμα του ΓΕΩ για την Πρέβεζα, παρότρυνε τους Έλληνες
να επισκεφθούν την Πρέβεζα λέγοντας: «... ο οιοσδήποτε εχέφρων πολίτης τούτου
του κόσμου οφείλει να επισκέπτεται την Πρέβεζα ... να αφήνει την ύπαρξή του
έκθετη, στην αχλύ της παράδοσης, του μύθου, της ιστορίας, της φύσεως, των
υδάτων, των βράχων, της μύησης στην ομορφιά ...»
Τι θα έλεγε σήμερα για την
τσιμεντοποίηση «της φύσεως, των υδάτων, των βράχων» με την κατασκευή ενός λιμανιού μήκους 140 μέτρων και ενός
κυματοθραύστη 170 μέτρων και ύψους 3
μέτρων (πάνω από τη θάλασσα), που θ΄ αλλοιώσει πλήρως τη φυσιογνωμία της
περιοχής;
Τι θα έλεγε για τους
προβλεπόμενους, εκτεταμένους εκβραχισμούς και εκβαθύνσεις, που θα διαταράξουν
ανεπανόρθωτα την οικολογική ισορροπία
της περιοχής και θα καταστρέψουν ολοσχερώς ένα σπάνιο οικοσύστημα;
Τι θα έλεγε για τη
σχεδιαζόμενη μετατροπή ενός φυσικού καταφυγίου της ιχθυοπανίδας σε νεκρή
θάλασσα γεμάτη από ρύπους κάθε είδους;
Το μέγεθος του έργου
αποδεικνύει πλέον ότι δεν απέβλεπε στην εξυπηρέτηση των 4-5 ψαράδων του
Παντοκράτορα, αλλά, προφανώς, είχε άλλους σκοπούς.
Είχα προτείνει το 2009 τη
διεξαγωγή δημοψηφίσματος μεταξύ των κατοίκων του Δήμου Πρεβέζης, λέγοντας ότι
«το φυσικό περιβάλλον είναι δημόσιο αγαθό και ο αριθμός των δημοτών είναι τέτοιος
ώστε να επιτρέπει την αποτελεσματική λειτουργία τής άμεσης δημοκρατίας».
Αλήθεια, γιατί οι δύο
βουλευτές του νομού μας σιωπούν και δεν παίρνουν θέση για ένα τόσο κρίσιμο
θέμα;
Τελικά, πιστεύω ότι οι
εμπνευστές του τερατουργήματος είναι αποφασισμένοι να προχωρήσουν, αδιαφορώντας
για τις αντιδράσεις των πολιτών και κωφεύοντας στις εκκλήσεις τους.
Ο Παντοκράτορας, όμως,
μπορεί να σωθεί, εφόσον οι κάτοικοι της Πρέβεζας, για τους οποίους υποτίθεται
ότι όλα γίνονται και στους οποίους όλοι αναφέρονται, αντιληφθούν ότι το θέμα
έχει άμεση σχέση με το μέλλον της περιοχής και ότι το περιβάλλον είναι πολύ
σημαντικό και πολύτιμο και ταυτόχρονα εξαιρετικά εύθραυστο και ευαίσθητο για να
εμπιστευθεί κανείς την προστασία του στους ανευθυνοϋπεύθυνους αρμοδίους, τους
οποίους, δυστυχώς, οι ίδιοι εξέλεξαν με κομματικά κριτήρια.
Ας έχουν όλοι υπ΄όψιν τους
ότι «ενός κακού (και μάλιστα τέτοιου μεγέθους) μύρια έπονται» για την περιοχή
και ότι «τα γενόμενα ουκ απογίγνονται».
Μιχαήλ Γ. Λουκάς
Σημείωση: Μόνο θυμηδία
προκαλούν οι αναφορές ότι θα μεταφερθούν τα μπλόκια από το λιμάνι της Πρέβεζας
στον Παντοκράτορα. Λες και ότι τα μπλόκια περίμεναν χρόνια τώρα την τέλεση του
ανοσιουργήματος στον Παντοκράτορα και δεν τα εγκατέλειψε στο λιμάνι η
σκανδαλώδης αδιαφορία των αρμοδίων.
Μιχαήλ Γ. Λουκάς
