«Βουτάνε» 11,5 δισ. από το λαό για να χαρίσουν 25 δισ. στις τράπεζες!

 Του Νίκου Μπογιόπουλου από το "Ριζοσπάστη"

Γιατί γίνονται όλα αυτά;

Σε τίνος τη «σωτηρία» αποβλέπουν τα νέα μέτρα ύψους 11,5 δισ. ευρώ που, στην πραγματικότητα,

αν προστεθούν η κάλυψη των δημοσιονομικών απωλειών που θα επιφέρουν, η «τρύπα» στον προϋπολογισμό του 2012, τα νέα χαράτσια, οι φόροι κ.λπ.,

ανέρχονται, όπως τα ίδια τα κυβερνητικά επιτελεία ομολογούν, στα... 23 δισ. ευρώ;

*

Η τρικομματική κυβέρνηση υπό τον Σαμαρά δεν κάνει τίποτα διαφορετικό απ' ό,τι έκανε η τρικομματική κυβέρνηση Παπαδήμου και πριν απ' αυτήν η κυβέρνηση Παπανδρέου:

Ρημάζει τον ελληνικό λαό, επιφέρει το τελευταίο (;) και σίγουρα το θανάσιμο πλήγμα σε μια κοινωνία ήδη εξαθλιωμένη, ήδη γονατισμένη, ήδη φτωχοποιημένη, ήδη χρεοκοπημένη, με έναν και μοναδικό στόχο:

Τη δημιουργία εκείνης της «γέφυρας», μιας «γέφυρας» χτισμένης επί των λαϊκών κουφαριών, πάνω στην οποία θα πατήσει (κυριολεκτικά επί πτωμάτων) η πλουτοκρατία για να περάσει την κρίση, που η ίδια έχει δημιουργήσει.

*

Οι αριθμοί είναι απλοί, συγκεκριμένοι και λένε όλα όσα προσπαθούν να κρύψουν πίσω από τα «μεσσιανικά» τους λογύδρια οι Σαμαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης:

Τα μέτρα των 11,5 δισ. ευρώ

(σ.σ.: δηλαδή των 23 δισ. ευρώ),

επιβάλλονται ώστε, όπως λέει η κυβέρνηση, να ικανοποιηθούν οι δανειστές, να πειστούν για την προσήλωση της Ελλάδας στην πολιτική των Μνημονίων και ως εκ τούτου μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου να εκταμιευτεί από την τρόικα η περιβόητη δόση των 31,5 δισ. ευρώ.

*

Ναι, αλλά προσοχή:

*

α) Από τη δόση των 31,5 δισ. ευρώ,

τα 25 δισ. ευρώ θα πάνε απευθείας στους αναξιοπαθούντες τραπεζίτες μας για την περιβόητη «ανακεφαλαιοποίηση» των ευαγών τους ιδρυμάτων.

*

β) Οσο για τα υπόλοιπα 6,5 δισ. ευρώ που απομένουν από τη δόση

(σ.σ.: και που σε κάθε περίπτωση από αυτά ούτε ένα ευρώ δεν προβλέπεται να διατεθεί για μισθούς, συντάξεις ή κοινωνική πρόνοια),

ο κ. Σαμαράς έχει δεσμευτεί ότι «θα πάνε στην αγορά»...

Δηλαδή, θα πάνε επίσης στο μεγάλο κεφάλαιο, ώστε αφ' ενός να επέλθει συμψηφισμός των δοσοληψιών των κεφαλαιοκρατών με το Δημόσιο, αφετέρου να χρηματοδοτηθούν βιομήχανοι και εργολάβοι με νέες ενισχύσεις, στο όνομα της «προώθησης των μεγάλων έργων» που έχουν κολλήσει...

*

Ας επανέλθουμε, τώρα, στο αρχικό ερώτημα:

«Γιατί γίνονται όλα αυτά»;

Είναι προφανές:

Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι «πρέπει» να υποστούν τη νέα λεηλασία των κανιβαλικών μέτρων, γιατί από κάπου πρέπει να βρεθούν, από κάπου θα πρέπει να βγουν αυτά τα 25 δισ. ευρώ των τραπεζιτών και τα υπόλοιπα 6,5 δισ. ευρώ των κεφαλαιοκρατών

Αλλά από πού θα βγουν όλα αυτά τα λεφτά, αν όχι από το αίμα του ελληνικού λαού;

Δέσμευση (1)

Προσέξτε αυτή τη φράση:

Το νέο πακέτο μέτρων θα είναι το «τελευταίο»...

*

Δεδομένου ότι αυτή την «υπόσχεση» ο ελληνικός λαός την άκουσε να συνοδεύει τα μέτρα του πρώτου μνημονίου, την ξανάκουσε για τα μέτρα του μεσοπρόθεσμου, την ξανάκουσε για τα μέτρα των εφαρμοστικών, την ξανάκουσε για τα μέτρα των προϋπολογισμών, την ξανάκουσε για τα μέτρα του δεύτερου μνημονίου, την ξανάκουσε για τα μέτρα με αφορμή το «κούρεμα», την ξανάκουσε με αφορμή κάθε χαράτσι και κάθε φοροληστεία που έχει επιβληθεί,

τι νομίζετε πως θα σκεφτόταν ένας χιλιοεπαναξαπατημένος άνθρωπος του μόχθου για κάποιον πολιτικό ταγό, ο οποίος θα ισχυριζόταν - και πάλι - ότι η νέα επερχόμενη σφαγή θα είναι και η «τελευταία»;

*

Πιθανολογούμε ότι εκείνο που θα περνούσε από το μυαλό του είναι ότι πρόκειται

για «πολιτικό ψεύτη»,

για «πολιτικό απατεώνα» και

για «πολιτικό σαλτιμπάγκο».

*

Παρακαλούμε, λοιπόν, τον άνθρωπο του μόχθου, πριν προβεί σε τέτοιες ακραίες εκτιμήσεις, να το ξανασκεφτεί. Πιο ψύχραιμα. Και τούτο διότι η παραπάνω δήλωση ναι μεν έγινε ξανά, αλλά αυτή τη φορά δεν αποτελεί μια απλή δήλωση. Αποτελεί... δέσμευση!

Η εγγύηση, δε, περί τούτου

- ότι, δηλαδή, πρόκειται περί δέσμευσης -

είναι τρανή και συνίσταται στο εξής γεγονός:

Αυτή τη φορά, την ίδια αυτή δήλωση, που μέχρι τώρα έχει ειπωθεί εκατό φορές και έχει διαψευστεί εκατόν μία φορές

(σ.σ.: αλλά που, όμως, τώρα δεν είναι δήλωση, είναι δέσμευση)

δεν την έκαναν οι συνήθεις αφερέγγυοι.

Αυτή τη φορά - ιδού η απόδειξη της φερεγγυότητας - την έκανε ο κ. Σαμαράς.

Δέσμευση (2)

«Αυτό είναι το πρόγραμμά μας:

Όχι άλλες μειώσεις μισθών.

Όχι άλλες μειώσεις συντάξεων.

Όχι άλλοι φόροι.

Πρόκειται να επαναδιαπραγματευθούμε την αποκατάσταση των αδικιών.

Την επιστροφή των πολύ χαμηλών συντάξεων στα επίπεδα του 2009.

Την αποκατάσταση των πολυτεκνικών επιδομάτων (...).

Την αποκατάσταση των περικοπών στα ειδικά μισθολόγια.

Κοντά στο μισό εκατομμύριο συμπολιτών μας θα δουν άμεση ανακούφιση».

*

(Αντώνης Σαμαράς, 26/5/2012,

από την προεκλογική του ομιλία στην εθνική συνδιάσκεψη της ΝΔ).