Μέχρι και το 50% του
εισοδήματός τους χάνουν οι εργαζόμενοι με το νέο μισθολόγιο
Σε μειώσεις αποδοχών μέχρι
και 50% οδηγεί το σχέδιο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για το νέο μισθολόγιο στους
εργαζόμενους στο Δημόσιο Τομέα.
Επιπλέον οι απώλειες αυτές μπορεί να
αποδειχτούν ακόμα μεγαλύτερες αφού η μισθολογική εξέλιξη θα συνδέεται με τη
βαθμολογική, για την οποία η κυβέρνηση θέτει ως αναγκαίο όρο την υποταγή των
εργαζομένων και το συνεχές κυνήγι της επίτευξης «στόχων», που ουσιαστικά
πρόκειται για ένα σύγχρονο μαρτύριο του Σίσυφου.
Σήμερα οι βαθμοί είναι
πέντε και η απονομή τους είναι ακώλυτη καθώς εξαρτάται αποκλειστικά από το
χρόνο υπηρεσίας. Σε καμιά περίπτωση δε συνδέεται με τη μισθολογική εξέλιξη των
εργαζομένων. Επίσης πριν τη σφοδρή αντεργατική επίθεση - που πάγωσε τη
μισθολογική ωρίμανση, μείωσε επιδόματα και επέβαλλε αυξημένες κρατήσεις - οι
μισθοί εξελίσσονταν απρόσκοπτα κάθε δύο χρόνια, συν τις αυξήσεις της
εισοδηματικής πολιτικής, όταν αυτές δίνονταν. Το καθεστώς αυτό σε καμιά
περίπτωση δεν ανταποκρινόταν στις ανάγκες των εργαζομένων.
Όμως το σημερινό
σχέδιο της κυβέρνησης δημιουργεί όρους ακόμα και απόλυτης εξαθλίωσης.
Το μεγάλο «κόλπο» με το
νέο μισθολόγιο είναι ότι η κυβέρνηση διαγράφει με μια μονοκονδυλιά το σύνολο
των επιδομάτων που δικαιούνταν μέχρι σήμερα το σύνολο των εργαζομένων. Λόγος
γίνεται για σημαντικά ποσά που σε αρκετές περιπτώσεις και με αποκλειστική πρωτοβουλία
των κυβερνήσεων, αποτελούσαν σημαντικό κομμάτι των συνολικών αποδοχών των
εργαζομένων.
Στο σχετικό πίνακα
απεικονίζονται οι εισαγωγικοί βασικοί μισθοί των διαφόρων βαθμών, με βάση το
επίπεδο εκπαίδευσης των εργαζομένων. Οι βασικοί και μόνο μισθοί είναι μειωμένοι
από 112 μέχρι 32 ευρώ.
Οι μειώσεις είναι ακόμα
μεγαλύτερες όσο αυξάνονται τα χρόνια υπηρεσίας. Ο λόγος είναι ότι το νέο
μισθολόγιο εξαρτά το μισθό του εργαζόμενου από τον βαθμό που κατέχει. Δηλαδή
για να εξελιχθεί μισθολογικά ένας εργαζόμενος πρέπει να προαχθεί στον επόμενο
βαθμό αλλιώς μένει στάσιμος. Ουσιαστικά παγώνει ο μισθός του.
Το νέο μισθολόγιο, όπως
φαίνεται και στον πίνακα, προβλέπει έξι βαθμούς, από τον εισαγωγικό ΣΤ, με
καταληκτικό τον Α.
Σε κάθε βαθμό αντιστοιχεί
μια αύξηση επί του μισθού.
Από τον ΣΤ στον Ε η αύξηση είναι 10%,
από τον Ε στο
Δ 15%,
από το Δ στο Γ 15%,
από το Γ στο Β 20% και
από το Β στον Α 10%.
Όμως τα
χρόνια υπηρεσίας που πρέπει να υπηρετήσει κάποιος για να έχει τη δυνατότητα να
κριθεί ότι είναι «άξιος» για προαγωγή είναι από δύο μέχρι και δέκα ολόκληρα
χρόνια (αφορά υπάλληλο ΥΕ για να προαχθεί από το βαθμό Δ στο βαθμό Γ).
Για τους υπάρχοντες
υπαλλήλους απαιτούνται ακόμα περισσότερα χρόνια υπηρεσίας.
Ετσι για έναν εργαζόμενο
που θα προσληφθεί στο μέλλον και είναι Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης προκειμένου
να προαχθεί από το βαθμό Δ στο βαθμό Γ πρέπει να συντρέχουν πολλαπλές
προϋποθέσεις:
Παίρνοντας το βαθμό Δ να έχει ήδη 8 χρόνια υπηρεσίας και να
διανύσει άλλα 6 χρόνια για να προαχθεί - αν του το επιτρέψουν - στο βαθμό Γ.
Όμως
ένας παλιός εργαζόμενος ΔΕ για να καταταχθεί στο βαθμό Δ πρέπει να έχει έντεκα
χρόνια υπηρεσίας και για να προαχθεί στο βαθμό Γ πρέπει να ξεπεράσει τα 19
χρόνια και άλλα 10 χρόνια για να φθάσει στο βαθμό Β.
Σε αυτή την κατάταξη η
κυβέρνηση αντιστοιχεί αυθαίρετα επίπεδα μισθών που είναι πολύ χαμηλότερα των
σημερινών επιφέροντας τεράστιες μειώσεις. Τέλος να σημειωθεί ότι μεταξύ των
βαθμών προβλέπονται μισθολογικά κλιμάκια τα οποία αλλάζουν ανά διετία εκτός αν
οι εργαζόμενοι διατρέχουν τους βαθμούς Β και Α, οπότε αλλάζουν ανά τριετία.
Κάθε μισθολογικό κλιμάκιο επιφέρει αύξηση 2%. Δηλαδή 20 ευρώ ύστερα από δύο
χρόνια σε ένα μισθό ύψους 1.000 ευρώ!
Τα παραπάνω, όσο κι αν
ακούγεται απίστευτο, αποτελούν την ιδανική περίπτωση γιατί το νέο μισθολόγιο
συνδέει το βαθμό με το μισθό. Οι μεγαλύτερες αυξήσεις, που κυμαίνονται μεταξύ
10%-20%, δίνονται με την απονομή του επόμενου βαθμού. Ομως για να γίνει η
απονομή, ο εργαζόμενος περνά από τις συμπληγάδες πέτρες της «αξιολόγησης». Με
αυτή θα κρίνονται μεταξύ άλλων «η συμπεριφορά στην υπηρεσία». Δηλαδή, τα
«πιστεύω» και η δράση του εργαζόμενου μέσα στο χώρο δουλειάς. Ακόμα θα κρίνεται
«η απόδοσή του». Δηλαδή εξαναγκάζεται να κυνηγά τους στόχους που βάζει η
υπηρεσία και αν δεν τους πιάσει, κρίνεται «μη προακτέος» και του στερούν το
δικαίωμα «για προαγωγή για τα επόμενα δύο έτη».
Το μαρτύριο του Σίσυφου
Αφού η κυβέρνηση ρίχνει
κατακόρυφα τους μισθούς έρχεται να καθιερώσει το Κίνητρο Επίτευξης Στόχου. Με
αυτό θέλει να εξαναγκάζει τους εργαζόμενους να κυνηγούν τους στόχους που θέτουν
οι εκάστοτε κυβερνήσεις του κεφαλαίου. Αν οι εργαζόμενοι πιάσουν μέχρι το 90%
των στόχων, θα πάρουν «αύξηση» μέχρι 10% επί του ετήσιου βασικού μισθού τους
για το έτος που έπιασαν τους στόχους. Και αν ξεπεράσουν το 90% θα πάρουν 25%! Ειδικά
για τους εργαζόμενους που δουλεύουν σε φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς, δίνονται
περισσότερα... κίνητρα!
Εδώ πρέπει να σημειωθεί
ότι, εκτός από τα ειδικά επιδόματα που δικαιούνταν οι εργαζόμενοι σε κάποιους
κλάδους και υπουργεία, με το νέο μισθολόγιο καταργούνται μια σειρά επιδόματα
που ουσιαστικά προστίθονταν στις αποδοχές σχεδόν του συνόλου των εργαζομένων.
Τέτοια επιδόματα είναι: Το επίδομα γάμου (35 ευρώ), μεταπτυχιακών σπουδών,
κατοχή διπλώματος ξένης γλώσσας, και άλλα. Τα μόνα επιδόματα που διατηρούνται
και προστίθενται στους βασικούς μισθούς είναι:
Επίδομα τέκνων, που ορίζεται στα 50 ευρώ
για ένα παιδί, 70 ευρώ για δύο παιδιά. 120 ευρώ για τρία παιδιά και 170 ευρώ
για τέσσερα παιδιά.
Επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής
εργασίας, που ορίζεται μεν στα 150 ευρώ, ωστόσο το ποιοι το δικαιούνται θα
οριστεί με υπουργικές αποφάσεις που θα εκδοθούν μέσα σε έξι μήνες.
Επίδομα απομακρυσμένων και παραμεθόριων
περιοχών το οποίο ορίστηκε στα 100 ευρώ.
Επίδομα θέσης που ξεκινά από τα 700 ευρώ
για τους Γενικούς Διευθυντές και φτάνει τα 70 ευρώ για προϊσταμένους
Μονοθέσιων, Διθέσεων και Τριθέσιων δημοτικών σχολείων και Νηπιαγωγείων.
Κίνητρο Επίτευξης Στόχων το οποίο θα
αρχίσει να δίνεται από το ...2013.
Πρόστιμο στους απεργούς
Μετά από όλα αυτά πρέπει
να θεωρείται σχεδόν αυτονόητη η επιβολή προστίμου στους απεργούς αφού στο
σχέδιο ορίζονται τα εξής: Οσοι απέχουν από την εργασία, ο μήνας θα μετριέται
για 30 μέρες. Δηλαδή θα υπολογίζεται ότι τα μεροκάματα είναι 30. Αν όμως ο λόγος
της αποχής είναι η απεργία τότε τα μεροκάματα θα υπολογίζονται ότι είναι 25!
Παράδειγμα: Αν κάποιος παίρνει 1.000 ευρώ μισθό και απέχει μία μέρα από την
εργασία, θα του αφαιρούνται 34 ευρώ. Ομως αν αυτή τη μέρα απεργήσει θα του
αφαιρεθούν 40 ευρώ!
Πηγή:Ριζοσπάστης