της ΝΑΓΙΑ ΒΑΡΤΖΕΛΗ , μέλους του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ
Η χούντα ΠΑΣΟΚ, ΕΕ, ΔΝΤ
συνεπικουρούμενη από τους σταθερούς συμπαραστάτες της ΝΔ, ΛΑΟΣ, Μπακογιάννη
αλλά και γνωστής μερίδας των ΜΜΕ, αφού κατασυκοφάντησε το Δημόσιο και
ενοχοποίησε τους δημόσιους υπαλλήλους για την κρίση, εξαπέλυσε τη μεγάλη
επίθεση και απαιτεί απολύσεις , φτώχεια, υποταγή.
Το πολυνομοσχέδιο που
κατατέθηκε την προηγούμενη βδομάδα στη Βουλή, με ένα σύνολο ληστρικών και αντεργατικών ρυθμίσεων , αφορά
το σύνολο των εργαζομένων, των συνταξιούχων και του λαού.
Το μισθολόγιο για τους
δημόσιους υπαλλήλους, σε πλήρη συνέπεια με το μεσοπρόθεσμο για εξίσωση μισθών
δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, περιλαμβάνει μειώσεις 5%-50%
Είναι μισθολόγιο φτώχειας
και οδηγεί σε εξαθλίωση μεγάλο τμήμα εργαζομένων.
Είναι κλασσικό πια το
παράδειγμα του νεοδιόριστου δασκάλου (και κάθε άλλου πανεπιστημιακής
εκπαίδευσης) για τον οποίο ο νομοθέτης της τρόικας θέλει μισθό 660 ευρώ!
Όμως αν προσλήφθηκε το
2011 και έχει ασφάλεια ΙΚΑ , θα παίρνει 577 ευρώ!
( εννοείται καθαρά)
Οι υποχρεωτικής και δευτεροβάθμιας
εκπαίδευσης θα φτάσουν αυτούς τους
μισθούς μετά από κάποια χρόνια προϋπηρεσίας.
Ταβάνι για λίγους τα 1500
ευρώ.
Τα ποσά αυτά ισχύουν χωρίς
να συνυπολογίζονται πάσης φύσεως χαράτσια και φορο-επιδρομές αναδρομικού
χαρακτήρα, λόγω τω οποίων υπάρχουν ήδη μισθοδοσίες με διψήφιο νούμερο ή
αρνητικές.
Η αλήθεια των αριθμών δεν
αφήνει περιθώριο στους πάσης φύσεως κυβερνητικούς προπαγανδιστές μέσα και έξω
από τους χώρους δουλειάς.
Αυτό που δεν αναφέρεται
ποτέ από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και τα παπαγαλάκια είναι η υποτιθέμενη
αξιολόγηση και η σύνδεσή της με το
βαθμολόγιο και το μισθό.
Είναι κύριο σημείο στην
επιδρομή της χούντας των τροϊκανών για ένα δημόσιο ανταποδοτικό, στερημένο από
κοινωνικά χαρακτηριστικά και να χειραγωγήσει τους εργαζόμενους στο σκοπό αυτό.
Η δήθεν αξιολόγηση θα
γίνεται από τα υπηρεσιακά συμβούλια(διορισμένοι κατά πλειοψηφία από τον
εκάστοτε υπουργό) και ιδιώτες αξιολογητές, με κριτήρια τη στοχοθεσία, τις
διοικητικές ικανότητες αλλά και την συμπεριφορά.
Ελάχιστοι πλέον εργαζόμενοι
θα φθάνουν στον Α΄ βαθμό (20% των ΠΕ-ΤΕ) .
Προβλέπονται συγκεκριμένα
ποσοστά εργαζομένων από κάθε βαθμό που μπορούν να εξελιχθούν στον επόμενο.
Η αξιολόγηση-πειθάρχηση θα
συνδέεται στενά με το μισθό.
Όποιος αξιολογηθεί με
λιγότερο από 50% στη στοχοθεσία για δυο χρόνια δεν εξελίσσεται μισθολογικά
μέχρι να το πετύχει…
Για να προαχθεί σε βαθμό ο
εργαζόμενος θα πρέπει να αξιολογηθεί, αλλά οι προαγωγές θα γίνονται με
ποσόστωση (δηλαδή και όλοι να κρίνονται με 100% , θα τηρούνται τα ποσοστά
προαγωγής επί των κρινόμενων )
Οι μη αρεστοί-προακτέοι
καθηλώνονται μισθολογικά…
Υπάρχει και πριμ
παραγωγικότητας για όσους έφτασαν το 80% του στόχου, αλλά επειδή υπάρχει όριο
στο ποσό ανά υπουργείο, φτάνει για λίγους, καθώς και το κίνητρο επίτευξης
δημοσιονομικών στόχων για όσους εργάζονται σε υπηρεσίες είσπραξης και ελέγχου
δαπανών και έφτασαν το 90% του στόχου.
Είναι προφανές ότι το
σχέδιο είναι ξεδιάντροπος εκβιασμός.
Μετατρέπει το Δημόσιο σε
εργασιακή ζούγκλα, με τους εργαζόμενους εξαθλιωμένους μισθολογικά, πειθαρχημένους
και αλληλοσπαρασσόμενους στο κυνήγι της
αύξησης.
Είναι σχέδιο υποταγής των
εργαζομένων στα αντιδραστικά σχέδια των τοκογλύφων και των συνεργατών τους.
Οι διαφωνούντες
τιμωρούνται με το μισθό τους ενώ οι»ημέτεροι» των κομματικών μηχανισμών και όσοι
κυνηγάνε τους στόχους θα ελπίζουν λίγα ψίχουλα παραπάνω.
Θέλουν εργαζόμενους
υπηρέτες των σχεδίων τους και εχθρούς του λαού.
Διότι σε κάθε περίπτωση η
στοχοθεσία είναι το Δημόσιο που θέλουν κυβέρνηση, τρόικα, κεφάλαιο.
Ένα δημόσιο με
ελαχιστοποιημένες τις κοινωνικές δαπάνες , χωρίς υπηρεσίες πρόνοιας , που
τίποτα δεν θα είναι δωρεάν , να είναι πεδίο επιχειρηματικής δράσης για το
κεφάλαιο και να τροφοδοτεί τον ιδιωτικό τομέα.
Τελικά ένα Δημόσιο εχθρικό
προς το λαό.
Η συνδικαλιστική
γραφειοκρατία έχοντας προδοτικό ρόλο επί χρόνια , άφησε χιλιάδες εργαζόμενους
εγκλωβισμένους σε κάθε λογής ελαστική εργασία και το Δημόσιο να είναι
θήραμα για διάφορα αρπακτικά, έτσι τώρα
την ώρα της απόλυσης και της φτώχειας δεν θέλει να βάλει φρένο στα σχέδια της
κυβέρνησης. Περιορίζεται σε προσχηματικές κινητοποιήσεις, χωρίς προοπτική νίκης
και δίνει σινιάλο στην κυβέρνηση ότι μπορεί να προχωρήσει.
Με αγώνα στα χέρια των
εργαζομένων, συνελεύσεις , συντονισμούς και άλλες διαδικασίες βάσης
παλεύουμε για την υπεράσπιση των κοινωνικών
αγαθών, για ένα Δημόσιο στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών με εργατικό και
κοινωνικό έλεγχο, απαλλαγμένο από τη διαφθορά και τα ιδιωτικά συμφέροντα, με
εθνικοποίηση τραπεζών και στρατηγικών τομέων της οικονομίας.
Αγωνιζόμαστε για ενιαία
εργασιακά δικαιώματα όλης της εργατικής τάξης, για την επιβίωσή μας και για να
ζούμε με αξιοπρέπεια από τη δουλειά μας.
1440 ευρώ καθαρά ο
κατώτερο μισθός.
Όχι στην αξιολόγηση
πειθάρχηση των εργαζομένων, καμιά σύνδεση μισθού –«παραγωγικότητας»
Όχι στη ελαστική εργασία,
καμιά απόλυση , διεκδικούμε προσλήψεις σε τομείς όπως η παιδεία, υγεία και όπου
υπάρχει η κοινωνική ανάγκη.
Η ριζοσπαστικοποίηση όλο
και περισσότερων εργαζομένων ανοίγει το δρόμο του αγώνα , οι μορφές γίνονται
πιο μαχητικές , η πολιτική απεργία διαρκείας με στόχο της ανατροπή ολόκληρης
της πολιτικής της κυβέρνησης ,ΕΕ, ΔΝΤ ακούγεται όλο και πιο συχνά.
Πηγή :ΠΡΙΝ
