Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Τι έδειξε η 19η Οκτωβρίου


1.Είχαμε μια κινητοποίηση που ήταν η μεγαλύτερη των τελευταίων δεκαετιών.
Σε πολλές  επαρχιακές πόλεις της χώρας οι συγκεντρώσεις-διαδηλώσεις  ήταν οι μεγαλύτερες που έχουν γίνει ποτέ!
2.Η απεργία είχε πολύ μεγάλη επιτυχία που στο Δημόσιο προσέγγισε την καθολικότητα. Επίσης πολύ μεγάλη συμμετοχή , τη μεγαλύτερη των τελευταίων δεκαετιών είχε και στον ιδιωτικό τομέα, που όλοι γνωρίζουμε ότι εκεί   οι συνθήκες είναι πολύ δυσκολότερες..
3.Ήταν η πιο πολιτική απεργία της μεταπολίτευσης.
Παρά τη προσπάθεια του κυβερνητικού συνδικαλισμού ,να υποβαθμίσει το περιεχόμενο , το πλαίσιο αιτημάτων, αυτό που κυριάρχησε σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας ήταν το σύνθημα "να φύγουν κυβέρνηση  -ΕΕ-ΔΝΤ".
4.Πολύ μεγάλα τμήματα της κοινωνίας μας, που δεν είχαν καμία μέχρι τώρα εμπειρία και  συμμετοχή σε αγώνες, μπαίνουν με ορμή στο προσκήνιο,  και μάλιστα απ ‘ ευθείας με πολιτικά αιτήματα!
5.Είναι άμεση ανάγκη την πρωτοβουλία και τον έλεγχο των κινήσεων  να την πάρουν σε όλα τα μήκη και πλάτη της Ελλάδας  οι δυνάμεις βάσης  του κινήματος, μέσα από  το συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων , συνελεύσεων και ομοσπονδιών.Να παραμεριστεί και να εκμηδενιστεί  ο ρόλος του γραφειοκρατικού και  κυβερνητικού –εργοδοτικού συνδικαλισμού.

Η σημερινή μέρα κατέδειξε και κάτι άλλο:
1.Αυτό που εδώ και πολλούς μήνες το φωνάζουμε από αυτό  το ιστολόγιο.
Η παρούσα κυβέρνηση  και σε μεγάλο βαθμό η  κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ δεν  λειτουργούν με όρους  έστω   κοινοβουλευτικής  ομάδας κόμματος της αστικής δημοκρατίας.
Πρόκειται για  άτομα που έχουν κανονικά  ταξικά εξαγοραστεί, έχουν «πουλήσει τη ψυχή τους στο διάβολο» και είναι  ταξικά  ταγμένα να φέρουν σε πέρας την αποστολή  που τους έχει αναθέσει το σύστημα. Αποστολή τους είναι να μεταβιβάσουν τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης στις δυνάμεις της εργασίας (χειρωνακτικής και πνευματικής) , να στείλουν στα τάρταρα την αξία της εργατικής δύναμης, να περισώσουν τα κέρδη του κεφαλαίου, να δημιουργήσουν συνθήκες για να επενδύσουν κερδοφόρα στη χώρα μας ξένοι και ντόπιοι επιχειρηματικοί όμιλοι.
Μπροστά σε αυτό το στόχο τους δεν δίστασαν ,  δεν διστάζουν και δεν θα διστάσουν  να μετατρέψουν τη χώρα σε  προτεκτοράτο. Κάτι που ήδη έχει δρομολογηθεί.
Ανατρέξτε στο τι  έχουν ΟΛΟΙ τους ψηφίσει μέχρι τώρα!
Γι αυτό και ψήφισαν  ΟΛΟΙ τους  χθες πάλι (επί της αρχής)  και το  ακραία αντιλαϊκό και βάρβαρο πολυνομοσχέδιο.
Δεν πρόκειται  για βλάκες , ούτε για "κότες" όπως ευρέως διαδίδεται από ορισμένα ΜΜΕ αλλά και στο διαδίκτυο
Πρόκειται για πολιτικούς εκπροσώπους   που  εξυπηρετούν συνειδητά  συγκεκριμένη ταξική αποστολή και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται.
Για αυτό και δεν πρόκειται   να φύγουν οικειοθελώς.
Θα πρέπει να εκδιωχθούν.
Και με διαδηλώσεις, όσο μαζικές και μαχητικές  και να είναι, που εξακολουθούν να έχουν το  κλασσικό χαρακτήρα  της λιτανείας, του σουλάτσου ,του ψεκάστε –σκουπίστε- τελειώσατε δεν πρόκειται να φύγουν.
Αυτό σημαίνει ότι   όταν βγαίνουμε στο δρόμο, μένουμε στο δρόμο…
Όταν πάμε Σύνταγμα , μένουμε Σύνταγμα… 
Και με απεργίες που δεν έχουν το χαρακτήρα της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας, του γενικού επ’ αόριστο μπλακ άουτ,  δεν πρόκειται  να φύγουν.
Τα έχουμε επισημάνει από αυτό εδώ το ιστολόγιο πολλάκις…
Όσο δεν υιοθετούνται από ευρέα τμήματα του κινήματος τόσο θα χάνεται η μια ευκαιρία μετά την άλλη.

2.Η Βάρκιζα εξακολουθεί να  στοιχειώνει την κοινοβουλευτική  αριστερά και όχι μονο..
Και αυτό μεταφέρεται  και μέσα στο κίνημα..
Η  Ελληνική  κοινοβουλευτική αριστερά αποπνέει  τον αέρα του …loser 
Δεν έχει εμπιστοσύνη στο λαό.
Υποτιμά τη δυναμική που αναπτύσσεται σε εκατομμύρια συνειδήσεις εργαζομένων.
Δείχνει να μη  πιστεύει  στην  πραγματικότητα, άσχετα με το τι λέει, ότι  το κίνημα και οι εργαζόμενοι σήμερα μπορούν ανατρέψουν την  παρούσα κατάσταση στο δρόμο.
Γι αυτό και δεν μπορεί να δημιουργήσει πολιτικά γεγονότα.
Γι αυτό και αρκείται  στα σουλάτσα.
Γι αυτό και φτάνει σε επίπεδα να γίνεται  η  περιφρούρηση του συστήματος.
Γι αυτό και καταλήγει έστω και μέσα από  μαιάνδρους επαναστατικού  βερμπαλισμού  στο γνωστό  αίτημα : Εκλογές!

Εκλογές όμως ο Παπανδρέου θα κάνει όταν τον αφήσουν τα big bosses.
Kαι τα μεγάλα αφεντικά θα τον αφήσουν να πάει σε εκλογές   μόνο όταν τελειώσει τη δουλειά. Όταν θα έχει μετατρέψει  τους εργαζόμενους και το λαό σε σύγχρονους σκλάβους.
Αλλά τότε θα είναι αργά  για τη χώρα και το λαό.
Θα έχουν γυρίσει πίσω ένα  αιώνα τουλάχιστον.

Εκτός αν  δείξει ότι δεν «τραβάει»…
Οπότε θα τον ρίξουν από μόνα τους .
Αλλά ο Παπανδρέου δείχνει μέχρι τώρα ότι «τραβάει»...
Μια χαρά περνάει στη Βουλή  μέσω της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, το ένα μετά το άλλο, τα πιο βάρβαρα και αντιλαϊκά μέτρα που γνώρισε ποτέ ο λαός μας.
Και το σημαντικότερο: Τα εφαρμόζει!!

3.Οπότε τι μένει ;
Ο ίδιος ο λαός , οι εργαζόμενοι  να βγουν μαζικά στο προσκήνιο, να πιέσουν τις ηγεσίες των συνδικάτων,   να υιοθετήσουν μια πιο επιθετική γραμμή μέσα στο κίνημα.  
Στην ανάγκη, να τις ξεπεράσει..
Η αντικαπιταλιστική πτέρυγα της αριστεράς πρέπει  εκεί να ρίξει τις δυνάμεις της.
Στη γραμμή της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας με αίτημα την ανατροπή της χούντας κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ
Μόνο μια πτώση της κυβέρνησης  από τα  κάτω, δηλαδή από την  πρωτοβουλία, τη δράση, την πίεση του λαϊκού εργατικού κινήματος  μπορεί να ανοίξει, υπό προϋποθέσεις, δρόμους για μια άλλη τύχη της χώρας και του λαού  σε αντιθεση με  την κόλαση που μας ετοιμάζει το κεφάλαιο και οι ποικιλόχρωμοι εκπρόσωποί του.
Και αυτό πρέπει να γίνει ΤΩΡΑ.