Όσο μελετά κάποιος το προσχέδιο
του μισθολογίου βαθμολογίου που κατέθεσε η κυβέρνηση στη Βουλή τόσο πιο πολύ πείθεται ότι το
συγκεκριμένο κατασκεύασμα είναι κάτι πολύ πιο "σοβαρό" από ένα ακόμη νομοθέτημα
που περικόπτει αποδοχές.
Ίσως θα μπορούσε να πει κάποιος ότι το καθαρά
οικονομικό κομμάτι του είναι ...δευτερεύον
Εξ άλλου όλοι γνώριζαν ότι
στο οικονομικό του μέρος δεν επρόκειτο να χαρακτηριζόταν από ....γενναιοδωρία. Τουναντίον...
Για την ακρίβεια πρόκειται
για ένα πολύ καλά μελετημένο μηχανισμό ιδεολογικής χειραγώγησης και
πειθαναγκασμού των δημοσίων υπαλλήλων.Ένα μηχανισμό που καλλιεργεί τον κοινωνικό κανιβαλισμό μεταξύ των εργαζομένων.Ένα μηχανισμό που στοχεύει ακόμη βαθύτερα: Στο να σπάσει τη σπονδυλική στήλη του κινήματος των εργαζομένων στο Δημόσιο.
Αυτό που το ξεχωρίζει στο "τεχνικό" του μέρος είναι
ότι κυρίως ασχολείται με τον τρόπο κτήσης του μισθού και τελικά με τις ίδιες τις εργασιακές σχέσεις
Για την ακρίβεια δεν είναι
μισθολόγιο αλλά ένα πρόγραμμα καθορισμού ατομικού μισθού
Πέρα από το βασικό μισθό που στις πιο χαμηλές κατηγορίες των νεοδιόριστων υπαλλήλων είναι πραγματικά
πείνας (γι αυτό ίσως θα έπρεπε να ονομάζεται και πεινολόγιο), οι τελικές
αποδοχές διαμορφώνονται με βάση την αποδοτικότητα του κάθε υπαλλήλου όπως αυτή
θα μετριέται από τον προϊστάμενο (πόσο έπιασε τους ατομικούς στόχους ), την αποδοτικότητα της Υπηρεσίας του με βάση
τους στόχους που θα έχουν τεθεί από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία .
Δένοντας στην ουσία το
μισθό με το βαθμό και υποβάλλοντας τον υπάλληλο σε διαδοχικές «αξιολογήσεις» της
«αποδοτικότητάς» του , βάζοντας ακόμα
και ποσόστωση(!) στους εργαζόμενους που θα μπορούν να εξελιχθούν βαθμολογικά, ανεξαρτήτως
ακόμη και αυτής της αξιολόγησής τους ,θέλει να μετατρέψει τους εργαζόμενους σε άβουλες
μηχανές, σε ρομπότ υλοποίησης των στόχων της εκάστοτε εξουσίας.
Ο αξιοπρεπής μισθός από
υποχρέωση του κράτους μετατρέπεται σε «λάφυρο» για όσους θα συμμορφώνονται προς
τας υποδείξεις.
Η αυτόματη ωρίμανση μισθού
καταργείται πρακτικά.
Ο τρόπος υπολογισμού του
μισθού, μέσω της σύνδεσής του με την «αποδοτικότητα», θα εντείνει τις σχέσεις
εξάρτησης και φόβου μεταξύ των υπάλληλων και των προϊσταμένων τους, τον
αυταρχισμό και τον αναγκαστικό ενστερνισμό των στόχων που θέτουν οι πολιτικές
ηγεσίες για τον δημόσιο τομέα.
Και γνωρίζουμε ότι η μέτρηση της αποδοτικότητας στο δημόσιο δεν
είναι ουδέτερο μέγεθος.
Καταρχάς εξαρτάται από τους στόχους που μπαίνουν.
Ειδικά στην παρούσα
συγκυρία, είναι προφανές ότι οι στόχοι της «δημοσιονομικής εξυγίανσης» με
κόψιμο κάθε κοινωνικής παροχής, η ιδιωτικοποίηση τομέων του δημοσίου και η
λειτουργία όλου του δημόσιου τομέα προς όφελος των πιστωτών της χώρας, είναι
στόχοι στους οποίους κάθε δημόσιος υπάλληλος οφείλει να αντιταχθεί.
Μόνο που η
«ποινή» για την όποια αντίσταση δεν θα είναι πλέον απλώς η μη προαγωγή του σε
ανώτερες θέσεις της διοίκησης,(έτσι κι αλλιώς αυτές ήταν πάντα και είναι εν πολλοίς
και σήμερα για «τα δικά μας παιδιά»)
αλλά και η βαθμολογική και μισθολογική του καθήλωση.
Λχ πόσο εύκολο είναι για έναν
υγειονομικό να μην εισπράττει το εισιτήριο των ασθενών και ιδιαίτερα των ανήμπορων οικονομικά και των φτωχών
λαϊκών στρωμάτων που προσέρχονται στα νοσοκομεία, όταν γνωρίζει ότι κάτι τέτοιο θα έχει άμεση επίπτωση στον ίδιο τον μισθό του
από τον οποίο προσπαθεί να μεγαλώσει ,να σπουδάσει τα παιδιά του, να ζήσει την
οικογένειά του;
Με τα ενισχυμένα επιδόματα
θέσεων ευθύνης επίσης στην ουσία προσπαθεί
να οδηγήσει τους εργαζόμενους σε μια κούρσα
ρουφιανιάς και γλειψίματος των διοικήσεων και τακτικών επισκέψεων στα… γραφεία των βουλευτών
του εκάστοτε κόμματος εξουσίας, ώστε να
...ενισχύσουν τους σακατεμένους μισθούς τους με μερικά εκατοστάευρα μήπως και τα
βγάλουν πέρα.
Χαρακτηριστικό αυτής της
μισανθρωπιάς που αποπνέει αυτό το τερατούργημα
είναι η μισθολογική καθήλωση των κατηγοριών
ΥΕ και ΔΕ .
Είναι σαν να τους λένε:
Εσείς δεν έχετε τυπικά προσόντα , δεν μπορείτε να είστε αποδοτικοί, δεν
είστε αξιολογήσιμοι, είστε ένα μπάζο με
το οποίο καλύπτουμε … ανάγκες.
Αυτό το τερατούργημα είναι
ένα δείγμα της κοινωνίας που μας ετοιμάζουν..
Αξίζει μια θέση στα …σκουπίδια!!!
Αξίζει μια θέση στα …σκουπίδια!!!
Γι αυτό και η ανατροπή τους
είναι κοινωνικό καθήκον!