Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Η αίσθηση της ιστορίας



 Του ΚΙΜΠΙ

Σηκωνόμαστε το πρωί για τη δουλειά, πίνουμε στα γρήγορα ένα καφέ, ετοιμάζουμε τα παιδιά για το σχολείο. Στη δουλειά κάνουμε τις επαναλαμβανόμενες πράξεις, κινήσεις και συναλλαγές που αποτελούν αυτό που λέμε εργασιακή ρουτίνα. Διαπληκτιζόμαστε με συναδέλφους, ανταγωνιζόμαστε προϊσταμένους, μοιραζόμαστε αγωνίες για το αν θα γίνουν απολύσεις ή περικοπές, κουτσομπολεύουμε τ’ αφεντικό. Γυρνώντας σπίτι, περνάμε από το σούπερ μάρκετ, δυσφορούμε για την ακρίβεια, κάνουμε τις χειρότερες σκέψεις για την κυβέρνηση. Στο σπίτι ανοίγουμε κουβέντες για το πώς θα τα βγάλουμε πέρα τον δύσκολο χειμώνα, τι θα κόψουμε, ποιες αγορές θα ματαιώσουμε ή θα αναβάλλουμε, και ανταλλάσσουμε τις τελευταίες πληροφορίες, φήμες και διαδόσεις για τα σενάρια καταστροφής ή σωτηρίας. Το βράδυ χαζεύουμε τα δελτία των οκτώ, συνομιλώντας άγρια με τους άνκορμεν και τους προσκεκλημένους – αν και δεν μας ακούνε. Κάνοντας όλα αυτά τα ταπεινά και καθημερινά, σπάνια έχουμε την αίσθηση ότι με κάποιο τρόπο μετέχουμε στην ιστορία. Αν ήταν ένας πόλεμος, μια κοινωνική εξέγερση, μια πολιτική ανατροπή στην οποία με κάποιο τρόπο -ένα τουφέκι, μια πέτρα, μια ψήφο- είχαμε μετάσχει κι εμείς, θα είχαμε τη βεβαιότητα ότι έστω και σαν κομπάρσοι ήμαστε στο προσκήνιο της ιστορίας.
Παρ’ όλα αυτά, η ιστορία διαμορφώνεται ανεξάρτητα από τις προθέσεις μας και την αίσθηση της συμμετοχής μας σ’ αυτήν. Ακόμη και οι προϊστορικοί άνθρωποι, που ένας λιμός ή μια φυσική καταστροφή τούς ανάγκαζαν να μετακινηθούν σε μικρές, χωρίς επικοινωνία ομάδες, από τη μια ήπειρο στην άλλη προκάλεσαν τεράστιας σημασίας για την ανθρώπινη εξέλιξη αλλαγές. Ως εκ τούτου, κανείς δεν ξέρει τι σημασία και επιπτώσεις μπορεί να έχει η αντίδραση, η ανοχή ή αποδοχή μας σε αλλαγές που έρχονται έξω από τον μικρόκοσμό μας, από τα κέντρα διεθνούς ισχύος, τις αγορές, τα κέντρα εξουσίας, τις κυβερνήσεις. Οι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι τις περισσότερες φορές έχουν την αίσθηση ότι κινούνται στο περιθώριο της ιστορίας.
Με τους ανθρώπους που βρίσκονται στον πυρήνα των κέντρων ισχύος, επιρροής και εξουσίας συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Θεωρούν ότι έχουν την απόλυτη εύνοια της ιστορίας, τη γράφουν κυριολεκτικά με κάθε σημαντική ή ασήμαντη πράξη και φράση τους. Και, στο δίπολο δημιουργίας και καταστροφής που συνθέτει την ιστορική εξέλιξη, θαρρούν πως βρίσκονται πάντα στην πλευρά της πρώτης. Με μεταρρυθμίσεις που αλλάζουν τη διοικητική διαίρεση μιας χώρας, με οικονομικές αποφάσεις που ανατρέπουν δεδομένα δεκαετιών για τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι, τα στρώματα, οι επαγγελματικές κατηγορίες, οι τάξεις συμμετέχουν στην παραγωγική διαδικασία και συγκροτούν το οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο μιας κοινωνίας. Αλλά ακόμη και με μια οικονομική συναλλαγή μεγάλου μεγέθους ή μια εφεύρεση που αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι επικοινωνούν ή παράγουν. Ωστόσο, η ιστορία αποφασίζει κατά κανόνα ερήμην τους ποιες απ’ αυτές τις αλλαγές θα μπουν στην πραγματική ζωή, ποιες θ’ αντέξουν στο πέρασμα του χρόνου, ποιες θα καταγραφούν στο γενετικό υλικό του ανθρώπινου πολιτισμού, και ιδιαίτερα στην πλευρά της δημιουργίας. Βεβαίως, η ιστορία δεν έχει δική της, ιδιαίτερη βούληση για το τι θα περιλάβει και τι όχι στον τελικό της απολογισμό. Είναι η ανθρώπινη βούληση (ή και η αβουλία), για την ακρίβεια ένα σύνολο από εκατομμύρια, δισεκατομμύρια ανθρώπινες βουλήσεις που καθορίζουν τον βηματισμό της πάνω στη γραμμή της προόδου και της οπισθοδρόμησης.
Αν συμφωνούμε ότι είμαστε εμείς, οι άνθρωποι, ανεξάρτητα από τη θέση που κατέχουμε στις κοινωνικές πυραμίδες και τη σχέση μας ή τις αποστάσεις μας από τα κέντρα ισχύος, που καθορίζουμε τη ροή της ιστορίας και τις νομοτέλειές της, ας αναλογιστούμε ποια ακριβώς είναι η στάση μας απέναντι σε όλα όσα διαδραματίζονται στην Ελλάδα, την Ευρώπη, στον κόσμο τον τελευταίο χρόνο; Ψυχανεμιζόμαστε όλοι πως ζούμε μια «ιστορική», μεταβατική εποχή. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της, ποιες οι βασικές διαστάσεις της; Οι άνθρωποι της εξουσίας -είτε είναι στη Νέα Υόρκη, είτε στις Βρυξέλες, είτε στην Αθήνα- θεωρούν ότι οι κοινωνίες είναι μια εύπλαστη πρώτη ύλη, της οποίας μπορεί να αλλάξουν συμπεριφορές, συνήθειες, νοοτροπίες. Κινούμενοι άλλοτε από αλαζονεία, άλλοτε από «καλές προθέσεις» (το υλικό με το οποίο είναι στρωμένος ο δρόμος για την κόλαση…) ξηλώνουν συστηματικά ένα οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο, το οποίο δεν ήταν βέβαια ο Κήπος της Εδέμ, αλλά έδινε στους ανθρώπους της καθημερινότητας μερικές σταθερές για την οργάνωση της ζωής τους: να ξέρουν στο ξεκίνημα του παραγωγικού τους βίου ότι, αν έχουν μάθει να φυτεύουν και να καλλιεργούν ντομάτες και λαχανικά, μ’ αυτή τη δεξιότητα μπορούν να στήσουν το νοικοκυριό τους και να έχουν ένα σχετικά σταθερό εισόδημα. Να ξέρουν στο ξεκίνημα της μέρας τους ότι θα πάνε στη δουλειά, θα σχολάσουν μια καθορισμένη ώρα και την επομένη θα γυρίσουν σ’ αυτήν, χωρίς να τους περιμένει κάποια δυσάρεστη έκπληξη. Να ξέρουν τι θα παίρνουν κάθε μήνα, πόσα χρόνια πρέπει να δουλέψουν για να βγουν στη σύνταξη, πως τους προστατεύει το δημόσιο σύστημα υγείας και πρόνοιας. Να ξέρουν ακόμη τι αντίκρισμα έχουν στην παραγωγική διαδικασία οι σπουδές τους, τα ακαδημαϊκά και επαγγελματικά τους προσόντα, πώς αποτιμώνται σε μια αγορά εργασίας που, μπορεί να είναι ζούγκλα, αλλά -όπως κάθε ζούγκλα- έχει τους ελάχιστους κανόνες της. Όλη αυτή η ρουτίνα της κοινωνικής ένταξης και της παραγωγικής καθημερινότητας εκατομμυρίων ανθρώπων στην Ευρώπη δεν έχει τίποτα το ιστορικό, ωστόσο μέχρι τώρα συγκροτούσε ένα «ιστορικό» μοντέλο οργάνωσης της ζωής, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, απότοκο του επίσης ιστορικού ολέθρου του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Το αποτέλεσμα όλων των αλλαγών που προωθούνται με φανατισμό από τα κέντρα εξουσίας στην Ευρώπη -και με ιδιαίτερη έμφαση στην Ελλάδα- δεν είναι απλώς ένα δυσάρεστο διάλειμμα, ένα άγνωστου μήκους τούνελ που θα διανύσουμε μέχρι να ξαναβγούμε στο φως. Ούτε είναι το πιο κρίσιμο τα δισεκατομμύρια που συγκεντρώνονται μέσω της φορολογίας και της βίαιης μείωσης του εισοδήματος για τη σωτηρία των πιστωτών της χώρας. Το σημαντικότερο είναι ότι συντελείται μια ανθρωπολογική καταστροφή δύσκολα επανορθώσιμη: όταν ο αγρότης παύει να φυτεύει ντομάτες και φυτεύει φωτοβολταϊκά για να γίνει μικρο-ραντιέρης ενός πενιχρού εισοδήματος 5.000-6.000 τον χρόνο, όταν ο νέος άνθρωπος αντιλαμβάνεται ότι μικρή σημασία έχει η γνώση και η «συλλογή» πτυχίων για την παραγωγική του εξέλιξη, όταν οι άνθρωποι εξοικειώνονται με την ιδέα ότι στη διάρκεια του εργασιακού τους βίου ίσως χρειαστεί ν’ αλλάξουν πολλά επαγγέλματα, ότι οι υψηλές παραγωγικές δεξιότητες που διαθέτουν δεν είναι τόσο χρήσιμες όσο νομίζουν, ότι ως άνεργοι δεν είναι καθόλου φρόνιμο να είναι επιλεκτικοί, τότε η κοινωνία μετατρέπεται σε μια πληβειακή παραγωγική μάζα, αναλώσιμο ενός οικονομικού μοντέλου χωρίς πυρήνα και στρατηγική.
Αλλά, υπάρχει ένα σημαντικότερο, γεωπολιτικών διαστάσεων στοιχείο της μεταβατικής «ιστορικής» εποχής μας. Διότι αυτό που συντελείται στην κλίμακα των ανθρώπων, συντελείται και στην κλίμακα των χωρών. Ακόμη κι αν η Ελλάδα κι άλλες «περιφερειακές» χώρες της Ε.Ε. δεν χρεοκοπήσουν ολικά ή μερικά, στο τέλος της «ιστορικής» τους μεταμόρφωσης θα έχουν εξωθηθεί σε μιαν ασύλληπτη παραγωγική παρακμή, προκειμένου να διασωθούν οι κεντρικές οικονομίες της Γηραιάς Ηπείρου, η εξαγωγική μηχανή της Γερμανίας, η παραγωγική ικμάδα της Γαλλίας και η χρηματοπιστωτική ηγεμονία της Βρετανίας από τις μεγάλες απειλές που αντιμετωπίζουν από τις νέες οικονομικές δυνάμεις της Ανατολής. Η εμπειρία της τριαντάχρονης ευρωπαϊκής θητείας της Ελλάδας είναι ήδη ένας ιστορικός απολογισμός παραγωγικής υποβάθμισης, αλλά μια πολύ πιο ζοφερή εικόνα για το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει αυτή η υποβάθμιση δίνει η τύχη των χωρών του πρώην (αν)ύπαρκτου σοσιαλισμού που μέσα σε μια εικοσαετία μετατράπηκαν σε «αποικίες» των ευρωπαϊκών μητροπόλεων και οι κοινωνίες τους, που το 1989 «έγραφαν ιστορία» ανατρέποντας τα αυταρχικά καθεστώτα τους, έγιναν μεταναστευτικές ορδές ανειδίκευτων, κακοπληρωμένων ή ανεπιθύμητων «σκλάβων».

Χρειαζόμαστε μιαν αίσθηση της ιστορίας. Πέρα από τα γενικά «ναι» και «όχι» μας, όλοι εμείς οι «κάτω» οφείλουμε να αντιληφθούμε ότι είναι τεράστιας ιστορικής σημασίας η απάθεια ή η μοιρολατρία να παρακολουθούμε τους «πάνω» να γράφουν ιστορία. Τη δική τους, βεβαίως…

Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

Παράξενες (;) ομοιότητες.

ΥES WE CAN! ο ένας
NAI! ΓΙΝΕΤΑΙ! ο άλλος από το χώρο της ΔΕΘ σήμερα.

Μα καλά το ίδιο επικοινωνιακό επιτελείο έχουν!

Αυτά ναι! Αυτά είναι μέτρα!!!

…για το Κεφάλαιο και για τους επιχειρηματίες!!!

Συνηθιζόταν γενικά τα προηγούμενα χρόνια από το χώρο της ΔΕΘ, κάθε Σεπτέμβρη, ο εκάστοτε Πρωθυπουργός της χώρας να εξαγγέλλει και κάποια μέτρα –δόλωμα για το πόπολο .Έτσι για τα μάτια του κόσμου. Κάτι ανάλογο με τα καθρεφτάκια και τις χάντρες προς τους ιθαγενείς .
Φέτος όμως η ΔΕΘ είχε αληθινές εξαγγελίες. Πραγματικά ευεργετικά μέτρα. Βεβαίως… μόνο για το κεφάλαιο και τους επιχειρηματίες.

Έχουμε και λέμε:
*Μείωση του φορολογικού συντελεστή στα αδιανέμητα κέρδη των επιχειρήσεων από το 2011 (από το 24% στο 20%).
Όταν τα λαϊκά νοικοκυριά γονατίζουν από την άμεση και έμμεση υπερφορολόγηση. Η μείωση του συντελεστή ήταν προγραμματισμένη να γίνει στο βάθος της επόμενης τριετίας αλλά θα ισχύσει άμεσα με στόχο «να τονωθούν οι επενδύσεις και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας” όπως είπε ο πρωθυπουργός.
*"Αναδιάρθρωση του ΟΣΕ και  εξορθολογισμός της λειτουργίας όλων των ζημιογόνων ΔΕΚΟ".=Ξεπούλημα, διάλυση των εργασιακών σχέσεων και απολύσεις από αυτές.
*Νέος αναπτυξιακός νόμος.=Νέα κίνητρα υπέρ των επιχειρηματιών και του κεφαλαίου για επενδύσεις. Για τους εργαζόμενους μειώσεις μισθών, αποδιάρθρωση ασφαλιστικών δικαιωμάτων, ελεύθερες απολύσεις κλπ κλπ
*"Εξειδίκευση του σχεδίου για τις αποκρατικοποιήσεις και την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας".= Ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας στο ιδιωτικό επιχειρηματικό κεφάλαιο.
*Απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας.=Αντίο ΔΕΗ
*Απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης νέων επιχειρήσεων .
Είδατε εκεί που θέλουν πώς χτυπούν  τη γραφειοκρατία;
*Λειτουργία του ολοήμερου νοσοκομείου.=Επέκταση της ιδιωτικοποίησης στα δημόσια νοσοκομεία ,Γενικευμένη επίθεση στις τσέπες των πολιτών την ώρα της ανάγκης,γενίκευση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, εντατικοποίηση των εργασιακών σχέσεων των υγειονομικών

Αντικαπιταλιστική Ανατροπή ή βαρβαρότητα

Σταθερά μπαίνουμε στο φθινόπωρο ( μας το δείχνει πλέον και ο καιρός) ενός σημαδιακού έτους  για τη χώρα και το λαό μας.
Πορευόμαστε προς το τέλος ενός χρόνου, μέσα στον οποίο ξετυλίχτηκε η πρώτη φάση μιας πρωτοφανούς για τα ελληνικά δεδομένα επίθεσης στα εργασιακά , μισθολογικά, συνταξιοδοτικά δικαιώματα  των εργαζομένων. Απλώνεται σε όλη τη χώρα το μαύρο πέπλο της ακρίβειας, της ανεργίας και της φτώχειας.
Με χειρουργικής ακρίβειας μεθοδεύσεις, δημόσια αγαθά όπως η Υγεία, η Παιδεία,  οι συγκοινωνίες οδηγούνται σε κατάρρευση .
Η τοποθέτηση,  από τον Παπανδρέου, του Λοβέρδου (γνωστού σφαγέα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων  και ολετήρα των εργασιακών σχέσεων)  στο Υπουργείο Υγείας, σε αντικατάσταση της Ξενογιαννακοπούλου, δεν ήταν βέβαια απλά ένα μέρος ενός απλού ανασχηματισμού.
Προμηνύει την έναρξη μια άγριας επίθεσης σε ό,τι έχει μείνει δημόσιο στο χώρο της Υγείας και της Πρόνοιας. Το ιατρικό και ευρύτερο υγειονομικό κίνημα πρέπει ταχύτατα να ετοιμαστεί για αντιμετώπιση μιας σαρωτικής επίθεσης σε όλα τα μέτωπα.
Οι μισθοί, οι εργασιακές σχέσεις, οι συνθήκες εργασίας των υγειονομικών, η στελέχωση, ο χαρακτήρας του συστήματος υγείας, η ίδια η ύπαρξη των νοσηλευτικών μονάδων θα δεχθούν πολύ σύντομα ομοβροντία πυρών (υπουργικών αποφάσεων, προεδρικών διαταγμάτων, νομοσχεδίων κλπ).
Ο Ελληνικός καπιταλισμός  μέσω του πολιτικού του προσωπικού, με αφορμή την  παγκόσμια ύφεση  και με όχημα το μνημόνιο και με  τη καθοδήγηση οργάνων του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου κεφαλαίου οδηγείται σε ένα βίαιο «εκσυγχρονισμό», που περιλαμβάνει  σχέδια βαθύτατης υποτίμησης της αξίας της εργατικής δύναμής, συντριβή κάθε έννοιας δημοσίου αγαθού, ενίσχυση των πιο αδύναμων οικονομικά κρίκων του και δημιουργία προϋποθέσεων για   προσεχή  επέκταση της δράσης  και  τρελή αύξηση της κερδοφορίας του ελληνικού κεφαλαίου.Και βεβαίως δημιουργία προϋποθέσεων  για  την επιβίωση του, στον ανελέητο και αδυσώπητο παγκόσμιο καπιταλιστικό  ανταγωνισμό.
Το ΔΝΤ ( και οι οδηγίες του) δεν ήλθε για να φύγει αλλά για να μείνει.
Μέσα στην επόμενη πενταετία το ελληνικό δημόσιο θα δανειστεί όσα δις είναι σήμερα το χρέος –κυρίως για να εξυπηρετήσει δάνεια και τοκοχρεολύσια- χωρίς να το εξοφλήσει. Το 2014 και 2015 οι δανειακές ανάγκες του κράτους θα εκτοξευτούν σε 70,7 δισ. ευρώ και 76,6 δισ. ευρώ αντίστοιχα, που οφείλεται στο γεγονός ότι η Ελλάδα θα πρέπει να ξεπληρώσει τα δανεικά που λαμβάνει τώρα, με τοκογλυφικούς όρους, από το ΔΝΤ και τις χώρες της Ευρωζώνης.
Οι δανειστές έχουν αποκτήσει βάσει μνημονίου  δικαιώματα κατάσχεσης δημόσιας περιουσίας !!!
Τα αντιλαϊκά  μέτρα που λαμβάνουν όμως, έχουν ομοιότητες με το μαρτύριο του Σίσυφου  και δημιουργούν  ένα άγριο  φαύλο κύκλο, καθώς οδηγούν την ελληνική οικονομία σε βαθειά ύφεση , αδυναμία επίτευξης των εσόδων-στόχων και τελικά σε πιο άγρια μέτρα για να επιτευχθούν οι στόχοι , κοκ.
Τα προσεχή μέτρα μεταφοράς των προϊόντων πλατιάς κατανάλωσης και επιβίωσης (τρόφιμα κλπ.) στον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ (από 11% στο 23%), η επερχόμενη επιβάρυνση του πετρελαίου θέρμανσης, οι μειώσεις των μισθών στο Δημόσιο μέσω του περιβόητου Ενιαίου Μισθολογίου , οι επερχόμενες περικοπές των επικουρικών συντάξεων, το ξεπούλημα ό,τι έχει μείνει από δημόσια περιουσία   εντάσσονται σε αυτόν ακριβώς τον φαύλο κύκλο.
Οι Εργαζόμενοι, το  ίδιο το  κίνημα, προερχόμενοι από την ήττα του προηγούμενου διαστήματος ,  βρίσκονται  μπροστά σε ένα στρατηγικής σημασίας σταυροδρόμι: Ή συνεχίζουν με τα «παλιά καύσιμα», με τις παλιές «συνταγές», με τις γραφειοκρατικές ,ποικίλου χρώματος, συνδικαλιστικές ηγεσίες,  με την παλιά δομή του συνδικαλισμού, αναπαράγοντας τις ανεπάρκειές τους  και οδηγούμενοι με μαθηματική ακρίβεια   σε συντριπτική και στρατηγική ήττα Ή θα πάρουν τις τύχες στα χέρια τους ,θα προσπεράσουν τους διάφορους «πατερούληδες» , θα κάνουν το αναγκαίο άλμα στο μέλλον, στην ταξική ανασυγκρότηση του κινήματος και θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις της συνολικής αντικαπιταλιστικής ανατροπής και της οικοδόμησης μιας κοινωνίας της απελευθέρωσης.
Όλα δείχνουν ότι στο αμέσως προσεχές διάστημα θα φανεί αν  ωριμάζουν τα σταφύλια της οργής ή αν... σάπισαν πρόωρα.
Τα υπόλοιπα είναι   φλυαρίες.

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Βουνό τα προβλήματα στα νοσοκομεία της Ηπείρου


Δυσλειτουργίες, ακυρώσεις προγραμματισμένων ραντεβού και αναβολές εγχειρήσεων σε καθημερινή βάση στα νοσοκομεία της περιοχής

Πολλά προβλήματα παρουσιάζονται στα δημόσια νοσοκομεία της Ηπείρου και της Λευκάδας λόγω των ελλείψεων υλικών αλλά και προσωπικού, ενώ σύμφωνα με τους νοσοκομειακούς γιατρούς το νέο σύστημα εφημεριών δεν αποδίδει, παρά το αυξημένο κόστος.Με μελανά χρώματα περιέγραψε την κατάσταση που επικρατεί σε τμήματα και κλινικές του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου των Ιωαννίνων αλλά και της Λευκάδας ο πρόεδρος της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Ηπείρου Παναγιώτης Νικολόπουλος, τονίζοντας πως απαραίτητο υλικό «απουσιάζει», δημιουργώντας δυσλειτουργίες, ακυρώσεις προγραμματισμένων ραντεβού, ακόμη και αναβολές εγχειρήσεων.«Είναι αδιανόητο να μην υπάρχει χαρτί που χρησιμοποιείται για τα εξεταστικά κρεβάτια, να μην υπάρχουν σύριγγες στον αξονικό τομογράφο και να ακυρώνονται προγραμματισμένα ραντεβού, να τελειώνουν τα μπλοκ που χρησιμοποιούνται για την καταγραφή των παραπεμπτικών. Την ίδια ώρα οι πολυδιαφημιζόμενοι διορισμοί έχουν παγώσει ενώ οι αιτήσεις συνταξιοδότησης είναι αυξημένες κυρίως από το νοσηλευτικό προσωπικό», σημείωσε ο κ. Νικολόπουλος κάνοντας λόγο για υπηρεσίες που καθημερινά υποβαθμίζονται. Σύμφωνα με τους νοσοκομειακούς γιατρούς, παρά το σάλο που δημιουργήθηκε το προηγούμενο διάστημα και τις υποθέσεις διαφθοράς που είδαν το φως της δημοσιότητας οι υπερτιμολογήσεις στην προμήθεια υλικών συνεχίζονται, με αποτέλεσμα να χάνονται εκατομμύρια ευρώ από τα ασφαλιστικά ταμεία. Σε ότι αφορά τις εφημερίες, το νέο πρόγραμμα εφημεριών εφαρμόζεται από τις αρχές Σεπτεμβρίου, αλλά παρουσιάζει πολλά προβλήματα. Όπως τόνισε ο κ. Νικολόπουλος, αφενός το κόστος είναι ιδιαίτερα αυξημένο και αφετέρου δεν εξασφαλίζει τη λειτουργία του νοσοκομείου.«Το κόστος των εφημεριών στα νοσοκομεία της Ηπείρου και της Λευκάδας, αυξήθηκε κατά 250.000 ευρώ με την εφαρμογή του νέου συστήματος, την ώρα που τα προγράμματα εφημεριών δεν είναι ασφαλή, καθώς σε πολλές περιπτώσεις προβλέπουν λιγότερα άτομα και από το προσωπικό ασφαλείας», σημείωσε, προσθέτοντας πως το νέο σύστημα δημιουργεί ανισότητες μεταξύ των μεγάλων και των μικρότερων νοσοκομείων, καταγράφοντας πλασματικές εφημερίες στους γιατρούς των πρώτων και αφαιρώντας οικονομικούς πόρους από τα δεύτερα.«Αυτό δεν είναι τυχαίο. Γίνεται για να ενισχυθούν τα εισοδήματα των γιατρών σε μεγάλα νοσοκομεία, να οδηγήσουν σε διάσπαση και αντιπαράθεση μεταξύ των γιατρών. Ακόμα όμως και αυτοί που σήμερα είναι ευχαριστημένοι θα πρέπει να γνωρίζουν πως το νέο σύστημα οδηγεί σε επικίνδυνες ατραπούς συνολικά το σύστημα υγείας», τόνισε ο κ. Νικολόπουλος. Οι νοσοκομειακοί γιατροί παράλληλα δεν έχουν πληρωθεί τις εφημερίες των τριών τελευταίων μηνών περίπου για αυτό θέτουν «τελεσίγραφο» προς το υπουργείο Υγείας να τακτοποιήσει τις υποχρεώσεις του έως τις 20 Οκτωβρίου, διαφορετικά πρόκειται να προχωρήσουν σε πανελλαδικές κινητοποιήσεις. Τέλος οι νοσοκομειακοί γιατροί συμμετέχουν στο μεγάλο συλλαλητήριο του Σαββάτου στην Θεσσαλονίκη και στην απεργία της 29ης Σεπτεμβρίου.
 Πηγή:Epirus Gate

Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

Για την ένταξη των Υγειονομικών στο θεσμό των Βαρέων και Ανθυγιεινών επαγγελμάτων.


Όπως είναι γνωστό, από 01/01/2011 όλοι οι νεοπροσλαμβανόμενοι Δημόσιοι Υπάλληλοι σύμφωνα με το νέο ασφαλιστικό, θα υπάγονται υποχρεωτικά στο ΙΚΑ. Αυτό σημαίνει και την αυτόματη υπαγωγή του νεοπροσλαμβανόμενου προσωπικού  των νοσοκομείων και ΚΥ ( κυρίως νοσηλευτών, εργαστηριακού προσωπικού κλπ) σε καθεστώς Βαρέων και Ανθυγιεινών , όπως ισχύει σήμερα και για τους αντίστοιχους εργαζομένους  του Ιδιωτικού Τομέα.
Είναι επίσης γνωστό ότι οι εργαζόμενοι στους αντίστοιχους κλάδους είναι αδύνατον να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους μετά τα 55 χρόνια οι γυναίκες και τα 58- 60 οι άνδρες όπως «προβλέπει» ο νέος  αντιασφαλιστικός νόμος. Κάτι τέτοιο θα έχει αρνητική επίπτωση στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες αλλά και στην υγεία των εργαζομένων στα επαγγέλματα αυτά.
Ένα λοιπόν ζήτημα που πρέπει  να θέσουν οι εργαζόμενοι στα Νοσοκομεία και ΚΥ είναι να  μην αποχαρακτηριστούν τα Υγειονομικά επαγγέλματα από τον κατάλογο των ΒΑΕ του ΙΚΑ. Να ισχύσουν τα επιδημιολογικά κριτήρια για την παραμονή των επαγγελμάτων στα ΒΑΕ και όχι οι πολιτικές σκοπιμότητες για δραστικό αποχαρακτηρισμό και μείωση των ενταγμένων στα ΒΑΕ. Να επεκταθούν οι ρυθμίσεις στους εν ενεργεία  εργαζομένους που θα παραμείνουν στο ασφαλιστικό καθεστώς του Δημοσίου.

Για τις ελλείψεις που παρατηρούνται σε φάρμακα


Σοβαρές ελλείψεις σε φάρμακα ευρείας χρήσης παρατηρούνται εδώ και καιρό στα φαρμακεία και σύμφωνα μάλιστα με τους φαρμακοποιούς το φαινόμενο θα ενταθεί το επόμενο διάστημα.
Ο λόγος ; Προφανέστατα οι φαρμακοβιομήχανοι, οι φαρμακέμποροι   και οι μεγάλες φαρμακαποθήκες, που έχουν πριμοδοτηθεί αγρίως εδώ και χρόνια από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού , παίζουν τα γνωστά εκβιαστικά τους παιχνίδια.
Τόσα χρόνια, πότε η ΝΔ  πότε το ΠΑΣΟΚ,  από τη μια κατάγγελλαν το «καπέλο     ( της τάξης του 100%-600%) των φαρμακοβιομηχάνων , των φαρμακεμπόρων και των προμηθευτών και από τη άλλη έκαναν τις κατάλληλες «ρυθμίσεις» ώστε να τσεπώνουν αυτοί τα χρήματα. Δημιουργούσαν τις προϋποθέσεις ώστε κυριολεκτικά να αλωνίζουν στο χώρο της Υγείας
Η πικρή αλήθεια είναι  ότι σήμερα η δημόσια υγεία και η περίθαλψη είναι στα χέρια αυτών των πιράνχας. Έχουν τις κατάλληλες διασυνδέσεις και τα «κονέ» στα Υπουργεία,   σε κάθε γειτονιά, σε κάθε  Κέντρο Υγείας, σε κάθε νοσοκομείο.
Λύση σε αυτό το πρόβλημα δεν πρόκειται να βρεθεί όσο η υγεία θα αποτελεί εμπόρευμα.
Γι αυτό και το αίτημα της αποκλειστικά Δημόσιας και Δωρεάν Υψηλής Ποιότητας Υγείας πρέπει ακόμα πιο έντονα και καθολικά να προβάλλεται σε κάθε γειτονιά, σε κάθε επιχείρηση, σε κάθε νοσοκομείο σε κάθε Κέντρο Υγείας.
Και παράλληλα με αυτό το αίτημα για Δημόσια και υπό πλήρη κοινωνικό έλεγχο βιομηχανία παραγωγής  φαρμακευτικού και υγειονομικού υλικού, καθώς και Δημόσιων μονάδων διάθεσης και εισαγωγής τέτοιων προϊόντων

ΔΕΘ 2010


Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ εργαζομένων Πρέβεζας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα καλεί το Σάββατο στις 11/9 στη ταξική συγκέντρωση που διοργανώνουν πρωτοβάθμια σωματεία και επιτροπές αγώνα στις 6 μ.μ στη Καμάρα στη Θεσ/νίκη.
Το δίκιο του αγώνα θα νικήσει το σφαγείο των δικαιωμάτων μας.
ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-Ε.Ε-Δ.Ν.Τ
Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία είναι συνένοχη.
Ο Αγώνας στα χέρια των εργαζομένων.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΝΟΜΟΥ ΛΕΣΒΟΥ (Σ.Σ.Ε.Τ.Α.Λ)


  Συνάδελφοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και συγκεκριμένα στον Δήμο Μυτιλήνης και στην Αναπτυξιακή Εταιρεία της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Λέσβου εμπαίζονται προεκλογικά για το αν θα τους καταβληθούν τα δεδουλευμένα τους. Αρκετοί συμβασιούχοι στο Δήμο Μυτιλήνης παραμένουν απλήρωτοι εδώ και 7 μήνες ενώ συνάδελφοι στην Α.Ε.Ν.Α.Λ. εδώ και 19 μήνες!.
 Η καταβολή των δεδουλευμένων των συμβασιούχων χρησιμοποιείται για ακόμη μια φορά ως άλλοθι για τη συνεχή λήψη δανείων. Στο παρελθόν έχει παρατηρηθεί το ίδιο φαινόμενο με τη λήψη δανείων από το Δήμο Μυτιλήνης και την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου από τη μεριά της Α.Ε.Ν.Α.Λ. Αλλά αντί να εξοφληθούν οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να είναι απλήρωτοι και να χρησιμοποιούνται ακόμη μια φορά ως πρόσχημα για δάνεια τα οποία  δεν καλύπτουν μόνο τις ανάγκες τις μισθοδοσίας.
 Στη σημερινή κατάσταση που διατρέχει τον εργασιακό τομέα με τη συρρίκνωση του εισοδήματος και την ανασφάλεια στο εργασιακό μέλλον καλούνται οι τοπικοί αιρετοί άρχοντες να σκύψουν πάνω από το υπαρκτό και δυσβάσταχτο οικονομικό πρόβλημα της μη καταβολής των δεδουλευμένων των συναδέλφων και να μην τους εμπαίζουν με την ευκαιρία της κάθε εκλογικής τους αναμέτρησης. Οι συμβασιούχοι μπορούν να πληρωθούν με πολιτική απόφαση ή ακόμη και με δάνειο όμως ειδικού σκοπού που προβλέπεται σε ανάλογες περιπτώσεις. Σε κάθε περίπτωση οι απλήρωτοι συνάδελφοι καλούνται να προπληρώνουν τον προσαυξημένο Φ.Π.Α. και τις ασφαλιστικές εισφορές. Μόλις κόψουν το τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών πρέπει να προσκομίσουν ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα για να πάρουν οποιοδήποτε ποσό «έναντι» της προσυμφωνημένης αμοιβής που σε ορισμένες περιπτώσεις αργεί έως και 19 μήνες!

Δεν είμαστε επαίτες
Διεκδικούμε την εργασιακή μας αξιοπρέπεια
τη νόμιμη εργασία και τα εργασιακά μας δικαιώματα 
και δεν θα επιτρέψουμε κανέναν εκβιασμό που να υποτιμά
την εργασιακή μας υπόσταση και την πολιτική νοημοσύνη μας.
Η ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΝΟΜΟΥ ΛΕΣΒΟΥ   

800 «μικρά» εγκλήματα σε βάρος της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης και των μαθητών


800 δόσεις(σε 800 σχολεία της χώρας) ενός επιστημονικά αμφισβητούμενου εμβολίου, αποφάσισε και διέταξε να εφαρμόσει σε χιλιάδες μαθητές του Δημοτικού, στις οικογένειες τους και στους δασκάλους τους, το Υπουργείο …Διάλυσης της Δημόσιας Δωρεάν Εκπαίδευσης. Το πείραμα επιδιώκει να διαπιστώσει αν τα πειραματόζωα (τα παιδιά μας) θα αντέξουν, ώστε στην επόμενη φάση (του χρόνου) να εμβολιαστεί όλος ο μαθητικός πληθυσμός. Στόχος του εμβολίου, η εντατικοποίηση της ζωής των μαθητών, η πλήρη προσαρμογή τους στους εξοντωτικούς ρυθμούς που η νέα εποχή απαιτεί για τους εργαζόμενους, η προσαρμογή του περιεχομένου διδασκαλίας στις δεξιότητες που η αγορά επιτάσσει, κι όλα αυτά φτηνά, ευέλικτα, αγοραία. Άλλωστε, το νέο σχολείο είναι στην πραγματικότητα το σχολείο της αγοράς, όπου ως κακό- ή καλό-κουρδισμένη επιχείρηση θα ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του νέου ρόλου. Θα «παράγει» μαθητές ρομποτάκια, πειθήνια, και «έτοιμα» ν’ αντέξουν τα πάντα αφού αντέχουν αυτούς του ρυθμούς κι αυτό το σχολείο. Τα «νέα προϊόντα» δε θα διδάσκονται να έχουν ευρύτερη γενική μόρφωση, που εξασφαλίζει προωθημένες ικανότητες, όπως η δημιουργικότητα, η φαντασία, η ανάλυση, η σύνθεση και η πολυμέρεια, αλλά όλα αντικαθίσταται με διαδοχικές «ευέλικτες» καταρτίσεις.
Η αύξηση των ωρών διδασκαλίας σε 7 ώρες ημερησίως στην Α και Β Δημοτικού είναι εξοντωτικές και εγκληματικά αντιπαιδαγωγικές, ιδιαίτερα σε ένα σχολείο όπου οι μαθητές γράφουν, διαβάζουν, τρώνε και ξεκουράζονται, καθισμένοι στο ίδιο ακριβώς θρανίο, ανάμεσα στους ίδιους τέσσερις τοίχους.
Η εισαγωγή νέων γνωστικών αντικειμένων όπως τα Αγγλικά από την Α’ δημοτικού θα αυξήσει την ξενόγλωσση παραπαιδεία μια και το πρόβλημα δεν είναι ποσοτικό (πόσες ώρες διδάσκονται οι μαθητές την ξένη γλώσσα) αλλά ποιοτικό (αριθμός μαθητών ανά τμήμα, αναλυτικά προγράμματα, υλικοτεχνική υποδομή).
Η εισαγωγή της πληροφορικής ως μάθημα διαστρεβλώνει εντελώς τη σημασία της εισαγωγής της ως εργαλείο δουλειάς για τη μάθηση κι όχι ως άλλο γνωστικό αντικείμενο για τους 6χρονους μαθητές.
Η δραματική μείωση ως εξαφάνιση της μελέτης στην απογευματινή ζώνη όχι απλώς δε θα οδηγήσει «την τσάντα στο σχολείο» αλλά αντίθετα θα κυριαρχήσει «η τσάντα στο κρεβάτι». Οι πιο σκληρά εργαζόμενοι, οι μαθητές, θα βρίσκονται στο σχολείο από τις 7 με 8 το πρωί ως τις 4 με 5 το απόγευμα και θα πηγαίνουν στο σπίτι για να διαβάσουν εκεί μια και το Υπουργείο αφαιρεί τις ώρες της μελέτης για να μην υποχρεωθεί σε προσλήψεις δασκάλων.
Άλλωστε, ο τονισμός στην εγκύκλιο ότι το πρόγραμμα δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό με ούτε ένα ευρώ δείχνει τις προθέσεις του Υπουργείου και της κυβέρνησης.

Το Υπουργείο Παιδείας και η κα Διαμαντοπούλου κατάφεραν να προκρίνουν ένα πρόγραμμα που κάνει το σχολείο ακόμα χειρότερο από το σημερινό. Μετατρέπει ακόμα και το δημοτικό σε μικρό κάτεργο-φυλακή που προωθεί τη δεξιότητα και την κατάρτιση σε βάρος της ολόπλευρης γνώσης.

 Να αγωνιστούμε για δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση,
για ένα άλλο σχολείο που θα απελευθερώνει
Να αγωνιστούμε για ενιαίο 12χρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο των όλων και των ίσων, χωρίς ταξικούς φραγμούς κι αξιολογήσεις που θα σέβεται τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα των παιδιών, θα αναπτύσσει την κριτική τους σκέψη, θα προωθεί την αγάπη για τη γνώση κι όχι στην πειθάρχηση, θα τα μάθει να εξηγούν και ν’ αλλάζουν τον κόσμο, θα τα διδάξει αλληλεγγύη και συλλογικότητα.


ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ δήμου Πρέβεζας
Η περιφερειακή κίνηση ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στην Ήπειρο.

Διακήρυξη της Αριστερής Παρέμβασης στην Ήπειρο



Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές έρχονται σε μια κρίσιμη στιγμή της ταξικής πάλης.  Ο χαρακτήρας τους είναι έντονα πολιτικός και στο αποτέλεσμά τους θα αποτυπωθεί το εάν η κυβέρνηση και το μπλοκ εξουσίας θα συνεχίσει την επίθεσή του ή θα βγει από τη μάχη αυτή αδυνατισμένο, αν εκφραστεί η οργή μας σε αριστερή κατεύθυνση με ενισχυμένες τις τάσεις αμφισβήτησης του συστήματος που γεννιούνται στην κοινωνία.
Για το λόγο αυτό πρέπει να καταδικαστούν οι υποψήφιοι της ιερής συμμαχίας κεφαλαίου – τραπεζιτών – ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ και να ενισχυθούν οι δυνάμεις που παλεύουν ενάντια στην «τρόικα» κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ, για να ανατραπεί το μνημόνιο και όσοι το στηρίζουν.
Οι εκλογές γίνονται σε μία στιγμή όπου η διεθνής καπιταλιστική οικονομική κρίση υπερσυσσώρευσης μαστίζει τον πλανήτη.
Η αυξανόμενη δυσκολία διαχείρισης της από όλα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα δημιουργεί ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις που εκφράζονται με οικονομικούς πολέμους για τον έλεγχο των αγορών και επισύρουν τον κίνδυνο νέου κύκλου τοπικών πολεμικών συγκρούσεων.
Η κρίση του συστήματος στο εσωτερικό της ευρωζώνης εντείνει την ανισομετρία των χωρών της, απειλεί τη συνοχή της και ως εκ τούτου προέκυψε και επιβλήθηκε ένας νέος συμβιβασμός που συγκεκριμενοποιήθηκε με το Μηχανισμό Στήριξης για τον περιορισμό των χρεών και ελλειμμάτων σε μια προσπάθεια αποφυγής της πτώχευσης κρατών της ευρωζώνης και την υποτίμηση του Ευρώ.
Με άλλοθι την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους η κυβέρνηση Παπανδρέου μπήκε στο Μηχανισμό Στήριξης και ο Ελληνικός λαός βιώνει την τριμερή κατοχή της Ε. Επιτροπής, της Ε.Κ.Τ. και του Δ.Ν.Τ. Το καθεστώς «επιτήρησης» προκειμένου να παρέχει πιστώσεις επέβαλλε το Μνημόνιο που καταργεί κάθε έννοια δικαιώματος και δημοκρατίας για τους εργαζόμενους.
Η εργατική τάξη και ο λαός βρίσκονται σήμερα αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις τους. Το κεφάλαιο απαντά στην πτώση των ποσοστών κέρδους βαθαίνοντας την εκμετάλλευση των εργαζόμενων με τη δραματική χειροτέρευση αμοιβών και όρων εργασίας. Ταυτόχρονα, βρίσκει διέξοδο για τα συσσωρευμένα κεφάλαιά του τοποθετώντας τα σε κρατικά ομόλογα και απαιτώντας το ξεζούμισμα των λαϊκών στρωμάτων για να εξασφαλιστούν τα κεφάλαια και τα κέρδη τους. Το κεφάλαιο έχει δώσει απάντηση στην κρίση και κάνει αυτό που είναι σύμφωνο με τα συμφέροντά του. Φορτώνει τα βάρη της κρίσης στην εργατική τάξη και τα μεσαία στρώματα για να διατηρήσει τα προνόμιά του. Βαφτίζει το ταξικό του συμφέρον «εθνικό συμφέρον» και βάζει τα κόμματά και την κυβέρνησή του να εφαρμόσουν την πιο επιθετική αντεργατική πολιτική. Αξιοποιεί τα όργανά του στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα για να καθηλώσει στην αδράνεια τους εργαζόμενους και να εξασφαλίσει κοινωνική ειρήνη. Εντείνει την καταστολή απέναντι στο εργατικό κίνημα, αξιοποιώντας κρυφούς και φανερούς μηχανισμούς.
Η αρπάγη του δημόσιου πλούτου και του εργατικού εισοδήματος, η εξαθλίωση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού, η πτώχευση και η προλεταριοποίηση μικρών και μεσαίων επαγγελματοβιοτεχνών και αγροτών είναι και θα είναι η πραγματικότητα της χώρας στο εξής για πολλά χρόνια. Η χώρα βρίσκεται σε διαρκή επιτήρηση από την Ε.Ε., την Ε.Κ.Τ. και το ΔΝΤ, βρίσκεται δηλαδή επί της ουσίας σε καθεστώς πτώχευσης και οι πιστωτές της υπαγορεύουν τους όρους για τη συνέχιση της πίστωσης. Προκειμένου να παρέχουν νέες πιστώσεις απαιτούν περεταίρω λεηλασία των εισοδημάτων των λαϊκών στρωμάτων και αναίρεση όλων των κατακτήσεων της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζομένων.
Έτσι, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τη στήριξη ΝΔ και ΛΑΟΣ, κατακρεουργεί τα εργατικά δικαιώματα με τη μείωση μισθών και συντάξεων, την απελευθέρωση των απολύσεων, την κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και προσφέρει στους κεφαλαιοκράτες το χαμηλό εργατικό κόστος που έχουν ανάγκη για να διατηρήσουν την ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη τους. Ληστεύει τους εργαζόμενους με την άγρια φορολόγηση, την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, τη μείωση στις συντάξεις, τη στέρηση πόρων για την ικανοποίηση των αναγκών σε υγεία, παιδεία, κοινωνικές υπηρεσίες για να φροντίσει τις απαιτήσεις των ελλήνων και ξένων κεφαλαιοκρατών – δανειστών.
Η επίλυση οποιουδήποτε άμεσου προβλήματος της εργατικής τάξης και του λαού συναρτάται από την αστική τάξη και το κράτος της με το πρόβλημα της εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους, της ανόδου της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και της μείωσης των ελλειμμάτων. Κατά συνέπεια, η άμεση ικανοποίηση των οικονομικών αιτημάτων των εργατοϋπαλλήλων και των μικρών και μεσαίων επαγγελματοβιοτεχνών και αγροτών (εργασία, αξιοπρεπείς αποδοχές, μισθοί και συντάξεις, μείωση του χρόνου εργασίας και του εργάσιμου βίου, διαγραφή ή ρύθμιση χρεών, δυνατότητα δανεισμού με μικρά επιτόκια κλπ.) εξαρτάται από τη μονομερή διαγραφή ή τη συνέχιση της εξυπηρέτησης του χρέους. Με τα σημερινά οικονομικά και δημοσιονομικά δεδομένα, η ακολουθούμενη πολιτική αυξάνει συνεχώς το χρέος, ακυρώνει οποιαδήποτε αξιόλογη αναπτυξιακή παρέμβαση του κράτους, καθιστά όνειρο θερινής νυκτός την περιλάλητη «παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας», διευκολύνει την οικονομική λεηλασία του δημόσιου πλούτου από τους έλληνες και ξένους δανειστές, και επιταχύνει την πτώση του βιοτικού επιπέδου του λαού δημιουργώντας  τις συνθήκες για τη νέα κρίση υπερσυσσώρευσης. Επειδή, ακριβώς, απάντηση στο βασικό πεδίο της καπιταλιστικής κερδοφορίας με ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους, δεν υπάρχει. Γι’ αυτό όλοι οι αστοί οικονομολόγοι μιλούν για δυσεπίλυτο πρόβλημα που θα ναρκοθετεί την πορεία του καπιταλισμού για χρόνια και μάλιστα του υπεραναπτυγμένου.
Πέρα από τις οποιεσδήποτε διαφορές τους κυβέρνηση και αστικό πολιτικό προσωπικό υψώνουν κοινό μέτωπο κατά των εργατικών και λαϊκών αγώνων. Οι αγώνες που αναπτύχθηκαν ανέδειξαν τις θέσεις των εργαζομένων. Ταυτόχρονα μέσα από τους αγώνες αναδείχτηκαν τα προβλήματα που δημιούργησε και δημιουργεί η χρόνια αστική επιρροή μέσω της ρεφορμιστικής αντίληψης στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Γίνεται ολοφάνερο ότι ο ρεφορμισμός που κυριάρχησε στις γραμμές του είναι αναποτελεσματικός είτε στη συναινετική του μορφή είτε στην αγωνιστική του εκδοχή, και αδυνατεί όχι μόνο να επιτύχει, αλλά ούτε να περισώσει τις στοιχειώδεις κατακτήσεις των εργαζομένων. Η πλειοψηφία των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ αλλά και πολλών δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων λειτουργούν σαν το μακρύ χέρι των καπιταλιστών και των κυβερνήσεών τους στο εργατικό κίνημα. Οδηγούν σε εκφυλισμό τις όποιες συλλογικές διαδικασίες, που μαζί με την κυριαρχία των εργοδοτικών συνδικαλιστών προσπαθούν να αδρανοποιήσουν πλατιές μάζες εργαζομένων από τις γραμμές του συνδικαλιστικού κινήματος. Απέναντι στο ζοφερό μέλλον για την εργατική τάξη και τον λαό η λύση δε βρίσκεται σε αφηρημένες ιδεολογικές ενότητες που διασπούν την εργατική τάξη και το λαό με βάση τις ιδεολογικές επιλογές τύπου ΠΑΜΕ. Η μόνη απάντηση βρίσκεται στον πλατύ συντονισμό σωματείων, εργατικών κέντρων, ομοσπονδιών, στη βάση των προβλημάτων των εργαζομένων για την ανατροπή αυτής της κατάστασης σαν τη μοναδική απάντηση στον εκφυλισμό και την απομαζικοποίηση των αγώνων που προσπαθεί να οδηγήσει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία.

Τα μέτρα προωθούνται σε μία περίοδο που στην Ήπειρο υπάρχει αναβρασμός

Σε μια περίοδο που η παρέμβαση διεθνών ιμπεριαλιστικών κέντρων μέσω του μηχανισμού στήριξης του ΔΝΤ φτάνει στην τσέπη κάθε εργαζόμενου, αγγίζει κάθε μαντρί της Ηπείρου:

Ø     Χιλιάδες εργαζόμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με την απόλυση.

Ø     Οι επιθέσεις στον μισθό έχουν γίνει μόνιμο καθεστώς καθώς οι  μειώσεις αγγίζουν το 25-30%.

Ø     Η αναζήτηση δουλειάς για τους νέους και για τις γυναίκες αποτελεί όνειρο.

Ø     Η τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς βασιλεύει.

Ø     Τα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα αυξάνονται.

Ø     Δεκάδες επιχειρήσεις κλείνουν αφήνοντας απλήρωτους τους εργαζόμενους.

Ø     Χιλιάδες μικροεπαγγελματίες οδηγούνται σε αφανισμό με την ανεργία να κρέμεται πάνω από το κεφάλι τους.

Ø     Μικροί και μεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα της βίαιης καταστροφής τους.

Κατάσταση που επιτείνει και το κλείσιμο της ΣΒΕΚΗ, αλλά και η προωθούμενη ιδιωτικοποίηση της ΔΩΔΩΝΗΣ. Η καθημερινότητα του λαού, στην πόλη και στο χωριό υποβαθμίζεται. Η παιδεία και η υγεία υποτάσσονται στην αγορά. Η φύση αποτελεί βασικό αντικείμενο εκμετάλλευσης, η καταστροφή της, πηγή εσόδων για το κεφάλαιο. Άραχθος, Λούρος, Καλαμάς, Παμβώτιδα, Αμβρακικός, μαζί με τις ανοιχτές χωματερές αποτελούν σκουπιδότοπο για το κεφάλαιο. Σε αυτά τα πλαίσια με ευθύνη των αυτοδιοικητικών διαχειριστών καθυστερεί χρόνια η μελέτη και κατασκευή ΧΥΤΥ στην Ήπειρο. Για την εξυπηρέτηση οικονομικών συμφερόντων αντί αυτού προχωράει η κατασκευή και ΧΥΤΑ.
Απέναντι στην κατάσταση που βιώνει ο λαός της περιοχής αναπτύχθηκαν με βάση τις επιχορηγήσεις από το κράτος και την ΕΕ μια σειρά καπιταλιστικών επιχειρήσεων στο διατροφικό τομέα, στις κατασκευές, στο βιομηχανοποιημένο τουρισμό, τα εμφιαλωμένα νερά, στην ανακύκλωση. Στην ισχυροποίηση του συμβάλουν τα κυκλώματα εμπορίας ναρκωτικών. Σημαίνοντα, επίσης, ρόλο έπαιξαν οι δραστηριότητες που ευνοήθηκαν απ’ την επιχειρηματικοποίηση της υγείας και την υπαγωγή στο κέρδος του πολιτισμού, του αθλητισμού και της παιδείας (σχολεία, ΙΕΚ, ΤΕΙ, ΑΕΙ), με σημαντικό μοχλό τη διαπλοκή των κρατικών ιδρυμάτων με τις επιχειρήσεις στα τεχνολογικά πάρκα ΑΕΙ – ΤΕΙ. Η εκκλησία στην περιοχή παίζει σημαντικό ρόλο, αφού κατέχει οικονομική ισχύ και μεγάλη ιδιοκτησία στην ύπαιθρο και στις πόλεις. (κληροδοτήματα). Το τοπικό κεφάλαιο μαζί με τους βουλευτές, νομάρχες, δημάρχους και τις διοικήσεις των ενώσεων των αγροτικών συνεταιρισμών που βρίσκονται στη δούλεψη τους, απομυζεί το λαό της περιοχής και αποκτά ιδιαίτερες σχέσεις με την Αλβανία και τα Βαλκάνια.

ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ. ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΕΡΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΝΕΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ.

Στο τοπίο της ολόπλευρης επίθεσης του κεφαλαίου επιλέγονται ριζικές τομές για τη διάρθρωση του κράτους. Προκρίνεται η ισχυροποίηση των δομών του και η διαμόρφωση ενός ισχυρού, επιτελικού κεντρικού κράτους, που θα έχει την ευθύνη για τη χάραξη της εξωτερικής και της κεντρικής εσωτερικής και οικονομικής πολιτικής. Παράλληλα μεταφέρονται αρμοδιότητες στις Περιφέρειες και τους Δήμους, οι οποίοι θα λειτουργούν ως σχετικά αυτόνομοι κόμβοι στα πλαίσια των κρατικών και ευρωπαϊκών δομών. Οι ΟΤΑ θα λειτουργούν με βάση καθαρά ανταποδοτικά και ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, σε συνεργασία με το τοπικό και όχι μόνο κεφάλαιο, αναλαμβάνοντας του τομείς της κοινωνικής πρόνοιας, της παιδείας και της υγείας, με μειωμένη, όμως, κρατική ενίσχυση, μεταφέροντας σημαντικότατο μέρος του κόστους στους εργαζόμενους.
Το βασικό χαρακτηριστικό της μεταρρύθμισης είναι η ανακατανομή των αρμοδιοτήτων μεταξύ τοπικού και περιφερειακού κράτους, ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη ευελιξία στο σχεδιασμό και την εφαρμογή του αναπτυξιακού μοντέλου του ελληνικού καπιταλισμού και ευνοϊκότερες συνθήκες για το κεφάλαιο. Η προσπάθεια αυτή ακολουθεί πλήρως το μοντέλο λειτουργίας της τοπικής διοίκησης στην Ε.Ε. και εντάσσεται στο πλαίσιο της ενίσχυσης της εμπλοκής της χώρας με το συγκεκριμένο ιμπεριαλιστικό μηχανισμό.
Κύριες πλευρές της μεταρρύθμισης του «Καλλικράτη» είναι η αντιδραστική αναδιάρθρωση του αστικού κράτους σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων, η προσπάθεια απάντησης του συστήματος στην κρίση όσον αφορά βασικούς άξονες της κυβερνητικής πολιτικής σε θέματα οικονομίας, εργασίας και καταστολής, η ανασυγκρότηση και θεσμική θωράκιση του αστικού πολιτικού συστήματος και η εντατικότερη εκμετάλλευση του αστικού χώρου και του φυσικού περιβάλλοντος. Ο «Καλλικράτης» φιλοδοξεί να αποτελέσει μοχλό ενός συνολικότερου επανασχεδιασμού του κράτους για τη συγκρότηση ισχυρών διοικητικών ενοτήτων, που θα διαμορφώνουν οικονομίες κλίμακας με στόχο την καπιταλιστική διαχείριση και τη δημιουργία προϋποθέσεων τοπικής ανάπτυξης και αύξησης της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Η υποβάθμιση της δημόσιας υγείας, η περαιτέρω ερήμωσης της υπαίθρου και η ανισομετρία μεταξύ φτωχών και πλούσιων περιφερειών αποτελούν πτυχές του.
Προτεραιότητές του αποτελούν οι απολύσεις εργαζομένων στις επιχειρήσεις των ΟΤΑ και στις νομαρχίες. Παράλληλα τα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια εξακολουθούν να εκλέγονται με συστήματα που πριμοδοτούν τον πρώτο συνδυασμό με περισσότερες έδρες και κάνοντας όσο το δυνατόν δυσκολότερη τη συμμετοχή στο συμβούλιο μικρότερων συνδυασμών.  Με τον τρόπο αυτό θωρακίζεται η τοπική διοίκηση από την παρέμβαση στις αποφάσεις του λαϊκού παράγοντα.
Υπό αυτή την έννοια Μνημόνιο Σταθερότητας και «Καλλικράτης» πάνε μαζί. Με το ένα διαμορφώνεται το πεδίο, οικονομικός και πολιτικός τόπος, όπου το άλλο θα εφαρμοστεί.
Δεν υπερασπιζόμαστε το προηγούμενο μοντέλο των κομματικών αυτοδιοικητικών παραγόντων και παρά τα φληναφήματα περί ενίσχυσης της τοπικής αυτοδιοίκησης και περί «πράσινης ανάπτυξης» που καλλιεργούνται από το κυβερνητικό κέντρο εμείς δεν έχουμε αυταπάτες για το ρόλο του «Καλλικράτη» που διαμορφώνει ένα κράτος πιο αποτελεσματικό για το κεφάλαιο. Θεωρούμε καθοριστικό παράγοντα για την βελτίωση των συνθηκών ζωής μας την έκβαση της ταξικής πάλης στην Ελληνική κοινωνία. Για το λόγο αυτό δίνουμε και βαρύτητα στην ενεργή συμμετοχή του λαϊκού παράγοντα στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα της περιοχής με επιτροπές αγώνα, με άμεση δημοκρατία αλλά και με απλή αναλογική σε όλες τις αρχαιρεσίες. Η συμμετοχή και δραστηριοποίηση όλων μας είναι και ο μόνος δρόμος για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε.

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΛΑΪΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

Σε όλα αυτά που μας ετοιμάζουν σε όλους τους τομείς της ζωής, μόνη απάντηση αποτελεί η ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Την κρίση να πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν, οι τράπεζες και οι καπιταλιστές. Απέναντι στη φτώχεια, την ανεργία, την υποαπασχόληση, την απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία, την υπενοικίαση εργαζομένων και συνολικά την εξαθλίωση που μας οδηγούν, έχουμε να προτάξουμε τους μαζικούς ενωτικούς αγώνες στη βάση των προβλημάτων μας για την ανατροπή αυτής της κατάστασης.
Στην πάλη αυτή, βρισκόμαστε μαζί με συναγωνιστές και συντρόφους διαφορετικών ρευμάτων και αντιλήψεων. Με όλους μοιραζόμαστε τον αγώνα ενάντια στην κυβερνητική πολιτική, την αγωνία για το μέλλον και τον προβληματισμό για την αναζήτηση λύσης από το αδιέξοδο που μας οδηγεί η αστική τάξη. Σε όλους αυτούς απευθυνόμαστε προτείνοντας άμεση απάντηση – πολιτική πρόταση που υπηρετεί τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού.
Το δίλημμα που καλούμαστε να απαντήσουμε είναι: ή θα καταβαραθρωθούν οι όροι ζωής μας συνολικά ή οι κεφαλαιοκράτες – πιστωτές θα χάσουν τα κεφάλαιά τους και θα στερηθούν την ιδιοκτησία τους. Πολιτική λύση που υπηρετεί τα εργατικά συμφέροντα μπορεί να υπάρξει μόνο με απαλλοτρίωση κεφαλαίων και επιχειρήσεων, δηλαδή με την απώλεια μέρους της ιδιοκτησίας των καπιταλιστών.
Στη βάση ενός προγράμματος καλούμε σε ενότητα όλους όσους παλεύουν για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού, ανεξάρτητα από την αφετηρία από την οποία ξεκινάνε και ανεξάρτητα από το δρόμο που επιλέγουν για την εκπλήρωση των σκοπών τους.

Για μια οικονομία στις ανάγκες του λαού και του τόπου.

Ø     Ανατροπή του αντεργατικού προγράμματος σταθερότητας και του μνημονίου

Ø      Άρνηση πληρωμής και διαγραφή του χρέους, εκτός αυτού προς τα ασφαλιστικά ταμεία

Ø      Έξοδος απ’ την ΟΝΕ και την ΕΕ, αποδέσμευση απ’ όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς – μηχανισμούς όπως είναι το ΔΝΤ, το ΝΑΤΟ κ.α.

Ø      Εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση των τραπεζών, των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας και των μεγάλων επιχειρήσεων και λειτουργία τους με εργατικό έλεγχο

Ø      Χωρισμός κράτους – εκκλησίας, η από-υπαλληλοποίηση των ιερέων και της εκκλησιαστικής ιεραρχίας, η δήμευση της περιουσίας της

Ø      Χάρισμα – διαγραφή των χρεών για την πρώτη κατοικία σε όλους τους εργαζόμενους

Ø      Ρύθμιση των χρεών προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις χάρισμα – διαγραφή χρεών στα υπερχρεωμένα νοικοκυριά που το εισόδημά τους βρίσκεται στα όρια της φτώχειας
Εντάντια στην κρατική τρομοκρατία.

Ø      Τιμωρία όλων όσων συνέβαλαν στη διασπάθιση, στην κακοδιαχείριση, στην κλοπή του δημόσιου χρήματος και του δημόσιου πλούτου (πρωθυπουργοί, υπουργοί, βουλευτές, κρατικοί υπάλληλοι και στελέχη)

Ø      Διάλυση όλων των ειδικών μονάδων της αστυνομίας (ΜΑΤ, ομάδα Δ κ.λπ.)

Ø     Τιμωρία όσων έχουν εμπλακεί σε βιαιοπραγίες σε βάρος του κινήματος (περίπτωση ζαρντινιέρας, δολοφονία Τεμπονέρα, Γρηγορόπουλου κ.λ.π.), επιστροφή όλων των στρατευμάτων από αποστολές στο εξωτερικό, διάλυση του μισθοφορικού στρατού.

Για το δικαίωμα στην εργασία και την αξιοπρέπεια.

Ø      Εθνικοποίηση των επιχειρήσεων που κλείνουν ή πτωχεύουν, δήμευση των περιουσιών των ιδιοκτητών τους, η συνέχιση της λειτουργίας τους με εργατικό έλεγχο

Ø      Ικανοποίηση των ώριμων διεκδικήσεων του συνδικαλιστικού κινήματος για αύξηση στα μεροκάματα, στις συντάξεις, στους μισθούς, 7ωρο-35ωρο-5ήμερο, ασφαλιστικά δικαιώματα, παιδεία, υγεία, πρόνοια. Πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους τους εργάτες, ανεξάρτητα έθνους, θρησκείας και χρώματος.

Ø      Ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα σε όλους τους μετανάστες χωρίς χαράτσια

Ø      Εγγυημένος βασικός μισθός για όλους τους εργάτες γης -κτηνοτροφικών μονάδων και ένταξή τους στο ΙΚΑ

Μια αγροτική οικονομία που θα σέβεται τους παραγωγούς και τους καταναλωτές.

Ø      Κρατική ενίσχυση στους συνεταιρισμούς των μεσαίων αγροτών για την οργάνωση της αγροτικής παραγωγής στη βάση ενός δημοκρατικού συνεταιριστικού πλαισίου

Ø      Η ψήφος όλων των αγροτικών νοικοκυριών που συμμετέχουν στον συνεταιρισμό να είναι μία είτε μεγάλο είναι, είτε μικρό, είτε μεσαίο

Ø      Καμία ιδιωτικοποίηση της ΔΩΔΩΝΗΣ. Επαναλειτουργία της ΣΒΕΚΗ. Επαναλειτουργία συνεταιρισμού δασεργατών.

Ø      Κρατικές τιμές παράδοσης στα αγροτικά προϊόντα και απαγόρευση της ιδιωτικής εμπορίας τους. Η διακίνηση να γίνεται μέσα από τους συνεταιρισμούς

Ø      Δημιουργία καλλιεργητικών εφοδίων απ’ το κράτος.

Ø      Παραγωγή καλλιεργητικών μέσων και εφοδίων με εργατικό έλεγχο προς απαλλοτρίωση των καπιταλιστικών επιχειρήσεων που τα μονοπωλούν.
Κόντρα στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος και της περιοχής μας.

Ø      Συνολικός σχεδιασμός της διαχείρισης στερεών και υγρών αποβλήτων για να προκύψει επιστημονικά η κατασκευή ΧΥΤΥ στην Ήπειρο, να σταματήσουν οι εργασίες στο ΧΥΤΑ Ελληνικού και η λειτουργία των χωματερών. Κατεπείγον για τα στερεά απόβλητα αποτελεί η ανακύκλωση με διαλογή στην πηγή.

Ø      Να σταματήσουν άμεσα τα σχέδια χωροθέτησης σταθμού φυσικού Αερίου στην Πέρδικα. Όχι στην υποβάθμιση της περιοχής για να εξυπηρετηθούν ανέξοδα τα σχέδια του κεφαλαίου.


Η δική μας πολιτική πρόταση δεν απευθύνεται στην κυβέρνηση – στην όποια κυβέρνηση – για να την υλοποιήσει ή στις όποιες κοινοβουλευτικές διαδικασίες για να την υιοθετήσουν, δεν είναι και δεν μπορεί να είναι «κυβερνητική πρόταση» στη βάση του υπάρχοντος πολιτικού και κοινωνικού συστήματος. Πρώτα απ’ όλα απευθύνεται στο κίνημα, στον κόσμο της εργασίας και της Αριστεράς, για να τη διεκδικήσει, να αγωνιστεί γι’ αυτήν, να την επιβάλλει. Είναι μια πρόταση δυναμική, στενά συνδεδεμένη όχι κυρίως με το σημερινό συσχετισμό, της σημερινή κατάσταση του κινήματος και της Αριστεράς, αλλά με τις τάσεις ριζοσπαστική αλλαγής τους, ταξικής ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος, αλλαγής του χάρτη στην Αριστερά, επαναθεμελίωσης του κομμουνισμού.
Η δική μας πολιτική πρόταση έχει ως ορίζοντα και στρατηγικό στόχο την ανατροπή της αστικής κυριαρχίας και την κομμουνιστική χειραφέτηση. Όσο κι αν οι σημερινοί συσχετισμοί δεν κάνουν άμεσα εφικτή μια τέτοια λύση, όσο κι αν αυτή η προοπτική έχει κατασυκοφαντηθεί από τα καθεστώτα του «υπαρκτού», αποτελεί – στο βαθμό που θα επαναθεμελιωθεί με βάση τη σύγχρονη πραγματικότητα – τη μοναδική εναλλακτική συνολική πολιτική απάντηση προς τη σύγχρονη καπιταλιστική βαρβαρότητα, τη μοναδική βιώσιμη αντίπαλη προς τον κόσμο του κεφαλαίου πρόταση εξουσίας, και μάλιστα μια πρόταση περισσότερο αναγκαία και ρεαλιστική (από οικονομικοκοινωνική άποψη) από ποτέ.

Τσέπωσαν κρατικό χρήμα και απολύουν εργαζόμενους

Αληθεύουν αυτά (κλικ εδώ) σύντροφοι;

Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας- Γένοβα Νυστέρι Νοσοκομείου Αγίας Όλγας



ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΕΝΟΒΑ-ΝΥΣΤΕΡΙ ΑΓΙΑΣ ΟΛΓΑΣ, Νέα Ιωνία 5-9-2010
Συναδέλφισσα – συνάδελφε
Η συνέλευση του συλλόγου που έγινε την Πέμπτη 2/9 μας απέδειξε ότι υπάρχει μεγάλο έλλειμμα δημοκρατίας στον σύλλογο εργαζομένων. Επί περίπου 2 ώρες μικρή μερίδα μελών της πλειοψηφίας (ΠΑΣΚΕ) με πρωτοστάτη των εκπρόσωπο της ΠΟΕΔΗΝ προσπάθησαν να διαλύσουν την πιο μαζική συνέλευση που έχει γίνει τον τελευταίο καιρό. Για να κατανοήσουμε το μέγεθος της προσπάθειας σχεδόν από 30 φορές τοποθετήθηκαν δύο από τα μέλη της ΠΑΣΚΕ και με τον εκπρόσωπο της ΠΟΕΔΗΝ να βρίζει δημόσια τον εκλεγμένο εκπρόσωπο του Νυστεριού! Το Νυστέρι προσπάθησε και πέτυχε να μην διαλυθεί η συνέλευση, αλλά ήδη το μεγαλύτερο ποσοστό των συνάδελφων είχε φύγει. Το αποτέλεσμα που υπήρξε για «συγκέντρωση στο προαύλιο χώρο του νοσοκομείου» και όχι η επίσχεση όπως προτείναμε εμείς ήταν αποτέλεσμα ψεύτικης πληροφόρησης, που υπήρξε από αυτούς που στήριξαν αυτή την πρόταση. Δυστυχώς δεν υπήρχε η δυνατότητα ανάπτυξης των επιχειρημάτων από την πλευρά μας διότι επικράτησε η αναίδεια, ο τραμπουκισμός και η υστερία από πλευράς μελών της πλειοψηφίας του συλλόγου.
Το βασικό επιχείρημα της ΠΑΣΚΕ ήταν ότι η επίσχεση εργασίας είναι παράνομη για το δημόσιο! Η άποψη που στηρίχθηκε το επιχείρημα ήταν ότι αυτό γράφτηκε σε περιοδικό της ΠΟΕΔΗΝ! Πέρα από μεγάλο ψέμα είναι και σκάνδαλο, ομοσπονδία εργαζόμενων να βγάζει παράνομη μορφή κινητοποίησης! Παράνομους τους αγώνες μας τους βγάζει το κράτος και οι δικαστές. Η επίσχεση εργασίας δεν είναι παράνομη γιατί απλά εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής ευρωπαϊκών οδηγιών που όπως ξέρουμε έχουν ισχύ και στην ελληνική νομοθεσία. Αλλά εμείς σαν Γένοβα Νυστέρι δεν μπορούμε να πούμε ότι είμαστε και φίλοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να την έχουμε και σαν αναφορά αλλά δεν θα δεχτούμε και να μας πει κάποιος σε αυτόν τον τόπο πως θα κινητοποιηθούμε γιατί πιστεύουμε ότι νόμος είναι το δίκιο του εργάτη. Ενημερώνουμε ότι ήδη έχουν κάνει χιλιάδες γιατροί σε όλη τη χώρα επίσχεση εργασίας αλλά και νοσηλευτές και από τα νοσοκομεία της Νίκαιας, του Παν. Ιωαννίνων και του Σισμανόγλειου, χωρίς κάποιος εισαγγελέας να τους βγάλει παράνομους.
Τα ψέματα που ειπώθηκαν πολλά. Η προστασία της κυβερνητικής πολιτικής από τον εκπρόσωπο της ΠΟΕΔΗΝ ήταν φανερή σε όλες τις τοποθετήσεις που έκανε (30 τον αριθμό). Βασικό επιχείρημα του Νυστεριού ήταν ότι η μη καταβολή των υπερωριών σε εμάς αλλά και τον εφημερίων των γιατρών έχει να κάνει με την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης. Ο εκπρόσωπος της ΠΟΕΔΗΝ μας είπε ότι το όριο του 8% κάθε μήνα στις υπερωρίες υπάρχει εδώ και χρόνια. Όμως υπάρχει από τις 3/2/2010 με απόφαση του τωρινού υπουργού οικονομικών για την διάθεση των πιστώσεων του προϋπολογισμού. Ήταν δηλαδή αποτέλεσμα του προγράμματος σταθερότητας, όπως ήταν και εκείνη την περίοδο η περικοπή των επιδομάτων. Άλλο μεγάλο ψέμα που ειπώθηκε από συνάδελφο μαία (μέλος της παράταξης της πλειοψηφίας) ήταν ότι καμία παράταξη δεν έχει κάνει κάτι ώστε να μάθουμε ποιοι επιτέλους παίρνουν πλασματικές υπερωρίες. Το Νυστέρι έχει κάνει έγγραφη αναφορά και στην προηγούμενη διοίκηση αλλά και στην τωρινή, ώστε να μας κοινοποιήσει σε ποιους δίνει τις υπερωρίες. Η τελευταία αναφορά έχει γίνει στης 11-06-2010 με Αρ. Πρωτ. 9166.Το περίεργο είναι ότι την συγκεκριμένη συνάδελφο την ενημερώσαμε για την κίνηση μας αυτή και της προσκομίσαμε αντίγραφο της αναφοράς! Ενημερώνουμε όλους τους συναδέλφους ότι όλα τα στοιχεία για όσα λέμε υπάρχουν στα χέρια μας και μπορούν να μας τα ζητήσουν.
Η πρωτοβουλία Γένοβα Νυστέρι Αγίας Όλγας στηρίζει την απόφαση της γενικής συνέλευσης, παρόλα αυτά τα αρνητικά που έγιναν. Επιμένουμε στη πρόταση για επίσχεση εργασίας, όπως έγινε και με τους γιατρούς μας. Θεωρούμε σημαντική την παρέμβαση της 5μελούς της ΕΙΝΑΠ στη συνέλευση και συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε τη δημιουργία κοινής επιτροπής συντονισμού. Προτείνουμε ακόμα απεργία διαρκείας ενάντια σε ΔΝΤ, κυβέρνηση, ΕΕ. Επιτέλους η κυβέρνηση και όσοι έμειναν να την στηρίζουν θα πρέπει να καταλάβουν ότι ο αγώνας για την στήριξη του εργατικού εισοδήματος είναι αγώνας ζωής και θανάτου. Απαιτούμε την άμεση καταβολή των υπερωριών μας. Καμία περικοπή στο μισθό μας! Όσο και να προσπαθούν να μας πείσουν ότι λεφτά δεν υπάρχουν, λενε ψέματα. Τα λεφτά υπάρχουν και είναι στις τράπεζες, που όλο και συνεχίζουν να γεμίζουν χρήμα και να το παίζουν στον τζόγο της κερδοσκοπίας! Γι’ αυτό η μόνη λύση είναι κατάργηση του χρέους και στάση πληρωμών τον τόκων και όχι στάση πληρωμών στους μισθούς μας.

Ο Λοβέρδος νέος Υπουργός Υγείας



«Τα πιάσαμε τα λεφτά μας»!
Αφού διέλυσε (υλοποιώντας τις συλλογικές τους αποφάσεις και τις επιταγές του κεφαλαίου)  το ασφαλιστικό σύστημα ,  κάνοντας τη συνταξιοδότηση σπάνια όπως το ουράνιο , αφού αποδιάρθρωσε πλήρως  και τις εργασιακές σχέσεις στη χώρα μας , τον στείλανε τώρα να αποτελειώσει και το ΕΣΥ .Ο λόγος; Για τον Βασιλάκη Καΐλα της κυβέρνησης!!
Να τον χαιρόμαστε!!!
Ετοιμαστείτε για … «συγχωνεύσεις»!!!
Όσο για τη Μαριλίζα…Ήταν προδιαγεγραμμένο το μέλλον της στο Υπουργείο Υγείας. Το είχαμε δημοσιεύσει άλλωστε…Απλά υπήρξε μια μικρή καθυστέρηση. Της ταιριάζουν καλύτερα οι…Βρυξέλες.

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

Ελάτε σωτήρες!


 Της ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ 

       Τελείωσαν τα ψέματα! Βγήκαν οι λίστες! Ξέρουμε ποιοι θα είναι οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές. Σε δύο μήνες θα ρίξουμε την ψήφο μας .Θα ασκήσουμε το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα μας να εκλέξουμε ποιοι θα μας σώσουν από το μαύρο μας το χάλι. Υπάρχει  παντού ,στην Ψωροκώσταινα ,η εντύπωση  ταύτισης των νομαρχιακών με τις πολιτικές δηλαδή τις βουλευτικές εκλογές. Ο Γ.Α. Παπανδρέου έχρισε τους ,κατά τα άλλα απρόθυμους, πρασινοφρουρούς  του, να σηκώσουν το λάβαρο και να προχωρήσουν στον αγώνα. Γιατί δεν αναρωτιέται γιατί δεν θέλανε να εγκαταλείψουν τις ζεστές και συμφέρουσες κυβερνητικές τους θέσεις; Πώς να τους πείσει όταν ο ίδιος τους παραμύθιαζε :¨λεφτά υπάρχουν, λεφτά υπήρχαν αν θα τα ζητούσαμε !΄΄. Μετά  ο ΓΑΠ θα τους τιμωρήσει δηλαδή  θα ανακοινώσει τον προγραμματισμένο ανασχηματισμό του.
     Ελάτε κύριοι υποψήφιοι! να μας σώσετε από την βρωμιά ,τον ελλιπή  φωτισμό και την οικονομική ακαταστασία που κυριαρχεί στους περισσότερους δήμους και νομαρχίες της χώρας μας. Ελάτε !μαζέψτε τα μανίκια σας για να ξεκαθαρίσετε τι έκανε ο προηγούμενος με τα οικονομικά του δήμου. Ελάτε !να αποφασίσετε πόσους από τους συμβασιούχους θα διώξετε! Πώς θα κάνετε μαγείες με τα άδεια ταμεία των δήμων και μην ξεχάσετε ότι θα είσαστε υπόλογοι για τα προεκλογικά σας έξοδα.
     Ελάτε! εσείς που πιστεύετε ότι είστε η ελπίδα του τόπου. Άντε φερθείτε έξυπνα και ετοιμάστε λαϊκό ύφος και φιλικό χαμόγελο. Βάλτε casual σακάκι σε συνδυασμό με κανονικό φθαρμένο  παπούτσι για τις βόλτες σας στις γειτονιές και στις λαϊκές της εκλογικής σας περιφέρειας. Τα καλά επώνυμα σας ρούχα και τα ακριβά ρολόγια σας βάλτε τα στην άκρη. Θα τα βάλετε το βράδυ της νίκης  εάν εκλεγείτε. Σας εύχομαι καλή τύχη και αέρα στα πανιά σας.
         Μήπως θα αλλάξετε και θα αφήσετε στην άκρη τα συμφέροντα σας; Μήπως θα ξεχάσετε για λίγο τα φιλαράκια σας; .Αυτά τα καλά παιδάκια μπλεγμένα με την παραοικονομία και την διαφθορά .Αυτά που με το πρόσχημα ότι θα σας στηρίξουν θα σας ζητήσουνε κάποιες δουλειές, κάποιες εργολαβίες και κάποια προνόμια; Προσέξτε όμως, επειδή το δικό σας πόθεν έσχες θα είναι ανοικτό  για ελέγχους. Έχουν γνώση οι φύλακες. Ψυλλιαστήκαμε πια  ποια είναι η συνταγή επιτυχίας των υποψηφίων. Πήραμε το μάθημα μας ότι κανένας δεν το κάνει για την ψυχή της μάνας του. Ακόμα εκκρεμούν δικαστικές  αποφάσεις  με πρώην δημάρχους και νομάρχες που μπλέξανε με τα συμφέροντα.
       Για καλό και για κακό προμηθευτείτε και ένα κράνος. Είδατε τι έπαθε ο Τόνι Μπλερ στην  παρουσίαση βιβλίου του. Κρατήστε  μικρό καλάθι. Ο λαός δεν σας αγαπάει, ιδιαίτερα το αντιληφθήκατε αυτό το καλοκαίρι που όπου και να βγήκατε σας γιουχάιζαν. Ο κόσμος εκφράζεται ελεύθερα στην δημοκρατική ,ακόμα ,Ελλάδα μας. Δεν σας εγγυώμαι γιαουρτάκια επειδή στοιχίζουν λιγουλάκι (1,78 έως 2,20) αλλά σάπια ντομάτα έχετε σίγουρα  εξασφαλίσει ,άντε και κάνα κλούβιο αυγό.( 1,10 η εξάδα). Στο καλό και με την νίκη!

Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010

Πληρώνεις και πάλι πληρώνεις για να… προλάβεις να συνταξιοδοτηθείς!


Μετά τη  συνταξιοδοτική σφαγή των εργαζομένων σε Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα με τις διατάξεις να προβλέπουν δουλειά μέχρι τα πρόθυρα… του άλλου κόσμου, έρχεται και πάλι η κυβέρνηση και εκμεταλλευόμενη την ανθρώπινη ανάγκη των εργαζομένων να προλάβουν να συνταξιοδοτηθούν πριν εγκαταλείψουν τα εγκόσμια και ρίχνει  το εισπρακτικό δόλωμα της αναγνώρισης «πλασματικού» χρόνου εργασίας!
Χαρακτηριστικό είναι το χαράτσι που επιβάλλεται σε αυτή τη περίπτωση , καθώς η αναγνώριση γίνεται με τη καταβολή του 20% του συντάξιμου μισθού για κάθε μήνα αναγνώρισης !
Μάλιστα προβλέπουν και …εκπτώσεις σε περίπτωση που τα καταβάλλεις εφάπαξ!!
Όπως αναφέρει σχετικό δημοσίευμα της "Ελευθεροτυπίας":
Ποιοι είναι οι νέοι χρόνοι που αναγνωρίζονται για θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος και προσαύξηση της σύνταξης 
Με το νέο ασφαλιστικό νόμο παρέχεται η δυνατότητα αναγνώρισης χρόνων ασφάλισης με τους οποίους ο εργαζόμενος διευκολύνεται για να θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα αλλά και σε περιπτώσεις για να προσαυξήσει τη σύνταξή του. Μέχρι σήμερα οι χρόνοι που μπορούσαν να αναγνωρίσουν ήταν περιορισμένοι (στρατός, γονική άδεια, χρόνος ανατροφής παιδιών κλπ) και δεν αφορούσαν το σύνολο των περιπτώσεων αλλά ειδικές κατηγορίες. Με τις νέες ρυθμίσεις ο ασφαλισμένος μπορεί να αναγνωρίσει επιπλέον
1.Το χρόνο επιδοτούμενης ανεργίας μέχρι 300 ημέρες (1 έτος) ανεξάρτητα από την περίοδο που πραγματοποιήθηκε η επιδότηση ανεργίας
2.Το χρόνο επιδοτούμενης ασθένειας και μέχρι 300 ημέρες (1 έτος) ανεξάρτητα από την περίοδο που έλαβε χώρα η ασθένεια
3.Το χρόνο σπουδών σε μέσες, ανώτερες και ανώτατες σχολές
4.Το χρόνο ανεργίας για τον οποίο δεν έχει επιδοτηθεί ο εργαζόμενος ή παρουσιάζεται γενικώς κενό ασφάλισης, μετά όμως την υπαγωγή στην ασφάλιση οποιουδήποτε ταμείου
5.Το χρόνο απουσίας από την εργασία για τις μητέρες λόγω κύησης και λοχείας και μέχρι 119 ημέρες
6.Το χρόνο απεργίας για τον οποίο υπάρχει κενό ασφάλισης (σ.Α.Π.:σιγά μη δεν έβγαζαν και από τη μυγα ξύγκι)!
7.Τον πλασματικό χρόνο για τα παιδιά ανεξάρτητα από την ημερομηνία γέννησής τους ο οποίος ανέρχεται σε 1 χρόνο για ένα παιδί, 3 χρόνια για 2 παιδιά και 5 χρόνια για 3 παιδιά
8.Το χρόνο άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας και μέχρι 8 χρόνια πριν από την εγγραφή του επαγγελματία στον ΟΑΕΕ, εφόσον δεν έχουν καταβληθεί εισφορές
Ποιοι έχουν δικαίωμα να αναγνωρίσουν τους νέους ΄΄πλασματικούς΄΄ χρόνους;
Οι νέοι ΄΄πλασματικοί΄΄ χρόνοι αναγνωρίζονται μόνο από εκείνους που θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από 1/1/2011 και μετά. Αντίθετα όσοι θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι 31/12/2010 αναγνωρίζουν τους χρόνους που ίσχυαν με τους προηγούμενους νόμους (π.χ. στρατιωτική θητεία, χρόνος ανατροφής παιδιών κ.λ.π.)
Πόσα χρόνια μπορεί να αναγνωρίσει ο εργαζόμενος από τους νέους χρόνους που προβλέπονται στο νέο ασφαλιστικό νόμο;
Ένας εργαζόμενος που θεμελιώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα το 2011 μπορεί να αναγνωρίσει μέχρι 4 χρόνια. Όποιος θεμελιώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα το 2012 μπορεί να αναγνωρίσει μέχρι 5 χρόνια, το 2013 μέχρι 6 χρόνια και από το 2014 και μετά μέχρι 7 χρόνια.
Τα ΄΄πλασματικά΄΄ χρόνια αναγνωρίζονται μόνο σε ταμεία κύριας ασφάλισης ή και στα επικουρικά;
Τα ΄΄πλασματικά΄΄ χρόνια αναγνωρίζονται και στα επικουρικά ταμεία με τις ίδιες προϋποθέσεις που αναγνωρίζονται στα ταμεία κύριας ασφάλισης. Οι εισφορές βέβαια για την αναγνώριση χρόνου στα επικουρικά ταμεία είναι πολύ μικρότερες (στις περισσότερες περιπτώσεις 6% επί των συντάξιμων αποδοχών).
Για ποιους χρόνους που αναγνωρίζονται δεν καταβάλλονται ασφαλιστικές εισφορές;
Χωρίς την καταβολή εισφορών αναγνωρίζεται, ο χρόνος της επιδοτούμενης ανεργίας και μέχρι 300 ημέρες, ο χρόνος επιδοτούμενης ασθένειας και μέχρι 300 ημέρες, ο χρόνος κύησης και λοχείας για τις μητέρες και μέχρι 119 ημέρες και ο χρόνος συνταξιοδότησης με αναπηρική σύνταξη. Αντίθετα για όλους τους άλλους χρόνους που αναγνωρίζονται καταβάλλονται εισφορές.
Τι θα πληρώσω για να αναγνωρίσω το χρόνο στρατιωτικής θητείας;
Σε όλα τα ταμεία ο χρόνος στρατιωτικής θητείας αναγνωρίζεται με την καταβολή εισφοράς που αντιστοιχεί στο άθροισμα των εισφορών εργαζόμενου και εργοδότη, επί των συντάξιμων αποδοχών που έχει ο εργαζόμενος κατά το μήνα υποβολής της αίτησης. Για τους μισθωτούς η εισφορά στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι το 20% επί των συντάξιμων αποδοχών. Για τους δημόσιους υπαλλήλους είναι 6,67% επί των συντάξιμων αποδοχών, ενώ για τους αυτοαπασχολούμενους και τους ελεύθερους επαγγελματίες η εισφορά για κάθε μήνα που αναγνωρίζεται είναι ίση με την εισφορά που καταβάλλει ο ασφαλισμένος στον κλάδο σύνταξης.
Σε ποιες περιπτώσεις έχω έκπτωση για την αναγνώριση της στρατιωτικής θητείας;
Έκπτωση 30% παρέχεται σε όσους ασφαλισμένους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από 1/1/2011 μέχρι 31/12/2014.
Έκπτωση 50% παρέχεται σε όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από 1/1/2015 και μετά.
Τι θα πληρώσω για να αναγνωρίσω τα χρόνια σπουδών;
Ο χρόνος σπουδών, σε ανώτερες ή ανώτατες σχολές, ο χρόνος μαθητείας και ο χρόνος φοίτησης σε μέσες επαγγελματικές σχολές αναγνωρίζονται με την καταβολή εισφορών που αντιστοιχεί στο 20% του 25πλάσιου του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη για κάθε μήνα που αναγνωρίζεται.
Τι θα πληρώσω για να αναγνωρίσω το χρόνο ανατροφής παιδιών;
Ο χρόνος ανατροφής παιδιών αναγνωρίζεται με την καταβολή εισφορών που αντιστοιχεί στο 20% του 25πλάσιου του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη για κάθε μήνα που αναγνωρίζεται.
Τι θα πληρώσω για να αναγνωρίσω εκπαιδευτική άδεια ή χρόνο απεργίας;
Για τους χρόνους εκπαιδευτικής άδειας ή απεργίας ο εργαζόμενος καταβάλλει για κάθε μήνα που θα αναγνωρίσει ποσό που αντιστοιχεί στο 20% του συντάξιμου μισθού που έχει κατά το μήνα υποβολής της αίτησης.
Τι θα πληρώσω για να αναγνωρίσω το χρόνο ανεργίας;
Για το χρόνο της επιδοτούμενης ανεργίας δεν καταβάλλονται εισφορές. Ο χρόνος αυτός αναγνωρίζεται χωρίς εξαγορά για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος. Για οποιοδήποτε άλλο χρόνο ανεργίας ή κενού ασφάλισης που υπάρχει μετά την πρώτη ασφάλιση σε οποιοδήποτε φορέα, ο εργαζόμενος πληρώνει εισφορά για κάθε μήνα που θα αναγνωρίσει, ίση με το 20% του 25πλάσιου του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη όπως αυτό ισχύει κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης.
Πως μπορώ να πληρώσω στο ταμείο μου για την αναγνώριση των "πλασματικών" χρόνων;
Η πληρωμή στα ταμεία γίνεται εφάπαξ εντός τριμήνου από την ειδοποίηση του ταμείου, οπότε υπάρχει έκπτωση 15% στο ποσό. Παρέχεται όμως η δυνατότητα το συνολικό ποσό να εξοφληθεί σε τόσες μηνιαίες δόσεις όσοι είναι οι μήνες που αναγνωρίζονται. Στην περίπτωση που κάποιος εργαζόμενος συνταξιοδοτείται η δόση παρακρατείται από τη σύνταξη με ποσό ίσο με το ¼ αυτής.
Προσοχή: Στα επικουρικά ταμεία το ποσοστό εισφοράς για τις αναγνωρίσεις είναι κατά κανόνα 6%
Μπορώ με την αναγνώριση των ΄΄πλασματικών΄΄ χρόνων να πάρω σύνταξη σε μικρότερη ηλικία;
Στην πραγματικότητα και σε πολλές περιπτώσεις με την αναγνώριση των πλασματικών χρόνων παρέχεται η δυνατότητα στον εργαζόμενο να θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα νωρίτερα, οπότε αποφεύγει την μεγάλη αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ή των επιπλέον ετών εργασίας.

3 του Σεπτέμβρη να...καταριέσαι!