Της ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Πάντα, σε οποιαδήποτε υπηρεσία θα
ξεχωρίσεις τον άξιο αλλά πολύ ντροπαλό
άνθρωπο. Κάποιον που αποφεύγει τα φώτα της δημοσιότητας και που σκόπιμα κάθεται
στην σκιά των «μεγάλων». Είναι εργατικός. Είναι ολιγομίλητος. Κοκκινίζει όταν
του απευθύνεις το λόγο. Είναι αποτελεσματικός, δεν στερείται νοημοσύνης αλλά είναι ντροπαλός. Τρέχει να προλάβει και
τα καταφέρνει καλά όταν δεν τον βλέπουν πολλά μάτια. Η ιδέα το να βγει στον
κόσμο και να εκφράσει δημόσια την γνώμη του για κάτι είναι τόσο ουτοπική όσο
είναι η ιδέα να μπει σε μία Τζάγκουαρ
για να πάει στη δουλειά του. Δεν τολμάει να σε κοιτάξει στα μάτια όχι
επειδή έχει κάτι να κρύψει αλλά επειδή δεν θέλει να τον κοιτάς.
Αυτοί που τον ξέρουν τον αγαπάνε, τον
σέβονται και εννοείται ότι τον εκτιμάνε. Τον υποστηρίζουνε και του χαμογελάνε
.Ξέρουν την ιστορία του ,το ήθος και την αξιοπρέπεια του. Αυτοί που δεν τον
ξέρουνε τον υποτιμάνε και τον κοροϊδεύουν επειδή εκλαμβάνουν την σιωπή του σαν αποδοχή και συνενοχή σε όλα
αυτά που κάνουν. Δεν ξέρουν ούτε πόσα μυαλά κουβαλάει και ούτε τι έχει κάνει
στην ζωή του για να φτάσει μέχρι εδώ. Ταυτίζουν το χαμηλό του κοινωνικό προφίλ
με χαμηλό επίπεδο νοημοσύνης .Δεν ξέρουν τον κανόνα η σιωπή είναι χρυσός επειδή
αυτοί φαφλατάδες γεννήθηκαν και φαφλατάδες θα πεθάνουν. Προφανώς δεν ξέρουν ότι
για μας πρέπει να μιλήσουν οι πράξεις μας και όχι μόνο οι λέξεις μας. Δεν τον
ξεχωρίζουν επειδή είναι απασχολημένοι να θαυμάσουνε τους φωνακλάδες και τους
ανθρώπους που κολυμπούν στην έπαρση και την αλαζονεία.
Όταν αυτός ο μικρός και
ασήμαντος άνθρωπος φτάσει στα άκρα γίνεται θηρίο. Ξαφνιάζει με την φοβερή του
έκρηξη του και εντυπωσιάζει με τις σωστές και αποτελεσματικές λύσεις που δίνει
στο πρόβλημα που προέκυψε. Ισχύει το παλιό λαϊκό ρητό «το σιγανό το ποταμάκι πρέπει να φοβάσαι» άσχετα αν κυλάει τόσο απαλά και ήσυχα. Στην περίπτωση
της Ελλάδας μας το σιγανό το ποταμάκι είναι ο λαός που κάθεται μακριά από τα
φώτα της δημοσιότητας και « καταπίνει» όλα αυτά που του φορτώνουν οι κυβερνώντες
Δέχεται .υπομονητικά όλα τα παραμύθια περί σωτηρίας της χώρας και λύσεις όπως
μνημόνιο, επιμήκυνση δανείου , μεσοπρόθεσμο, μόνιμη
εποπτεία και οικονομική εξαθλίωση. Τα πανηγύρια του ΠΑΣΟΚ δεν τον αφήνουν
αδιάφορο επειδή ξέρει ότι ο μόνος που θα πληρώσει θα είναι ο λαός.. Η μόνιμη εγκατάσταση
της τρόικας στην Ελλάδα, και ουσιαστικά η ανάληψη της διακυβέρνησης από τους
διεθνείς «προστάτες» τον ξεσηκώνει . Όταν
αγριέψει είναι να τον φοβηθείς. Οργή λαού φωνή Θεού!
