ΚΟΒΟΥΝ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΣΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ
Μέσα σε μερικές ώρες, με
μια ακραία αντιδραστική και αντεργατική απόφαση της κυβέρνησης του μαύρου
μετώπου, με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου του υπουργικού συμβουλίου ΠΑΣΟΚ - ΝΔ
(έτσι ώστε να μη χρειαστεί να περάσει καν από τη Bουλή) καταργήθηκαν εργατικά δικαιώματα δεκαετιών.
Τσεκούρι 22% στον κατώτερο μισθό, 32% η μείωση για τους νέους, με στόχο να
συμπαρασύρει όλες τις εργατικές αμοιβές μέχρι και 40%-50% κάτω! Ο κατώτερος
μισθός γίνεται 580 ευρώ μεικτά (περίπου 500 ευρώ καθαρά), ενώ στα 400 ευρώ πάει
ο μισθός των νέων!
Η Ελλάδα του 500άρικου, πεδίο πάμφθηνης εργατικής δύναμης
και άγριας εκμετάλλευσης για τις πολυεθνικές, το ξένο και το ντόπιο κεφάλαιο,
πάει να γίνει γεγονός. Ήρθε η ώρα να φωνάξουν οι εργαζόμενοι και οι νέοι ότι
δεν θα ζήσουν με 400 ευρώ, ότι δεν θα γίνουν οι δούλοι του 21ου αιώνα!
Από το τσεκούρι της
ΕΕ και της κυβέρνησης δεν γλύτωσε ούτε αυτό το εξευτελιστικό επίδομα ανεργίας,
που έλεγαν ότι πάνε να περισώσουν. Μόλις βρυχήθηκε η τρόικα, ο Γ. Κουτρουμάνης
το περιέκοψε στα ...360 ευρώ!
Τώρα καταλαβαίνουμε τι σημαίνει η Ελλάδα της
ανάπτυξης, την οποία δήθεν θα φέρει ο δοτός πρωθυπουργός και η συμμορία του
ευρώ. Δεν θα πεινάνε μόνο οι άνεργοι, αλλά και όσοι εργάζονται!
Η κυβερνητική
κουστωδία το μόνο που έφερε από τις Βρυξέλλες είναι το μισό δάνειο, το οποίο θα
πάει ολόκληρο για την αποπληρωμή των υποχρεώσεων προς τους τοκογλύφους -
δανειστές και για τις τράπεζες.Όπως και το υπόλοιπο βεβαίως.
Για την
πλειονότητα της κοινωνίας το μόνο που μένει είναι οι άγριες περικοπές, οι
φορομπηχτικές επιδρομές, η διάλυση των κοινωνικών υποδομών. Και για να περάσουν
αυτά προωθείται κι επιβάλλεται ο πιο εξευτελιστικός αυταρχισμός απέναντι στους
εργαζόμενους και στο λαό της χώρας.
Ο πρόεδρος της ευρωζώνης Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ
έφτασε στο σημείο να απαιτήσει ουσιαστικά ψήφο στα κόμματα που στηρίζουν το
Μνημόνιο.
Την ίδια ώρα συνολικά η ΕΕ θωρακίζεται και μετατρέπεται σε
αντεργατικό φρούριο με την ψήφιση του Δημοσιονομικού Συμφώνου.
Ο εργαζόμενος
λαός θα αντιδράσει. Η δυσαρέσκεια είναι μεγάλη και αναζητά διεξόδους
αγωνιστικής έκφρασης. Ο λαός συνειδητοποιεί ότι δεν είναι ανίκητοι, ότι μπορεί
όχι μόνο να επιβάλει ρωγμές (όπως στα χαράτσια της ΔΕΗ) αλλά και την ανατροπή.
Έχει έρθει η ώρα για ένα νέο, μετωπικό και συντονισμένο, βαθιά ανατρεπτικό και
ταξικό εργατικό κίνημα. Ωριμάζει η ανάγκη ενός μεγάλου πανεργατικού - παλλαϊκού
ξεσηκωμού που θα σαρώσει την επίθεση κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ, κεφαλαίου.
