Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

Διακήρυξη της ΑΡΣΥ για τις εκλογές του Συλλόγου Εργαζομένων του Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων "Χατζηκώστα"

               Αριστερή Ριζοσπαστική Συσπείρωση Υγειονομικών

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
Έχουν περάσει 2 χρόνια από τις προηγούμενες εκλογές του συλλόγου. 
Χρόνος ικανός για να χρεοκοπήσουμε όλοι οι εργαζόμενοι. 
Μπήκαμε στην μεγαλύτερη οικονομική κρίση των τελευταίων 70 χρόνων.

Πρόκειται για καπιταλιστική κρίση υπερπαραγωγής. 
Οι καπιταλιστές τα τελευταία χρόνια συσσώρευσαν αμύθητα  κέρδη από την εκμετάλλευση των εργαζομένων. Δεν μπόρεσαν να τα επενδύσουν. Αποτέλεσμα είναι  η κρίση που ξέσπασε στην Αμερική το 2007 και να επεκταθεί σε όλον τον καπιταλιστικό κόσμο. Από την άλλη οι τράπεζες, οι διεθνείς χρηματοπιστωτικοί οίκοι, οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές χώρες στην προσπάθειά τους να ξεπεράσουν την κρίση δημιούργησαν μια άλλη. Την κρίση χρέους για μια σειρά χώρες και λαούς.

Πάντα οι καπιταλιστές προσπαθούν να φορτώσουν τις συνέπειες της κρίσης και το ξεπέρασμά της, σ’ αυτούς που δεν την δημιούργησαν, στους εργαζόμενους. Με την μείωση των μισθών, των συντάξεων, με την υπερφορολόγηση των μισθωτών, τα χαράτσια, τις μαζικές απολύσεις, την εκρηκτική άνοδο της ανεργίας, την ξεθεμελίωση κάθε εργατικού δικαιώματος, την διάλυση της δημόσιας διοίκησης με απολύσεις της πλειοψηφίας των δημόσιων υπαλλήλων, με συρρίκνωση και παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Παιδείας – Υγείας. 
Οι καπιταλιστές για τον εαυτό τους εφαρμόζουν τις φοροελαφρύνσεις, την μη καταβολή και αυτών των λιγοστών οφειλών τους, προκαλούν με την πάσης φύσεως ασυλία απέναντι στην κοινωνία.( Χαρακτηριστικό παράδειγμα το εφοπλιστικό κεφάλαιο, πρώτη δύναμη παγκόσμια, για φέτος ναυπηγεί άλλα 600 πλοία, πληρώνει όμως φόρους λιγότερο από τους μετανάστες. Οι τράπεζες αυτοπροστατεύονται από την κρίση καταβροχθίζοντας 155 δις. δηλαδή το 75% του ετήσιου εισοδήματος της χώρας.)
Έτσι  βαθαίνει η οικονομική ύφεση, ενώ υπολογίζουν ότι οι συνέπειες της κρίσης θα διαρκέσουν μέχρι το 2030. 
Βαθαίνει η ανθρωπιστική κρίση (άσιτοι, άστεγοι, πληθυσμός χωρίς θέρμανση και ρεύμα), με πάνω από 1 εκατομμύριο  ανέργους, άστεγους όσο μια πόλη, με το 25% του πληθυσμού, επισήμως, κάτω από το όριο της φτώχειας.

Οι αστοί πολιτικοί, υπάλληλοι των τραπεζών, των εργοστασιαρχών, των δανειστών, φροντίζουν να θωρακίζουν τις πράξεις τους με φανερά αντισυνταγματικές και παράνομες μεθοδεύσεις. 
Τι να πρωτοπούμε. Με την ψήφιση του πρώτου μνημονίου (που ελάχιστοι γνωρίζανε ακριβώς τι λέει), μέχρι την ανάθεση της πρωθυπουργίας στον τραπεζίτη Παπαδήμο, 150-200 βουλευτές ‘ψηφίζουν’ νόμους που οδηγούν  στην πείνα και την εξαθλίωση τούτη και τις επόμενες γενιές. Και φυσικά ενισχύουν την δικτατορική συμπεριφορά, απέναντι στον Λαό με τα χημικά, τα ΜΑΤ, τις απαγορεύσεις, τους ξυλοδαρμούς, την προπαγάνδα των ΜΜΕ.

Και οι εκπρόσωποι των εργαζομένων τι κάνουν; 
Η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, οι διάφορες ομοσπονδίες; 
Είναι γεγονός. Ότι αν υπήρχε ταξικά προσανατολισμένη αντίδραση των συνδικάτων από την αρχή, όταν αποφασίζανε τις οριζόντιες περικοπές σε μισθούς , συντάξεις, δώρα, τις ελεύθερες απολύσεις, τα πράγματα θα ήταν αλλιώς και  πολύ καλύτερα. Όταν οι αστοί καταλαβαίνουν ότι κλονίζεται η εξουσία τους, ότι κινδυνεύουν, δεν διστάζουν να κάνουν παραχωρήσεις, για να μην χάσουν την εξουσία τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι αραβικές εξεγέρσεις και  κυρίως της Αιγύπτου.
Έτσι λοιπόν η εργατική αριστοκρατία, υποτάχθηκε στις εντολές των τραπεζιτών, καναλαρχών, βιομηχάνων, αγνοώντας την πηγή της δύναμής τους, τους εργαζόμενους. Και βέβαια έχουν όνομα αυτοί οι κυβερνητικοί υπάλληλοι-συνδικαλιστές. Πρόκειται για κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ κυρίως. Ακριβώς το ίδιο γίνεται και με την δική μας ΠΟΕΔΗΝ.
Όταν τα νοσοκομεία αδειάζουν από προσωπικό με τραγικές συνέπειες για τους ασθενείς και εμάς τους ίδιους. Όταν κλείνουν νοσοκομεία όπως αυτά της Ρόδου, Ρεθύμνου, κ.α. κλινικές με τραγικές συνέπειες (καρδιοχειρουργική του Αγ. Σοφία), από την ηγετική ομάδα της ΠΟΕΔΗΝ ακούσαμε την ‘εκκωφαντική σιωπή ‘ τους.
Όταν το Ενιαίο Μισθολόγιο συζητιόνταν, αν δεν έλεγε ψέματα ότι θα πάρουμε αυξήσεις, έριχνε κάποιες ντουφεκιές στον αέρα μαζί με την ΑΔΕΔΥ με κάποιες στάσεις εργασίας, σήμερα που εφαρμόζεται, ασχολείται μόνο με το συνέδριο της.  Οι κύριοι αυτοί , αλλά και τα φερέφωνά τους στο νοσοκομείο μας, έχουν σοβαρή ευθύνη για την τραγική μείωση των μισθών μας, δεν βγαίνουμε στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις προς την οικογένειά μας και στα παιδιά μας. Όταν μαζικά οδηγούμαστε στην εξαθλίωση (με τόσες περικοπές του ενιαίου ποιος θα καταφέρει να ζήσει;), οι κύριοι αυτοί ενδιαφέρονται για συνέδρια που θα αποκλείουν σωματεία που τολμούν να υπερασπιστούν όλους τους εργαζόμενους, όπως απειλούν το δικό μας. Είναι καιρός να μπουν στο περιθώριο. Να πάψουν να εμποδίζουν την ανάπτυξη των αγώνων.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
Μόνο με τον γνήσιο συντονισμό των σωματείων, θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τον σκόπελο της αντεργατικής συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Μέσα από Γενικές Συνελεύσεις να απαιτήσουμε τον συντονισμό στην δράση όλων των ομοειδών σωματείων, αλλά και των άλλων πρωτοβάθμιων σωματείων. Να παλέψουμε για την αλλαγή των συσχετισμών στα δευτεροβάθμια όργανα, υπέρ των αγωνιστικών κινητοποιήσεων, υπέρ των εργαζομένων, ενάντια στην εκμετάλλευση και τον καπιταλισμό.

  Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
Όλοι μας γνωρίζουμε την άθλια οικονομική μας κατάσταση, τον κίνδυνο να απολυθούμε, αν κλείσουν τμήματα, κλινικές ή και νοσοκομεία. Απέναντι μας έχουμε την τρόικα, το ΔΝΤ, την πραξικοπηματική κυβέρνηση του Παπαδήμου που την στηρίζουν  ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ. Στο μαύρο αυτό μέτωπο, έχουμε  τη δική μας ταξική ενότητα. Είναι πρόκληση σήμερα να μην μπορούμε να ενωθούμε ενάντια σ’ αυτούς που μας εξαθλιώνουν, για να πλουτίζουνε οι ίδιοι. Η δύναμή μας είναι η ενότητα με βάση τα δικά μας τα συμφέροντα. Γιατί κοινά είναι τα συμφέροντα στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Για Υγεία, παιδεία ασφάλιση, οικονομική άνεση, κατοικία, πολιτισμό. Είναι ενότητα ενάντια στην εκμετάλλευση της εργασίας μας από τους καπιταλιστές, για να φύγουν η κυβέρνηση της τρόικας, η τρόικα, τα κόμματα της  ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ. Να πάρουν οι εργαζόμενοι την τύχη στα χέρια τους. Να κυβερνήσουν αυτοί που παράγουν τον πλούτο. Η εργατική Τάξη.
•    Έξω από την ΕΕ και το Ευρώ, έξω από κάθε ιμπεριαλιστικό οργανισμό.
•    Διαγράφοντας το χρέος μονομερώς, κρατικοποιώντας τις τράπεζες, τις μεγάλες επιχειρήσεις, και τους οργανισμούς Κοινής Ωφέλειας, χωρίς αποζημίωση, με εργατικό έλεγχο.
•    Χωρισμό εκκλησίας – κράτους και δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας.
•    Απαγόρευση απολύσεων, αύξηση σε μισθούς, μείωση του εργάσιμου χρόνου, δουλειά για όλους.
•    Ικανοποίηση των αιτημάτων του εργατικού και αγροτικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
Στα 2 χρόνια που πέρασαν, σαν ΑΡΣΥ αγωνιστήκαμε για να ικανοποιηθούν  τα αιτήματα του συνδικαλιστικού μας οργάνου, των αναγκών που η ζωή έβαλε μπροστά μας. Προσπαθήσαμε μέσα από το ΔΣ και τις ΓΣ να οδηγήσουμε σε αγωνιστική κατεύθυνση τον σύλλογο, με λάθη, παραλείψεις. Εκτιμούμε ότι συμβάλλαμε στην μαζικοποίηση των ΓΣ και την λήψη αγωνιστικών αποφάσεων. Εκεί υλοποιήθηκαν κάποιες από τις προτάσεις μας που είχαν απορριφθεί από την πλειοψηφία των μελών του ΔΣ. Για τον λόγο αυτό αλλά και για τις καθυστερήσεις στην ανάπτυξη αγώνων καταψηφίσαμε τον «θετικό απολογισμό» της κυβερνητικής πλειοψηφίας του ΔΣ.
Από την αρχή επιμείναμε και επιμένουμε για την εγγραφή όλων των εργαζομένων στον σύλλογο, είτε ανήκουν στους ‘μόνιμους’, είτε στους συμβασιούχους, είτε στα ιδιωτικά συνεργεία. Είμαστε και θα είμαστε πάντα αντίθετοι σε κάθε προσπάθεια που τεχνητά διαχωρίζει τους εργαζόμενους.
Και όπως λέγαμε πριν 2 χρόνια: Σε ποιους απευθυνόμαστε; Σε όλους τους εργαζόμενους του Νοσοκομείου. Στους σ/φους του συνεργείου καθαρισμού, στους συμβασιούχους, στους σ/φους του εργασιακού μεσαίωνα των stage. Απευθυνόμαστε στους εργαζόμενους- μισθοσυντήρητους γιατρούς. Σε κάθε σ/λφο που δεν έχει σχέση με κυκλώματα και φακελάκια
Παλέψαμε και παλεύουμε για την ενότητα όλων των εργαζομένων, μέσα από τον σύλλογο, ενάντια στην λογική των αναμονών, των επιμέρους διεκδικήσεων, του οικονομικά εφικτού μόνο, που προώθησε η κυβερνητική πλειοψηφία της ΠΑΣΚΕ στο ΔΣ.
Πιστεύουμε ότι η ενότητα των εργαζομένων, πρέπει να είναι ως προς την ταξική πάλη , σαν μια γροθιά απέναντι στους καπιταλιστές. Τον δρόμο αυτό μας δείχνουν σήμερα οι Χαλυβουργοί. Γιατί η Δημόσια Δωρεάν Υγεία δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα, όταν ο μισός πληθυσμός πεινάει και οι καπιταλιστές έχουν υπερκέρδη. Μπορεί να γίνει μόνο όταν ο πλούτος που παράγουμε διανέμεται στους ίδιους τους παραγωγούς. Όταν ο μισθός επαρκεί για τροφή, ένδυση, κατοικία, Υγεία, Παιδεία, Ασφάλιση, για ικανοποίηση κάθε σύγχρονης ανάγκης. Όταν καταργηθεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Που μπορεί να γίνει σε μια άλλη κοινωνία, την σοσιαλιστική.   
Για να αλλάξει κατεύθυνση ο Σύλλογος, να γίνει αγωνιστικός, διεκδικητικός, αποτελεσματικός.
Να αποφασίζουν οι εργαζόμενοι μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις για την πορεία τους.
Για την ενότητα όλων των εργαζόμενων σε ταξική βάση, χωρίς ιδεοληψίες ή συντεχνιασμούς.
Μόνο οι δικοί μας αγώνες μαζί με τους άλλους εργαζόμενους μπορούν να κάνουν πράξη την ΔΗΜΟΣΙΑ, ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

               ΣΤΙΣ 27 ΓΕΝΑΡΗ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΑΡΣΥ.

Ψηφίζουμε για το Δ.Σ.
1.    Βαίτσης Γιάννης: Νοσηλευτής ΜΕΘ
2.    Δημητρίου Έφη: Εμφανίστρια ακτινολογικού
3.    Καφαράκης Βασίλης: Γιατρός
4.    Παπουτσή Μαρία: Νοσηλεύτρια Αιμοδοσίας