Κάποτε- δεν πάνε πολλά χρονάκια- υπήρξε ένα μικρό, λειτουργικό ξενοδοχείο, ενταγμένο πλήρως στο αστικό και φυσικό οικοσύστημα. Που συν τις άλλοις ήταν μνημείο νεώτερης πολιτιστικής κληρονομίας. Το ξενοδοχείο ήταν δημόσια- δημοτική περιουσία και βρίσκονταν εντός ενός δημόσιου- δημοτικού χώρου. Δεν λειτουργούσε βέβαια με τις καλύτερες των συνθηκών αλλά ήταν μια βάση για μια λειτουργιά στα πλαίσια μια οικονομίας που θα βασίζεται στις εργατικές και λαϊκές ανάγκες- δικαιώματα. Όπως λόγου χάρη αποτελεί υψίστη ανάγκη στις μέρες μας
Το ξενοδοχείο με το όνομα Ξενία- πάρα τους μαχητικούς αγώνες μιας δράκας συνειδητοποιημένων πολιτών που εδιώχθησαν επί μακρόν για την στάση τους- γκρεμίστηκε, ο χώρος ιδιωτικοποιήθηκε, η δημοτική περιούσια λεηλατήθηκε με βάναυσο τρόπο.
Στην θέση του ανεγέρθηκε μια τεράστια κακογουστιά- λίγο μοντέρνο, λίγο παραδοσιακό, λίγο οθωμανικό- όχι και τόσο προσωπική άποψη τα περί αισθητικής- με το όνομα «ΓΚΡΑΝΤ ΣΕΡΑΪ ΞΕΝΙΑ».
Δηλαδή το μεγάλο σαράι, για να μη ξεχνάμε και την υπερεξουσιαστή οθωμανική παράδοση των πασάδων αρχόντων της πόλης μας…, σαν τους άρχοντες που ξεπούλησαν και ξεπουλούν τα πάντα σε αυτό το τόπο. Α και το ΞΕΝΙΑ για να θυμίζει με ένα γκροτέσκο στυλ την συνέχεια που πέρασε επί των ερειπίων, των ματ και των τραμπούκων.
Όχι δεν μας έπιασε νοσταλγία και τα επαναφέρουμε στην επιφάνεια. Αν και η μνήμη πάντα απελευθερώνει το παρελθόν και το εντάσσει σε ένα αγωνιστικό παρόν και μέλλον, ιδιαίτερα σήμερα που ο ιδιοκτήτης του «ΓΚΡΑΝΤ ΣΕΡΑΪ ΞΕΝΙΑ» θα κτίσει ξενοδοχείο δίπλα στο κύμα της πολύπαθης Παμβώτιδας.
Σας ξαναθυμίζουμε την ιστορία των αγώνων του Ξενία γιατί έγινε γνωστό πως το μισό προσωπικό που εργάζεται βγήκε σε υποχρεωτικές άδειες άνευ ή και με αποδοχές και θυμηθήκαμε τα επιχειρήματα για την μεγάλη επένδυση που θα δημιουργούσε 300 νέες θέσεις εργασίας.
Άραγε που είναι και τι έγιναν αυτές οι θέσεις εργασίας, υποχρεωτικές- δηλαδή τρομοκρατικές, για να τα λέμε με το όνομα τους τα πράγματα- άδειες άνευ η και με αποδοχές;; Ζητώντας, απαιτώντας παράλληλα ο ιδιοκτήτης του να μειωθεί το μίσθωμα γιατί έχει ζημιές; Το τεράστιο μίσθωμα ήταν ένα άλλο επιχείρημα που θα έλυνε τα χέρια του χρεωμένου δήμου μας. Επιχειρήματα για γέλια και για κλάματα για να μην μας πιάσει κατάθλιψη εποχή που είναι. Σε αντίθεση με αυτό το εργασιακό, επιχειρηματικό και κοινωνικό μπάχαλο, οι θέσεις εργασίας στο Ξενία ήταν μόνιμες και σταθερές…
Να πια είναι η ανάπτυξη τους, η ανάπτυξη των πασάδων, των ρουφιάνων και των λαμόγιων που πάει παρέα με την ανάπτυξη των εγκληματιών επιχειρηματιών, των οικονομικών δολοφόνων, των μαφιόζων τραπεζιτών και χρηματιστών.. Ανάπτυξη που την πληρώσαμε και την πληρώνουμε σαν εργαζόμενοι πολύ ακριβά.
Τα επιχειρήματα για να γκρεμιστεί το Ξενία- όπως το περιμέναμε- εξέπεσαν μαζί με το σύστημα τους, με τεράστιο οικονομικό-οικολογικό-εργασιακό κόστος. Πρέπει άμεσα ο Δήμος να διεκδικήσει και να ξαναπάρει πίσω το χώρο του Κουραμπά και του Ξενία.
Ενώ ο κύριος «Μεγάλο Σαράι» ας μην τολμήσει να σκεφτεί περικοπές μισθών και απολύσεις.., τότε δεν θα τον σώσει κανένας τραμπούκος με «νούμερο», ΜΑΤ, δήμαρχος, ούτε καν ο κύριος «τίποτε», ο οικόσιτος Αβραμόπουλος… Για αυτό το θέμα επισείουμε την προσοχή τόσο στην Δημαρχιακή Αρχή, στην επιθεώρηση εργασίας και στο ΕΚΙ.
Όσο για το «μεγάλο σαράι» μπορεί άνετα να γκρεμιστεί και να γίνει ο χώρος πάρκο..ή να μείνει ένα κομμάτι του και να μεταμορφωθεί σε μουσείο αισθητικής κακογουστιάς για να μας θυμίζει την εποχή των νεόπλουτων αστών και μεσοαστών της «φούσκας» ενός καπιταλισμού που ανήκει πλέον στο παρελθόν. Έχοντας πολύ δουλειά μπροστά μας μέχρι να ξεμπερδέψουμε με το καπιταλισμό σε όλες του τις μορφές του.
ΙΩΑΝΝΙΝΑ 12-1-12
Το ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΔΡΑΣΥ-ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στην Ήπειρο