Νέο τσεκούρωμα μισθών και διάλυση ταμείων «για να σωθεί η χώρα».
Κοινωνική αντεπανάσταση για το βύθισμα των εργαζομένων σε μια κατάσταση σύγχρονης δουλείας, με εξευτελιστικούς μισθούς και ποδοπατημένη αξιοπρέπεια, προωθεί η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΠAΣOK – NΔ – ΛAOΣ.
Έχοντας ήδη πετσοκόψει τους μισθούς στο δημόσιο τομέα, με τα αφεντικά να έχουν κηρύξει στάση πληρωμών …μισθών στον ιδιωτικό, έρχεται τώρα η κυβέρνηση τραπεζιτών – κεφαλαίου και προωθεί μεγάλη μείωση του «εργατικού κόστους», δηλαδή τσεκούρωμα των μισθών, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και ελάφρυνση των εργοδοτικών εισφορών προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
Στην περικοπή των μισθών συμφωνούν ο τραπεζίτης πρωθυπουργός, η τρόικα (δηλαδή η EE και το ΔNT) και βεβαίως οι βιομήχανοι. Συζητούν μόνο τον τρόπο, με ορισμένες πλευρές να θέλουν και την κατάργηση του κατώτερου μισθού (για τους νέους έχει ήδη καταργηθεί) και άλλοι να θέλουν δραστικό ψαλίδι στον 13ο και 14ο μισθό, στις ωριμάνσεις κ.λπ. Kάνουν πως διαφωνούν, παριστάνουν τους αθώους, όπως και τα κόμματα της συγκυβέρνησης, αλλά είναι όλοι τους συνένοχοι. «Για να σωθεί η χώρα», ανέκραξε ο Λ. Παπαδήμος (αντιγράφοντας τον Γ. Παπανδρέου και φλερτάροντας με την τύχη του) αποκαλύπτοντας πως ταυτίζει το μέλλον της χώρας με τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Είναι επιτακτικά αναγκαίο να ξεσηκωθεί άμεσα ο κόσμος της δουλειάς για να μην περάσουν τα εφιαλτικά αυτά μέτρα, για να ανατραπεί η κυβέρνηση Παπαδήμου και το κοινωνικό σφαγείο των μνημονίων και του καπιταλισμού «που σκοτώνει».
Kαμιά εμπιστοσύνη δεν μπορεί να υπάρχει στην ξεπουλημένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΓΣEE, που σπεύδει να παίξει το παιχνίδι του κοινωνικού εταίρου, έστω και με μικροαντιδράσεις.
Τώρα είναι η ώρα του ξεσηκωμού της εργατικής βάσης, της ενεργοποίησης των πρωτοβάθμιων σωματείων και του αγωνιστικού ταξικού συντονισμού τους από τα κάτω, για να ξεδιπλωθούν απεργιακές κινητοποιήσεις και αγώνες τέτοιοι που να ρίξουν την κυβέρνηση Παπαδήμου και τα σχέδιά της στα σκουπίδια.
H παναττική απεργία στις 17 Γενάρη, που αποφάσισαν τα Εργατικά Kέντρα Αθήνας, Πειραιά, Ελευσίνας, Λαυρίου και Σαλαμίνας, ύστερα από κάλεσμα των ηρωικών απεργών της Χαλυβουργίας και άλλων πρωτοβάθμιων σωματείων, μπορεί να αξιοποιηθεί ως μια πρώτη αποφασιστική μάχη.Πηγή : Εφημερίδα «ΠΡΙΝ» 7 /1/2012
