Μέρες τώρα προσπαθώ να γράψω κάτι για τον Έντουαρντ (Έντυ) Πουϊάνου, το γιατρό Νεφρολόγο στο Νοσοκομείο Πρέβεζας, που χάσαμε πρόσφατα, μόλις σε ηλικία 54 ετών.
Πληκτρολογώ και σβήνω.
Γιατί δεν ταιριάζουν στον Έντυ τα γνωστά μετά θάνατο λογίδρια και τα κείμενα -κλισέ.
Γιατί ο Έντυ ήταν:
Ένας καλός άνθρωπος.
Ένας καλός επιστήμονας.
Ένας έντιμος και σεμνός γιατρός.
Ένας καλός συνάδελφος και συνεργάτης.
Ένας καλός φίλος.
Ήταν από την πάστα εκείνη των ανθρώπων που αξίζει να θυμόμαστε, όσο θα κρατήσει και το δικό μας ταξίδι
