Διαβάζουμε από την " ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ "
Πληγή του ΕΣΥ οι μετατάξεις νοσηλευτών
Ένα ποσοστό 40 - 50% μεταπηδά σε άλλο πόστο δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στα δημόσια νοσοκομεία.
Καθεστώς βιομηχανίας εξυπηρέτησης χαρακτηρίζει τις μετατάξεις και τις αποσπάσεις νοσηλευτών πανελλαδικά, όχι μόνο από το ένα νοσοκομείο στο άλλο, αλλά και από τον νευραλγικό τομέα της νοσηλευτικής σε καθήκοντα τελείως αλλότρια από εκείνα για τα οποία προσελήφθησαν νοσηλευτές. Η κατάσταση αυτή είναι μία από τις βασικές ρίζες του κακού, δηλαδή της μεγάλης τρύπας που εμφανίζουν τα δημόσια νοσοκομεία σε νοσηλευτικό προσωπικό και τη βιώνουν με δραματικό τρόπο ασθενείς κα συγγενείς τους.
Αν και επισήμως οι συνδικαλιστές του ΕΣΥ υποστηρίζουν ότι στο σύνολο της χώρας οι αποσπάσεις και οι μετατάξεις νοσηλευτικού προσωπικού κινούνται περί το 20 - 25%, πληροφορίες της «Κ» από εγκυρότατες πηγές των πλέον αρμοδίων υπηρεσιών εμφανίζουν μία δραματική εικόνα, με ένα ποσοστό νοσηλευτών που κυμαίνεται στο 40 - 50% να μεταπηδούν (είτε αποσπώμενοι είτε με τη διαδικασία της μετάταξης) από το ένα νοσηλευτικό ίδρυμα στο άλλο ή να εγκαταλείπουν το έργο του νοσηλευτή για κάποια διοικητική θέση (γραμματειακή υποστήριξη κ. ά.).
Πρόβλημα υγείας
Έτσι, κατά τη διάρκεια της πενταετίας 2004 - 2009, οπότε και πραγματοποιήθηκαν περίπου 7.000 προσλήψεις νοσηλευτών με τη διαδικασία του ΑΣΕΠ (δηλαδή ως μόνιμο προσωπικό) εκτιμάται ότι περίπου 2.500 - 3.000 άτομα αποσπάστηκαν ή μετατάχθηκαν. Οι περισσότεροι νοσηλευτές ή βοηθοί νοσηλευτών που ζητούν να εργασθούν αλλού, επικαλούνται συχνά πρόβλημα υγείας και με «εσωτερικές συνεννοήσεις» πετυχαίνουν τον στόχο τους. Ο πραγματικός λόγος που οδηγεί τους νοσηλευτές σε φυγή είναι οι χαμηλές απολαβές σε συνδυασμό με τις δύσκολες συνθήκες εργασίας. «Το φαινόμενο είναι διαχρονικό. Ωστόσο, από τον Οκτώβριο του 2008 και μετά παρατηρήθηκε μαζική φυγή, με αποτέλεσμα να αναπτυχθεί ολόκληρη βιομηχανία μετατάξεων και αποσπάσεων», τονίζει στην «Κ» ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία), κ. Σταύρος Κουτσιουμπέλης.
Αφού εξυπηρετήθηκε ένας μεγάλος αριθμός εργαζομένων, το υπουργείο Υγείας (σ. σ.: προηγούμενη διοίκηση) διαπίστωσε το αδιέξοδο, καθώς είδε τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) να αποψιλώνονται από νοσηλευτές και εξέδωσε σχετική εγκύκλιο, για να «φρενάρει» το επόμενο κύμα εξόδου. Νέα εγκύκλιο με στόχο να παγώσουν μετατάξεις και αποσπάσεις νοσηλευτών εξέδωσε άμεσα και η νέα υπουργός Υγείας κ. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου.
Σήμερα, οι κενές οργανικές θέσεις νοσηλευτών αγγίζουν τις 6.700 (πρόκειται για το 25 - 30% του συνόλου, αν και οι πραγματικές ανάγκες σε νοσηλευτικό προσωπικό αγγίζουν τους 15.000 εργαζομένους, σύμφωνα με τους συνδικαλιστές νοσηλευτές), ενώ ο αριθμός των ανέργων νοσηλευτών αγγίζει τους 6.000, σύμφωνα με στοιχεία της Ένωσης Νοσηλευτών Ελλάδας. «Τα προβλήματα μεγεθύνονται στα μεγάλα δημόσια νοσοκομεία της Αθήνας, αν σκεφτεί κανείς ότι π. χ. στον Ευαγγελισμό υπάρχουν 300 νοσηλευτές για 1.020 κλίνες», λέει στην «Κ» ο πρόεδρος της Ένωσης Νοσηλευτών Ελλάδας κ. Αρης Δάγλας.
Αποτέλεσμα της ανορθολογικής διαχείρισης του προσωπικού είναι να αιμορραγούν τα μεγάλα νοσοκομεία, όπως το Λαϊκό, ο Ευαγγελισμός, το Αττικόν, στα οποία καταγράφονται δραματικές ελλείψεις.
Τον περασμένο Ιούλιο (8/7/2009), η ΠΟΕΔΗΝ έστειλε έγγραφο στον τότε υπουργό Υγείας, κ. Δ. Αβραμόπουλο, στον οποίο κατήγγειλε ότι παρά τις εγκυκλίους που απαγορεύουν αποσπάσεις νοσηλευτικού προσωπικού σε καθήκοντα αλλότρια της ειδικότητάς τους παρατηρήθηκαν πολλές μετακινήσεις σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Ενδεικτικά, ο Σύλλογος Εργαζομένων του Γενικού Νοσοκομείου Κομοτηνής κατήγγειλε τη μετάταξη τριών νοσηλευτριών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, σε διοικητικές θέσεις, ενώ στο νοσοκομείο Χαλκιδικής καταγγέλθηκε η απόσπαση τραυματιοφορέα σε βουλευτικό γραφείο της ίδιας περιφέρειας. Επίσης, καταγγέλθηκε απόσπαση μιας νοσηλεύτριας από το Κέντρο Υγείας Ηγουμενίτσας στη νομαρχία και άλλης νοσηλεύτριας σε γραφείο πρώην στελέχους του υπ. Οικονομικών. Μετατάξεις νοσηλευτικού προσωπικού στη διοικητική υπηρεσία του Δρομοκαΐτειου έγιναν κατά τα τελευταία πέντε χρόνια. Για ορισμένες από αυτές τις μετακινήσεις σε θέσεις γραμματειακής υποστήριξης παράλληλα με την άσκηση των νοσηλευτικών καθηκόντων παρενέβη το υπουργείο Υγείας και ζήτησε την ανάκλησή τους.
Αρκετοί διορισμένοι στον νοσηλευτικό τομέα εκμεταλλεύονται τη δυνατότητα που τους παρέχει ο δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας -πάντως τα συνδικαλιστικά όργανα έχουν ζητήσει να μην ισχύει αυτός ο κώδικας για τα νοσοκομεία- επιτρέποντάς τους να μετατάσσονται σε ομοιόβαθμες θέσεις παραϊατρικού αλλά και διοικητικού προσωπικού. «Αρκετοί διοικητές νοσοκομείων εγκρίνουν άτυπα μετακινήσεις νοσηλευτικού προσωπικού επικαλούμενοι την ανάγκη τους για διοικητική υποστήριξη», λέει στην «Κ» ο πρόεδρος της Ενωσης Νοσηλευτών Ελλάδας κ. Δάγλας. Επιπλέον, αρκετές από τις μετατάξεις και αποσπάσεις γίνονται παρατύπως πρόωρα, δηλαδή μόλις ένα εξάμηνο μετά τον διορισμό, ενώ προϋπόθεση αυτών των διαδικασιών είναι να έχει συμπληρώσει ο εργαζόμενος ήδη δύο χρόνια στο νοσηλευτικό τομέα, κατά τα οποία θεωρείται δόκιμος. Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή προσωπικού του ΕΣΥ που πραγματοποιήθηκε το 2005, στα δημόσια νοσοκομεία υπηρετούν 580 μόνιμοι νοσηλευτές Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης και 18.000 Τεχνικής Εκπαίδευσης, ενώ 18.100 άτομα εργάζονται ως βοηθοί νοσηλευτών και είναι απόφοιτοι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και 6.350 βοηθοί κατηγορίας ΥΕ (Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης). Επισημαίνεται ότι σχεδόν 1.000 - 1.200 άτομα του νοσηλευτικού κλάδου συνταξιοδοτούνται σε ετήσια βάση και περίπου 1.200 προσλαμβάνονται κάθε χρόνο. Επιπρόσθετα, από το σύνολο του προσωπικού των δημόσιων νοσοκομείων υπολογίζεται ότι περίπου 3.000 άτομα εργάζονται μέσω του προγράμματος Stage, ενώ 1.300 είναι συμβασιούχοι οκταμήνου. Το πρόβλημα του ελλείμματος επιτείνεται από το γεγονός ότι για κάθε θέση νοσηλευτή που μένει κενή δεν προκηρύσσεται αυτομάτως καινούργια.
Μερικά σχόλια
Είναι αλήθεια ότι το φαινόμενο αυτό έχει πάρει διαστάσεις στα νοσοκομεία.
Δεν θα συμφωνήσουμε όμως ότι είναι ότι είναι μια από τις βασικές αιτίες της έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού που αντιμετωπίζουν τα νοσοκομεία.
Βασική αιτία είναι το ότι οι διάφορες κυβερνήσεις μέχρι τώρα δεν χρηματοδοτούν την πρόσληψη μονίμου προσωπικού.Αρκούνται συνήθως στην πρόσληψη ενός μικρού αριθμού ετησίως που πάντα είναι μικρότερος από τους από το αριθμό των αποχωρούντων λόγω συνταξιοδότησης.
Και ο πυρήνας αυτής της πολιτικής είναι η λογική λιγότερο δημόσιο και περισσότερο ιδιωτικοποίηση μέσα στο χώρο του ΕΣΥ.Άρα πρωτίστως το πρόβλημα της έλλειψης προσωπικού είναι πρόβλημα πολιτικής.
Ταυτόχρονα δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι το νοσηλευτικό επάγγελμα είναι ένα ιδιαίτερα απαιτητικό και φθοροποιό επάγγελμα τόσο ψυχικά όσο και σωματικά.Δεν πρέπει επίσης να παραβλέπουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία του νοσηλευτικού σώματος είναι γυναίκες , οι οποίες στη σημερινή ελληνική κοινωνία είναι επιφορτισμένες και με άλλα καθήκοντα στο σπίτι τους (οικογένεια), που τις επιβαρύνουν ακόμη περισότερο και σωματικά και ψυχικά.
Ένας σημαντικός αριθμός επίσης νοσηλευτριών ετησίως βγαίνει έξω από την διαδικασία παροχής υπηρεσιών,για ένα έως δυο χρόνια καθώς εγκυμονούν ή γίνονται μητέρες.Δυστυχώς ενώ στην εκπαίδευση υπάρχουν αναπληρωτές καθηγητές , στην νοσηλευτική υπηρεσία δεν υπάρχουν αναπληρώτριες νοσηλεύτριες , παρά το ότι υπηρχε σχετική νομθετική διάταξη που προέβλεπε την πρόσληψη νοσηλευτριών σε αντικατάσταση μητέρων,Σχεδόν ποτέ δεν έγινε εφαρμογή της.
Επίσης η διαχρονική υστέρηση στις προσλήψεις νοσηλευτικού προσωπικού έχει οδηγήσει σε ένα μεγάλο μέσο όρο ηλικίας των εργαζομένων, γεγονός που συνδυαζόμενο με τα ανωτέρω περιγραφόμενα καταγραάφει ενά μεγάλο αριθμό εργαζομένων με προβλήματα υγείας ενίοτε πολύ σοβαρά.Γεγονός που τους οδηγεί σε αδυναμία άσκησης πλήρως των νοσηλευτικών καθηκόντων τους.
Να γιατί το αίτημα την ένταξης των νοσηλευτών στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα ,, με σημαντική μείωση των χρόνων εργασίας που απαιτούνται για πλήρη συνταξιοδότηση είναι ιδιαίτερα επιτακτικό και επίκαιρο.
Μπορεί κανείς να φανταστεί νοσηλεύτριες 60 και 65 ετών μετά από μακρόχρονη εργασία σε τέτοιες συνθήκες να προσφέρουν υπηρεσίες σε κυκλικά ωράρια εργασίας στα νοσοκομεία;
Να γιατί το αίτημα για ύπαρξη στα νοσοκομεία Γιατρών Εργασίας αλλά και τήρησης των όρων Υγιεινής και Ασφάλειας στην Εργασία είναι προϋπόθεση για να συνεχίσουν να λειτουργούν.
Να γιατί το νοσηλευτικό επάγγελμα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ένα διαφορετικό πνεύμα από την πολιτεία , να γίνει πιο ελκυστικό τοσο από πλευράς οικονομικών απολαβών (μισθών ) όσο και από πλευρά ωραρίων εργασίας αλλά και αδειών ανάπαυσης.
Συμπέρασμα: Ναι οι μετατάξεις σε αλλότρια καθήκοντα είναι ένα πρόβλημα και πρέπει να αντιμετωπιστεί , αλλά δεν είναι ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ είναι οι ασκούμενες μέχρι τώρα πολιτικές από τα δυο κόμματα εξουσίας στη χώρα μας, που υποχρηματοδοτούν ενσυνειδήτως το ΕΣΥ , που δεν παρέχουν αξιοπρεπείς μισθούς στο προσωπικό ,που δεν χρηματοδοτούν ένα μεγάλο και αναγκαίο αριθμό μόνιμων προσλήψεων ετησίως και που προσπαθούν με μπαλώματα και με προσλήψεις συμβασιούχων, stage , επικουρικών κλπ , να "βουλώνουν "κάποιες τρύπες του συστήματος Υγείας.
