Στην Γενική Συνέλευση των γιατρών του Νοσοκομείου στις 17/3 συγκεκριμένοι γιατροί απαγόρευσαν σε συνάδελφο, μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου εργαζομένων και της “Ταξικής Πορείας” να μιλήσει με αστεία επιχειρήματα και αιχμές τόσο ενάντια στο Σωματείο όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Δείγμα και αυτό της “δημοκρατίας” τους που ασφαλώς δεν εκφράζει την πλειοψηφία των συναδέλφων γιατρών.
Ας μιλήσουμε, λοιπόν, γραπτά.
Είναι θετικό ότι σ’ όλα σχεδόν τα νοσοκομεία της χώρας, και στο δικό μας, συνάδελφοι γιατροί προχωρούν σ’ επίσχεση εργασίας απαιτώντας την πληρωμή των δεδουλευμένων τους και να μην περικοπεί το εισόδημά τους μέσω της μείωσης των κονδυλίων των εφημεριών. Η ενότητα, η μαζικότητα και η διάρκεια του αγώνα αυτού θα κρίνει το αποτέλεσμά του, ανεξάρτητα από την νομιμότητα ή μη της μορφής που επιλέγουν.
· Επίσχεση εργασίας σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι είναι στο χώρο εργασίας αλλά δεν δουλεύουν και πληρώνονται.
· Επίσχεση εργασίας σημαίνει ότι πραγματοποιούνται στη διάρκειά της μορφές συλλογικής δράσης (Γενικές Συνελεύσεις, συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, κατάληψη κλπ) που συγκροτούν τους εργαζόμενους και δημοσιοποιούν το πρόβλημα.
· Επίσχεση εργασίας σημαίνει ότι εξυπηρετούνται μόνο τα έκτακτα και επείγοντα περιστατικά από τους εφημερεύοντες γιατρούς που αναγράφονται στο πρόγραμμα εφημερίας και πληρώνονται γι’αυτό, σε όλο το φάσμα λειτουργίας του Νοσοκομείου.
Ως εδώ, καλά. Με τον μισθό μας τι θα γίνει;
* Πόσα θα χάσουμε όλοι μας, πόσα θα χάσει κάθε συνάδελφος γιατρός από την ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ, ΜΗΝΙΑΙΑ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ; (Περικοπή 30% Δ. Χριστου-γέννων, Δ. Πάσχα, Επιδ. Αδείας) Περικοπή 12% των επιδομάτων και κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης, πάγωμα των μισθών και των συντάξεων για 2η χρονιά;
* Πόσα θα χάσουμε όλοι μας από την αύξηση της άμεσης φορολογίας (ΦΜΥ) και της έμεσης (ΦΠΑ, καύσιμα, τσιγάρα, ποτά, το σύνολο δηλαδή των αγαθών και υπηρεσιών);
* Πόσο αποτιμάται η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, η μείωση των συντάξεων, το νέο χτύπημα των ασφαλιστικών-συνταξιοδοτικών που προωθείται άμεσα;
* Πως υπολογίζεται η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η κατάργηση της μονιμότητας, της πλήρους και σταθερής δουλειάς για να γίνει μόνιμη η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα και να γιγαντωθεί η ανεργία και το “απόλυτο” δικαίωμα του εργοδότη (κράτους ή ιδιώτη) πάνω στον εργαζόμενο;
Σε κάθε περίπτωση η ενότητα των εργαζομένων δεν αφορά μόνο έναν συγκεκριμένο κλάδο αλλά όλους τους εργαζόμενους που δουλεύουν σ΄ ένα χώρο. Με αυτήν την ένοια οι ‘κλαδισμοί’ και οι λογικές ορισμένων του τύπου "δεν συνομιλούμε με το υπόλοιπο προσωπικό" υπονομεύουν την αγωνιστική ενότητα του συνόλου που θίγεται εξίσου. Γιατί ο χαρακτήρας της επίθεσης είναι βαθειά ταξικός και πολιτικός και δεν το κρύβουν οι φορείς της. (Ευρωπαϊκή Ενωση, κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ) και γιατί μόνο ανάλογου χαρακτήρα αντίσταση μπορεί να την αντικρούσει. Μήπως τελικά η πολιτική συζήτηση αντί για τους τρομοκρατικούς μονολόγους των διάφορων Πρετεντέριδων πρέπει να γίνει ανάμεσά μας; Μήπως αυτό στην ουσία θέλουν να αποτρέψουν οι θιασώτες της δήθεν -------------------;
Η ζωή πάντως κραυγάζει για το αντίθετο.
