Aπό το 2013 θα ξεκινήσει η εξίσωση των ορίων ηλικίας για τη συνταξιοδότηση των γυναικών στον δημόσιο τομέα και στα Σώματα Ασφαλείας
Οι επαφές του υπουργείου Οικονομικών με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνεχίζονται για να οριστικοποιηθούν και τα τελευταία σημεία της εξίσωσης των ορίων συνταξιοδότησης αντρών και γυναικών στον δημόσιο τομέα. Σύμφωνα με κύκλους του υπουργείου Οικονομικών, το νομοσχέδιο είναι στην τελική ευθεία και αναμένεται να παρουσιαστεί μέσα στον Απρίλιο.
Από τις αλλαγές απειλούνται 140.000 ασφαλισμένες στο Δημόσιο και στα Σώματα Ασφαλείας, οι οποίες θα δουν τα όρια ηλικίας να αυξάνονται από 5 έως και 17 χρόνια. Ιδιαίτερα πλήττεται το μεγαλύτερο κομμάτι του Νοσηλευτικού Προσωπικού της χώρας αλλά και εργαζόμενες στα Νοσοκομεία με κυκλικά ωράρια εργασίας που όλοι γνωρίζουμε το πόσο βάρβαρα είναι.
Πλήττονται κυρίως όσες ξεκίνησαν να εργάζονται την 1η Ιανουαρίου 1983 έως και τις 31 Δεκεμβρίου 1992. Οι συγκεκριμένες ασφαλισμένες θα δουν τα όρια συνταξιοδότησης να αυξάνονται ακόμη κι αν υποβάλουν αίτηση για μειωμένη σύνταξη. Είναι χαρακτηριστικό πως μητέρα ανηλίκου, που ασφαλίστηκε πριν από το 1993, σήμερα συνταξιοδοτείται με 25ετία σε ηλικία 50 ετών. Ωστόσο μετά την εξίσωση των ορίων ηλικίας για τη συνταξιοδότηση, η «έξοδος» θα γίνεται στο 65ο έτος.
Οι αλλαγές αγγίζουν και τις «νεότερες» ασφαλισμένες, που μπήκαν στην αγορά εργασίας μετά την 1η Ιανουαρίου 1993. Στην περίπτωση αυτή η αύξηση του ορίου ηλικίας αφορά όσες γυναίκες βγουν στη σύνταξη ως μητέρες ανηλίκων ή έχουν πάνω από τρία παιδιά.
Αυτό που «διαφεύγει» της προσοχής είναι ότι πέρα από το βαθύτατα αντιλαϊκό χαρακτήρα του μέτρου που δεν παίρνει υπόψη του ούτε τη κατάσταση , ούτε τη θέση και της «υποχρεώσεις» της σημερινής εργαζόμενης γυναίκας στην ελληνική κοινωνία (δυο 8ωρα εργασίας–ένα στη δουλειά κακοπληρωμένο και ένα στο σπίτι απλήρωτο- ),με την αποδοχή αυτού του μέτρου καταργείται στην ουσία ο κοινωνικός χαρακτήρας της ασφάλισης και γίνεται δεκτή η θέση της ΕΕ και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που την θεωρεί επαγγελματική, και έτσι καταργείται στην πράξη και κάθε εγγύηση του Δημοσίου γι αυτήν.
Οι εργαζόμενοι και ιδιαίτερα τα πρωτοβάθμια σωματεία τους πρέπει να εντείνουν και συντονίσουν τον αγώνα τους για την αποτροπή αυτού του μέτρου αλλά και την ανάκληση και αποτροπή και των άλλων αντιλαϊκών μέτρων που έχουν ληφθεί ή που θα ακολουθήσουν.
Το έργο τούτες τις μέρες είναι δύσκολο , γιατί έχουν από τη μια πλευρά την έμπρακτη υπονόμευση των αγώνων από την συνδικαλιστική γραφειοκρατία και από την άλλη τη χαλάρωση που επέρχεται λόγω των ημερών του Πάσχα.
Όμως η κυβέρνηση και τα επιτελεία της όπως βλέπουμε δεν χαλαρώνουν ούτε στιγμή. Οι εργαζόμενες γυναίκες και ειδικά οι εργαζόμενες με τα κυκλικά ωράρια στα Νοσοκομεία πρέπει να πρωτοστατήσουν στην ανάπτυξη αυτού του αγώνα
Ο πίνακας από το "Έθνος"
