Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2008

Τι είναι μιζέρια;


"...Δημιουργείται από μία πολύ μικρή μειοψηφία μία εικόνα αναταραχής η οποία δημιουργεί προβλήματα και δεν ξέρω αν οδηγεί και σε μία εικόνα απαξίωσης του Εθνικού Συστήματος Υγείας "

Γεώργιος .Παπαγεωργίου, Υφυπουργός Υγείας
20-10-2008 στη Βουλή των Ελλήνων



Είναι λογικό οι τελευταίες εξελίξεις γύρω από τον αγώνα των Νοσοκομειακών Γιατρών, καθώς και οι προτάσεις Αβραμόπουλου και η τελευταία απόφαση του Γενικού Συμβουλίου της ΟΕΝΓΕ να προκαλούν συζητήσεις και αντιπαραθέσεις μέσα στο κίνημα.
Αυτό βεβαίως δεν είναι καθόλου κακό, αλλά δείγμα ζωντάνιας και ευρωστίας του κινήματος.
Ενός κινήματος που στη πορεία έγινε μαζικό , οι θέσεις του κατέκτησαν τη συνείδηση της πλειοψηφίας των Γιατρών αλλά και όλων των Εργαζομένων στα Νοσοκομεία , κέρδισε τη συμπάθεια μεγάλου μέρους της λεγόμενης κοινής γνώμης στην Ελλάδα, παρά το «σιωπητήριο» που επέβαλαν μέχρι πριν λίγο καιρό τα επίσημα ΜΜΕ στη χώρα μας.Ένα κίνημα που σαφώς και δημιούργησε πρόβλημα, κόλλησε στο καναβάτσο την Κυβέρνηση και το Υπουργείο .
Αποτέλεσμα της δράσης αυτού του κινήματος ήταν και οι υποχωρήσεις που έγιναν από την πλευρά της κυβέρνησης.

Το κίνημα αυτό ξεκίνησε έχοντας σαν στόχο την ανατροπή των μεσαιωνικών εργασιακών σχέσεων των Νοσοκομειακών Γιατρών και των εξοντωτικών ωραρίων εργασίας. Αυτό ήταν το έναυσμα. Στην πορεία του , και σωστά, εμπλουτίστηκε και με άλλα χρόνια αιτήματα των Νοσοκομειακών Γιατρών.
Το κίνημα αυτό είχε επίσης θέσει και κάποιους στόχους που αποφασίστηκαν από το έκτακτο μονοθεματικό συνέδριο της ΟΕΝΓΕ.


Η τελευταία πρόταση του υπουργείου ήταν επαρκής , σαφής και δεσμευτική ώστε να αποτελέσει βάση για υπογραφή κλαδικής συμφωνίας;

Κατά την άποψή μας όχι.

Όπως πολύ σωστά τονίζει η ανακοίνωση του Συντονιστικού:
Καμιά πρόταση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, εκτός εάν:
Α.
Κατοχυρώνει ότι και οι 2000 προσλήψεις θα ολοκληρωθούν μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2009 στα τμήματα που πραγματικά τις χρειάζονται, ώστε από την 1-7-09 και μετά να μην υπάρχει κανένας γιατρός στη χώρα (ειδικός ή ειδικευόμενος) που να αναγκάζεται να κάνει πάνω από 7 εφημερίες τον μήνα. Περιέχει ρητή δέσμευση ότι οι υπόλοιπες προσλήψεις που χρειάζεται να γίνουν ώστε να γίνει πραγματικότητα η 1 εφημερία/εβδομάδα θα γίνουν εντός του 2010, και ρήτρα όπου θα αναφέρεται ότι η μη υλοποίηση των προσλήψεων αίρει την ισχύ της κλαδικής σύμβασης.
Β. Κατοχυρώνει ότι καμία από αυτές τις προσλήψεις δεν θα αφορά θέση επικουρικού, αλλά όλες οι νέες προσλήψεις ειδικευμένων θα αφορούν οργανικές θέσεις επιμελητών Β΄.
Γ. Εμπεριέχει περαιτέρω μισθολογικές αυξήσεις, όσο το δυνατόν πιο κοντά στα αιτήματα του έκτακτου συνεδρίου της ΟΕΝΓΕ. Η κίνηση του Υπουργείου να προσθέσει 50 Ευρώ στο νοσοκομειακό επίδομα των ειδικευόμενων δείχνει ότι υπάρχουν περιθώρια περαιτέρω αυξήσεων, ιδιαίτερα για τις χαμηλότερες βαθμίδες.
Δ. Κατοχύρωση της άμεσης υλοποίησης του «πολυδιευθυντικού» σύμφωνα με τις αποφάσεις του έκτακτου συνεδρίου της ΟΕΝΓΕ (διαδικασία αξιολόγησης για ατομική εξέλιξη όλων των σημερινών αναπληρωτών μέσα στο 2009 με προοπτική την πλήρη κατάργηση της μεταβατικής βαθμίδας του αναπληρωτή, ώστε στο μέλλον η ατομική εξέλιξη να γίνεται κατευθείαν από τον βαθμό του Α΄ σε αυτόν του διευθυντή – εκλογή του συντονιστή με δημοκρατική διαδικασία).


Γιατί λοιπόν μια τέτοια άποψη, που υποστηρίζει τη συνέχιση των κινητοποιήσεων τώρα που το κίνημα έχει στριμώξει άγρια την κυβέρνηση με βάση τα προαναφερόμενα, είναι «μίζερη»;

Μας προξενεί δε εντύπωση η άποψη αγωνιστών του κινήματος που τώρα επισείουν στους Νοσοκομειακούς Γιατρούς τον «μπαμπούλα» του εισαγγελέα και της αναστροφής του κλίματος στην κοινή γνώμη σε περίπτωση συνέχισης των κινητοποιήσεων με την εφαρμογή στη πράξη του 48ωρου και 56ωρου.
Αλήθεια όταν έδιναν ως ΓΣ της ΟΕΝΓΕ και ως Διαπραγματευτική Ομάδα κατεύθυνση στις Ενώσεις και στις Συνελεύσεις για κατάρτιση προγραμμάτων τον Νοέμβριο με βάση το 48ωρο και το 56ωρο και μετέθεταν το πρόβλημα (σωστά) της ασφάλειας των ασθενών στο Υπουργείο και την Κυβέρνηση, τότε δεν υπήρχε πρόβλημα εισαγγελέα;
Τότε άλλη ήταν η εκτίμηση που είχαν για τις δυνατότητες των και το ρίσκο που μπορούσαν ν΄ αναλάβουν σε πανελλαδικό επίπεδο;
Τελικά η πρόταση και οι αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων για κατάρτιση προγραμμάτων με βάση το 48ωρο και το 56ωρο τον Νοέμβριο ήταν πολιτική και συνδικαλιστική πρόταση ή χαρτοπαιχτική μπλόφα;

Ας είμαστε σοβαροί. Σε ένα μαραθώνιο όπως εξελίσσεται η σύγκρουση της εργαζόμενης πλειοψηφίας των Νοσοκομειακών Γιατρών και του Υπουργείου είναι ανθρώπινο ο καθένας μας να μπορεί να πάει μέχρι εκεί που αντέχουν οι δυνάμεις του και η πολιτική και συνδικαλιστική εκτίμηση της συγκυρίας.
Αυτό είναι απολύτως ανθρώπινο και σεβαστό. Ουδείς ψόγος.
Άλλο όμως αυτό και άλλο η ιδεολογικοποίηση του σαλπίσματος «σημειωτόν» στο κίνημα με την επίκληση "φαντασμάτων" και "μπαμπούλων".

Και μια και μιλάμε για το κίνημα.

Όποια διαφορετική εκτίμηση και να έχουμε για την τακτική που πρέπει να ακολουθηθεί, είναι πιο έντιμο να περιμένουμε τις αποφάσεις όλων των γενικών συνελεύσεων και από εκεί και μετά να γίνει εκτίμηση με βάση αυτές.
Το λέμε αυτό γιατί η εφημερίδα «Αυγή» με άρθρο του Β. Βενιζέλου προεξόφλησε ήδη το αποτέλεσμα χαρακτηρίζοντας μάλιστα τη συμφωνία του Υπουργού Υγείας με την ΟΕΝΓΕ νίκη για τους νοσοκομειακούς γιατρούς και «…αναμφισβήτητα και επιτυχία για το Δημ. Αβραμόπουλο ο οποίος καταφέρνει έτσι να συμμορφωθεί με τις ρυθμίσεις της ευρωπαϊκής οδηγίας για το ωράριο των γιατρών του ΕΣΥ, να υποχρεώσει τον υπουργό Οικονομικών να ανοίξει την στρόφιγγα για σημαντικές αυξήσεις στις αποδοχές των γιατρών και να επιτύχει τη συνέχιση της εύρυθμης λειτουργίας του ΕΣΥ».

Ένας ανώνυμος μασκοφόρος

ΥΓ: Ο τίτλος του δημοσιεύματος προήλθε από μια φράση του προέδρου της ΟΕΝΓΕ Στάθη Τσούκαλου, που αποκάλεσε «μίζερες» κάποιες απόψεις που ακούγονται στο κίνημα.