Από το ιστολόγιο της Αριστερής Ριζοσπαστικής Συνεργασίας Ιατρών (Α.Ρ.Σ.Ι.)
Το επικίνδυνο θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται για πολλοστή φορά στο νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν. Τράπεζες, επιχειρηματίες της υγείας, αποτυχημένες διοικήσεις, υπουργεία και κυβερνήσεις κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να βάλουν ταφόπλακα σε ένα από τα πιο σύγχρονα νοσοκομεία της χώρας. Ένα νοσοκομείο που για κοινωφελές έργο ξεκίνησε και πεδίο μάχης κερδοσκοπικών συμφερόντων κατάντησε…
Παραμονές Χριστουγέννων γινόμαστε μάρτυρες μιας ακόμα κακοστημένης παράστασης.
Ανακοινώνεται από τον πρόεδρο Α. Μαρτίνη η πώλησή του νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν σε επενδυτικό σχήμα συμφερόντων του κ. Αποστολόπουλου και γερμανικής κοινοπραξίας. Για να διαψευστεί μόλις μια μέρα αργότερα από το Υπουργείο Υγείας, το οποίο παρότι συνδιοικεί το νοσοκομείο με τρείς εκπροσώπους στο εφταμελές ΔΣ του ιδρύματος δηλώνει ότι δεν γνωρίζει τίποτα! Τι πράγματι συμβαίνει;
H παρούσα εικόνα του νοσοκομείου, η κρίση προσανατολισμού του και οι αλλεπάλληλες αντιφατικές δηλώσεις των διοικητικών υπευθύνων για την πορεία του έχουν προκαλέσει εύλογη ανησυχία στους εργαζόμενους. Τα φανερά αδιέξοδα στη λειτουργία του Ερρίκος Ντυνάν είναι απτό δείγμα των συνεπειών της καπιταλιστικής κρίσης και της πολιτικής ΕΕ-ΔΝΤ-κυβέρνησης απέναντι στην περίθαλψη, της πρωτοφανούς κοινωνικής βαρβαρότητας που θα φέρει η κυβερνητική επίθεση πολύ σύντομα.
Ήδη αντίστοιχα φαινόμενα έχουμε στο Γηροκομείο Αθηνών όπου η διοίκησή του επιχειρεί «στάση νοσηλείας» (με πέταγμα κυριολεκτικά στο δρόμο όσων ανήμπορων, υπέργηρων τροφίμων του δεν μπορούν να πληρώσουν νοσήλια και τροφεία) λόγω έλλειψης χρημάτων και προσωπικού. Στην πραγματικότητα εκβιάζει (μέσα από ένα ιδιότυπο λοκ άουτ) τους εργαζόμενους να δεχτούν μείωση αποδοχών και απολύσεις (ήδη τους καθυστερούν μισθούς τριών μηνών) γνωρίζοντας ότι από το κράτος μάλλον δεν θα πάρει τίποτα.
Ας δούμε όμως ένα σύντομο ιστορικό:
Α) Τι είναι το Ερρίκος Ντυνάν (όπως και πλήθος ανάλογων μορφών ΝΠΙΔ με κοινωφελή λειτουργία); Στην ουσία μια ιδιωτική επιχείρηση υγείας υπό την αιγίδα και την υψηλή προστασία του κράτους και του ΕΕΣ. Μια ιδιωτική επιχείρηση ιδιόμορφη είναι αλήθεια. Χωρίς δηλωμένα κέρδη, χωρίς μετοχές και χρηματιστήρια, χωρίς ατομικό ή εταιρικό ιδιοκτήτη. Με το πρόσημο του κοινωφελούς ιδρύματος και της κοινωνικής προσφοράς, καλύπτει έντεχνα τη λειτουργία του με όρους αγοράς που θα ζήλευαν σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα και οι πιο ικανοί επιχειρηματίες. Το Ντυνάν είχε πετύχει για ένα διάστημα το ακατόρθωτο! Κοινωφέλεια και δωρεάν παροχή υπηρεσιών υγείας για την «εξουσία» (πολιτικό προσωπικό, δικαστικό σώμα, εφοριακοί, δημοσιογράφοι) και πανάκριβη περίθαλψη με σκληρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια για όλους τους υπόλοιπους. Όπως έχει πει ο Τσόμσκι «ελεύθερη αγορά για το λαό και κρατικό σοσιαλισμό για τους προύχοντες». Μέσα από αυτή τη δίδυμη πολιτική κατάφερε να εξασφαλίζει την υποστήριξη ή ανοχή των κέντρων εξουσίας σε μια σειρά παραβιάσεις των κανόνων ορθής λειτουργίας αλλά και χοντρών παραβιάσεων της εργατικής νομοθεσίας (μη καταβολή νόμιμων αυξήσεων, απολύσεις, καταπάτηση ΣΣΕ). Το Ντυνάν ήταν διαθέσιμο για όλα. Και για συνεργασία με το ΕΣΥ και για συνεργασία με τους επιχειρηματίες. Και για απολύσεις «δι’ ανυπακοήν» και για προσλήψεις όταν το απαιτούσαν οι βουλευτές. Και για καταπάτηση των ΣΣΕ και για αυξήσεις και υψηλά bonus σε όσους «μας στηρίζουν». Και για άτεγκτη δράση απέναντι στη διαφθορά και το φακελάκι και για προκλητικά πακέτα και μισθούς σε γιατρούς και διοικητικούς ακόμα και με μηδενική παρουσία στο νοσοκομείο. Και με το ιδιωτικό και με το δημόσιο! Όπως ο Γ. Α. Παπανδρέου που φέρνει την τρόϊκα αλλά παραμένει σοσιαλιστής. Πάνω σε αυτό τον «πολιτισμό» οικοδομήθηκε όχι μόνο το Ντυνάν αλλά σχεδόν όλο το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης. Έχει όμως ο καιρός γυρίσματα…Αυτή τη στιγμή το Ντυνάν είναι προσομοίωση της εικόνας της χώρας, στα πρόθυρα της κατάρρευσης και της μαζικής κατάθλιψης. Έχει γίνει πεδίο αντιμαχόμενων συμφερόντων πάνω στις πλάτες των γιατρών, των εργαζόμενων και των ασθενών του. Όπως «στρώσεις θα κοιμηθείς» λέει μια παροιμία.
Ο κόσμος όμως τι φταίει;
Β) Ας δούμε τους βασικούς πρωταγωνιστές που διεκδικούν τη προίκα του:
-Καταρχήν υπάρχει μια τράπεζα. Η ΜΑΡΦΙΝ (συμφερόντων του μίστερ MIG) είναι η τράπεζα που έχει δανείσει και εξασφαλίζει το ρευστό στο Ντυνάν. Αυτή τη στιγμή παίζει το ρόλο του ΔΝΤ και της ΕΚΤ. Χωρίς περιστροφές δηλώνει: «Το Ντυνάν χρεοκοπεί, δεν μπορεί να αποπληρώσει δάνεια, άρα κι εμείς κρατάμε τους μισθούς του προσωπικού και εκβιάζουμε για την καταβολή τους. Αλλά επειδή είμαστε και φιλάνθρωποι, σας δίνουμε το δώρο, άγιες μέρες που είναι. Όμως για μετά δεν εγγυόμαστε τίποτα». Έτσι δεν λέει και το ΔΝΤ; Για να σας δανείσουμε, για να πληρώσετε δηλ. μισθούς και συντάξεις, πρέπει να ρημάξετε το λαό, με απολύσεις, περικοπές μισθών, φτώχεια, ιδιωτικοποιήσεις και γενικό ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου. Και για κάθε επόμενη δόση του δανείου θα αντιστοιχεί και ένα μνημόνιο.
-Το ΔΣ του Ντυνάν είναι η κυβέρνηση ή μάλλον όλο το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα και οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών. Ρουσφέτια, πάρτι με το δημόσιο χρήμα, μπίζνες και δώρα στους επιχειρηματίες με την ανοχή ή την ενθάρρυνση του κράτους, και πολλά άλλα. Διαρκής επίθεση και αλαζονεία απέναντι σε γιατρούς και εργαζόμενους – εκτός βέβαια από «τους δικούς μας». Και τώρα που σταμάτησε η ροή του δημόσιου χρήματος, τα ταμεία κάνουν στάση πληρωμών, οι ασφαλιστικές βαράνε κανόνι, ο κόσμος φτωχαίνει, καταντάει όμηρος των τραπεζιτών. Και ο εκβιασμός γίνεται πλέον υπαρκτός: ή δέχεστε απολύσεις, πετσόκομμα μισθών, διάλυση ΣΣΕ ή χρεοκοπούμε και εξαγοραζόμαστε μισοτιμής από τους καραδοκούντες επιχειρηματίες (ή στην καλύτερη περίπτωση το νοσοκομείο σαλαμοποιείται με διαχείριση των φιλέτων του από τρίτους).
-Ο όμιλος του Ιατρικού Αθηνών είναι ένας από αυτούς. Έχει ήδη εγκατασταθεί ως γυναικολογική κλινική στο Ντυνάν. Και ζητάει πολύ περισσότερα. Μόνο που θέλει και αυτός να έρθει με τους όρους του Μνημονίου απέναντι στο προσωπικό. Όπως και στη χώρα μας που περιμένουν τη σφαγή των δικαιωμάτων των εργαζομένων για να φέρουν την «ανάπτυξη»! οι Έλληνες και ξένοι «επενδυτές».
-Και τι κάνει το Υπουργείο Υγείας; Όχι απλά παρακολουθεί, αλλά συντονίζει την ολοκλήρωση της τραγωδίας. Δεν έχει καμιά διάθεση χρηματοδότησης του νοσοκομείου, καμιά διάθεση ενίσχυσης της κοινωφέλειάς του, ούτε φυσικά της ένταξής του στο ΕΣΥ. Εδώ κλείνουν το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» και απολύουν συμβασιούχους του Δήμου με αποτέλεσμα να είναι βουνά τα σκουπίδια στους δρόμους της Αθήνας, για το Ντυνάν θα νοιαστεί; Παρότι εξακολουθεί να συνδιοικεί το Ντυνάν και φυσικά ήταν υπεύθυνο μαζί με τις προηγούμενες κυβερνήσεις στο «όλοι μαζί τα φάγανε».
Γ) Αδιέξοδο λοιπόν;
Μπορεί να γίνει κάτι πέρα από την ηρωϊκή αλλά απεγνωσμένη άμυνα που κάνουν το σωματείο και η ένωση γιατρών του Ντυνάν για να μη χαθούν μισθοί και θέσεις εργασίας; Νομίζω πώς ναί. Η λύση είναι ριζοσπαστική, επίπονη αλλά υπάρχει. Ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε ότι είμαστε εμείς διοίκηση. Τι θα πρέπει να κάναμε σε αυτή τη δύσκολη φάση κατά τη γνώμη μου;
-Θα τα βάζαμε με όλους:
Α) Με το Βγενόπουλο. Αρνούμαστε και αποκαλύπτουμε τον εκβιασμό της τράπεζάς του. Δεν πληρώνουμε το χρέος και το δάνειό του γιατί, με τον τρόπο που το απαιτεί, είναι απεχθές και παράνομο. Δεν σε πληρώνουμε κύριε. Εξάλλου δεν είσαι και κανένας φτωχός. Βάλε μας φυλακή και τους 1300. Πληρώνουμε μισθούς και κάνουμε κοινωφελή πολιτική για τους ασθενείς (αυτούς που την έχουν πραγματικά ανάγκη) και όχι χρέη στους τοκογλύφους.
Β) Με τον Αποστολόπουλο. Έξω όλοι οι επιχειρηματίες από το Ντυνάν. Εκτός του ότι αφαιρούνται όλα τα προσχήματα περί αθέμιτου ανταγωνισμού και επιλεκτικής πολιτικής υπέρ συγκεκριμένων επιχειρηματικών ομάδων δείχνεις στην πράξη ότι θες πράγματι ένα νοσοκομείο των γιατρών, των εργαζομένων και των ασθενών του.
Γ) Με την κυβέρνηση, πριν απ’ όλα (εξάλλου αυτή εκλέγεται – όσο έχουμε ακόμα δημοκρατία). Για να σταματήσει την καταστροφή της υγείας και την πλήρη παράδοσή της στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Με την πολιτική του Μνημονίου θα κλείσουν νοσοκομεία, κέντρα υγείας, ιατρεία, προγράμματα πρόνοιας. Δεν θα είμαστε μόνο εμείς …Ανατροπή αυτής της πολιτικής. Διεκδίκηση κρατικής χρηματοδότησης και διαχείρισης με έλεγχο των εργαζομένων, άμεσης πληρωμής των χρωστούμενων από τα ταμεία. Πάταξη της – πραγματικής και όχι προσχηματικής διαφθοράς – ενίσχυση των λειτουργών της υγείας. Ή αλλιώς να φύγει εδώ και τώρα.
-Φυσικά αυτά τα πράγματα δεν μπορεί να τα κάνει αυτή η διοίκηση. Γιατί είναι μέρος και όχι λύση του προβλήματος. Πρέπει όμως να τα κάνουμε εμείς. Με άμεση διακήρυξη προς τους γιατρούς, τους εργαζόμενους και τον κόσμο. Με επαφή και συντονισμό με άλλες ενώσεις γιατρών και σωματεία υγειονομικών. Με πανυγειονομικό μέτωπο και αποφασιστικές κινητοποιήσεις σε όλη την περίθαλψη. Η κατάσταση κρέμεται σε μια κλωστή. Η υπόθεση Ντυνάν μπορεί να σημάνει γενικότερο ντόμινο σε όλο το σύστημα υγείας. Να σώσουμε το νοσοκομείο, να σώσουμε τους συναδέλφους και τους εαυτούς μας.
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ.
ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ.
ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ.
ΣΕ ΡΗΞΗ ΟΜΩΣ ΜΕ ΟΛΑ, ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΜΕ ΟΛΑ, ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ.
ΥΓ Το Καταστατικό του Νοσοκομείου ορίζει με σαφήνεια την τύχη της περιουσίας του, η οποία περιέρχεται στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό.
