Του Γιώργου Δελαστίκ
Ραγδαία επιδείνωση
παρουσιάζει η κοινωνική και πολιτική κατάσταση της χώρας, την ώρα που ο
ελληνικός λαός έχει περιπέσει σε μια κατάσταση αδράνειας και τα κόμματα που
συναπαρτίζουν την κυβέρνηση προσπαθούν να επιλύσουν το καθένα τα προβλήματά
του. Στο μεταξύ οι Γερμανοί, έχοντας απέναντί τους ως πρωθυπουργό τον
«κωλοτούμπα» Αντώνη Σαμαρά και ως υπουργό Οικονομικών τον «ταλιμπάν» του
Μνημονίου, Γιάννη Στουρνάρα, έχουν κυριολεκτικά αποχαλινωθεί, καθώς αισθάνονται
ότι τώρα μπορούν να περάσουν τα πάντα αναφορικά με μέτρα οικονομικής
εξουθένωσης των Ελλήνων.
Για να διευκολύνουν την
κυβέρνηση Σαμαρά να εφαρμόσει την αντιλαϊκή πολιτική της συνεχίζουν με την ίδια
ένταση το τροπάριο που είδαν ότι έπιασε στις εκλογές. Απειλούν δηλαδή και πάλι
ότι θα διώξουν την Ελλάδα από το ευρώ! Προεκλογικά χρησιμοποιούσαν το
επιχείρημα ότι θα αποβάλουν τη χώρα από την ευρωζώνη, αν οι Έλληνες τολμήσουν
να βγάλουν πρωθυπουργό τον Τσίπρα. Μετεκλογικά διαμηνύουν ότι θα υποχρεώσουν
την Αθήνα να αποχωρήσει από το ευρώ παρόλο που βγήκε πρωθυπουργός ο Σαμαράς,
γιατί δεν υλοποιούνται από τις δοσίλογες ελληνικές κυβερνήσεις Παπανδρέου,
Παπαδήμου και Σαμαρά οι εντολές τους. Με τη γραμμή αυτή πάντως φέρνουν
αντικειμενικά πιο κοντά το ενδεχόμενο εκδίωξης της Ελλάδας από το ευρώ.
Διαμορφώνουν ένα κλίμα που βελτιώνει τις πιθανότητες υλοποίησης ενός τέτοιου
στόχου. Αφενός «αφιονίζουν» δεκάδες εκατομμύρια Γερμανούς και άλλους Ευρωπαίους
εναντίον της Ελλάδας και αφετέρου εξοικειώνουν όλο και περισσότερο τον ελληνικό
λαό με την ιδέα της ζωής εκτός ευρωζώνης. Ποτέ άλλοτε δεν υπήρχαν τόσα
εκατομμύρια Έλληνες που να αντιπαθούν το ευρώ όσο σήμερα. Παρόλο που ακόμη δεν
συνιστούν λαϊκή πλειοψηφία, ο αριθμός τους διαρκώς αυξάνεται. Η ραγδαία άνοδος
των αισθημάτων κατά του ευρώ και στην Ιταλία και μάλιστα ακόμη και σε τμήματα
της αστικής τάξης της, σε συνάρτηση με το σοκ των Ισπανών από το ντε φάκτο
καθεστώς Μνημονίου που επέβαλαν στη δεξιά κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι,
δημιουργούν το ευνοϊκότερο κλίμα για την αντι-ΕΕ πάλη που υπήρξε ποτέ στη χώρα
μας.
Το φθινόπωρο προβλέπεται
ταραγμένο. Ο κόσμος δεν έχει λεφτά να πληρώσει τους εξοντωτικούς φόρους που του
επέβαλαν φέτος. Φόροι δισεκατομμυρίων ευρώ δεν πρόκειται να εισπραχθούν σε
καμία περίπτωση.
Αν μάλιστα ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης αρχίσουν να
αρπάζουν τους μισθούς, τις συντάξεις και τις καταθέσεις του κοσμάκη για να
πληρωθούν οι φόροι, η χρεοκοπία της χώρας θα είναι άμεση, καθώς οι Έλληνες θα
τρέξουν να αποσύρουν από τις τράπεζες τις καταθέσεις τους, οδηγώντας σε
κατάρρευση το ήδη χρεοκοπημένο ουσιαστικά χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ελλάδας.
Επιπροσθέτως, η πρωτοφανής για εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες αδυναμία τους να
πληρώσουν την εφορία θα τους κάνει να συνειδητοποιήσουν απότομα πόσο επικίνδυνα
πλέον έχει χειροτερεύσει η οικονομική και κοινωνική τους κατάσταση.
Παράλληλα,
η ανεργία καλπάζει ασταμάτητα. Τον Απρίλιο, με βάση τα επίσημα στοιχεία της
ΕΛΣΤΑΤ, οι άνεργοι ξεπέρασαν τα 1.109.000 άτομα. Ποσοστό ανεργίας δηλαδή που
ανήλθε στο 22,5% έναντι 16,2% τον Απρίλιο του 2011.
Ακόμη χειρότερη είναι η
κατάσταση στην Αττική, όπου το ποσοστό ανεργίας εκτοξεύθηκε τον Απρίλιο στο
23,4% από 15,4% που ήταν τον Απρίλιο του 2011 – αυξήθηκε δηλαδή κατά 8
εκατοστιαίες μονάδες ενώ το πανελλαδικό ποσοστό αυξήθηκε κατά 6,3 μονάδες.
Απροσδόκητος πρωταθλητής της ανεργίας κατά περιφέρεια η ...Κρήτη! Εκεί η αύξηση
της ανεργίας ήταν αλματώδης: Φέτος τον Απρίλιο ποσοστό ανέργων 24,6% έναντι
13,5% τον αντίστοιχο περυσινό μήνα! Στην Κρήτη δηλαδή η ανεργία σχεδόν
διπλασιάστηκε μέσα σ’ έναν χρόνο! Αδιανόητες καταστάσεις για καιρό ειρήνης.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι παρόλο που η ελληνική αστική τάξη, οι Γερμανοί και
οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι θα προσπαθήσουν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν την
κυβέρνηση Σαμαρά καθώς δεν έχουν εναλλακτική λύση, η κυβέρνηση αυτή μπορεί να σαρωθεί.
Απαιτείται βεβαίως η λαϊκή οργή να μετουσιωθεί σε λαϊκή πολιτική δράση και αυτό
δεν είναι τόσο εύκολο όσο το φαντάζεται κανείς. Σε αντίθεση με τις κυβερνήσεις
Παπανδρέου - Παπαδήμου που στερούνταν λαϊκής βάσης από ένα σημείο και πέρα,
σήμερα έχει περάσει μόνο ένας μήνας από την ημέρα που η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η
ΔΗΜΑΡ ψηφίστηκαν αθροιστικά από το 48% του ελληνικού λαού, ο οποίος είχε αν όχι
πλήρη, τουλάχιστον επαρκή επίγνωση της πολιτικής που θα ακολουθούσε η κυβέρνηση
συνασπισμού τους.
Δεν είναι τυχαίο το κλίμα απροθυμίας συμμετοχής σε
αντικυβερνητικές κινητοποιήσεις που παρατηρείται στον κόσμο, παρά την αγωνία
του για το τι θα γίνει και το θυμό του για την κυβερνητική πολιτική.
Όλα αυτά όμως θα αλλάξουν
πολύ γρήγορα. Οι εξελίξεις τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα και στην Ευρώπη και
είναι φυσικά πολύ σοβαρότερες από τις εξελίξεις εδώ εξαιτίας του πολύ
μεγαλύτερου ειδικού πολιτικού βάρους χωρών όπως η Ιταλία, ακόμη και η Ισπανία
που προ εικοσαετίας ήταν φτωχότερη από την Ελλάδα στο κατά κεφαλήν εισόδημα, χωρίς
βεβαίως να υπάρχει σύγκριση στο συνολικό βάρος των δύο οικονομιών.
Η ουσία είναι ότι
αποκλείεται να έχουμε ομαλές εξελίξεις τους επόμενους μήνες, τα επόμενα χρόνια.
Πρέπει να προετοιμαστούμε για πολύ δύσκολους καιρούς, που μπορεί όμως να φέρουν
μεγάλες θετικές αλλαγές.
