EΚΛΟΓΕΣ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ν. ΠΡΕΒΕΖΑΣ
Στο Εργατικό Κέντρο
Σάββατο 9 Απρίλη 11 π.μ- 7 μ.μ
Κυριακή 10 Απρίλη 10 π.μ-5μ.μ
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
το μνημόνιο, η υποταγή στο μηχανισμό της τρόικας (Ευρωπαϊκή Ένωση-Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα-ΔΝΤ) και η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου παρουσιάζονται, από την κυβέρνηση και όσους συναινούν σε αυτή την πολιτική, ως η μόνη λύση για την καλυτέρευση της ζωής μας αλλά και η διέξοδος από την βαθιά κρίση του καπιταλισμού.
Αυτή τη λύση τη βιώνουμε και ας αφήσουν την κοροϊδία.
Φορομπηξία, άγριες περικοπές μισθών μέσω του εκβιασμού της απόλυσης, καταστρατήγηση των ωραρίων, απολύσεις, εργοδοτική τρομοκρατία, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, καθυστέρηση καταβολής δεδουλευμένων, μερική απασχόληση, ανασφάλιστη εργασία, σύνταξη στα βαθειά γεράματα και ανεργία αποτελούν μια λύση σε βάρος μας, που ευνοεί τη συσσώρευση πλούτου σε λίγα χέρια με ταυτόχρονη διεύρυνση της φτώχειας για τους πολλούς.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ενίσχυση των τραπεζών με 110 δις ευρώ τα τελευταία χρόνια.
Απέναντι σε αυτή τη κατάσταση η ΓΣΕΕ και τα τοπικά τους παραρτήματα(βλ. Εργατικό Κέντρο), το μόνο που κάνουν είναι να διαπραγματεύονται (φυσικά πάντα μέσω «διαλόγου»), το πώς θα μοιράσουνε τη φτώχεια. Το χειρότερο όμως στο οποίο συμβάλλουν με την πρακτική τους είναι ότι προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν μπορούμε να διεκδικήσουμε τίποτα.
Συναδέλφισσα, Συνάδελφε,
το Σωματείο μας όλα αυτά τα χρόνια είναι εγκλωβισμένο σε ένα καταστροφικό δίπολο. Από τη μια η παράταξη της «ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ»(ΠΑΣΟΚ) η οποία συναινεί στην κυρίαρχη πολιτική, ακολουθεί τυφλά τις επιλογές της ΓΣΕΕ, η οποία έχει βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή σε όλα τα αντεργατικά μέτρα των τελευταίων χρόνων και από την άλλη η ΔΑΣ (ΠΑΜΕ-ΚΚΕ) η οποία περιχαρακωμένη, θεωρεί δράση μόνο το σχεδιασμό του ΠΑΜΕ (κάθε άλλη άποψη είναι ταξικός αντίπαλος), συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο στη διάσπαση των εργαζομένων που θέλουν να κινηθούν ενωτικά ενάντια στην αντεργατική επίθεση.
Ούτε στη μία ούτε στην άλλη περίπτωση αποφασίζουν οι εργαζόμενοι.
Ούτε στη μία ούτε στην άλλη περίπτωση αποφασίζουν οι εργαζόμενοι.
Από τη στιγμή που κανένας από τους δύο δεν είχε αυτοδυναμία, είτε για να απενεργοποιήσει το σωματείο είτε για να το εντάξει στους κομματικούς του σχεδιασμούς, δεν ασχολήθηκε με την διαμόρφωση μιας ενότητας στη βάση των προβλημάτων. Μια ενότητα που μπορεί να γίνει με πολιτική και ιδεολογική αντιπαράθεση αρχών.
Η μόνη «ενωτική» τους κίνηση ήταν να μοιράσουν τις καρέκλες στο Δ.Σ.
Συναδέλφισσα, Συνάδελφε,
χρειαζόμαστε ένα συνδικάτο ανεξάρτητο από το κράτος, την εργοδοσία και τον εργατοπατερισμό. Ένα συνδικάτο στα χέρια των εργαζομένων, που δε θα είναι το μακρύ χέρι του κόμματος, αλλά θα είναι το δικό μας μακρύ χέρι με το οποίο θα προσπαθούμε να πάρουμε από το πλούτο που παράγουμε. Χρειάζεται ένα νέο εργατικό κίνημα, με ένα πραγματικό συντονισμό και μια διακλαδική ενότητα που να πιστέψει στη δύναμή του, που θα απαιτήσει καμιά απόλυση, αύξηση των μισθών και των συντάξεων, μόνιμη λιγότερη και σταθερή εργασία για όλους, δημόσια δωρεάν παιδεία και υγεία, μέσω της διαγραφής του χρέους, την έξοδο από το ΔΝΤ, τη σύγκρουση με την κυβέρνηση και την Ε.Ε, με το πέρασμα στο δημόσιο των τραπεζών των μεγάλων στρατηγικών επιχειρήσεων και υποδομών καθώς και των επιχειρήσεων που κλείνουν, χωρίς αποζημίωση, δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας, κατάργηση των φόρων για τους ανέργους και αναλογική φορολόγηση των κερδών και του συσσωρεμένου πλούτου.
Δήμευση των περιουσιών όσων επιχειρήσεων προχωρούν σε απολύσεις.
Συναδέλφισσα, Συνάδελφε,
ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ!
Ως ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ (συσπείρωση ιδιωτικών υπαλλήλων) τα λίγα χρόνια που δρούμε πιστεύουμε ότι σε πρώτη φάση ταράξαμε τα νερά του επίσημου συνδικαλιστικού κατεστημένου.
Δεν φτάνει όμως αυτό.
Δε θέλουμε να μας αναθέσεις τον αγώνα αλλά σε καλούμε να δράσουμε μαζί στα μικρά και μεγάλα καθημερινά προβλήματα.
Σε καλούμε να πάρεις το σωματείο στα χέρια σου.
ΔΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ
ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΑΞΙΚΟ-ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ
Ψηφίζουμε ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ -Συσπείρωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων
Συναδέλφισσα, Συνάδελφε,
ΜΑΣ ΘΕΩΡΟΥΝ ΗΤΤΗΜΕΝΟΥΣ
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ!
ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2011
