Στη προηγούμενη ανάρτησή μας (κλικ εδώ) είχαμε αφοριστικά πάρει θέση απέναντι στο πόρισμα και στις προτάσεις της επιτροπής συγχωνεύσεων .
Θεωρούμε ότι το σχέδιο αυτό δεν είναι τίποτε παραπάνω παρά μια πρόταση κομμένη και ραμμένη στις επιταγές του μνημονίου και της τρόικας και στις ζωτικές ανάγκες του ιδιωτικού κεφαλαίου για επενδύσεις.
Θεωρούμε ότι είναι ένα σχέδιο που έρχεται εκ των υστέρων να δώσει μια μορφή επιστημονικοφάνειας σε προειλημμένες αποφάσεις συρρίκνωσης του Δημόσιου τομέα Υγείας και ιδιαίτερα της νοσοκομειακής περίθαλψης, στα πλαίσια των μνημονίων που υπογράφει η πιο αντιλαϊκή κυβέρνηση της τελευταίας 30ετίας.
Δεν πρόκειται για μια αυθαίρετη υποκειμενική ιδεοληπτική εκτίμηση.
Η περιβόητη επιτροπή Λιαρόπουλου υποτίθεται ότι θεσπίζει κάποια κριτήρια , δημιουργεί δηλαδή ένα πρότυπο «ιδεατό» δευτεροβάθμιο νοσοκομείο με τη βοήθεια του οποίου γίνεται η αξιολόγηση των σημερινών νοσοκομείων και διερευνάται η προοπτική συγχωνεύσεων, συνεργασιών και μετατροπών σκοπού, με στόχο υποτίθεται την καλύτερη εξυπηρέτηση των αναγκών του πληθυσμού αναφοράς.
Ποιο είναι αυτό το πρότυπο με το οποίο αξιολόγησαν τα νοσοκομεία μας;
Δεν έχετε να παρά να ανατρέξετε εδώ και να…φρίξετε.
Διαβάζουμε λοιπόν ανάμεσα στις προϋποθέσεις του πρότυπου «ιδεατού» νοσοκομείου:
*Συνεργασία του Νοσοκομείου με ιδιώτες γιατρούς και οπωσδήποτε για την κάλυψη εφημεριών. Γενικά δυνατότητα ελαστικών εργασιακών σχέσεων για την κάλυψη αναγκών (συμβάσεις).
*Κινητικότητα ιατρικού προσωπικού εντός της περιφέρειας: οπωσδήποτε οι ειδικευόμενοι (κεντρικό γραφείο εκπαίδευσης) λαμβάνοντας υπόψη εκπαιδευτικές ανάγκες καθώς και εργασιακές .Επίσης οι κατώτερες βαθμίδες.
*Κοινή διοικητική δομή Νοσοκομείου –Κέντρων Υγείας και λειτουργική σύνδεσή τους (πχ εξωτερικά ιατρεία ιατρών του Νοσοκομείου στο Κ.Υ. περιοδικά και αντιθέτως ή χειρουργικές επεμβάσεις από τους ιατρούς του Κ.Υ. στο Νοσοκομείο.
*Ευελιξία στη θέσπιση και αλλαγή του οργανισμού του νοσοκομείου, μπορεί να αναθεωρείται σε ετήσια βάση σύμφωνα με τις ανάγκες του Νοσοκομείου-περιφέρειας και νέες νομοθετικές ρυθμίσεις.
Πρότυπο λοιπόν νοσοκομείο σύμφωνα με το «σοφό» καθηγητή και την ομάδα του είναι ένα νοσοκομείο:
Στο οποίο κυριαρχούν οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις.
Στο οποίο υπάρχουν γιατροί διαφόρων εργασιακών σχέσεων.
Στο οποίο μπορούν να εφημερεύουν και ιδιώτες γιατροί.
Στο οποίο οι ειδικευόμενοι γιατροί αλλά ακόμη και επιμελητές μοιάζουν με τους αλλοδαπούς εργάτες φράουλας της Μανωλάδας που περιφέρονται στις μονάδες της περιφέρειας ανάλογα με τις εργασιακές ανάγκες
Στο οποίο δεν υπάρχει καμία διάκριση ρόλων ανάμεσα στα Κ.Υ. και στα νοσοκομεία αλλά πλήρης διάχυση ρόλων και ευθυνών.
Στο οποίο η διοίκηση όποτε γουστάρει (με το πρόσχημα αλλαγής των αναγκών) θα αναθεωρεί σε ετήσια βάση τα οργανογράμματα, θα καταργεί θέσεις και θα πετάει στο δρόμο γιατρούς, νοσηλευτές και λοιπούς επαγγελματίες υγείας, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα ούτε καν να δημοσιεύονται αυτές οι αλλαγές σε ΦΕΚ!
Και έρχονται λοιπόν με αυτό το τερατούργημα του άκρατου νεοφιλελευθερισμού- το οποίο χρησιμοποιούν σαν μονάδα σύγκρισης και αξιολόγησης- και αξιολογούν και βαθμολογούν τα νοσοκομεία μας και αποφασίζουν ποια θα συγχωνευθούν, ποια θα αλλάξουν ρόλο και κλπ.
Και αυτό το ονομάζουν επιστήμη.
Από πού πήραν διδακτορικό να πάω να πάρω και γω ένα;
Και έχουν το απύθμενο θράσος να βγαίνουν στα τηλεοπτικά παράθυρα και να ζητούν συμμετοχή σε διάλογο!
Βρε , φωτιά και τσεκούρι!
