Δεδομένη θεωρείται η ανοιχτή πτώχευση της χώρας, η οποία κατ’ ευφημισμό βαφτίζεται αναδιάρθρωση χρέους.
Πρόκειται για μια επιλογή προς όφελος του κεφαλαίου και σε βάρος των εργαζομένων, ενώ στο παρασκήνιο έχει οξυνθεί η διαπάλη μεταξύ των ανταγωνιζόμενων κεφαλαίων (διεθνών και ντόπιων) και των ιμπεριαλιστικών κρατών για τον τρόπο και το χρόνο της χρεοκοπίας.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση όμως πρόκειται για μια ακόμα κλιμάκωση στην ιστορικών διαστάσεων επίθεση του κεφαλαίου στους εργαζόμενους με όργανο τη σύγχρονη «χούντα» κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.
Η κατεδάφιση των κοινωνικών κατακτήσεων και του επιπέδου ζωής θα επιδιωχθεί να είναι ισοπεδωτική και μόνιμη.
Πρόκειται για μια καραμπινάτη χρεοκοπία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και του Μνημονίου, όλου του αστικού συνασπισμού εξουσίας, συνολικά του ελληνικού κεφαλαίου, που αφού έκλεψε τον κοινωνικό πλούτο, παραδίδει την εργατική τάξη, τους εργαζόμενους και όλη τη χώρα στην πτώχευση και τη φτώχεια.
Όλοι αυτοί θέλουν και πάλι το λαό στη γωνία, τρομοκρατημένο από την απειλή της χρεοκοπίας, άφωνο και άβουλο μπροστά στο μέγεθος της κοινωνικής καταστροφής.
Κι όμως , τώρα είναι η ώρα να βγει ο κόσμος της εργασίας δυναμικά στο προσκήνιο.
"Μόνη λύση είναι οι εργαζόμενοι να πάρουν τη κατάσταση στα χέρια τους, να προχωρήσουν τώρα σε πανεργατικό απεργιακό ξεσηκωμό, να ανατρέψουν το Μνημόνιο, την κυβέρνηση και όλους τους εκφραστές του κεφαλαίου.
Να επιβάλουν εδώ και τώρα μονομερή στάση πληρωμών και διαγραφή του χρέους, εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο, ριζική αναδιανομή του πλούτου, αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, έξοδο από ΟΝΕ και ΕΕ, αποφασιστική ενίσχυση της δημοκρατίας για τους εργαζόμενους ενάντια στον αυταρχισμό και τα σχέδια του νέου κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού" .
Απόσπασμα από το σημερινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας "ΠΡΙΝ"
