Σε διαρκή κατάσταση έκτακτης ανάγκης το Ίδρυμα. Με 16000 ρεπό χρωστούμενα λόγω της εγκληματικής υποστελέχωσης, οδηγούμαστε σε μία μόνιμη ψυχολογική και σωματοβιολογική εξόντωση, που έχει ολέθρια αποτελέσματα για την ποιότητα και το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας προς τους ασθενείς, τους συνοδούς τους, την κοινωνία γενικότερα.
Εκπέμπουμε σήμα κινδύνου, καθώς λειτουργούμε στα λεπτά και δυσδιάκριτα όρια αντοχής σε ό,τι αφορά την ασφάλεια του συστήματος. Τα νούμερα μιλούνε από μόνα τους. Τα επαναλαμβάνουμε ακόμα μία φορά, απευθυνόμενοι προς όλους τους εμπλεκόμενους αρμόδιους φορείς.
Στο Ίδρυμα εργάζονται αυτήν τη στιγμή 872 νοσηλευτές και βοηθοί νοσηλευτών (ΠΕ: 52 νοσηλευτές με 50 κενές θέσεις, ΤΕ 532 νοσηλευτές με 125 κενές, ΔΕ 288 βοηθοί νοσηλευτές με 213 κενές). Επίσης, 25 βοηθοί θαλάμου και 69 μεταφορείς ασθενών, με 112 κενές σ΄αυτές τις δύο ειδικότητες. Επίσης απασχολούνται και 45 ΥΕ νοσοκόμοι, καθώς και 4 ΤΕ επισκέπτριες υγείας και 2 ΤΕ βρεφονηπιοκόμοι.
Το σύνολο μας κάνει τουλάχιστον 500 κενές θέσεις νοσηλευτικού προσωπικού συνολικά, από όλες τις συναφείς ειδικότητες και πτυχία σχετικά με την φροντίδα και τη περίθαλψη του ασθενούς. Και αυτά τα νούμερα, υπόψην, βγαίνουνε με τον απηρχαιωμένο Οργανισμό του νοσοκομείου.
Με πόσο καθαρό μυαλό και ψυχική ισορροπία μπορεί να παρέχει ένας νοσηλευτής αξιόπιστες και ασφαλείς υπηρεσίες υγείας προς τους ασθενείς όταν του χρωστάει η Νοσηλευτική Υπηρεσία 50 ρεπό κατά μέσο όρο?
Με πόσο καθαρό μυαλό και ψυχική ισορροπία μπορούν να εργαστούν οι νοσηλευτές όταν το καλοκαίρι, στο διάστημα Ιουνίου-Αυγούστου δούλεψαν επί έξι (6) συναπτές εβδομάδες χωρίς ρεπό, ώστε να μπορέσουν να πάρουν την καλοκαιρινή τους άδεια? (βλ.ορόφους – κλινικές-ανοιχτά τμήματα)
Με πόσο καθαρό μυαλό και ψυχική ισορροπία μπορούνε οι νοσηλευτές να περιθάλπουνε ασθενείς όταν εξοντώνονται στην βαρβαρότητα του κυκλικού ωραρίου («απόγευμα-πρωί-νύχτα και νύχτα και νύχτα») κατά παράβαση της εργατικής νομοθεσίας ? (βλ Προεδρικό Διάταγμα 88/1999)
Στην 24ωρη εφημερία της 10ης Γενάρη (Κυριακή) πέρασαν από το ΤΕΠ του Ιδρύματος για εξέταση 1209 τουλάχιστον περιστατικά, (χωρίς το ιατρείο γρίπης και κάποια ιατρεία που μπορεί να μας ξεφύγανε) . Σε αυτό το σημείο τονίζουμε πως ήτανε μία «ήπια» εφημερία (!!!) καθώς καταγράφονται και 1800 προσελεύσεις περιστατικών, ενίοτε, στα Επείγοντα.
Η κατάσταση του νοσηλευτικού στα Επείγοντα είναι δραματική, είτε έχουμε προσέλευση 1200, είτε 1800 και 2000 περιστατικών καθώς, σε μόνιμη βάση, σε κάθε 8ωρη βάρδια απασχολούνται μόνο 7 νοσηλευτές και 3 βοηθοί νοσηλευτών!!!
Η νοσηλευτική υπηρεσία εκμεταλλευόμενη την εξουθένωση των νοσηλευτών και την αδυναμία τους να αντιδράσουν προχωρεί στην καταστρατήγηση βασικών δικαιωμάτων τους.
Πληροφοριακά αναφέρουμε για το ρεπό «οφειλομένων παροχών» που χορηγούνταν στο νοσηλευτικό προσωπικό των Μονάδων (1/μήνα εργασίας, δηλαδή 11/έτος). Πριν από δύο περίπου χρόνια εντελώς δημοκρατικά ανεστάλη η χορήγησή του, και αντ΄αυτού προτάθηκε πολύ έξυπνα να χορηγείται το ρεπό υπολογιστή, δηλαδή 1 ρεπό ανα 2 μήνες εργασίας (5/έτος). Έχουμε λοιπόν ένα έλλειμμα 6 ρεπό. Το περασμένο καλοκαίρι, εν μέσω θέρους και αδειών, η νοσηλευτική υπηρεσία εντελώς δημοκρατικά πάλι ανέστειλε τη χορήγηση και αυτών των ρεπό υπολογιστή, χωρίς καμία δικαιολογία, και χωρίς καμία δυνατότητα αντίδρασης από τους νοσηλευτές.
Επίσης, ανέστειλε και την χορήγηση του ρεπό «οφειλομένων παροχών» από τους ΔΕ βοηθούς νοσηλευτές της Μονάδας Χημειοθεραπείας στην Ογκολογική, ενώ συνεχίζουν να το λαμβάνουν οι ΠΕ κ΄ ΤΕ νοσηλευτές στο ίδιο τμήμα!!
Για να μην αναφέρουμε φυσικά και την συνολική κατάσταση των νοσηλευτών σε κλινικές/ανοιχτά τμήματα που κάνουνε βάρδια 1 νοσηλευτής και 1 βοηθός νοσηλευτή / 50 ασθενείς, και μετρούνται εκατοντάδες χρωστούμενα ρεπό σε κάθε κλινική…
Αυτό είναι το ευχαριστώ της διοίκησης του Ευαγγελισμού προς το προσωπικό του που αναλώνεται καθημερινά στις βάρδιες και το κυκλικό ωράριο αντιμέτωπο με τις ανεπάρκειες και τα προβλήματα του ΕΣΥ.
Το ζήτημα της προσφοράς αξιοπρεπών υπηρεσιών υγείας στον Ευαγγελισμό, δεν είναι πρόβλημα του Ευαγγελισμού. Αφορά όλο το ΕΣΥ και πρέπει να αντιμετωπιστεί συνολικά από την Πολιτεία.
Αλλά καθώς βλέπουμε, αντιμετωπίζεται με ημίμετρα και στην ουσία μας αποκαλύπτεται η συνειδητή προσπάθεια απαξίωσης των δημόσιων νοσοκομείων, του δημόσιου δωρεάν χαρακτήρα του ΕΣΥ, με μόνιμο προσωπικό. Όταν με αφορμή την «γρίπη των χοίρων» έχουμε τουλάχιστον 25 νοσηλευτές στον Ευαγγελισμό με συμβάσεις ετήσιες ή διετείς, υπάλληλοι του ΚΕΕΛΠΝΟ ή του Καποδίστρειου Πανεπιστημίου Αθηνών, καταλαβαίνουμε τι σχέδια έχουνε για το μέλλον.
Βαθμιαία θα αρχίσουνε να κυκλοφορούνε ανάμεσά μας συμβασιούχοι επικουρικοί, χωρίς ποτέ να καλύπτουνε αυτές τις λειτουργικές κενές θέσεις με μόνιμους. Πληροφοριακά το τελευταίο διάστημα ξανανοίξανε στο Ίδρυμα τουλάχιστον γύρω στις 10 κλίνες σε διάφορες Μονάδες. Μέχρι να αναλάβουν πλήρως τα καθήκοντά τους και να γίνουν λειτουργικοί θα περάσουν 3 μήνες τουλάχιστον. Κι όταν οι συμβάσεις λήξουν? Και μετά ? Θα επιστρέψουμε στην προηγούμενη βαρβαρότητα ? Όπως πριν από κάποιους μήνες, αλλά και σε περιόδους εορτών, όπου δούλευε 1 νοσηλευτής με 4 και 5 ασθενείς? Δηλαδή σε κάθε περίοδο εορτών/θερινών αδειών θα πρέπει να εξοντωνόμαστε δουλεύοντας χωρίς ρεπό, με μειωμένο προσωπικό, κινούμενοι εντός και εκτός των ορίων ασφαλείας?
Κι όλα αυτά, με ποια υλική αναγνώριση ? με ποιες υλικές απολαβές ?
Συντελείται ένα διαρκές έγκλημα όταν το νοσηλευτικό προσωπικό στο ΕΣΥ δεν είναι ενταγμένο στα βαρέα και ανθυγιεινά, όταν οι μισθοί μας παραμένουνε εξοργιστικά καθηλωμένοι, και επιπλέον με την πρόσφατη μαζική από τα ΜΜΕ χειραγώγηση και ιδεολογική «τρομοκρατία των ελλειμμάτων και του ΑΕΠ» προχωρούνε σε μείωση έως και 10% στους μισθούς και τα επιδόματα!!
Καταλήγοντας, απευθύνουμε με όλη τη δύναμη της φωνής μας δύο ερωτήματα προς δύο αποδέκτες και περιμένουμε απαντήσεις.
1) Γιατί εδώ και τόσα χρόνια, με όλη αυτή την απαράδεκτη κατάσταση στο Ίδρυμα, δεν προχωρά η Διοίκηση του νοσοκομείου σε συνεργασία με την Επιστημονική Επιτροπή και τη Νοσηλευτική Υπηρεσία σε σύμπτυξη κλινικών? Ποιόν συμφέρει να υπάρχουν ανοιχτές κλινικές, χωρίς στοιχειωδώς επαρκή αριθμό νοσηλευτών-που να είναι και αυτοί ξεκούραστοι, ψυχικά ισορροπημένοι, έτοιμοι για δουλειά- που θα νοσηλεύσει τους ασθενείς? Σίγουρα τις τσέπες κάποιων μεγαλογιατρών, φακελάκηδων, διευθυντών-επιμελητών, αλλά σίγουρα όχι την υγειονομική πλειοψηφία , και σίγουρα όχι τους χρήστες υπηρεσιών υγείας του ΕΣΥ, τους μισθωτούς/συνταξιούχους/ανέργους/μετανάστες/αναξιοπαθούντες που στέκονται στην ουρά στα Επείγοντα, που στοιβάζονται στα ράντζα (από την εφημερία της 10/1 αναπτύχθηκαν 75 ράντζα!) στις κλινικές του Ιδρύματος.
2) Γιατί δεν παρεμβαίνει ο εισαγγελέας, αυτεπάγγελτα, καθώς έχουνε γίνει δεκάδες ανάλογες καταγγελίες/ανακοινώσεις στο παρελθόν για την κατάσταση στο Ίδρυμα? Γιατί δεν παρεμβαίνει ο εισαγγελέας για την κατάσταση, πχ, στην Ψυχιατρική, όπου νοσηλεύονται – κατά διαστήματα μετά από εφημερία- μέχρι 40 και ψυχικά ασθενείς, καθώς αναπτύσσονται έως και 20 ράντζα στον διάδρομο της Ψυχιατρικής?
Για όλα αυτά, δηλώνουμε προς πάσα κατεύθυνση πως στο επόμενο διάστημα θα είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε σε δυναμικές κινητοποιήσεις για την υπεράσπιση των στοιχειωδών και αυτονόητων εργασιακών μας δικαιωμάτων. Διότι τελικά, στην ιστορία και στην συλλογική μνήμη, είναι καταγεγραμμένο πως χαμένοι είναι οι αγώνες που δεν γίνονται ποτέ.
Σταύρος Θεολόγου, Γενάρης 2010
