Κανένα ουσιαστικό μέτρο δεν έχει υπάρξει μέχρι σήμερα για τους 66 ανέργους απολυθέντες από τα κλωστήρια Πρέβεζας οι οποίοι βρίσκονται σε απόγνωση, καθώς για μεγάλο διάστημα έχουν μείνει χωρίς εργασία .Παρά τις επιστολές που έχουν αποστείλει στον Υπουργό Εργασίας, τις επανειλημμένες οχλήσεις του κυβερνητικού βουλευτή, τις συνεχείς επισκέψεις σε Νομάρχη και Δημάρχους κανείς δεν ασχολήθηκε μαζί τους για να τους δώσει κάποια ουσιαστική απάντηση.
Μας είπανε μάλιστα ότι ίσως κάποιοι πιστεύουν ότι θα ξαναλειτουργήσουν τα Κλωστήρια Πρέβεζας και γι' αυτό δεν ενδιαφέρονται για το εργασιακό μέλλον των 66 ανέργων.
Οι απολυμένοι εκφράζουν την αγανάκτηση τους συγκρίνοντας το ενδιαφέρον, τις προσπάθειες και τις ενέργειες του βουλευτή, νομάρχη και δημάρχου της νομού μας με αυτές των αντίστοιχων του νομού Έβρου όπου οι άνεργοι δύο εργοστασίων (Θράκη και Φάρμα) εντάχθηκαν στο νέο ειδικό πρόγραμμα του υπουργείου Εργασίας «εισόδημα μέσω κατάρτισης».
Θεωρούν μάλιστα ότι μένουν μετέωροι σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από οικονομική κρίση και αντιμετωπίζει ένα έντονο κοινωνικό πρόβλημα, την ανεργία. Ο νομός μας αντιμετωπίζει οξύτατο πρόβλημα ανεργίας και οι απολυμένοι των Κλωστηρίων τονίζουν ότι εάν δεν ληφθούν μέτρα για την αποκατάστασή τους, θα αντιμετωπίσουν σοβαρό διαβίωσης τόσο οι ίδιοι, όσο και οι οικογένειές τους.
Οι άνθρωποι αυτοί αν και έχουν απολυθεί εδώ και τέσσερα χρόνια δεν τους έχουν καταβληθεί όλα όσα δικαιούνται. Από το 2005 που τα Κλωστήρια διέκοψαν οριστικά τη λειτουργία τους μέχρι σήμερα έχει περάσει πολύς καιρός και οι απολυμένοι βίωσαν την ανεργία και την ανασφάλεια.
Οι απολυμένοι των Κλωστηρίων, οι οποίοι δεν είχαν τις προϋποθέσεις να ενταχθούν στο πρόγραμμα συνταξιοδότησης όπως οι άλλοι συνάδελφοι τους, ζητούν την επανένταξη τους στην αγορά εργασίας. Η κατάσταση που περιγράφουν οι ίδιοι μοιάζει με ένα «Γολγοθά» και τονίζουν ότι μετά την ταλαιπωρία που έχουν υποστεί τα τέσσερα τελευταία χρόνια βρίσκονται σε απελπιστική κακή οικονομική και άσχημη ψυχολογική κατάσταση.
Σημειώνουν, ότι αυτή την στιγμή προσπαθούν να ζήσουν τις οικογένειες τους με δανεικά και με το επίδομα ανεργίας το οποίο λήγει τον Απρίλιο του 2010. Αναρωτιούνται τι θα γίνει στη συνέχεια και ζητούν από τους αιρετούς του νομού να αγωνιστούν με έργα για την εργασιακή τους αποκατάσταση και από την ηγεσία του Υπουργείου να τους εντάξει σε πρόγραμμα όπως έκανε και με τους απολυμένους του Έβρου για να μην υπάρχουν όπως λένε «δύο κατηγορίες απολυμένων».
