Είναι γνωστό ότι κάθε χρόνο εγκρίνονται από την κυβέρνηση συγκεκριμένα κονδύλια που αφορούν τις πρόσθετες αμοιβές των εργαζομένων στο Νοσοκομείο. Τέτοιες είναι οι εφημερίες του ιατρικού προσωπικού και οι ώρες εργασίας κατά τις αργίες , τις νύχτες , καθώς και οι υπερωρίες του μη ιατρικού προσωπικού. Τα κονδύλια αυτά είναι απαραίτητα για την στοιχειώδη 24ωρη λειτουργία οποιαδήποτε νοσοκομείου. Ταυτόχρονα αποτελούν μέρος των συνολικών αμοιβών των εργαζομένων. Δηλαδή μέρος του συνολικού μισθού τους. Μάλιστα στη σημερινή εποχή της διαρκούς λιτότητας για τους εργαζόμενους , των χαμηλών, παγωμένων και καθηλωμένων βασικών μισθών, οι πρόσθετες αυτές αμοιβές αποτελούν ένα όλο και μεγαλύτερης βαρύτητας μέρος των συνολικών αμοιβών των εργαζομένων
Κατά γενική ομολογία τα σχετικά κονδύλια που εγκρίνονται κάθε χρόνο είναι μικρότερα από τις ανάγκες του Νοσοκομείου. Με αποτέλεσμα να επιχειρούν οι διοικήσεις να διαχειριστούν κάθε φορά την 24ωρη λειτουργία του Νοσοκομείου με αυτά τα ανεπαρκή κονδύλια.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα
1ον η διαχείριση να γίνεται ερήμην των εργαζομένων, καθώς η κατανομή και ή έγκριση γίνεται από τον εκάστοτε διοικητή, κατά την κρίση του.
2ον Η γνώμη των θεσμικών οργάνων των εργαζομένων (Σωματείο, τριμελής συνδικαλιστική επιτροπή γιατρών, Επιστημονικό Συμβούλιο) σπανίως η ουδόλως λαμβάνεται υπόψη είτε γιατί θεωρείται «μη υλοποιήσιμη» είτε γιατί «υπερβαίνει» κατά τη άποψη των οργάνων της διοίκησης τα υπάρχοντα κονδύλια είτε γιατί δεν αφήνει και πολλά περιθώρια «ελευθερίας δράσης» στην εκάστοτε διοίκηση. Οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ …γνωρίζουν για ποιο πράγμα μιλάμε.
3ον η διαχείριση να είναι αδιαφανής, καθώς τα κριτήρια με τα οποία γίνεται η κατανομή είναι υποκειμενικές εκτιμήσεις , του εκάστοτε διοικητή , των οργάνων και υπηρεσιών που κατανέμουν τα συγκεκριμένα κονδύλια.
Στην πράξη αυτά οδηγούν στην ύπαρξη «αδικιών» κατά τη κατανομή των πρόσθετων αμοιβών , στην δημιουργία κλίματος καχυποψίας μεταξύ των εργαζομένων(εγώ πήρα τόσα , εσύ γιατί πήρες τόσα; κλπ, κλπ). Έτσι αντί οι εργαζόμενοι να βλέπουν το δάσος, βλέπουν μεν το δένδρο (την όντως υπαρκτή αδικία στην κατανομή) αλλά χάνουν το δάσος ,που είναι βέβαια τα ανεπαρκή κονδύλια. Μερικές φορές το κλίμα αυτό της καχυποψίας , δυσφορίας και κουτσομπολιού μετατρέπεται σε ανοιχτή σύγκρουση με έντονα φαινόμενα … «κανιβαλισμού».
Όσο θα συνεχίζεται η αδιαφάνεια στην κατανομή των κονδυλίων , όσο θα συνεχίζουν οι διοικήσεις να αρνούνται την ίδια την άμεση συμμετοχή των συνδικαλιστικών οργάνων αλλά και των εκπροσώπων των εργαζομένων στην απόφαση κατανομής αυτών των κονδυλίων των πρόσθετων αμοιβών , το πρόβλημα θα παραμένει και τίποτα το καλό δεν προμηνύει για το Νοσοκομείο της Πρέβεζας.
Επειδή αυτή η κατάσταση είναι βούτυρο στο ψωμί της κάθε διοίκησης αλλά και της κάθε κυβέρνησης, καθώς σπείρει ζιζάνια και φαγωμάρα ανάμεσα στους εργαζόμενους και αφήνει στο απυρόβλητο διοικήσεις και κυβέρνηση, είναι απαραίτητο τώρα με την αρχή της χρονιάς οι εργαζόμενοι (γιατροί ,νοσηλευτές , εργαστηριακοί , διοικητικοί , τεχνικοί) κυρίως να αγωνιστούν και να διεκδικήσουν επαρκή κονδύλια για τις ανάγκες λειτουργίας του νοσοκομείου, αλλά ταυτόχρονα να επιβάλουν την παρουσία των εκπροσώπων τους στην απόφαση κατανομής αυτών των κονδυλίων. Οι οποίοι εκπρόσωποι βεβαίως οφείλουν να μεταφέρουν τις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων των εργαζομένων .
Όσα συνέβησαν την παρελθούσα χρονιά δεν πρέπει να επιτρέψουμε να επαναληφθούν!