-Ουρά …για ένα πιάτο φαΐ
-ουρά…για μερικά κιλά
πατάτες
-ουρά…στο Σύνταγμα για
λίγα μακαρόνια
-ουρά…για λίγα λαχανικά
-ουρά …με την αγωνία μην
δεν φτάσουν
-ουρά…στον ΟΑΕΔ για κάποιο
επίδομα
-ουρά…στα φαρμακεία για
μερικές ασπιρίνες
-ουρά…στα νοσοκομεία
-ουρά…ουρά…ουρά…
Μια χώρα κι ένας λαός …
στην ουρά
-στην ουρά… για την πέμπτη
ή έκτη δόση του ΔΝΤ
-στην ουρά …περιμένοντας
τον επόμενο εκβιασμό κάποιου Ράινχεμπαχ ή κάποιου ντόπιου υπηρέτη των
τοκογλύφων
-στην ουρά …με τσακισμένη
περηφάνια προς τέρψη κάποιου δωσίλογου
-στην ουρά ….της
εξαθλίωσης και της παρακμής
-στην ουρά …με σκυμμένα
κεφάλια ,τα πρόσωπα ανέκφραστα στους
καιρούς , τα βλέμματα στο πουθενά….
Όμως:
«..Η οργή βρίσκεται εκεί,
η αξιοπρέπεια υπάρχει εκεί, η αξιοπρεπής οργή βρίσκεται εκεί, παντού.
Αλλά μερικές φορές έχουμε
την αίσθηση ότι κάτι μας πνίγει. Ξέρουμε ότι δεν είμαστε μόνοι, αλλά νιώθουμε
μόνοι. Τόση οργή γύρω μας, αλλά πώς να την αγγίξουμε. Δεν είμαστε λίγοι, αλλά
κάνουμε σαν μειοψηφία.
Τόσες απογοητεύσεις έτοιμες να εκραγούν,
παραμένουν εγκλωβισμένες.
Τόσες φορές να θέλουμε να
ουρλιάξουμε, αλλά δεν βγαίνει ο ήχος, η κραυγή
απλά αντηχεί μέσα στο
κεφάλι μας, ξανά και ξανά…»
….. Ας μετατρέψουμε την
πρόσκαιρη απογοήτευση σε γιορτή και όπως λέει κι ο συγγραφέας «…ας μοιραστούμε
την έκρηξη των μπουμπουκιών που ανοίγουν από παντού…»
Πηγή:Πόντος και Αριστερά
