Όταν μια απαξίωση έχει την
μορφή μια σειράς υποσχέσεων και ψεύδους είναι λογικό να μην περιμένει κανείς
κάτι καλό. Όμως όταν ένα σύστημα κεντρικά και τοπικά λειτουργεί όχι τυχαία με
αδικίες, αμεροληψία και εμπάθεια απέναντι σε ασθενείς, ιατρικό και νοσηλευτικό
προσωπικό ενός χώρου γίνεται απαραίτητη η αντίδραση.
Και το πιο σπουδαίο και
όπως θα εξηγηθεί παρακάτω όταν το σύστημα αυτό μας θεωρεί μειωμένης ύπαρξης για
λόγους και μόνο αξιοπρέπειας μας οδηγεί στην παραίτηση.
Για να γίνομε απολύτως
ξεκάθαροι και σαφείς πρέπει να αναφέρομε τα παρακάτω. Είναι γνωστό ότι από τον
προηγούμενο χρόνο, που έκλεισε η ιδιωτική κλινική της πόλης, η Μονάδα
αιμοκάθαρσης του Νοσοκομείου μας επιβαρύνθηκε πολύ και εξυπηρετεί νεφροπαθείς
σε 5 πλήρεις βάρδιες την εβδομάδα. Παρά τις αφόρητες πιέσεις επισκεπτών για
φιλοξενία με το μειωμένο αριθμητικά προσωπικό δεν μπορούμε να τους
εξυπηρετούμε. Επιπλέον 6η βάρδια για τις μελλοντικές ανάγκες εντοπίων του νομού
μας με τα σημερινά δεδομένα δεν μπορεί να λειτουργήσει και τα πράγματα εξ αιτίας
της οικονομικής κρίσεις χειροτερεύουν συνεχώς και πολλαπλά στο επίπεδο υλικών
και φαρμάκων.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτά.
Το γεγονός της τροποποίησης του Οργανισμού λειτουργίας του Νοσοκομείου μας
αποκτά μεγάλη βαρύτητα επειδή θα καθορίζει για πολλά χρόνια στο μέλλον τόσο τις
δυνατότητες λειτουργίας και ανάπτυξης των Τμημάτων του όσο και την αναγκαία
στελέχωση τους με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.
Παρά την σοβαρότητα του
ζητήματος στο τελικό σχέδιο επικράτησε η ανισοκατανομή με εντελώς υποκειμενικά
και μεροληπτικά κριτήρια. Το πιο σπουδαίο είναι ότι με την διαδικασία του
επείγοντος θα τελειώσει οριστικά το θέμα και χωρίς να ερωτηθούμε. Άλλωστε χθες
το μάθαμε εντελώς τυχαία.
Μια σύντομη αναδρομή στην
ιστορία του θέματος του Οργανισμού είναι απαραίτητη. Ο παλιός Οργανισμός δεν
προέβλεπε Μονάδα Αιμοκάθαρσης στο Νοσοκομείο μας, αλλά με προσπάθειες όλων
λειτουργεί από χρόνια ένα πλήρες Νεφρολογικό Τμήμα τόσο με Μονάδες Αιμοκάθαρσης
και Περιτοναϊκής όσο και με δυνατότητες παρακολούθησης και νοσηλείας ασθενών.
Η τροποποίηση του
Οργανισμού είναι μια επιδίωξη χρόνων και έχουν υπάρξει πολλές υποσχέσεις από
διοικητικούς και πολιτικούς παράγοντες, όπως αντιπροσώπους στην Βουλή.
Το τελικό σχέδιο του
προτεινόμενου νέου Οργανισμού στηρίζεται πάνω στην πρωταρχική παρασπονδία των
υποσχέσεων τους, που αναγνωρίζει στο Νοσοκομείο μας 200 κλίνες και όχι 220, που
υποσχόταν. Έτσι οι θέσεις ειδικευμένων ιατρών δεν αυξάνεται αλλά παραμένει στον
αριθμό 81.
Εκεί όμως, που τα γεγονότα
προδιαγράφονται εντελώς αυθαίρετα, είναι η διάρθρωση σε Τμήματα της Ιατρικής
Υπηρεσίας, αφού στον Χειρουργικό Τομέα προβλέπονται Τμήματα όπως Οφθαλμολογικό
και Ουρολογικό ενώ στον Παθολογικό αγνοούνται το Πνευμονολογικό και το
Νεφρολογικό. Μάλιστα μέσα σε ένα πλαίσιο του Παθολογικού Τμήματος και δίπλα σε
μια τονισμένη κουκίδα αναγράφονται οι μονάδες Περιτοναϊκής και Αιμοκάθαρσης
χωρίς να είναι ξεκάθαρο ποια θα είναι τύχη τους.
Το γεγονός όμως, που
μπορεί να θεωρηθεί μακιαβελισμός, είναι η κατανομή των 81 θέσεων ειδικευμένων
ιατρών στα δομικά μορφώματα του νέου Οργανισμού.
Χωρίς να έχομε τίποτα με
τα άλλα Τμήματα ή Μονάδες ερωτούμε γιατί πρέπει να έχουν το Παθολογικό 8, η ΜΕΘ
7 και το καρδιολογικό 6 ιατρούς, ενώ οι νεφρολόγοι πρέπει να είναι ες αεί μόνο
3 ;
Ο κάθε νεφρολόγος σήμερα
είναι υποχρεωμένος από το Νόμο να κάνει 7 εφημερίες τον μήνα και δεν πληρώνεται
ούτε στο ποσό, που αξιολογούνται αντικειμενικά, αφού το σύστημα με το κατάλληλο
πρόσωπο κόβει άνισα τις αμοιβές των εφημεριών. Συνολικά οι νεφρολόγοι θα κάνουν
21 εφημερίες, αλλά μόνο η λειτουργία της Αιμοκάθαρσης 6 ημέρες την εβδομάδα
απαιτεί 26 με 27 εφημερίες τον μήνα, ενώ τις υπόλοιπες 4 με 5 μέρες χρειάζεται
νεφρολόγος έστω σε ετοιμότητα. Λυπούμαστε αλλά με αυτές τις προϋποθέσεις
κάποιοι πρέπει να πάρουν την ευθύνη να πηγαίνουν τουλάχιστον 22 ασθενείς της
Τρίτης- Πέμπτης - Σάββατου στους διπλανούς νομούς για να κάνουν αιμοκάθαρση.
Πρέπει να καταλάβει το
σύστημα ότι για πολλά χρόνια κάναμε έως και 13 εφημερίες τον μήνα και δεν
μπορούμε με τις σημερινές συνθήκες να συνεχίζομε να κάνομε 10 με 11 μηνιαίως.
Η απόφαση μας να
παραιτηθούμε ενισχύεται και από τους παρακάτω λόγους :
1) Την μόνιμη μείωση των
εδώ νεφρολόγων στους 3 από 4, που ήταν στα τέλη του 2010, την θεωρούμε, αν όχι
τιμωρία, μια εκδήλωση εμπάθειας και παρασκηνίου, αφού κάποια άτομα έχουν φροντίσει
στον Άγιο Νικόλαο, όπου το Νοσοκομείο έχει μόνο Μονάδα Αιμοκάθαρσης και σε
επίπεδο νομού εξυπηρετούν 10. 000 πληθυσμό λιγότερο να υπάρχουν 4 νεφρολόγοι.
2) Οι 3 αγροτικοί, που τα
προηγούμενα χρόνια υποστήριζαν το έργο μας, έχουν γίνει 1 ή 2 και ίσως κανένας,
αφού πρέπει να αποσπούνται από τα Κέντρα Υγείας.
3) Το νοσηλευτικό
προσωπικό είναι ήδη σε αριθμητική ανεπάρκεια και για να έρθει νέο πρέπει να
εκπαιδευτεί τουλάχιστον ένα τετράμηνο. Τώρα με τον νέο Οργανισμό οι δυο από
πολλά χρόνια υπεύθυνοι και έμπειροι νοσηλευτές στις Μονάδες μας αν γίνουν
κρίσεις είναι πιθανόν να φύγουν για άλλα αναγνωρισμένα Τμήματα. Τι άλλο πρέπει
να γίνει ;
4) Υποσχέσεις για τα
παραπάνω προβλήματα έχομε αρκετές αλλά δεν σας πιστεύομε σε τίποτα. Ελπίζομε
κάποιοι να ακούσουν και εμάς.
Πρέπει σε αυτόν τον τόπο
να γκρεμίζεται ότι καλό επιμένει να υπάρχει ;
Διευθυντής Επιμελήτρια Α’
Επιμελήτρια Β’
Ιωάννης Παρασύρης Ειρήνη Νταουντάκη Γαρυφαλιά Περυσινάκη
