Από πρώτη ματιά :
Ως φαίνεται παραποιώντας λίγο ένα γνωστό σύνθημα ..
ο Ελληνικός
λαός ...
δεν φτώχυνε αρκετά..
και θέλει …
κι Αντώνη Σαμαρά!
Ειναι όμως μόνο έτσι τα πράγματα;
Τα σημερινά εκλογικά αποτελέσματα επιβεβαιώνουν αυτό που έδειξαν και οι εκλογές της 6ης Μάη, ότι δηλαδή το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα μπαίνει σε παρατεταμένη περίοδο
αστάθειας και ψάχνει τρόπους ανασύνθεσης.
Η ΝΔ, παρά το πρωτοφανές
όργιο τρομοκράτησης του λαού , ωμών δημόσιων παρεμβάσεων ξένων πολιτικών
ηγετών και κέντρων, διεθνών και ντόπιων
ΜΜΕ και όλου του κατεστημένου, φαίνεται
ότι κατέκτησε μια ανάπηρη νίκη, με
εμβέλεια κατά την άποψη μας μερικών
μηνών, με ποσοστό μάλιστα ένα από τα
χειρότερα στην ιστορία της μετά από αυτό της 6ης Μάη -κάτω από το 30 %!!
Άρα οι θριαμβολογίες του
Σαμαρά μάλλον προς εσωτερική κατανάλωση ( για διαμόρφωση
του επιθυμητού εντός ΝΔ κλίματος) είναι.
Όπως είχαμε προβλέψει σε
αυτές τις εκλογές είχαμε μια εκλογική επέλαση του ΣΥΡΙΖΑ η οποία έγινε μέσα σε ένα περιβάλλον πιέσεων και εκβιασμών από τη
μια μεριά αλλά και δυστυχώς μιας συνεχούς μετατόπισης ακόμη και των δικών του πολιτικών θέσεων
σε μια πιο φιλοσυστημική κατεύθυνση.
Εν
τούτοις όπως φαίνεται και από το αποτέλεσμα ένα ποσοστό του ελληνικού λαού, ανάλογο του ποσοστού της
ΝΔ απόθεσε τις εκλογικές ελπίδες του στο κόμμα αυτό της Αριστεράς.
Η πόλωση που διαμορφώθηκε
σε αυτή τη νέα εκλογική αναμέτρηση, που
πήρε χαρακτήρα δεύτερου γύρου, άσκησε ασφυκτικές πιέσεις σε όλα τα υπόλοιπα
κόμματα.
Κάποια από αυτά άντεξαν
όπως η ΔΗΜΑΡ, που οφείλεται σε ρεύμα στήριξής της κυρίως
από το σημιτικό μπλοκ του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ αλλά και το ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής
Αυγής (συγκεκριμένη ανάλυση του φαινομένου
ΕΔΩ).
Το ΠΑΣΟΚ οδεύει
τουλάχιστον με τη μορφή που το ξέραμε προς οριστική διάλυση και
αντικατάστασή του από άλλο μόρφωμα . Μόνη πιθανότητα παράτασης
για λίγο της επιβίωσής του, σε ρόλο
κομπάρσου, είναι η συντήρηση μιας ομάδας πρώην στελεχών του και
βουλευτών του με κάποια ξεροκόμματα από την κυβερνητική
εξουσία που μπορεί να του δώσει ο Σαμαράς για να λάβει την απαραίτητη κοινοβουλευτική στήριξη.
Αρνητικό στοιχείο του νέου
εκλογικού χάρτη είναι η δραματική μείωση ( αναμενόμενη όμως από όλους ) σε ιστορικό χαμηλό, των εκλογικών δυνάμεων των
κομμάτων και οργανώσεων που με τον ένα ή άλλο
τρόπο βάζουν ζήτημα ρήξης και
εξόδου από το ευρώ και την ΕΕ και θα
λέγαμε ότι έχουν μια πιο βαθειά και ουσιαστική αντιμνημονιακή και
αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Μιλάμε για τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του
ΚΚΕ.
Αν και συνέβαλε
καθοριστικά σε αυτή την κατεύθυνση το κλίμα που ηγεμόνευσε την περίοδο αυτή, με
το όργιο άγριας ιδεολογικής τρομοκρατίας
και εκβιασμών , που οδήγησε μεγάλα τμήματα ψηφοφόρων τους στην αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχουν και
ξεχωριστά επιπλέον στοιχεία για κάθε κομματικό
σχηματισμό που συνέβαλαν στη μείωση των δυνάμεων τους και που θα
πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο μελέτης και διορθωτικών κινήσεων .
Αν βέβαια
υπάρχει ή πολιτική διορατικότητα να τα
δουν.
Παρόλα αυτά, ιδιαίτερα η πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
αποτέλεσε πολιτική όαση στο εχθρικό ιδεολογικό
και πολιτικό τοπίο που διαμορφώθηκε προεκλογικά για τα λαϊκά συμφέροντα.
Αποτελεί σημαντική
πολιτική παρακαταθήκη, που σύντομα θα αναγνωριστεί η αξία της από ευρύτερα τμήματα του λαού,
λόγω των ραγδαίων επικείμενων νέων δυσμενών εξελίξεων στη ζωή του.
Συνοψίζοντας .
Θετικό είναι ότι
συνολικά ο χώρος που αυτοπροσδιορίζεται
στην Αριστερά λαμβάνει ένα εκλογικό ποσοστό που δεν έχει προηγούμενο
στην ιστορία της Ελλάδας.
Αρνητικό είναι ότι ό τρόπος
κατανομής αυτού του εκλογικού ποσοστού της Αριστεράς ανάμεσα στις διαχειριστικές και ανατρεπτικές
-αντικαπιταλιστικές συνιστώσες της
Αρνητικό στοιχείο είναι
επίσης ότι ο χώρος που προσδιορίζεται ως Δεξιά παίρνει συνολικά ένα εκλογικό ποσοστό που αγγίζει το 48%.!Πρόκειται δε για μια
επιθετική και σκληρή Δεξιά που κινείται στα πλαίσια πολιτικής
γραμμής και ιδεολογικά από τα όρια του Αβερωφισμού (θα
θυμούνται οι παλιότεροι) μέχρι το πεδίο του καθαρού ναζισμού!
Αυτά από το νέο εκλογικό χάρτη.
Επίλογος
Όσο και να ξορκίζουν διάφοροι ένθεν κακείθεν τον κοινωνικό , ταξικό , «εμφύλιο» πόλεμο στη χώρα μας, τους διαβεβαιώνουμε ότι τα
έφερε έτσι η οικονομική και πολιτική
συγκυρία και η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος ώστε ήδη έχουμε μπει σε μια τέτοια κατάσταση.
Μια πρόγευση μικρή πήραμε και από το ιδεολογικό και πολιτικό κλίμα
που κυριάρχησε προεκλογικά.
Εξ άλλου η σφοδρότητα με
την οποία έχουν χτυπηθεί τα τελευταία χρόνια το λαϊκό εισόδημα, τα
εργατικά και λαϊκά δικαιώματα,, το δικαίωμα στη μόρφωση, στον πολιτισμό και στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη,
τα δημοκρατικά δικαιώματα του λαού μας , οι εργασιακές σχέσεις κλπ δεν
αφήνουν κανένα περιθώριο για διαφορετικές σκέψεις.
και έπεται συνέχεια.
Όμως εκεί που την προσεχή περίοδο θα κριθούν ΟΛΑ , δεν είναι στο πεδίο της Βουλής, Το οποίο θα συντίθεται και θα ανασυντίθεται συνεχώς
από εκλογικές αναμετρήσεις, στις οποίες θα καταφεύγει το σύστημα για να εκτονώνει
την κατάσταση , μέχρι να βρει τις απαραίτητες και "βιώσιμες" ισορροπίες του, αλλά στο
πεδίο του κινήματος, των δρόμων και των αγώνων .
Σε αυτές τις μάχες σε αυτά τα πεδία, πρέπει να συστρατευτεί ΟΛΗ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Δεν υπάχουν πλέον περιθώρια για σεχταρισμούς, απομονωτισμούς ,πολιτικούς και κομματικούς εγωισμούς, ούτε για καπελώματα .
Η Αριστερά και το λαϊκό κίνημα, απέναντί τους αυτή τη φορά δεν θα έχουν μόνο την κρατική καταστολή, τους μηχανισμούς του κράτους, τα αφεντικά, την εργοδοσία, τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία ...
αλλά και όλο τον παρακρατικό και ναζιστικό συρφετό.
Όποια κυβέρνηση και να
σχηματιστεί τις προσεχείς μέρες, θα καταρρεύσει εντός των επόμενων μηνών κάτω από βάρος της διαχείρισης μιας άγριας πολιτικής
λιτότητας και εξαθλίωσης του λαού και της σφοδρότητας των συγκρούσεων , των αντιστάσεων και αντιδράσεων που αυτή
θα προκαλεί..