Όσοι είχαν την ψευδαίσθηση ότι τα μέτρα της τρόικας θα χτυπούσαν το εισόδημα των εργαζομένων μόνο στον δημόσιο τομέα, από χθες συνειδητοποιούν ότι όλοι οι εργαζόμενοι είναι... ίσοι ενώπιον της τρόικας! Οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα, χωρίς πλέον τις "δυσκαμψίες" των συμβάσεων, θα πέσουν κατά το ποσοστό της επιδιωκόμενης εσωτερικής υποτίμησης, περίπου 15%. Δηλαδή ποσοστό που ισοδυναμεί με τις περικοπές του 13ου και 14ου μισθού.
Το Μνημόνιο όμως δεν έχει κυρίως λογιστικές επιδιώξεις. Είναι εργαλείο αναδιανομής των εισοδημάτων υπέρ των ευπόρων και των πιστωτών και, κυρίως, εργαλείο θρυμματισμού θεσμών που εξυπηρετούσαν το ανατρεπόμενο κοινωνικό συμβόλαιο. Εργαλείο κατασκευής μιας "νέας κοινωνίας" - χωρίς συνδικαλιστικούς θεσμούς, με τους εργαζόμενους έρμαια στις εργοδοτικές κινήσεις και τους μικρούς επιχειρηματίες να βαδίζουν προς τη βίαιη υπαλληλοποίηση ή και την ανεργία. Με τη δημοκρατία συνεχώς να χάνει το ουσιαστικό περιεχόμενό της.
Η Ελλάδα, με τη ραχοκοκκαλιά των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, καθημερινά αποτελεί παρελθόν. Όποια επιχείρηση κλείνει δεν πρόκειται να ξανανοίξει. Στη χώρα μας το εργατικό δυναμικό δεν είναι ενταγμένο σε μεγάλες μονάδες, που έχουν τη δυνατότητα να θέσουν σε διαθεσιμότητα τους εργαζόμενους και να τους επαναπροσλάβουν μετά την ανάκαμψη, όπως π.χ. συμβαίνει στη Γερμανία. Εδώ, το πλήθος των μισθωτών και αυταπασχολούμενων συγκροτεί τη βάση της απασχόλησης. Σε μεγάλο βαθμό, στις ουρές των ανέργων μαζί με χιλιάδες μισθωτούς θα συνωθούνται και χιλιάδες πρώην μικρομεσαίοι επιχειρηματίες.
Με την απειλή της ανεργίας, η διαπραγμάτευση της εργατικής δύναμης είναι έτσι κι αλλιώς δύσκολη υπόθεση. Τώρα, επιπλέον, η διάλυση των συλλογικών διαπραγματεύσεων υπονομεύει την εναπομείνασα δύναμη του συνδικαλισμού. Η ΓΣΕΕ θα γίνει φάντασμα του ήδη καχεκτικού εαυτού της.
Το Μνημόνιο επανακατασκευάζει την κοινωνία. Την κοινωνία που καλείται να συμμορφωθεί με την ανεργία, την ετεροαπασχόληση, την ανασφάλεια, την έλλειψη κοινωνικής ασφάλισης. Μια κοινωνία με τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών να ζουν υποβαθμισμένη ζωή, την ώρα, όμως, που θα διαμορφώνεται μια νέα τάξη νεόπλουτων, που θα αναρριχάται στις πρώτες θέσεις σε αυτό που θα προκύψει μετά τη βίαιη καπιταλιστική αναδιάρθρωση.
Το Μνημόνιο δεν παράγει πολιτική διεξόδου της χώρας από την κρίση, αλλά εκμεταλλεύεται την κρίση για να διαμορφώσει μια νέα κοινωνία μεγαλύτερων ανισοτήτων. Από την κοινωνία των 2/3 εντός των τειχών, πηγαίνουμε στην κοινωνία του 1/3. Αυτό είναι το Μνημόνιο της αντεπανάστασης.
Ημερομηνία δημοσίευσης: 24/11/2010
Πηγή:"Αυγή"
