Στις 16 Μαρτίου 2008 ο Υπουργός Υγείας κ. Αβραμόπουλος παραχώρησε μια συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό Real FM και στον δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου.
Σας παραθέτουμε το απόσπασμα που αφορά ζητήματα που απτονται του χώρου της Υγείας(τα τμήματα με έντονα στοιχεία είναι από εμάς):
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Να έρθουμε λίγο και στο Υπουργείο σας; Τι γίνεται με τις προμήθειες; Με αυτό το κρίσιμο θέμα που ανοίξατε;
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:
Καταφέραμε και το περάσαμε το νομοσχέδιο. Και λέω καταφέραμε, γιατί δεν ήταν εύκολα τα πράγματα. Δίνουμε τέλος σε συνήθειες 40 χρόνων. Και σε 7 επίπεδα συναλλαγής.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Να το εφαρμόσετε θα καταφέρετε; Γιατί εκεί είναι το θέμα;
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Το κάναμε και το επόμενο στάδιο, συγκροτήσαμε και την επιτροπή, ήδη άρχισε να διαχειρίζεται πολλές εκ των μεγάλων προμηθειών. Μέσα σε 6 μήνες από τώρα, 7 υπολογίζω να λειτουργεί πλήρως και επαρκώς. Τι σημαίνει όμως αυτό στην πράξη. Πρώτα απ’ όλα δίνουμε τέλος σε μια κατάσταση που δεν τιμούσε τον ευρύτερο χώρο της υγείας. Γιατί τα οικονομικά της υγείας δεν είναι πρόβλημα μόνο για την Ελλάδα, είναι για ολόκληρο τον κόσμο. Εκεί παρατηρείται η μεγαλύτερη σπατάλη και το κατανοεί ο κόσμος. Γιατί σου λέει ο άλλος θέμα υγείας και κάθεσαι και μου λες διαδικασίες και τέτοια. Και πίσω από αυτό το ταμπού κρύβονταν όλα αυτά τα χρόνια αμαρτωλές καταστάσεις. Εγώ έχω χαρακτηρίσει το τοπίο αυτό, ακατάστατο, άναρχο και αμαρτωλό. Ο δε Αλέκος Παπαδόπουλος, κάποτε είχε μιλήσει για πιράνχας και τρωκτικά. Όταν λοιπόν, έφτασα στο Υπουργείο, πρέπει να πω ότι ενημερώθηκα και από πρώην Υπουργούς, αλλά και από παράγοντες. Δεν κρύβω ότι στην αρχή με τρόμαξε. Γιατί είχα να διαχειριστώ μια κατάσταση πάρα πολύ δύσκολη. Τώρα όμως μπορώ να σας πω με περηφάνια ότι τα καταφέραμε. Αυτό και μόνο που καταφέραμε θα οδηγήσει σε μια εξοικονόμηση, μια οικονομία κλίμακας που θα μας επιτρέψει να εξοικονομούμε 500 εκατομμύρια ευρώ σε ετήσια βάση. Τώρα θα μου πεις...
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Είναι τεράστιο ποσό.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:
…και πού πήγαιναν αυτά.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Σε τσέπες πήγαιναν, πού πήγαιναν.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:
Δε θέλω να το πω εγώ, αλλά...
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Δεν πειράζει, το λέω εγώ.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:
Ή μάλλον, για να το πω με το δικό μου τρόπο, όπως το είπα στη Βουλή, σταματήσαμε το κλέψιμο. Αυτό ήταν το πρώτο. Το δεύτερο σημαντικό είναι η πρωτοβάθμια φροντίδα. Η πρωτοβάθμια φροντίδα τι είναι; Το νέο ΕΣΥ. Θα θυμάσαι κι εσύ κι εγώ και οι γενιές μας, ότι μεγαλώσαμε σε ένα κοινωνικό περιβάλλον, που όταν αρρωσταίναμε, τι μας έλεγε η μάνα μας; «Θα φωνάξω το γιατρό», τον οικογενειακό γιατρό. Αυτό σταμάτησε το 1983 με την ίδρυση του ΕΣΥ. Μεγάλο επίτευγμα του ΠΑΣΟΚ της εποχής εκείνης, αλλά έκλεισε τον κύκλο του. Τώρα εμείς επανιδρύουμε το ΕΣΥ. Αυτό είναι το πρόγραμμα της πρωτοβάθμιας φροντίδας, επαναφέρουμε τον οικογενειακό γιατρό, αποκεντρώνουμε τις υπηρεσίες υγείας με τα Κέντρα Υγείας Αστικού Τύπου, αποσυμφορούμε τα μεγάλα νοσοκομεία, διότι πλέον αυτό είναι η πρωτοβάθμια φροντίδα, όλα τα περιστατικά που δε χρήζουν ανάγκης μετάβασης στα νοσοκομεία...
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Νοσοκομειακής περίθαλψης.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:
Αυτό θα γίνεται...
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Τοπικά.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:
Στους αποκεντρωμένους σχηματισμούς. Μεγάλη εξέλιξη για την Ελλάδα και ενδυνάμωση του κοινωνικού κράτους και αναβάθμιση του κοινωνικού πολιτισμού. Και όταν ζήτησα από τον Πρωθυπουργό, γιατί εγώ ζήτησα να μείνω σε αυτό το Υπουργείο και εξεπλάγησαν πολλοί, γιατί σε αυτό το Υπουργείο δεν ...
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Όλοι θέλουν να την κοπανήσουν από την καρέκλα αυτή. Είναι γνωστό αυτό.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:
Όπως ακριβώς το λες. Πρέπει να σου πω δε, ότι αυτές τις μέρες συμπληρώνω, ή μάλλον κατακτώ και ένα ρεκόρ. Του μακροβιότερου Υπουργού Υγείας, μετά τον αείμνηστο Δοξιάδη. Γιατί έμεινα εγώ σε αυτό το Υπουργείο και αυτό είχα πει τότε στον Πρωθυπουργό, για να ολοκληρώσω τα 2 – 3 πράγματα που είχα θέσει σαν στόχους. Το έργο όμως για την κοινωνία, αγαπητέ μου Νίκο, δε σταματάει και δεν τελειώνει ποτέ. Η υπόθεση όμως της υγείας είναι εθνική και κοινωνική. Κάποτε πρέπει να χαράξουμε στρατηγική για την υγεία και να μην αφορίζουμε και εξορκίζουμε στο όνομα της κομματικής αντιπαράθεσης. Γιατί και οι πριν και οι τωρινοί και οι επόμενο, το ίδιο θα νοιάζονται για την υγεία.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Με τα ράντζα τι γίνεται Υπουργέ; Κλασικό ερώτημα.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:
Η πρωτοβάθμια φροντίδα απαντάει σε αυτό. Γιατί όπως έχω πει κατ’ επανάληψη, επειδή τα ράντζα σώζουν ζωές, πρέπει να το καταλάβουμε αυτό, οσάκις χρειάζονται επικουρικά κρεβάτια, είναι γιατί ο γιατρός και ο νοσηλευτής θέλουν να προσφέρουν υπηρεσία και δεν κλείνουν την πόρτα κατάμουτρα, σε εκείνον που το έχει ανάγκη.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Επειδή το ξενοδοχείο είναι γεμάτο.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:
Επειδή το ξενοδοχείο είναι γεμάτο. Γι’ αυτό και όσοι στο παρελθόν αναφέρονταν στα ράντζα και με ευκολία έλεγαν ότι τα εξαφανίζουμε ή θα τα εξαφανίσουμε, φοβούμαι ότι έκαναν ένα λάθος. Σκοπός δεν είναι να τα εξαφανίσουμε από τη θέα. Σκοπός είναι να εξαλείψουμε τους λόγους που τα εξηγούν και τα επιβάλλουν. Και να η πρωτοβάθμια φροντίδα. Ένα παράδειγμα θα σου φέρω. Το Κέντρο Υγείας Αστικού Τύπου στο Βύρωνα που θέσαμε σε λειτουργία πιλοτικά πριν από 1 χρόνο, την προηγούμενη χρονιά αντιμετώπισε 100.000 περιστατικά. Εξ αυτών μόνο το 4% αξιολογήθηκε ότι έπρεπε να περάσει τα μεγάλα νοσοκομεία. Το 96% αντιμετωπίστηκε επιτόπου. Να λοιπόν, η πρωτοβάθμια φροντίδα. Να πώς τελειώνουν τα ράντζα. Να πώς το περιστατικό το σοβαρό αντιμετωπίζεται ιεραρχώντας το ως κρίσιμο και δε συγκρίνεται με το ότι πατήσαμε ένα γυαλί ή γρατζουνιστήκαμε.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Ένα πρόβλημα που νομίζω ότι έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, να δούμε αν έχει αντιμετωπιστεί, είναι το πρόβλημα με μονάδες που υπήρχαν έτοιμες, του κουτιού...
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:
Όπως το Αττικόν.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Και δε λειτουργούσαν για διάφορους λόγους. Τι έχετε κάνει στο διάστημα αυτό με αυτές τις μονάδες;
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:
Πριν από 2 χρόνια είχα αναλάβει δημόσια τη δέσμευση, ότι τα μεγάλα νοσοκομεία που είχαν κενές πτέρυγες, θα λειτουργούσαν. Πήραμε το Αττικόν σε επίπεδο λειτουργίας 32% και το πήγαμε στο 73%. Το ίδιο γίνεται και με τα άλλα μεγάλα νοσοκομεία. Τι χρειάζεται όμως για όλα αυτά; Προσωπικό. Το μεγάλο λοιπόν πρόβλημα στον τόπο μας, αλλά και σε άλλες χώρες, είναι πού θα εξευρεθεί προσωπικό. Και εν πάση περιπτώσει όλοι προσπαθούμε. Εδώ εμείς, πώς τα έχουμε καταφέρει με το γραφειοκρατικό τρόπο που αντιμετωπίζουμε τα πράγματα; Ακόμα και τις λίγες χιλιάδες νοσηλευτών, που εξέρχονται από τα ΙΕΚ και ενώ χρειαζόμαστε πολύ περισσότερους από αυτούς που παίρνουν πτυχίο από τις ειδικές αυτές σχολές, τους περνάμε από εξετάσεις. Τους βάζουμε δηλαδή στις χρονοβόρες διαδικασίες του ΑΣΕΠ, που σημαίνει ότι θα περιμένουν 2 και 3 χρόνια. Επί ημερών μου εκδόθηκαν διαπιστωτικές πράξεις για προσλήψεις εκείνων που είχαν καταθέσει τα χαρτιά τους το 2003 και 2004. Αυτά τελειώσανε, διότι ιδρύσαμε ένα καινούριο γραφείο στους κόλπους του ΑΣΕΠ. Αλλά εγώ επιμένω, ότι σε κάποια στιγμή πρέπει να εξαιρεθούν από τις διαδικασίες του ΑΣΕΠ οι προσλαμβανόμενοι νοσηλευτές. Είναι ένας κλάδος που τον χρειαζόμαστε άμεσα και είναι πολύ λιγότεροι από εκείνους που χρειαζόμαστε.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Επομένως δεν έχει νόημα να έχουμε τη διαδικασία αυτή, αφού προσλαμβάνονται όλοι.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:
Ακριβώς και βέβαια εκεί ακυρώνεται και κάθε σκέψη, ότι με αυτόν τον τρόπο μπορούν να εξυπηρετηθούν νέα παιδιά που πρόσκεινται στο ένα ή στο άλλο κόμμα. Αυτά έχουν τελειώσει κ. Χατζηνικολάου. Ανήκουμε σε μια νέα εποχή κι εγώ τουλάχιστον την πρεσβεύω αυτή και ως νοοτροπία και ως άποψη. Διότι αυτός ο διαχωρισμός της κοινωνίας σε δικούς μας και ξένους κάποτε πρέπει να τελειώνει.
Να έρθουμε λίγο και στο Υπουργείο σας; Τι γίνεται με τις προμήθειες; Με αυτό το κρίσιμο θέμα που ανοίξατε;
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:
Καταφέραμε και το περάσαμε το νομοσχέδιο. Και λέω καταφέραμε, γιατί δεν ήταν εύκολα τα πράγματα. Δίνουμε τέλος σε συνήθειες 40 χρόνων. Και σε 7 επίπεδα συναλλαγής.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Να το εφαρμόσετε θα καταφέρετε; Γιατί εκεί είναι το θέμα;
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Το κάναμε και το επόμενο στάδιο, συγκροτήσαμε και την επιτροπή, ήδη άρχισε να διαχειρίζεται πολλές εκ των μεγάλων προμηθειών. Μέσα σε 6 μήνες από τώρα, 7 υπολογίζω να λειτουργεί πλήρως και επαρκώς. Τι σημαίνει όμως αυτό στην πράξη. Πρώτα απ’ όλα δίνουμε τέλος σε μια κατάσταση που δεν τιμούσε τον ευρύτερο χώρο της υγείας. Γιατί τα οικονομικά της υγείας δεν είναι πρόβλημα μόνο για την Ελλάδα, είναι για ολόκληρο τον κόσμο. Εκεί παρατηρείται η μεγαλύτερη σπατάλη και το κατανοεί ο κόσμος. Γιατί σου λέει ο άλλος θέμα υγείας και κάθεσαι και μου λες διαδικασίες και τέτοια. Και πίσω από αυτό το ταμπού κρύβονταν όλα αυτά τα χρόνια αμαρτωλές καταστάσεις. Εγώ έχω χαρακτηρίσει το τοπίο αυτό, ακατάστατο, άναρχο και αμαρτωλό. Ο δε Αλέκος Παπαδόπουλος, κάποτε είχε μιλήσει για πιράνχας και τρωκτικά. Όταν λοιπόν, έφτασα στο Υπουργείο, πρέπει να πω ότι ενημερώθηκα και από πρώην Υπουργούς, αλλά και από παράγοντες. Δεν κρύβω ότι στην αρχή με τρόμαξε. Γιατί είχα να διαχειριστώ μια κατάσταση πάρα πολύ δύσκολη. Τώρα όμως μπορώ να σας πω με περηφάνια ότι τα καταφέραμε. Αυτό και μόνο που καταφέραμε θα οδηγήσει σε μια εξοικονόμηση, μια οικονομία κλίμακας που θα μας επιτρέψει να εξοικονομούμε 500 εκατομμύρια ευρώ σε ετήσια βάση. Τώρα θα μου πεις...
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Είναι τεράστιο ποσό.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:
…και πού πήγαιναν αυτά.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Σε τσέπες πήγαιναν, πού πήγαιναν.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:
Δε θέλω να το πω εγώ, αλλά...
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Δεν πειράζει, το λέω εγώ.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:
Ή μάλλον, για να το πω με το δικό μου τρόπο, όπως το είπα στη Βουλή, σταματήσαμε το κλέψιμο. Αυτό ήταν το πρώτο. Το δεύτερο σημαντικό είναι η πρωτοβάθμια φροντίδα. Η πρωτοβάθμια φροντίδα τι είναι; Το νέο ΕΣΥ. Θα θυμάσαι κι εσύ κι εγώ και οι γενιές μας, ότι μεγαλώσαμε σε ένα κοινωνικό περιβάλλον, που όταν αρρωσταίναμε, τι μας έλεγε η μάνα μας; «Θα φωνάξω το γιατρό», τον οικογενειακό γιατρό. Αυτό σταμάτησε το 1983 με την ίδρυση του ΕΣΥ. Μεγάλο επίτευγμα του ΠΑΣΟΚ της εποχής εκείνης, αλλά έκλεισε τον κύκλο του. Τώρα εμείς επανιδρύουμε το ΕΣΥ. Αυτό είναι το πρόγραμμα της πρωτοβάθμιας φροντίδας, επαναφέρουμε τον οικογενειακό γιατρό, αποκεντρώνουμε τις υπηρεσίες υγείας με τα Κέντρα Υγείας Αστικού Τύπου, αποσυμφορούμε τα μεγάλα νοσοκομεία, διότι πλέον αυτό είναι η πρωτοβάθμια φροντίδα, όλα τα περιστατικά που δε χρήζουν ανάγκης μετάβασης στα νοσοκομεία...
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Νοσοκομειακής περίθαλψης.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:
Αυτό θα γίνεται...
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Τοπικά.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:
Στους αποκεντρωμένους σχηματισμούς. Μεγάλη εξέλιξη για την Ελλάδα και ενδυνάμωση του κοινωνικού κράτους και αναβάθμιση του κοινωνικού πολιτισμού. Και όταν ζήτησα από τον Πρωθυπουργό, γιατί εγώ ζήτησα να μείνω σε αυτό το Υπουργείο και εξεπλάγησαν πολλοί, γιατί σε αυτό το Υπουργείο δεν ...
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Όλοι θέλουν να την κοπανήσουν από την καρέκλα αυτή. Είναι γνωστό αυτό.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:
Όπως ακριβώς το λες. Πρέπει να σου πω δε, ότι αυτές τις μέρες συμπληρώνω, ή μάλλον κατακτώ και ένα ρεκόρ. Του μακροβιότερου Υπουργού Υγείας, μετά τον αείμνηστο Δοξιάδη. Γιατί έμεινα εγώ σε αυτό το Υπουργείο και αυτό είχα πει τότε στον Πρωθυπουργό, για να ολοκληρώσω τα 2 – 3 πράγματα που είχα θέσει σαν στόχους. Το έργο όμως για την κοινωνία, αγαπητέ μου Νίκο, δε σταματάει και δεν τελειώνει ποτέ. Η υπόθεση όμως της υγείας είναι εθνική και κοινωνική. Κάποτε πρέπει να χαράξουμε στρατηγική για την υγεία και να μην αφορίζουμε και εξορκίζουμε στο όνομα της κομματικής αντιπαράθεσης. Γιατί και οι πριν και οι τωρινοί και οι επόμενο, το ίδιο θα νοιάζονται για την υγεία.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Με τα ράντζα τι γίνεται Υπουργέ; Κλασικό ερώτημα.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:
Η πρωτοβάθμια φροντίδα απαντάει σε αυτό. Γιατί όπως έχω πει κατ’ επανάληψη, επειδή τα ράντζα σώζουν ζωές, πρέπει να το καταλάβουμε αυτό, οσάκις χρειάζονται επικουρικά κρεβάτια, είναι γιατί ο γιατρός και ο νοσηλευτής θέλουν να προσφέρουν υπηρεσία και δεν κλείνουν την πόρτα κατάμουτρα, σε εκείνον που το έχει ανάγκη.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Επειδή το ξενοδοχείο είναι γεμάτο.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:
Επειδή το ξενοδοχείο είναι γεμάτο. Γι’ αυτό και όσοι στο παρελθόν αναφέρονταν στα ράντζα και με ευκολία έλεγαν ότι τα εξαφανίζουμε ή θα τα εξαφανίσουμε, φοβούμαι ότι έκαναν ένα λάθος. Σκοπός δεν είναι να τα εξαφανίσουμε από τη θέα. Σκοπός είναι να εξαλείψουμε τους λόγους που τα εξηγούν και τα επιβάλλουν. Και να η πρωτοβάθμια φροντίδα. Ένα παράδειγμα θα σου φέρω. Το Κέντρο Υγείας Αστικού Τύπου στο Βύρωνα που θέσαμε σε λειτουργία πιλοτικά πριν από 1 χρόνο, την προηγούμενη χρονιά αντιμετώπισε 100.000 περιστατικά. Εξ αυτών μόνο το 4% αξιολογήθηκε ότι έπρεπε να περάσει τα μεγάλα νοσοκομεία. Το 96% αντιμετωπίστηκε επιτόπου. Να λοιπόν, η πρωτοβάθμια φροντίδα. Να πώς τελειώνουν τα ράντζα. Να πώς το περιστατικό το σοβαρό αντιμετωπίζεται ιεραρχώντας το ως κρίσιμο και δε συγκρίνεται με το ότι πατήσαμε ένα γυαλί ή γρατζουνιστήκαμε.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Ένα πρόβλημα που νομίζω ότι έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, να δούμε αν έχει αντιμετωπιστεί, είναι το πρόβλημα με μονάδες που υπήρχαν έτοιμες, του κουτιού...
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:
Όπως το Αττικόν.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Και δε λειτουργούσαν για διάφορους λόγους. Τι έχετε κάνει στο διάστημα αυτό με αυτές τις μονάδες;
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:
Πριν από 2 χρόνια είχα αναλάβει δημόσια τη δέσμευση, ότι τα μεγάλα νοσοκομεία που είχαν κενές πτέρυγες, θα λειτουργούσαν. Πήραμε το Αττικόν σε επίπεδο λειτουργίας 32% και το πήγαμε στο 73%. Το ίδιο γίνεται και με τα άλλα μεγάλα νοσοκομεία. Τι χρειάζεται όμως για όλα αυτά; Προσωπικό. Το μεγάλο λοιπόν πρόβλημα στον τόπο μας, αλλά και σε άλλες χώρες, είναι πού θα εξευρεθεί προσωπικό. Και εν πάση περιπτώσει όλοι προσπαθούμε. Εδώ εμείς, πώς τα έχουμε καταφέρει με το γραφειοκρατικό τρόπο που αντιμετωπίζουμε τα πράγματα; Ακόμα και τις λίγες χιλιάδες νοσηλευτών, που εξέρχονται από τα ΙΕΚ και ενώ χρειαζόμαστε πολύ περισσότερους από αυτούς που παίρνουν πτυχίο από τις ειδικές αυτές σχολές, τους περνάμε από εξετάσεις. Τους βάζουμε δηλαδή στις χρονοβόρες διαδικασίες του ΑΣΕΠ, που σημαίνει ότι θα περιμένουν 2 και 3 χρόνια. Επί ημερών μου εκδόθηκαν διαπιστωτικές πράξεις για προσλήψεις εκείνων που είχαν καταθέσει τα χαρτιά τους το 2003 και 2004. Αυτά τελειώσανε, διότι ιδρύσαμε ένα καινούριο γραφείο στους κόλπους του ΑΣΕΠ. Αλλά εγώ επιμένω, ότι σε κάποια στιγμή πρέπει να εξαιρεθούν από τις διαδικασίες του ΑΣΕΠ οι προσλαμβανόμενοι νοσηλευτές. Είναι ένας κλάδος που τον χρειαζόμαστε άμεσα και είναι πολύ λιγότεροι από εκείνους που χρειαζόμαστε.
Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:
Επομένως δεν έχει νόημα να έχουμε τη διαδικασία αυτή, αφού προσλαμβάνονται όλοι.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:
Ακριβώς και βέβαια εκεί ακυρώνεται και κάθε σκέψη, ότι με αυτόν τον τρόπο μπορούν να εξυπηρετηθούν νέα παιδιά που πρόσκεινται στο ένα ή στο άλλο κόμμα. Αυτά έχουν τελειώσει κ. Χατζηνικολάου. Ανήκουμε σε μια νέα εποχή κι εγώ τουλάχιστον την πρεσβεύω αυτή και ως νοοτροπία και ως άποψη. Διότι αυτός ο διαχωρισμός της κοινωνίας σε δικούς μας και ξένους κάποτε πρέπει να τελειώνει.
ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:
1. Ο κ.Υπουργός επαναλαμβανει ότι με το νόμο για τις προμήθειες,θα σταματήσει το κλέψιμο και θα εξοικονομήσει 500 εκατομμύρια ευρώ σε ετήσια βάση.Επειδή εμείς πιστεύουμε ότι το μεγάλο πλιάτσικο στο δημόσιο χρήμα, μεσω των προμηθειών, μεσα στο χώρο της Υγείας γίνεται με τη διαπλοκή του κράτους και των ιδιωτών επιχειρηματιών και ότι αυτή η διαπλοκή δεν θα σταματήσει με το νέο νόμο, αλλά θα περάσει σε ένα αλλο επίπεδο, εδώ είμαστε να τα ξαναπούμε σε ένα χρόνο!
2.Ο κ.Υπουργός προβάλλει το νομοσχέδιο για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας που σύντομα θα φέρει στη Βουλή.Τις θέσεις μας γι αυτό αλλά και τη θέση της ΠΟΕΔΗΝ τις έχουμε δημοσιεύσει πριν λίγο καιρό(Διαβάστε εδώ, εδώ , εδώ και εδώ). Είναι πάντως αλήθεια αυτό που ισχυρίζεται ο κ.Υπουργός δηλ. ότι θα φιλτράρονται τα περιστατικά.Όχι όμως με το τρόπο που το εννοεί. Απλά μέσω της πιστωτικής κάρτας που εισάγει, μέσω του ότι δεν κάνει καν αναφορά για τους ανασφάλιστους και άνεργους πολίτες της χώρας μας και μέσω του ασφαλιστικού εκτρώματος που πρόσφατα πέρασε στη Βουλή η κυβέρνηση και που -σε εποχές πολύ μεγάλης ανεργίας-διπλασιάζεται ο αριθμός ενσήμων που πρεπει να έχει ένας εργαζόμενος για να έχει υγειονομική κάλυψη, θα ελαττωθεί σημαντικά ο αριθμός των πολιτών που θα τολμούν να προσεγγίσουν τις υπηρεσίες Υγείας!
3.Ο κ .Υπουργός για μια ακόμα φορά προσπαθεί να παραπλανήσει τους πολίτες της χώρας όσο αφορά τις προσλήψεις του προσωπικού και ιδιαίτερα του Νοσηλευτικού προσωπικού. Αποκρύπτει το γεγονός ότι αιτία του πρόβλήματος είναι η μη ύπαρξη επαρκών κονδυλίων από τον κρατικό προϋπολογισμό για προσλήψεις και μεταθέτει το πρόβλημα στη γραφειοκρατία του ΑΣΕΠ. Τότε ένα απλό ερώτημα θέτουμε: αφού θεωρεί ότι το πρόβλημα βρίσκεται στο AΣΕΠ και όχι στα κονδύλια ,γιατί δεν προσλαμβάνει άμεσα όλο το αναγκαίο Ιατρικό προσωπικό που χρειάζεται στο χώρο του Δημόσιου Εθνικού Συστήματος Υγείας ,το οποίο ως γνωστον δεν υπάγεται στις διαδικασίες του ΑΣΕΠ, ώστε να λυθούν και τα προβλήματα των ωραρίων εργασίας των γιατρών και των εφημεριών κλπ ,κλπ.
Καλά για χαζούς μας περνάει ο άνθρωπος;
4.Παρεπιμπτόντως δεν είδαμε πουθενά στη συνέντευξη καν νύξη, (ούτε από τον δημοσιογράφο, ούτε απο τον Υπουργό), για τα προβλήματα ωραρίου εργασίας γιατρών , απλήρωτων εφημεριών κλπ.Τυχαίο ήταν;
Για να διαβάσετε όλη τη συνέντευξη : εδώ
