Η
Κινηματογραφική Λέσχη Πρέβεζας
συνεχίζει τις προβολές της
την Δευτέρα
9 Δεκεμβρίου ώρα 21.00
στο
Πολιτιστικό Κέντρο Πρέβεζας
με την
ταινία του ανεξάρτητου αμερικάνικου σινεμά
που
συγκέντρωσε 4 υποψηφιότητες για Όσκαρ το 2013
Μυθικά
πλάσματα του Νότου
του Μπεν
Ζάϊτλιν
με
πρωταγωνίστρια την 6χρονη Κουβενζανέ Γουάλις
που ήταν η
μικρότερη υποψήφια στην ιστορία των Όσκαρς
Υπόθεση: Σε
μία ξεχασμένη αλλά δυναμική κοινότητα, αποκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο, ζει η
εξάχρονη Χάσπαπι στο όριο της ορφάνιας. Η μητέρα της έχει φύγει από καιρό, ο
πατέρας της είναι ένας άγριος σε διαρκές ξεφάντωμα, κι εκείνη έχει αφεθεί στην
τύχη της σε ένα απομονωμένο περιβάλλον γεμάτο ημιάγρια ζώα. Αντιλαμβάνεται το
φυσικό κόσμο σαν ένα εύθραυστο ιστό πραγμάτων, και το σύμπαν ολόκληρο εξαρτάται
από αυτά τα πράγματα, που δένουν αρμονικά και σωστά μαζί. Όταν μια καταιγίδα
σηκώνει τα νερά, ο μπαμπάς της αρρωσταίνει, και άγρια ζώα ξυπνούν από τους
παγωμένους τάφους τους, η Χάσπαπι βρίσκει τη φυσική τάξη όλων των αγαπημένων
πραγμάτων γύρω της να καταρρέει.
Απεγνωσμένη να αποκαταστήσει τη δομή του κόσμου της, για να σώσει το
σπίτι της και τον πατέρα της , αυτός ο μικροσκοπικός ήρωας πρέπει να μάθει πως
να επιβιώσει από μια ασταμάτητη καταστροφή επικών διαστάσεων.
(sevenfilms.blogspots.gr)
Σχόλιο: Την
ιστορία την παρακολουθούμε σε αφήγηση από την ίδια τη Χάσπαπι με τον Ζάιτλιν,
που η έρευνά του στην περιοχή της Νέας Ορλεάνης τον έκανε να εγκατασταθεί
τελικά εκεί, να δημιουργεί μια ατμόσφαιρα ανάμεσα στο ρεαλισμό και τη φαντασία,
με σκηνές που φέρνουν στο νου τις
ταινίες του Τέρενς Μάλικ. Η Κουβενζανέ Γουάλις (υποψήφια Οσκαρ αʼ γυνακείου ρόλου) ήταν ακριβώς έξι
χρόνων όταν γύριζε την ταινία. Με το παίξιμό της δίνει ξεχωριστή δύναμη και
ομορφιά στο φιλμ: με την κάμερα να την παρακολουθεί από κοντά, να καταγράφει
τις εκφράσεις της, τις σιωπές της, το βλέμμα της - ένα βλέμμα που μας λέει πολύ
περισσότερα από τα λόγια και που δύσκολα το ξεχνάς. Μη χάσετε για κανένα λόγο
την ταινία: έχει την ομορφιά, την αγνότητα, την ποίηση και την ειλικρίνεια που
σπάνια βλέπουμε.
Νίνος Φένεκ
Μικελίδης (Ελευθεροτυπία)
