Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013

Οροθετική γραφή...



Γράφει ο Σπύρος Μπρίκος , Ιατρός Βιοπαθολόγος στην Πρέβεζα

Warning : Λόγω του υψηλού ιικού φορτίου καλό θα ήταν να λάβετε τις απαραίτητες προφυλάξεις , ή να κρατήσετε  τα μάτια σας  σε απόσταση ασφαλείας από τη σελίδα αυτή.
 Όταν του ανακοινώθηκε ότι ο μικροσκοπικός αυτός ιός έχει τρυπώσει μέσα στα λεμφοκύτταρά του ,εκείνος έσπευσε να το εκμυστηρευτεί στην κοπέλα που αγαπούσε. Της εξήγησε ότι ήταν μια παλιά ιστορία και πως αυτός δεν γνώριζε τίποτα μέχρι τότε. Από  τη μέρα που της ανέφερε ότι ήταν πάσχων, οι επαφές τους σταμάτησαν και εκείνος επιδόθηκε στη γραφή. Αμέτρητες ερωτικές επιστολές , κείμενα φιλοσοφικού περιεχομένου, κοινωνικές αναλύσεις ,πολιτικά άρθρα, που έψαχναν για τις αιτίες και τα αποτελέσματα. Είχε σχεδόν βρει τον εαυτό του, αφού τα πάντα είχαν μια λογική, πειστική εξήγηση. Τα κείμενα του άρχισαν να δημοσιεύονται σε εφημερίδες, περιοδικά, φράσεις του να γίνονται συνθήματα στους τοίχους, ρίμες και τραγούδια για μικρά παιδιά.
Εκτός από τον ίδιο υπήρχαν και άλλοι οροθετικοί στη σκέψη ,που ήταν- για το λόγο του ο καθένας- οροασύμβατοι μέσα στην κοινωνία στην οποία ζούσαν. Άρχισαν και αυτοί με το παράδειγμά του να προβληματίζονται ,να διαβάζουν τα κείμενα του και να διαδίδουν τις ιδέες του. Συνειδητοποιούσαν το μέγεθος της" πάθησής"  τους και έβρισκαν περισσότερους λόγους για να προχωρούν και να ζουν. Στις ιδέες του ανταποκρίθηκαν θετικά πολλοί κοινωνικά  οροασύμβατοι  όπως οι " ναρκομανείς" ,οι " πόρνες" ,καθώς και όσοι  λαμβάναν χημειοθεραπευτικά σκευάσματα.
Πλακάτ με οροθετικά συνθήματα υψώθηκαν στα νοσοκομεία ,στις πλατείες και στους χώρους δουλειάς. Ο υπουργός υγείας  ανακοίνωσε μέτρα καταστολής. Εκστρατείες ανθρωποκυνηγητού από φουσκωτούς ,που μάζευαν  τους οροασύμβατους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Εκεί αναλάμβαναν οι πολυεθνικές φαρμάκου να τους εξοντώσουν με φτηνά κοκτέιλ φαρμάκων. Οι οροθετικές ιδέες όμως διαδίδονταν στόμα με στόμα θετικοποιώντας ολόκληρη την κοινή γνώμη σε αυτές.
Τελικά  η εξουσία τα βρήκε σκούρα  μιας και οι "πάσχοντες " αποκτούσαν σιγά σιγά οροθετική συνείδηση. Το ίδιο και οι μη πάσχοντες.
"Πάσχοντες"  και μη συνειδητοποίησαν επίσης  το εξής. Πως οι οροθετικές ιδέες δεν πεθαίνουν ποτέ. Και πως η γραφή που καμιά φορά αναλαμβάνει να  τις μεταδώσει είναι μια ερωτική πράξη ,που δεν παίρνει ποτέ της  προφυλάξεις.


Πηγή: atpreveza