ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τη στιγμή που αυτάρεσκα ο Υπουργός και η Κυβέρνηση μας λένε ότι φέρνουν στη Βουλή ένα νομοσχέδιο, το οποίο αποτελεί τη μεγαλύτερη τομή από τη δημιουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας, την ίδια στιγμή οι νοσοκομειακοί γιατροί όλης της χώρας από άκρη σε άκρη βρίσκονται σε απεργιακές κινητοποιήσεις. Κι εδώ πραγματικά τίθεται από μόνο του το ερώτημα: Γιατί; Μήπως οι νοσοκομειακοί γιατροί, αυτοί δηλαδή που το νοσοκομείο είναι το σπίτι τους, δεν θέλουν τις βελτιώσεις ή μήπως αυτά που έρχονται ουσιαστικά δεν είναι βελτιώσεις ή στην καλύτερη περίπτωση αποτελούν μόνο ψίχουλα;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας -ξέρετε πολύ καλά όλοι σας τις πάγιες θέσεις του- είναι υπέρ ενός δημόσιου συστήματος υγείας σύγχρονου, αποκλειστικά όμως δημόσιου, ενιαίου και καθολικού. Για να εφαρμοστεί όμως ένα τέτοιο σύστημα, όλοι ξέρετε και ο ελληνικός λαός πολύ περισσότερο ότι πρέπει να έχει επαρκή χρηματοδότηση, να έχει επαρκές προσωπικό ιατρικό, νοσηλευτικό, εργατοτεχνικό κλπ. Για να γίνει όμως αυτό, όπως είπα, χρειάζεται άρδην της οικονομικής, κυβερνητικής πολιτικής.
Έτσι με το νομοσχέδιο αυτό ουσιαστικά ο Υπουργός και η Κυβέρνηση μας θυμίζουν τις μεθόδους του Χότζα, που όταν πήγε ο χωρικός και του είπε ότι δεν τον χωράει το σπίτι του, είναι πολύ μικρό, του έδωσε συμβουλή να βάλει όλα τα κατοικίδια ζώα μέσα και όταν έφτασε πια ο κόμπος στο χτένι, άρχισε και του λέει «βγάλε λίγα ζώα» και ο χωρικός ήταν ανακουφισμένος.
Τι ακριβώς συμβαίνει με το νομοσχέδιο;
Η ΟΕΝΓΕ στο τελευταίο της Συνέδριο αποφάσισε ότι οι ελλείψεις νοσοκομειακών γιατρών είναι περίπου 7.500 χιλιάδες.
Στις διαπραγματεύσεις και στη σύμβαση αποφασίστηκε να προσληφθούν 4.500.
Με το νομοσχέδιο που έρχεται, μας μιλά ο κύριος Υπουργός για προσλήψεις 2.000 γιατρών.
Ουσιαστικά από τις αποφάσεις του Συνεδρίου της Ομοσπονδίας το έλλειμμα είναι περίπου 5.000 γιατροί.
Ο κύριος Υπουργός δημόσια δέχεται ότι αυτή τη στιγμή το νοσηλευτικό προσωπικό των νοσοκομείων είναι περίπου 18.000.
Τι προτείνει αντ’ αυτού;
Προτείνει 5.500 προσλήψεις σε βάθος 3 χρόνων.
Καταλαβαίνετε ότι αυτά πραγματικά δεν είναι σοβαρά πράγματα για να συζητηθούν και πολύ περισσότερο να έχει τη δική μας συναίνεση, τη συναίνεση του ΚΚΕ, διότι ουσιαστικά δεν θα πρόκειται για συναίνεση αλλά για συνενοχή
Για τα οικονομικά μεγέθη ισχύει ακριβώς αυτό που είπα, η μέθοδος Χότζα. Το συμβούλιο της Ομοσπονδίας είχε αποφασίσει να ζητήσει και μάλιστα αδιαπραγμάτευτα για τον ειδικευόμενο κατώτερο βασικό μισθό 1.600 ευρώ και βέβαια να υπάρχει αναπροσαρμογή για τον επιμελητή Β’ για τον επιμελητή Α’, για τον διευθυντή.
Γίνεται η συζήτηση και η διαπραγμάτευση με το Υπουργείο και υπογράφεται η συλλογική σύμβαση με πολύ κατώτερα ποσά από αυτά που η ΟΕΝΓΕ είχε αποφασίσει στο τελευταίο της συνέδριο.
Έρχεται το υπό ψήφιση νομοσχέδιο, το προηγούμενο, γιατί συμφωνώ με προλαλήσαντες συναδέλφους που είπαν ότι σήμερα ουσιαστικά κατατέθηκε ένα καινούργιο νομοσχέδιο και σε αυτό προτείνονται πολύ μικρότερα ποσά για μισθούς των γιατρών απ’ ό,τι ήταν στη συλλογική σύμβαση.
Κάνει διορθωτική κίνηση ο κύριος Υπουργός, βελτιώνει ελάχιστα τα ποσά, τα οποία όμως εξακολουθούν να είναι μικρότερα και από τα μειωμένα ποσά της σύμβασης.
Και αυτό βέβαια λέγεται βελτίωση και ουσιαστικά ζητά από τους γιατρούς που απεργούν να είναι και χαρούμενοι.
Εμείς βέβαια σε τέτοιες μεθοδεύσεις δεν προτιθέμεθα να πούμε «ναι».
Όσον αφορά τώρα το νομοσχέδιο συγκεκριμένα κινείται πραγματικά με τις κατευθύνσεις που δίνουν οι Ευρωπαϊκές Οδηγίες.
Είναι διάχυτος ο αέρας. Ο ίδιος ο Υπουργός χθες στο κόψιμο της πίτας της Ένωσης Νοσηλευτών Ελλάδας είπε ότι προσαρμοζόμαστε με τις Κοινοτικές Οδηγίες όσον αφορά το χρόνο εργασίας των γιατρών και των νοσηλευτών.
Οι οδηγίες αυτές –τις έχω εδώ για όποιον δύσπιστο αμφιβάλλει- μιλούν σαφέστατα για μέσο εβδομαδιαίο χρόνο 48 ωρών για τους ειδικευμένους γιατρούς, 56 για τους ειδικευόμενους, αλλά ο χρόνος αυτός θα διευθετείται σε βάθος τεσσάρων μηνών και πολλές φορές με άλλες διατάξεις μπορεί αυτή η διευθέτηση να γίνει και μέσα σε βάθος ενός χρόνου.
Καταλαβαίνετε με απλά ελληνικά ότι αυτό σημαίνει πως η διοίκηση του νοσοκομείου μπορεί νόμιμα πια να λέει στον γιατρό να δουλέψει τη μία εβδομάδα 78 ώρες, την άλλη εβδομάδα 20 και βέβαια «ούτε γάτα, ούτε ζημιά» γιατί αν γίνει έλεγχος μετά από τέσσερις μήνες, ο μέσος όρος θα είναι 48 ώρες εργασίας.
Έρχομαι τώρα στο πολυθρύλητο άρθρο 4.
Κύριοι συνάδελφοι, εμείς δεν συμφωνούμε ούτε καν με το Σωματείο, την Ένωση των Διευθυντών Γιατρών ΕΣΥ, αλλά όταν ο Πρόεδρός τους, ο καθ’ ύλην αρμόδιος είπε στην Επιτροπή «ντρέπομαι πραγματικά για τον τρόπο που επιλέγονται μέχρι σήμερα οι διευθυντές», τι άλλη χρεία έχω εγώ να επιχειρηματολογήσω γι’ αυτό;
Όσοι και από τα δύο κόμματα -και από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και από τη Νέα Δημοκρατία- διαρρηγνύουν τώρα τα ιμάτιά τους ότι άλλαξε ο τρόπος και όλοι μα όλοι οι γιατροί θα γίνονται διευθυντές, πρέπει να κάνουν την αυτοκριτική τους εδώ με ποιον τρόπο μέχρι τώρα γίνονταν διευθυντές, πώς αυτά τα περίφημα ΣΚΕΙΟΠΝΙ «διύλιζαν τον κώνωπα και κατάπιναν την κάμηλο».
Κομματικοί εγκάθετοι στα ΣΚΕΙΟΠΝΙ αποφάσιζαν αν ο υποψήφιος ήταν κομματικά εκλεκτός τους, αποφάσιζαν να τον προαγάγουν ή όχι για να μείνει στάσιμος και αυτό και τα δύο κόμματα το λέτε αξιοκρατία. Θεωρούμε λοιπόν ότι το άρθρο 4 όπως υπήρχε με κάποιες μικρές ίσως βελτιώσεις θα μπορούσε να υπερψηφιστεί.
Παρόλα αυτά ειπώθηκε και γράφτηκε στις εφημερίδες και στα τηλεοπτικά κανάλια ότι ξαφνικά τέσσερις «αντάρτες» της Νέας Δημοκρατίας είπαν ότι δεν συμφωνούν με τον τρόπο που θα γίνεται η ανέλιξη των γιατρών.
Γιατί;
Διότι θέλουν βέβαια να προστατεύσουν τα δικά τους κεκτημένα, να προστατεύσουν τον «αμαρτωλό», αν θέλετε, τρόπο με τον οποίο μέχρι τώρα γίνεται η ανέλιξη των γιατρών.
Εδώ πράγματι τίθεται και ένα άλλο παρεμφερές θέμα που είναι ο τρόπος με τον οποίο εκπαιδεύονται και μετεκπαιδεύονται οι γιατροί.
Αλήθεια, ποια κονδύλια διαθέτει το κράτος για τα συνέδρια, για τα διεθνή συνέδρια, για μετεκπαιδεύσεις, για ερευνητική εργασία; Ουσιαστικά τίποτα. Εγκληματικά και διολισθαίνοντας παραχώρησε τη μετεκπαίδευση των γιατρών και την έρευνα σε πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες, την παραχώρησε σε εταιρείες ιατροτεχνολογικών οργάνων και ιατροτεχνολογικού υλικού και εξοπλισμού με αποτέλεσμα βέβαια να υποκρύπτεται και ο κίνδυνος, φανερός ή κρυφός, οι εταιρείες αυτές να κατευθύνουν την ιατρική έρευνα εκεί που τους συμφέρει.
Σας ρωτώ, κύριοι συνάδελφοι, επειδή οι περισσότεροι από σας είστε γιατροί:
Αλήθεια, μπορεί οι ειδικευόμενος που παίρνει αυτή τη στιγμή καθαρά 1.400 ευρώ μαζί με τις εφημερίες να παρακολουθήσει διεθνή συνέδρια χωρίς να συνδεθεί με κάποια φαρμακευτική ή με κάποια άλλη πολυεθνική εταιρεία;
Με ποιον τρόπο; Οικονομικά πώς θα γίνει αυτό;
Έτσι λοιπόν αναγκάζεται ο γιατρός «από τα γεννοφάσκια του» να συνδεθεί και να γίνει «όμηρος» κάποιας πολυεθνικής εταιρείας.
Μετά λένε οι κύριοι καθηγητές, οι συνάδελφοί μου -που τους σέβομαι και οι οποίοι καλοπροαίρετα το λένε- ότι πρέπει να είναι και επιστημονικά επαρκείς –και συμφωνώ- για να πάρουν τον τίτλο του διευθυντού. Να είναι επαρκείς, αλλά να δούμε με ποιον τρόπο θα εκπαιδεύονται μέσα από το κράτος και όχι μέσα από τις πολυεθνικές.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς βέβαια θα τοποθετηθούμε και επί των άρθρων όμως θεωρούμε ότι θέλουμε τη μείωση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας χωρίς καμιά μορφή ελαστικού ωραρίου ή διευθέτηση του χρόνου εργασίας σε εξάωρο, πενθήμερο, τριαντακοντάωρο.
Και εδώ κάνω την παρένθεση και λέω ότι είναι αστείο για τους υγειονομικούς γενικά και τους γιατρούς γενικότερα που κάνουν το κατεξοχήν ανθυγιεινό επάγγελμα να μην θεωρείται το επάγγελμά τους ανθυγιεινό και βαρύ.
Σε κάθε γιατρό, λοιπόν, αντιστοιχεί εκτός από το τριαντακοντάωρο το οποίο θα είναι μόνιμο, σταθερό ωράριο κατανεμημένο 6 ώρες την ημέρα, 5 μέρες την εβδομάδα και μια εφημερία η οποία θα πληρώνεται ως υπερωρία.
Και αυτό ξεχνιέται από τη σύμβαση στο νομοσχέδιο.
Στη σύμβαση λέγεται και γράφεται ότι η τιμή της ώρας της υπερωρίας προοδευτικά θα πλησιάζει την τιμή της υπερωρίας του δημόσιου υπάλληλου που τώρα είναι πολύ πιο χαμηλά βέβαια.
Και βέβαια οι ώρες και ο χρόνος που οι συνάδελφοι γιατροί εφημερεύουν να θεωρείται συντάξιμος.
Να γίνουν μαζικές προσλήψεις ειδικευμένων και ειδικευόμενων γιατρών. Και αυτά τα κενά υπολογίσθηκαν από την ΟΕΝΓΕ στο τελευταίο της συνέδριο σε 7500, για να καλύπτονται οι ανάγκες των ασθενών και να υπάρχουν ανθρώπινα ωράρια.
Προσλήψεις όλων των κλάδων των υγειονομικών, πλήρης και αποκλειστική απασχόληση σαν μόνιμη εργασιακή σχέση.
Κατάργηση του θεσμού των επικουρικών και κάθε άλλη μορφή ελαστικής εργασίας και μονιμοποίησης των εργαζομένων με ελαστικές μορφές εργασίας.
Κατώτερος βασικός μισθός στα 1700 ευρώ καθαρά στον ειδικευόμενο με κλιμάκωση. Αφορολόγητο συνολικό εισόδημα ως τις 30000. Αποδέσμευση μισθού-βαθμού και ο χρόνος των εφημεριών όπως είπα να θεωρείται συντάξιμος. Οι θέσεις μας αυτές, βέβαια, όπως είπα και στην αρχή είναι αυτονόητο ότι συζητιούνται μέσα σε ένα αποκλειστικά δημόσιο σύγχρονο σύστημα υγείας το οποίο θα είναι ενιαίο και καθολικό.
Τις θέσεις μας εμείς αυτές σαν Κομμουνιστικό Κόμμα τις ζυμώνουμε μέσα στον λαό και έχουμε την απόλυτη συναίνεσή του.
Σας ευχαριστώ πολύ.
