Καθώς η κατάσταση στο χώρο της Δημόσιας Υγείας στη χώρα μας οδεύει από το κακό στο χειρότερο, με την κυβερνητική πολιτική να οδηγεί το όποιο ΕΣΥ σε κατάρρευση, οι εργαζόμενοι καλούνται σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Ιδιωτικοποίηση του συστήματος, ανύπαρκτη πρόληψη, συνειδητή υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση, πλήρης διάλυση των εργασιακών σχέσεων με εισβολή των σύγχρονων κολλίγων των stage και διαρκής ομηρία εργαζομένων συμβασιούχων και επικουρικών , μισθοί που δεν καλύπτουν πλέον ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες μιας οικογένειας, συνθήκες εργασίας που συνεχώς χειροτερεύουν, χιλιάδες οφειλόμενα ρεπό και άδειες, ολόκληρα τμήματα και κλινικές στα νοσοκομεία που αδυνατούν να συντάξουν τα στοιχειώδη προγράμματα εργασίας, ακρίβεια που τσακίζει κόκκαλα και πολίτες που αναγκάζονται να βάλλουν βαθειά το χέρι στην τσέπη για να αναζητήσουν υγειονομική περίθαλψη και φροντίδα συνθέτουν ένα τοπίο που όλο και πιο πολύ θυμίζει Δαντική κόλαση.
Η επανίδρυση του ΕΣΥ στον πιο άγριο καπιταλισμό της εποχής μας σε όλο της το μεγαλείο!
Είναι ζήτημα τιμής , ζήτημα αξιοπρέπειας, ζήτημα ζωής και θανάτου για κάθε εργαζόμενο στο χώρο της Δημόσιας Υγείας να συμμετάσχει αποφασιστικά στις κινητοποιήσεις που έρχονται.
Άσχετα με το χρόνο και το περιεχόμενο που επέλεξε η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, πρέπει τα πρωτοβάθμια σωματεία, ο κάθε εργαζόμενος ξεχωριστά, με ένα πλαίσιο που να ανταποκρίνεται στις στιγμές που ζούμε, που να διεκδικεί την πλήρη κάλυψη των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων να βροντοφωνάξουν:
ΩΣ ΕΔΩ! ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
Ιδιωτικοποίηση του συστήματος, ανύπαρκτη πρόληψη, συνειδητή υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση, πλήρης διάλυση των εργασιακών σχέσεων με εισβολή των σύγχρονων κολλίγων των stage και διαρκής ομηρία εργαζομένων συμβασιούχων και επικουρικών , μισθοί που δεν καλύπτουν πλέον ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες μιας οικογένειας, συνθήκες εργασίας που συνεχώς χειροτερεύουν, χιλιάδες οφειλόμενα ρεπό και άδειες, ολόκληρα τμήματα και κλινικές στα νοσοκομεία που αδυνατούν να συντάξουν τα στοιχειώδη προγράμματα εργασίας, ακρίβεια που τσακίζει κόκκαλα και πολίτες που αναγκάζονται να βάλλουν βαθειά το χέρι στην τσέπη για να αναζητήσουν υγειονομική περίθαλψη και φροντίδα συνθέτουν ένα τοπίο που όλο και πιο πολύ θυμίζει Δαντική κόλαση.
Η επανίδρυση του ΕΣΥ στον πιο άγριο καπιταλισμό της εποχής μας σε όλο της το μεγαλείο!
Είναι ζήτημα τιμής , ζήτημα αξιοπρέπειας, ζήτημα ζωής και θανάτου για κάθε εργαζόμενο στο χώρο της Δημόσιας Υγείας να συμμετάσχει αποφασιστικά στις κινητοποιήσεις που έρχονται.
Άσχετα με το χρόνο και το περιεχόμενο που επέλεξε η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, πρέπει τα πρωτοβάθμια σωματεία, ο κάθε εργαζόμενος ξεχωριστά, με ένα πλαίσιο που να ανταποκρίνεται στις στιγμές που ζούμε, που να διεκδικεί την πλήρη κάλυψη των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων να βροντοφωνάξουν:
ΩΣ ΕΔΩ! ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
