Από τους γενικούς γιατρούς του Κέντρου Υγείας Αιγινίου, του Νομού Πιερίας, λάβαμε την παρακάτω ανακοίνωση την οποία και δημοσιεύουμε.
Στις 10-10 λάβαμε εντολή της διοίκησης να συμμετέχουμε στο πρόγραμμα εφημεριών του νεοσύστατου ΤΕΠ (του Γεν.Νοσοκομείου Κατερίνης) κατά το μήνα Οκτώβρη, με ημερομηνία έναρξης τη 15η Οκτώβρη. Είχε προηγηθεί πρόσκληση ενδιαφέροντος 10 μόνο μέρες πριν την εντολή, στην οποία κανείς από τους γενικούς γιατρούς των ΚΥΓ Αιγινίου και Λιτοχώρου δεν απάντησε θετικά…
Ο παραπάνω εξαναγκασμός προσπαθεί να αντλήσει τη νομιμότητά του από την πρόσφατη υπουργική απόφαση του κ.Αβραμόπουλου (14/9/07) η οποία συγκαταλέγει τους γενικούς γιατρούς στις ειδικότητες που μπορούν να συμμετέχουν στη λειτουργία των ΤΕΠ, εφόσον αποδεικνύεται «η εμπειρία και η γνώση τους στην επείγουσα ιατρική, διάσωση, προνοσοκομειακή περίθαλψη και στη διαχείριση-διοίκηση-συντονισμό του έργου της εφημερίας» (αντιγράφουμε από το κείμενο της υπουργικής απόφασης)
Το ΤΕΠ του Γενικού Νοσοκομείου Κατερίνης αυτή τη στιγμή απαρτίζεται από «μόνιμο προσωπικό» δύο ατόμων ( ενώ η υπουργική απόφαση απαιτεί ελάχιστο ιατρικό προσωπικό 7 ατόμων) που μεταφέρθηκαν από το αναισθησιολογικό τμήμα του νοσοκομείου αφαιμάζοντάς το από το ολιγάριθμο δυναμικό του, εκ των οποίων η μία τελεί χρέη διευθύντριας ΤΕΠ. Δεν έχει γίνει καμιά σύσταση και προκήρυξη θέσης και φυσικά δεν αναμένεται να γίνει και καμιά πρόσληψη. Από το πρόγραμμα του μήνα Οκτώβρη προκύπτει ότι τις γενικές εφημερίες καλύπτουν ως επί το πλείστον οι εξαναγκασμένοι γενικοί γιατροί (μέχρι τώρα χαρακτηριστικά μόνο επιμελητές Β’) των κέντρων υγείας ευθύνης του ΓΝ Κατερίνης επικουρούμενοι από τις δυο γιατρούς του ΤΕΠ και ένα χειρουργό ο οποίος προσφέρει απ’ ό,τι μαθαίνουμε οικειοθελώς τις υπηρεσίες του στο εν λόγω τμήμα. Ο εφημερεύων που συνάμα βαπτίζεται και «υπεύθυνος ΤΕΠ» σύμφωνα με τις προφορικές δηλώσεις της διοίκησης αλλά και όπως προκύπτει από τις κείμενες διατάξεις είναι πάντα …ένας. Δεν έχει γίνει καμία διαδικασία επιλογής προσωπικού ή απόδειξης των γνώσεων και της εμπειρίας που απαιτούνται από την προαναφερθείσα υπ. απόφαση, όπως επίσης δεν έχει γίνει και καμμιά σοβαρή διαδικασία ενημέρωσης για τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα του εφημερεύοντος «υπεύθυνου ΤΕΠ» πέρα απ’ τις γενικότητες της διαβιβασθείσας υπ. απόφασης και τις ειρωνικές δηλώσεις του διοικητή «ρωτήστε τους προηγούμενους» (εφημερεύοντες γενικούς γιατρούς εννοείται)…
Ο χώρος του ΤΕΠ αποτελείται από τα προϋπάρχοντα ιατρεία επειγόντων και μία πρόσφατη προέκταση λίγων τετραγωνικών μέτρων που στεγάζει την αίθουσα αναμονής και ένα γκισέ όπου γίνεται η διαλογή. Η διευθύντρια του ΤΕΠ η οποία συνήθως μας υποδέχεται στο νοσοκομείο για να την αντικαταστήσουμε στο έργο της, μας υποδεικνύει το γκισέ της διαλογής ως χώρο λειτουργίας μας, όπου μαζί με το νοσηλευτικό προσωπικό οφείλουμε να συμπληρώνουμε κάποια έντυπα του λεγόμενου «triage», παίρνοντας ιστορικό «στο πόδι» και σε «ανοιχτή ακρόαση» με την αίθουσα αναμονής! Αντίθετα, ο διοικητής που περιφέρεται για να επιβλέψει τη λειτουργία του τμήματος επαναφέρει την τάξη δηλώνοντας πως η αρμοδιότητά μας δεν είναι η διαλογή, αλλά η επίβλεψη και «βοήθεια» των ανειδίκευτων γιατρών (δηλ. ειδικευόμενων και αγροτικών) που «κρατάνε» τα επείγοντα! Η σχιζοειδής «προσωπικότητα» του ΤΕΠ της Κατερίνης με μια προσεκτική ματιά καταδεικνύει τα εξής:
Από τη μια, το ιθύνων ιατρικό προσωπικό του ΤΕΠ που είναι κατά βάση υπεύθυνο για τη λειτουργία του πρωινού ωραρίου, προσπαθεί να μας «χρυσώσει το χάπι», τονίζοντας τις low budget ευθύνες του πόστου (ευθύνες διαλογής που θα μπορούσε να διεκπεραιώσει και μια έμπειρη νοσηλεύτρια) και να μας εγκλωβίσει στον πιο αφόρητο επιστημονικό εξευτελισμό. Ο εύγλωττος εμπαιγμός…
Από την άλλη, η διοίκηση, πιο πιστή στο γράμμα της υπουργικής απόφασης, φανερώνει την πρόθεσή της να μας χρησιμοποιήσει σε ένα πόστο high budget ευθυνών: να αντικαταστήσουμε τους ειδικούς όλων των ειδικοτήτων στα επείγοντα, εκπαιδεύοντας ταυτόχρονα τους ειδικευόμενους όλων των ειδικοτήτων καθώς και τους τριμηνίτες αγροτικούς. Ίσως θα έπρεπε να ευχαριστήσουμε το διοικητή για τη φιλοφρόνηση και να του ζητήσουμε ταυτόχρονα να μας χορηγήσει και αμφεταμίνες προκειμένου να ανταποκριθούμε στο καθήκον μας. Όποιος όμως πείθεται ότι μπορεί να διεκπεραιώσει τη λειτουργία αυτή είναι, κατά τη γνώμη μας, επιστημονικά υπερφίαλος. Όποιος απλά εξαναγκάζεται είναι εργασιακά εξευτελισμένος.
Για το ρόλο του γενικού γιατρού έχουν ακουστεί πολλά. Πέρα όμως από τις διακηρύξεις και τα ευχολόγια, η βιωμένη πραγματικότητα του γενικού γιατρού του ΕΣΥ και κατεξοχήν επιμελητή Β’ σχηματίζει μάλλον μια φιγούρα «κατατρεγμένου». Οι αλλεπάλληλες επιθέσεις μετακινήσεων σε τμήματα νοσοκομείου που πάσχουν από προσωπικό, από περιφερικό ιατρείο σε περιφερικό ιατρείο για κάλυψη πάγιων αναγκών της περιοχής ή σε κέντρα εφημερίας που στήνονται «στο πόδι» τους καλοκαιρινούς μήνες αποκρυσταλλώνουν μια ιδιότυπη ελαστικότητα που έρχεται να καλύψει την πάγια «ανάγκη» του συστήματος …για ελάττωση των διορισμών.Ο ρόλος του γενικού γιατρού συρρικνώνεται ή διογκώνεται σε μια αέναη προκρούστεια κλίνη ανάλογα με τις ανάγκες (πραγματικές ή μη) του κάθε διευθυντή ή διοικητή. Όλοι φαίνεται να ξεχνούν την περίφημη πρωτοβάθμια περίθαλψη η οποία οδηγείται σε παρακμή εν τη γενέσει της…
Όσον αφορά στην επιστημονική επάρκεια του γενικού γιατρού στο επείγον να τονίσουμε ότι έγκειται σε μεγάλο βαθμό στη «φιλοτιμία» του καθενός από μας. Ως γνωστόν το πρόγραμμα ειδίκευσής μας δεν περιλαμβάνει καμιά οργανωμένη και ουσιαστική εκπαίδευση στην επείγουσα προνοσοκομειακή ιατρική που μας αφορά. Ο ειδικευόμενος γενικός γιατρός καλείται να συρράψει αποσπασματικές γνώσεις και εμπειρίες που αποκομίζει από τα διάφορα τμήματα από τα οποία περνά ή να θυσιάσει το λιγοστό ελεύθερό του χρόνο και ένα γενναίο κονδύλιο για να εκπαιδευτεί υπό τη μορφή σεμιναρίων που πληρώνονται αδρά. Ακόμα και στην καλύτερη περίπτωση, οι γνώσεις και δεξιότητες στο επείγον δεν ανανεώνονται καθώς δεν έχουν τύχει θεσμικής αναγνώρισης. Αλλά ακόμη κι αν είχαμε την καλύτερη εκπαίδευση στην προνοσοκομειακή επείγουσα, στα πλαίσια της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, θεωρούμε ότι αυτή απέχει παρασάγκας από τη νοσοκομειακή επείγουσα ιατρική που διακρίνεται από το δευτεροβάθμιο και συχνά από τον τριτοβάθμιο χαρακτήρα της, δηλαδή από την οριστική και πλέον εξειδικευμένη αντιμετώπιση του επείγοντος περιστατικού. Χωρίς να υπερβάλλουμε θεωρούμε την απόσταση αυτή παρόμοια μ’ αυτή του ΕΚΑΒίτη απ’ τον ΤΕΠάρχη…
Συνολικά εκτιμούμε ότι στο Γ.Ν. Κατερίνης επιχειρείται ένα άνευ προηγουμένου πρόχειρο στήσιμο ενός τόσο κρίσιμου για την περίθαλψη των πολιτών τμήματος. Οι φωτογραφίες των «μεγάλων» έργων της διοίκησης φτάνουν στον τοπικό τύπο πολύ πριν εξασφαλιστεί το απαραίτητο προσωπικό, ενώ το ήδη υπάρχον (ιατρικό, παραϊατρικό, διοικητικό και βοηθητικό) γονατισμένο απ’ το φόρτο της δουλειάς δεν προλαβαίνει ούτε να αναστενάξει…Το νέο κτίριο του νοσοκομείου χτίζεται περισσότερα χρόνια απ’ το γεφύρι της Άρτας, το παλιό κτίριο δε έχει την όψη και τη χωρητικότητα Κέντρου Υγείας και στερείται βασικών ιατρικών ειδικοτήτων και βασικών εργαστηριακών εξετάσεων.
Το λυπηρό είναι δε ότι με την υπογραφή της σχετικής υπ. απόφασης ανοίγει ο δρόμος για παρόμοιες λύσεις και σε άλλα επαρχιακά νοσοκομεία. Απ’ ότι πληροφορούμαστε ήδη συνάδελφοι και σε άλλα νοσοκομεία απειλούνται με μετακίνηση στα αντίστοιχα ΤΕΠ. Οι αυξημένες σύγχρονες ανάγκες περίθαλψης της κοινωνίας αντιμετωπίζονται με επιπολαιότητα στην κατεύθυνση της οικονομίας των ανθρώπινων πόρων. Κι όλα αυτά σε μια περίοδο που αθρόες προσλήψεις θα έπρεπε να λύσουν το πρόβλημα της 48ωρης εργασίας των γιατρών και της κακοπληρωμένης υπερεργασίας των νοσηλευτών/νοσηλευτριών…
Με αυτό το κείμενο καλούμε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς-θεσμικά όργανα αλλά και τους συναδέλφους μας, γενικούς γιατρούς ή μη, να πάρουν θέση στην εργασιακή επίθεση που δεχόμαστε. Να καταδικαστεί η προσπάθεια στησίματος ΤΕΠ «μαϊμούδων» σε όλα τα επαρχιακά νοσοκομεία σε βάρος της λειτουργίας της πρωτοβάθμιας ή των νοσοκομειακών τμημάτων. Τα ΤΕΠ οφείλουν να απαρτίζονται από ομάδα γιατρών διάφορων ειδικοτήτων με αποδεδειγμένες γνώσεις και δεξιότητες στην επείγουσα ιατρική που θα καθορίζονται με αυστηρά κριτήρια. Τα ΤΕΠ οφείλουν να προσλάβουν νέο προσωπικό για να αποσυμφορήσουν αποτελεσματικά τις λειτουργίες των τμημάτων. Διαφορετικά θα μιλάμε πάντα για εμβαλωματικές λύσεις που επιχειρούνται όπως πάντα στις πλάτες των πιο ανίσχυρων, των ασθενών…
ΓΕΝΙΚΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΚΕΝΤΡΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΑΙΓΙΝΙΟΥ
Στις 10-10 λάβαμε εντολή της διοίκησης να συμμετέχουμε στο πρόγραμμα εφημεριών του νεοσύστατου ΤΕΠ (του Γεν.Νοσοκομείου Κατερίνης) κατά το μήνα Οκτώβρη, με ημερομηνία έναρξης τη 15η Οκτώβρη. Είχε προηγηθεί πρόσκληση ενδιαφέροντος 10 μόνο μέρες πριν την εντολή, στην οποία κανείς από τους γενικούς γιατρούς των ΚΥΓ Αιγινίου και Λιτοχώρου δεν απάντησε θετικά…
Ο παραπάνω εξαναγκασμός προσπαθεί να αντλήσει τη νομιμότητά του από την πρόσφατη υπουργική απόφαση του κ.Αβραμόπουλου (14/9/07) η οποία συγκαταλέγει τους γενικούς γιατρούς στις ειδικότητες που μπορούν να συμμετέχουν στη λειτουργία των ΤΕΠ, εφόσον αποδεικνύεται «η εμπειρία και η γνώση τους στην επείγουσα ιατρική, διάσωση, προνοσοκομειακή περίθαλψη και στη διαχείριση-διοίκηση-συντονισμό του έργου της εφημερίας» (αντιγράφουμε από το κείμενο της υπουργικής απόφασης)
Το ΤΕΠ του Γενικού Νοσοκομείου Κατερίνης αυτή τη στιγμή απαρτίζεται από «μόνιμο προσωπικό» δύο ατόμων ( ενώ η υπουργική απόφαση απαιτεί ελάχιστο ιατρικό προσωπικό 7 ατόμων) που μεταφέρθηκαν από το αναισθησιολογικό τμήμα του νοσοκομείου αφαιμάζοντάς το από το ολιγάριθμο δυναμικό του, εκ των οποίων η μία τελεί χρέη διευθύντριας ΤΕΠ. Δεν έχει γίνει καμιά σύσταση και προκήρυξη θέσης και φυσικά δεν αναμένεται να γίνει και καμιά πρόσληψη. Από το πρόγραμμα του μήνα Οκτώβρη προκύπτει ότι τις γενικές εφημερίες καλύπτουν ως επί το πλείστον οι εξαναγκασμένοι γενικοί γιατροί (μέχρι τώρα χαρακτηριστικά μόνο επιμελητές Β’) των κέντρων υγείας ευθύνης του ΓΝ Κατερίνης επικουρούμενοι από τις δυο γιατρούς του ΤΕΠ και ένα χειρουργό ο οποίος προσφέρει απ’ ό,τι μαθαίνουμε οικειοθελώς τις υπηρεσίες του στο εν λόγω τμήμα. Ο εφημερεύων που συνάμα βαπτίζεται και «υπεύθυνος ΤΕΠ» σύμφωνα με τις προφορικές δηλώσεις της διοίκησης αλλά και όπως προκύπτει από τις κείμενες διατάξεις είναι πάντα …ένας. Δεν έχει γίνει καμία διαδικασία επιλογής προσωπικού ή απόδειξης των γνώσεων και της εμπειρίας που απαιτούνται από την προαναφερθείσα υπ. απόφαση, όπως επίσης δεν έχει γίνει και καμμιά σοβαρή διαδικασία ενημέρωσης για τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα του εφημερεύοντος «υπεύθυνου ΤΕΠ» πέρα απ’ τις γενικότητες της διαβιβασθείσας υπ. απόφασης και τις ειρωνικές δηλώσεις του διοικητή «ρωτήστε τους προηγούμενους» (εφημερεύοντες γενικούς γιατρούς εννοείται)…
Ο χώρος του ΤΕΠ αποτελείται από τα προϋπάρχοντα ιατρεία επειγόντων και μία πρόσφατη προέκταση λίγων τετραγωνικών μέτρων που στεγάζει την αίθουσα αναμονής και ένα γκισέ όπου γίνεται η διαλογή. Η διευθύντρια του ΤΕΠ η οποία συνήθως μας υποδέχεται στο νοσοκομείο για να την αντικαταστήσουμε στο έργο της, μας υποδεικνύει το γκισέ της διαλογής ως χώρο λειτουργίας μας, όπου μαζί με το νοσηλευτικό προσωπικό οφείλουμε να συμπληρώνουμε κάποια έντυπα του λεγόμενου «triage», παίρνοντας ιστορικό «στο πόδι» και σε «ανοιχτή ακρόαση» με την αίθουσα αναμονής! Αντίθετα, ο διοικητής που περιφέρεται για να επιβλέψει τη λειτουργία του τμήματος επαναφέρει την τάξη δηλώνοντας πως η αρμοδιότητά μας δεν είναι η διαλογή, αλλά η επίβλεψη και «βοήθεια» των ανειδίκευτων γιατρών (δηλ. ειδικευόμενων και αγροτικών) που «κρατάνε» τα επείγοντα! Η σχιζοειδής «προσωπικότητα» του ΤΕΠ της Κατερίνης με μια προσεκτική ματιά καταδεικνύει τα εξής:
Από τη μια, το ιθύνων ιατρικό προσωπικό του ΤΕΠ που είναι κατά βάση υπεύθυνο για τη λειτουργία του πρωινού ωραρίου, προσπαθεί να μας «χρυσώσει το χάπι», τονίζοντας τις low budget ευθύνες του πόστου (ευθύνες διαλογής που θα μπορούσε να διεκπεραιώσει και μια έμπειρη νοσηλεύτρια) και να μας εγκλωβίσει στον πιο αφόρητο επιστημονικό εξευτελισμό. Ο εύγλωττος εμπαιγμός…
Από την άλλη, η διοίκηση, πιο πιστή στο γράμμα της υπουργικής απόφασης, φανερώνει την πρόθεσή της να μας χρησιμοποιήσει σε ένα πόστο high budget ευθυνών: να αντικαταστήσουμε τους ειδικούς όλων των ειδικοτήτων στα επείγοντα, εκπαιδεύοντας ταυτόχρονα τους ειδικευόμενους όλων των ειδικοτήτων καθώς και τους τριμηνίτες αγροτικούς. Ίσως θα έπρεπε να ευχαριστήσουμε το διοικητή για τη φιλοφρόνηση και να του ζητήσουμε ταυτόχρονα να μας χορηγήσει και αμφεταμίνες προκειμένου να ανταποκριθούμε στο καθήκον μας. Όποιος όμως πείθεται ότι μπορεί να διεκπεραιώσει τη λειτουργία αυτή είναι, κατά τη γνώμη μας, επιστημονικά υπερφίαλος. Όποιος απλά εξαναγκάζεται είναι εργασιακά εξευτελισμένος.
Για το ρόλο του γενικού γιατρού έχουν ακουστεί πολλά. Πέρα όμως από τις διακηρύξεις και τα ευχολόγια, η βιωμένη πραγματικότητα του γενικού γιατρού του ΕΣΥ και κατεξοχήν επιμελητή Β’ σχηματίζει μάλλον μια φιγούρα «κατατρεγμένου». Οι αλλεπάλληλες επιθέσεις μετακινήσεων σε τμήματα νοσοκομείου που πάσχουν από προσωπικό, από περιφερικό ιατρείο σε περιφερικό ιατρείο για κάλυψη πάγιων αναγκών της περιοχής ή σε κέντρα εφημερίας που στήνονται «στο πόδι» τους καλοκαιρινούς μήνες αποκρυσταλλώνουν μια ιδιότυπη ελαστικότητα που έρχεται να καλύψει την πάγια «ανάγκη» του συστήματος …για ελάττωση των διορισμών.Ο ρόλος του γενικού γιατρού συρρικνώνεται ή διογκώνεται σε μια αέναη προκρούστεια κλίνη ανάλογα με τις ανάγκες (πραγματικές ή μη) του κάθε διευθυντή ή διοικητή. Όλοι φαίνεται να ξεχνούν την περίφημη πρωτοβάθμια περίθαλψη η οποία οδηγείται σε παρακμή εν τη γενέσει της…
Όσον αφορά στην επιστημονική επάρκεια του γενικού γιατρού στο επείγον να τονίσουμε ότι έγκειται σε μεγάλο βαθμό στη «φιλοτιμία» του καθενός από μας. Ως γνωστόν το πρόγραμμα ειδίκευσής μας δεν περιλαμβάνει καμιά οργανωμένη και ουσιαστική εκπαίδευση στην επείγουσα προνοσοκομειακή ιατρική που μας αφορά. Ο ειδικευόμενος γενικός γιατρός καλείται να συρράψει αποσπασματικές γνώσεις και εμπειρίες που αποκομίζει από τα διάφορα τμήματα από τα οποία περνά ή να θυσιάσει το λιγοστό ελεύθερό του χρόνο και ένα γενναίο κονδύλιο για να εκπαιδευτεί υπό τη μορφή σεμιναρίων που πληρώνονται αδρά. Ακόμα και στην καλύτερη περίπτωση, οι γνώσεις και δεξιότητες στο επείγον δεν ανανεώνονται καθώς δεν έχουν τύχει θεσμικής αναγνώρισης. Αλλά ακόμη κι αν είχαμε την καλύτερη εκπαίδευση στην προνοσοκομειακή επείγουσα, στα πλαίσια της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, θεωρούμε ότι αυτή απέχει παρασάγκας από τη νοσοκομειακή επείγουσα ιατρική που διακρίνεται από το δευτεροβάθμιο και συχνά από τον τριτοβάθμιο χαρακτήρα της, δηλαδή από την οριστική και πλέον εξειδικευμένη αντιμετώπιση του επείγοντος περιστατικού. Χωρίς να υπερβάλλουμε θεωρούμε την απόσταση αυτή παρόμοια μ’ αυτή του ΕΚΑΒίτη απ’ τον ΤΕΠάρχη…
Συνολικά εκτιμούμε ότι στο Γ.Ν. Κατερίνης επιχειρείται ένα άνευ προηγουμένου πρόχειρο στήσιμο ενός τόσο κρίσιμου για την περίθαλψη των πολιτών τμήματος. Οι φωτογραφίες των «μεγάλων» έργων της διοίκησης φτάνουν στον τοπικό τύπο πολύ πριν εξασφαλιστεί το απαραίτητο προσωπικό, ενώ το ήδη υπάρχον (ιατρικό, παραϊατρικό, διοικητικό και βοηθητικό) γονατισμένο απ’ το φόρτο της δουλειάς δεν προλαβαίνει ούτε να αναστενάξει…Το νέο κτίριο του νοσοκομείου χτίζεται περισσότερα χρόνια απ’ το γεφύρι της Άρτας, το παλιό κτίριο δε έχει την όψη και τη χωρητικότητα Κέντρου Υγείας και στερείται βασικών ιατρικών ειδικοτήτων και βασικών εργαστηριακών εξετάσεων.
Το λυπηρό είναι δε ότι με την υπογραφή της σχετικής υπ. απόφασης ανοίγει ο δρόμος για παρόμοιες λύσεις και σε άλλα επαρχιακά νοσοκομεία. Απ’ ότι πληροφορούμαστε ήδη συνάδελφοι και σε άλλα νοσοκομεία απειλούνται με μετακίνηση στα αντίστοιχα ΤΕΠ. Οι αυξημένες σύγχρονες ανάγκες περίθαλψης της κοινωνίας αντιμετωπίζονται με επιπολαιότητα στην κατεύθυνση της οικονομίας των ανθρώπινων πόρων. Κι όλα αυτά σε μια περίοδο που αθρόες προσλήψεις θα έπρεπε να λύσουν το πρόβλημα της 48ωρης εργασίας των γιατρών και της κακοπληρωμένης υπερεργασίας των νοσηλευτών/νοσηλευτριών…
Με αυτό το κείμενο καλούμε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς-θεσμικά όργανα αλλά και τους συναδέλφους μας, γενικούς γιατρούς ή μη, να πάρουν θέση στην εργασιακή επίθεση που δεχόμαστε. Να καταδικαστεί η προσπάθεια στησίματος ΤΕΠ «μαϊμούδων» σε όλα τα επαρχιακά νοσοκομεία σε βάρος της λειτουργίας της πρωτοβάθμιας ή των νοσοκομειακών τμημάτων. Τα ΤΕΠ οφείλουν να απαρτίζονται από ομάδα γιατρών διάφορων ειδικοτήτων με αποδεδειγμένες γνώσεις και δεξιότητες στην επείγουσα ιατρική που θα καθορίζονται με αυστηρά κριτήρια. Τα ΤΕΠ οφείλουν να προσλάβουν νέο προσωπικό για να αποσυμφορήσουν αποτελεσματικά τις λειτουργίες των τμημάτων. Διαφορετικά θα μιλάμε πάντα για εμβαλωματικές λύσεις που επιχειρούνται όπως πάντα στις πλάτες των πιο ανίσχυρων, των ασθενών…
ΓΕΝΙΚΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΚΕΝΤΡΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΑΙΓΙΝΙΟΥ
