Όπου σταθείς και όπου καθίσεις για την ανάγκη ανάπτυξης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας(ΠΦΥ) θα ακούσεις.
Κυβέρνηση, κόμματα, συνδικαλιστικές παρατάξεις .Οι πάντες ομνύουν στο όνομα της ΠΦΥ.
Για να μη θυμίσουμε πόσα προσχέδια, σχέδια νόμου τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία έχουν κατατεθεί για …διαβούλευση.
Στην πράξη όμως…ισχύει το όπου ακούς πολλά κοκόρια, αργεί να ξημερώσει.
Ένας τομέας που χρόνια τώρα παραμένει υποβαθμισμένος , ανοργάνωτος, είναι αυτός της ΠΦΥ και μάλιστα το τμήμα του που αφορά το Δημόσιο τομέα .Κυρίως τα Κέντρα Υγείας (ΚΥ).
Δόθηκαν μεγάλες μάχες για να μπορέσουν τα ΚΥ στοιχειωδώς να στελεχωθούν(;) και να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο πληθυσμό της χώρας. Δόθηκαν μεγάλες μάχες για μπορέσουν να στελεχωθούν, όπου στελεχώθηκαν με μια ειδικότητα κατεξοχήν προσανατολισμένη στη ΠΦΥ. Την ειδικότητα της Γενικής Ιατρικής.
Φαίνεται όμως ότι τα θεσμοθετημένα όργανα της πολιτείας αντί να συμβάλλουν με τις αποφάσεις τους στην ποικιλότροπη στήριξη του θεσμού των Κέντρων Υγείας , στην αναβάθμιση του ρόλου τους, αντί να αποφασίσουν να αναπτύξουν ένα πλήρως στελεχωμένο, καλά οργανωμένο και υψηλού επιπέδου Δημόσιο Σύστημα ΠΦΥ , μέσα στο οποίο θα αναδειχθεί και ο ρόλος των Κέντρων Υγείας αντί τελικά να συμβάλλουν στην παραπέρα ανάπτυξη και στήριξη της συγκεκριμένης ιατρικής ειδικότητας (εκπαιδευτικά, επιστημονικά, επαγγελματικά κλπ) … περί άλλων τυρβάζουν.
Με κάθε τρόπο(υποστελέχωση , υποχρηματοδότηση) φρόντισαν και φροντίζουν να απαξιώνουν το θεσμό των Κέντρων Υγείας.
Πολλές αποφάσεις των πολιτειακών οργάνων αποπνέουν, μια έλλειψη εμπιστοσύνης για το ρόλο τους και τις δυνατότητες τους, όχι μόνο μέσα στο Δημόσιο ΕΣΥ αλλά και μέσα στη ίδια την ΠΦΥ.
Αντιμετωπίζουν αυτό το θεσμό σαν το παραπαίδι του Δημόσιου συστήματος υγείας, σαν κάτι «δεύτερο», σαν «αναγκαίο κακό» και τα στελέχη του (γιατρούς νοσηλευτές , μαίες κλπ) σαν τους «αναπληρωματικούς» του συστήματος ή όπως σωστά αναφέρεται και σαν «δεξαμενή άσπρης μπλούζας» για τις ανάγκες των νοσοκομείων.
Πυκνώνουν τα κρούσματα μετακινήσεων προσωπικού των ΚΥ και γενικώς των μονάδων ΠΦΥ (γενικών γιατρών , νοσηλευτών , μαιών ) για τη κάλυψη τρεχουσών αναγκών των νοσοκομείων. Ακόμη και σε θέσεις διαφορετικές από την ειδικότητά τους και το ρόλο τους. ( Μεσολόγγι, Αλίαρτος, Ξάνθη,Πρέβεζα κλπ για να αναφέρουμε μερικά σχετικά πρόσφατα ).Πληθαίνουν τα κρούσματα απειλών, ποινών κλπ.
Αυτή η απαξιωτική αντίληψη διαχέεται ακόμη και μέσα στους εργαζόμενους στα νοσοκομεία (διοικητικά στελέχη, γιατρούς , νοσηλευτές κλπ) .Που θεωρούν λίγο ως πολύ το χώρο των ΚΥ κάτι σαν «λούφα και παραλλαγή» σαν χώρο όπου ευδοκιμούν τα «βύσματα».
Είναι γνωστά τα σλόγκαν που ενδημούν στα νοσοκομεία : «Έλα μωρέ τι κάνουν αυτοί εκεί στα ΚΥ»; Ή οι προτάσεις που κάθε τόσο ακούγονται «να τα κλείσουμε , αφού έτσι κι αλλιώς λίγα προσφέρουν»!
Φαίνεται όμως ότι αυτή η απαξιωτική αντίληψη έχει διαβρώσει σε κάποιο βαθμό και τις κυρίαρχες συνδικαλιστικές αντιλήψεις στο χώρο του Υγειονομικού κινήματος. Τα ζητήματα της ΠΦΥ και των ΚΥ δεν είναι ψηλά στην ατζέντα των αιτημάτων.
Ή στην καλύτερη περίπτωση αρχίζουν και τελειώνουν σε κάποια ημερίδα για την αναγκαιότητα ανάπτυξης ενός ολοκληρωμένου συστήματος ΠΦΥ, σε ένα σύνθημα στην απεργία και από κει και μετά …σκότος.
Είναι λοιπόν ανάγκη πρώτα από όλα οι αγωνιστικές συνιστώσες του Υγιεινομικού κινήματος να σπάσουν αυτή τη συνομωσία σιωπής γύρω από τα ΚΥ και τα προβλήματά τους .Να αναδείξουν την αναγκαιότητα επίλυσης των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν. Να παρέμβουν άμεσα και να καταστείλουν στη γένεσή τους, φαινόμενα κατάχρησης εξουσίας από τις Διοικήσεις, αντιδεοντολογικής συμπεριφοράς. Να μπλοκάρουν κάθε ενέργεια και απόφαση που απαξιώνει το ρόλο τους , που δυναμιτίζει τη λειτουργία τους. Να θέσουν σε υψηλή προτεραιότητα στην καθημερινή τους ατζέντα τα ζητήματα της ΠΦΥ και των ΚΥ.
Ας το κατανοήσουμε .
Χωρίς ένα καλά οργανωμένο , επαρκώς χρηματοδοτούμενο και με υψηλές επιστημονικές προδιαγραφές επαρκώς στελεχωμένο Δημόσιο σύστημα ΠΦΥ , κανένα ΕΣΥ δεν πρόκειται να σταθεί στα πόδια του.
