Καθώς η συγκυβέρνηση των
ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ σε συνεργασία με την τρόικα (ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ) έχει ξεκινήσει και
προσπαθεί να εφαρμόσει στην πράξη τα συναποφασισθέντα του Μνημονιου Νο 3 , όλα συνηγορούν στο ότι το προσεχές διάστημα για μια
ακόμη φορά ο τομέας της Υγείας θα βρεθεί στο στόχαστρο των μνημονιακων
πολιτικών.
Δεν είναι μόνο τα όσα έχουν ψηφιστεί , νομοθετηθεί και εφαρμοστεί
στην πράξη στον πολύπαθο χώρο της Υγείας
τα τελευταία 3 χρόνια
(επιβολή
χαρατσιών,
περικοπή παροχών υγείας σε ασφαλισμένους,
συνεχής αύξηση της
απευθείας συμμετοχής των ασφαλισμένων
στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη
υποχρηματοδότηση των μονάδων υγείας,
εκτεταμένες ελλείψεις υγειονομικού υλικού και
αντιδραστηρίων,
μηδενικές ουσιαστικά προσλήψεις προσωπικού σε
συνάρτηση με συνεχείς αποχωρήσεις
προσωπικού από τις μονάδες υγείας ,
συνεχής και μεγάλη μείωση του μισθολογικού κόστους στο χώρο
της Υγείας κλπ)
Δεν είναι μόνο τα νέα
χαράτσια που έχουν ψηφιστεί και πρόκειται σύντομα να
εφαρμοστούν (25ευρώ για εισαγωγή, 1 ευρώ για εκτέλεση συνταγής κλπ)
Δεν είναι μόνο ότι ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού,
(άνεργοι-ανασφάλιστοι, νεόπτωχοι , οικονομικά αδύναμοι), που ανέρχεται σε
εκατομμύρια, αδυνατεί να έχει πρόσβαση και σε στοιχειώδεις και απαραίτητες υπηρεσίες υγείας με τρομακτικές επιπτώσεις, που ήδη έχουν κάνει την εμφάνισή τους
Δεν είναι μόνο ότι σχεδιάζεται -και πολύ σύντομα θα το βρούμε μπροστά μας- ένα ελάχιστο,
ανεπαρκέστατο πακέτο παροχών υγείας ετησίως
για τους ασφαλισμένους και ένα… κουπόνι (!) για παροχές υγείας ετησίως για
τους ανασφάλιστους –ανέργους (αλήθεια ποιας χρηματικής αξίας , με ποια κριτήρια και για ποια ακριβώς κάλυψη;)
Είναι και το ότι είμαστε ακριβώς "στο παρά δύο (λίγο πριν -λίγο
μετά τις γιορτές) της εξαγγελίας ενός
εκτεταμένου και σαρωτικού προγράμματος αναδιαρθρώσεων -συγχωνεύσεων –συνενώσεων
–καταργήσεων –ιδιωτικοποιήσεων (με διάφορες μορφές) μονάδων του ΕΣΥ που θα
αλλάξει άρδην και επί τα χείρω τον υγειονομικό χάρτη της χώρας , θα έχει ανυπολόγιστες επιπτώσεις στην υγεία
και περίθαλψη του πληθυσμού και ιδιαίτερα των πιο φτωχών στρωμάτων. Ενός
προγράμματος που από την εφαρμογή του θα προκύψει και… «πλεονάζον υγειονομικό προσωπικό» και ένα τμήμα του θα μετακινηθεί μαζικά και
υποχρεωτικά για κάλυψη υγειονομικών αναγκών στα πέρατα της ελληνικής
επικράτειας και ένα άλλο τμήμα του θα βρεθεί στη «διαθεσιμότητα» και την απόλυση. Και να μη μας κοιμίζουν οι
διατάξεις και εγκύκλιοι που φαίνεται να εξαιρούν προσωρινά το προσωπικό των νοσοκομείων από
τις απολύσεις. Γιατί απολύσεις θα
γίνουν!
Η παρουσία, κηδεμονία και επιτήρηση αυτού του προγράμματος των καπιταλιστικών
αναδιαρθρώσεων στο χώρο της Υγείας από την ηγεμονεύουσα χώρα της ΕΕ την
Γερμανία εγγυώνται ότι η επίθεση θα γίνει και θα είναι σαρωτική.
«Είναι πολλά τα
λεφτά»…συνάδελφοι και συναδέλφισσες.
Χαρακτηριστικά είναι και
δυο αποσπάσματα από μια συνέντευξη (ΚΛΙΚ ΕΔΩ) που έδωσε στην εφημερίδα «Καθημερινή» ο υπουργός Υγείας της Γερμανίας Daniel
Bahr
Το πρώτο
διαπραγματεύεται πράγματα για τα οποία
έχουμε κατ’ επανάληψη ασχοληθεί σε αυτό το ιστολόγιο (ΚΛΙΚ ΕΔΩ)
"-Υπάρχει γερμανικό
ενδιαφέρον για επενδύσεις στην Υγεία στην Ελλάδα; Θα μπορούσε να αφορά τον
ιατρικό τουρισμό που προωθεί η Ελλάδα;
–Δεν πρόκειται να
επενδύσει η Γερμανία ως χώρα στον τομέα Υγείας της Ελλάδας. Αυτό που μπορεί να
συμβεί είναι να επενδύσουν ορισμένες ιδιωτικές επιχειρήσεις όπως όμιλοι
νοσοκομειακοί, ιατροτεχνολογικού υλικού, ακόμα και ασφαλιστικές εταιρείες.
Προϋπόθεση όμως είναι να υπάρξει σαφής προσδιορισμός αρμοδιοτήτων και ευθυνών.
Δηλαδή να γνωρίζει κανείς σαφώς, ποιες είναι οι εξουσίες του ΕΟΠΥΥ και ποια
είναι η σχέση του ΕΟΠΥΥ προς τα άλλα ασφαλιστικά Ταμεία. Και εφόσον
αποσαφηνιστούν αυτά, τότε σαφώς θα υπάρξει το ενδιαφέρον να επενδύσουν οι
Γερμανοί ενδεχομένως με μακροχρόνιο ορίζοντα και στον τομέα του τουρισμού της
Υγείας, όπως αναφέρατε".
Το δεύτερο αποδεικνύει τον κυνισμό των καπιταλιστών και των πολιτικών τους εκφραστών, καθώς ο Γερμανός
υπουργός παραπέμπει την υγειονομική κάλυψη των ανασφάλιστων … στις «μεταρρυθμίσεις και στην αγορά εργασίας και στη
διοίκηση», ώστε να προσελκύσουμε
επενδύσεις!
Δηλαδή σε διάλυση των
εργασιακών σχέσεων ,σε κατάργηση συλλογικών συμβάσεων , σε κατάργηση της
πενθήμερης εβδομάδας, σε καταβαράθρωση μισθών και ημερομισθίων, σε αθρόες
φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο και γενικά σε εξαφάνιση κάθε εργατικού δικαιώματος.
"–Μία από τις σοβαρές
επιπτώσεις της κρίσης στην Ελλάδα έχει να κάνει με την αύξηση του αριθμού των
ανασφάλιστων που δεν καλύπτονται από το σύστημα Υγείας. Ανησυχεί την Ευρωπαϊκή
Κοινότητα το φαινόμενο; Υπάρχουν προτάσεις για την ανατροπή του;
-Ένα καλό σύστημα Υγείας
προϋποθέτει την ύπαρξη εύρωστης οικονομίας. Καμία χώρα στον κόσμο δεν έχει καλό
σύστημα Υγείας, εάν δεν λειτουργεί η αγορά εργασίας. Γι’ αυτό, παράλληλα με τις
διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην Υγεία θα πρέπει να γίνουν μεταρρυθμίσεις και
στην αγορά εργασίας και τη διοίκηση, ώστε να προσελκύσετε επενδύσεις, να
υπάρξει δυνατότητα ανάπτυξης και να υπάρξει ευημερία. Η επίλυση του ζητήματος
των ανασφάλιστων προϋποθέτει μία αγορά εργασίας που θα λειτουργεί πάλι σωστά".
Και ενώ συμβαίνουν
και πρόκειται να συμβούν όλα αυτά
η κατάσταση στο χώρο του
κινήματος των υγειονομικών είναι κάπως …περίπλοκη.
Ένα τμήμα των εργαζομένων
, παρά τα χτυπήματα που έχει δεχτεί στο εισόδημά του και γενικότερα στην
ποιότητα της ζωής του όλο το προηγούμενο διάστημα, κοιμάται τον ύπνο του
δικαίου θεωρώντας ότι τελικά θα την «σκαπουλάρει» ως κλάδος και κατηγορία εργαζομένων από αυτή τη σφαγή. Γι αυτό και αποφεύγει να
«εκτεθεί»-(συνοδοιπορώντας με τους «ανήσυχους» σε απεργίες διαδηλώσεις, καταλήψεις κλπ κινητοποιήσεις)- στις διοικήσεις και στην πολιτική εξουσία .
Μακάριοι οι πτωχοί τω
πνεύματι!
Ένα άλλο τμήμα ,ιδιαίτερα
εργαζομένων που έχουν κατοχυρώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα, αποβλέποντας μόνο στη σωτηρία (;) της "πάρτης" του (ούτε καν
των παιδιών του) θεωρεί ότι με μια «πρόωρη»
ηρωική έξοδο από τον εργασιακό βίο
(συνταξιοδότηση) θα σωθεί. Και με το μόνο που ασχολείται είναι πότε ακριβώς
θα συνταξιοδοτηθεί.
Αμ δε! Πού πας ρε
Καραμήτρο;
Υπάρχει ένα μικρότερο
στρώμα εργαζομένων, υψηλά εξειδικευμένου υγειονομικού προσωπικού
(συνήθως και με «ακαδημαϊκές περγαμηνές» ) που θεωρεί ότι το σύστημα
τους έχει ανάγκη για να λειτουργήσει και θα τους χαριστεί.
Κούνια που τους κούναγε!
Υπάρχει και ένα τμήμα
εργαζομένων, που:
έχει κατανοήσει και ερμηνεύσει στον ένα ή στον άλλο βαθμό σωστά την
πραγματικότητα ,
γνωρίζει τον ένοχο και τις
αιτίες της σημερινής κατάστασης .
Μη κατανοώντας όμως το βάθος της επίθεσης ,
του τι διακυβεύεται για το κεφάλαιο και την οικονομική
ολιγαρχία στην παρούσα συγκυρία,
τη δύναμη που έχει το
σύστημα στην πλύση εγκεφάλου και στην
τρομοκράτηση των μαζών,
διακατέχεται από μια ιδιότυπη ανυπομονησία περιμένοντας με
μερικές 24ωρες απεργίες να …καταρρεύσει ο αντίπαλος
Και επειδή , με τη
«βοήθεια» και της συνδικαλιστικής
γραφειοκρατίας ομοσπονδιών και συνομοσπονδιών
δεν βλέπει φως..
πέφτει σε μια κατάσταση
απογοήτευσης , της αντίληψης ότι «δεν
γίνεται τίποτα».
Ίσως είναι και το
πολυπληθέστερο.
Τέλος υπάρχει και ένα
ογκούμενο (αργά και βασανιστικά είναι αλήθεια) τμήμα εργαζομένων που
ολοένα και πυκνώνει τις γραμμές της μαχητικής αγωνιστικής πτέρυγας και
φαίνεται αποφασισμένο να σηκώσει το
γάντι και να συγκρουστεί με τον αντίπαλο
μέχρι το τέλος .Μέχρι την τελική
νίκη.
Ένα μέρος αυτού του
τελευταίου τμήματος των εργαζομένων έχει
αναπτύξει ιδιαίτερη δραστηριότητα στο χώρο των πρωτοβάθμιων σωματείων στο χώρο
της υγείας , κάνει σοβαρά βήματα δημοκρατικού συντονισμού «από τα κάτω» και κατά την άποψή μας μπορεί ,
αφού ξεπεράσει κάποιες παιδικές αρρώστιες και κουσούρια…να αποτελέσει τη μαγιά
για την συγκρότηση ενός ταξικού πόλου
που θα ενώσει στη δράση όλες τις ταξικές, μαχόμενες δυνάμεις του υγειονομικού
κινήματος, θα εμπνεύσει αισιοδοξία , κουράγιο και μαχητική διάθεση σε όλους τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία, να τους κανει ενεργούς συμμέτοχους αποφάσεων και δράσεων, συμβάλλοντας στο μεγάλο ποτάμι
του λαϊκού κινήματος και δημιουργώντας όρους
παλλαϊκού πανεργατικού ξεσηκωμού για την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου
και των οργάνων του (κυβερνήσεις, ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ).
Για να ξημερώσει στη πατρίδα
μας μια καινούργια μέρα με το λαό αφέντη στο τόπο του και την εξουσία στα χέρια του.
Έτσι και αλλιώς αυτό είναι
πια το ζητούμενο.
