Το Φεβρουάριο του 2007 είχε εξαγγελθεί από την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας η ίδρυση , εντός τριών μηνών ,Μονάδας Χορήγησης Υποκαταστάτων (ΜΧΥ) στην Πρέβεζα για τη αντιμετώπιση του προβλήματος της τοξικομανίας που μαστίζει το νομό.
Βέβαια χρειάστηκε να περάσουν από τότε όχι μόνο τρεις μήνες αλλά περίπου είκοσι για να ετοιμαστεί ο χώρος (στην αυλή του Νοσοκομείου Πρέβεζας), να στηθεί ένα κοντέινερ( !) , να προσληφθεί ένας αριθμός εργαζομένων και να ανοίξει η διαδικασία κατάθεσης αιτήσεων για ένταξη στο πρόγραμμα από χρήστες ναρκωτικών ουσιών.
Για τη δημιουργία της Μονάδας υπήρχε αίτημα από την τοπική κοινωνία λόγω του αριθμού των χρηστών που υπήρχαν στο νομό και που σήμερα εξυπηρετούνται από τα κέντρα στο Αγρίνιο και τα Ιωάννινα.
ΜΙΑ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ
Είναι γνωστό ότι τα ναρκωτικά και η τοξικομανία αποτελούν μια από τις μεγαλύτερες μάστιγες της κοινωνίας μας .Είναι μια ακραία μορφή με την οποία εκδηλώνεται, σε ένα συγκεκριμένο οικογενειακό περιβάλλον, η σήψη μιας ολόκληρης κοινωνίας(της καπιταλιστικής) που έχει σαν κύρια χαρακτηριστικά της τον ατομικισμό, την υποκρισία, την αποξένωση, την έλλειψη αξιών και ιδανικών , τον καταναλωτισμό, την έλλειψη πνευματικών ενδιαφερόντων, την θεοποίηση του χρήματος, την πολιτιστική και συναισθηματική φτώχεια.Η τοξικομανία λοιπόν είναι μια πολυπαραγοντική και πολύπλοκη παθολογική κατάσταση με αίτια κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά, ψυχολογικά.
Και σαν τέτοια απαιτεί και μια ποικιλία μέσων και μεθόδων για την αντιμετώπισή της.Αναπτύχθηκαν λοιπόν τόσο δράσεις που αφορούν κυρίως την πρόληψη αλλά επίσης και θεραπευτικά προγραμματα(τα στεγνά και τα προγράμματα χορήγησης υποκαταστάτων).
Θεωρούμε οτι κυρίαρχο πρέπει να είναι η ανάπτυξη μιας σχεδιασμένης πολιτικής πρόληψης.Υποτίθεται ότι γι αυτό επινοήθηκαν και δημιουργήθηκαν τα Κέντρα Πρόληψης (ΚΠ). 72 τον αριθμό σε όλη τη χώρα.Ήδη τα τελευταία 10 χρόνια οι εργαζόμενοι στα ΚΠ προσπάθησαν και προσπαθούν να προσφέρουν υψηλού επιπέδου, δωρεάν για τον πολίτη υπηρεσίες ψυχοκοινωνικής στήριξης, υλοποιώντας εκατοντάδες δράσεις πανελλαδικά με κεντρικό στόχο τη μείωση της χρήσης των εξαρτησιογόνων ουσιών και την προαγωγή της ψυχικής υγείας.
Δεν είχαν και δεν έχουν την ίδια άποψη όμως και οι φορείς της εξουσίας κεντρικής ή τοπικής (κυβέρνηση, υπουργεία ,ΚΕΔΚΕ).Έτσι σήμερα βρίσκονται «στον αέρα» τα 72 περίπου ΚΠ σ' όλη την Ελλάδα, τα οποία αντιμετωπίζουν τεράστια οικονομικά προβλήματα και οδηγούνται σε λουκέτο. Η αιτία; Ο ΟΚΑΝΑ (μέσω του υπουργείου Υγείας) οφείλει πάνω από 10 εκατομμύρια ευρώ στα ΚΠ, ενώ άλλα 5 εκατομμύρια ευρώ οφείλει το υπουργείο Εσωτερικών και η ΚΕΔΚΕ.
Αποτέλεσμα: σε πολλά ΚΠ οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι επί μήνες, ενώ λόγω των χρεών σε αρκετά ΚΠ η ΔΕΗ κόβει το ρεύμα.
ΤΕΛΟΣ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗΣ
Είχαμε και πριν περίπου ενάμιση χρόνο επισημάνει ότι έπρεπε να τηρηθούν κάποιες προϋποθέσεις για τη σωστή λειτουργία της μονάδας.
- Σωστή επιλογή των χρηστών .
- Κατάλληλη και επαρκής στελέχωση.
- Γενναία κι συνεχής χρηματοδότηση της ΜΧΥ από το Υπουργείο.
- Λήψη βασικών μέτρων ασφάλειας των χρηστών αλλά και της γειτονιάς.
- Όχι μεταβίβαση των υπηρεσιών της ΜΧΥ στο Νοσοκομείο.
Στήθηκε ένα κοντέινερ, περιφράχθηκε ο γύρω χώρος, προσελήφθησαν μερικοί εργαζόμενοι, εκ των οποίων μέχρι στιγμής προσήλθαν δύο (ψυχολόγος, κοινωνική λειτουργός), κάποιοι χρήστες ( πολύ λίγοι για τα δεδομένα του νομού) έδειξαν ενδιαφέρον και πέραν τούτου ουδέν.
Τα υπόλοιπα φυλάσσονται στην… κάμαρα με μυστικά και περιμένουμε το Υπουργείο σαν τον Χαρυ Πότερ με το μαγικό ραβδί του να θέσει τη ΜΧΥ σε λειτουργία.
Καμιά ενημέρωση του νοσοκομείου, προφανώς και της Διοίκησής του, καμιά ενημέρωση των φορέων.Καμιά πρωτοβουλία για ενημέρωση των κατοίκων της γύρω περιοχής .Μόνο κατά καιρούς δημοσιεύματα σε μερίδα του τοπικού τύπου που από μήνα σε μήνα προαναγγέλλουν τη λειτουργία της Μονάδας, σαν δώρο της κυβέρνησης προς ...τους ιθαγενείς της περιοχής! Μετά βίας μάθαμε ότι το πρόβλημα της επαρκούς και αναγκαίας ιατρικής στήριξής της(ψυχίατροι κλπ) δεν έχει επιλυθεί.
Όλα αυτά δεν προαναγγέλλουν καλή συνέχεια για τη λειτουργία της ΜΧΥ. Αποκομμένη η ΜΧΥ από την κοινωνία της Πρέβεζας, χωρίς στήριξη από τους πολίτες της και τους φορείς της είναι σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα θα ναυαγήσει.
