Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008

Πρόταση αποσυμφόρησης για το "εφημεριακό κραχ" ή πρόταση περαιτέρω άλωσης των Δημόσιων Νοσοκομείων;

Διαβάσαμε μέσα από την  ιστοσελίδα του γιατρού και βουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ.Γρηγοράκου μια άποψη(ανάρτηση 24/10/2008) που όχι μόνο μας βρίσκει αντίθετους αλλά και είναι χαρακτηριστική της λογικής που οδηγεί στην πλήρη πελατιοποίηση και παραπέρα εμπορευματοποίηση της δομής και λειτουργίας των δημόσιων νοσοκομείων. Ή δεν είναι έτσι;

Διαβάζουμε:

"...Το ντόμινο κατάρρευσης του συστήματος εφημεριών σε όλα τα μεγάλα νοσοκομεία ξεκίνησε. Το «ΑΤΤΙΚΟΝ» έδωσε το έναυσμα ενός προαναγγελθέντος νοσοκομειακού «κραχ» λόγω λογικής αδυναμίας του υπάρχοντος ελλιπούς και υπό «burn out» προσωπικού να βγάζει εις πέρας και αμισθί τις αναγκαίες εφημερίες και να εργάζεται περισσότερο από το προβλεπόμενο ωράριο που θέτει η Κοινοτική οδηγία και αναγνωρίζει το Ελεγκτικό Συνέδριο. Το υπουργείο Υγείας ομολογεί ανικανότητα και αδυναμία, μετακυλίει την ευθύνη στους διορισμένους από αυτό διοικητές νοσοκομείων και το εκρηκτικό μείγμα στο Ε.Σ.Υ. απειλεί το κράτος πρόνοιας.
Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε έξω από τα δόντια. Δεν πάει άλλο. Η λύση δεν έρχεται όσο δεν προσλαμβάνεται προσωπικό να καλύψει τις κενές οργανικές θέσεις. Χρειάζεται μία ριζοσπαστική και τίμια ιδέα να αλλάξει τον ρου της επερχόμενης διάλυσης του Ε.Σ.Υ. Προτείνεται λοιπόν η εισαγωγή του θεσμού «ιατρού-συνεργάτη». Οι ιατροί-συνεργάτες, επιστήμονες που δεν μπόρεσε να απορροφήσει το εθνικό σύστημα και απασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα, πρέπει να συνδέονται πλέον με συμβάσεις με τις κλινικές του Ε.Σ.Υ. και να ανακουφίζουν το ασθμαίνον σύστημα εφημεριών. Το δημόσιο σύστημα υγείας αποτινάσσει έτσι τον συντηρούμενο κλειστό του χαρακτήρα, ανοίγεται στον πολίτη, ανοίγεται στην επιστήμη, γίνεται ανταγωνιστικό απέναντι στον ιδιωτικό τομέα, εκτελώντας χειρουργεία ακόμα και το απόγευμα, και το κυριότερο, αποκαθιστά την τιμή του, προσφέροντας εξειδικευμένες, υψηλής ποιότητας και προσβάσιμες υπηρεσίες υγείας. Είναι ένα πρώτο βήμα ανοικτό προς συζήτηση..."

ΥΓ:Ευχαρίστως να ακούσουμε τον αντίλογο.