Ομηρία χωρίς τέλος με τους επικουρικούς γιατρούς στο Νοσοκομείο Πρέβεζας.

Τέλος δεν έχει το "μαρτύριο" με τους επικουρικούς γιατρούς στο Νοσοκομείο Πρέβεζας.
Οι άνθρωποι προσελήφθησαν, καλύπτουν πάγιες ανάγκες του Νοσοκομείου,ορισμένοι από αυτούς έχουν οικογένειες , οι συμβάσεις τους πλησιάζουν προς το τέλος και βρίσκονται πάλι στην ανασφάλεια.
Η προσφορά τους όλο αυτό το διάστημα ανεκτίμητη.
Χωρίς την παρουσία τους δεν ήταν δυνατόν να λειτουργήσουν τμήματα και κλινικές του νοσοκομείου.
Το καλοκαίρι πλησιάζει, η πόλη και ο νομός της Πρέβεζας ήδη έχει αρχίσει να δέχεται τα πρώτα οργανωμένα γκρούπ επισκεπτών και τουριστών , οι ανάγκες για παροχή υπηρεσιών υγείας αυξάνονται όπως κάθε χρόνο αλαματωδώς και μεις ...αγρόν αγοράζομεν.
Τόσο δύσκολο είναι να ληφθεί μια απόφαση και να κρατήσουμε αυτούς τους ανθρώπους στο Νοσοκομείο μας;
Υπάρχει απάντηση;